Biogeografi er læra om dengeografiske spreiinga til ulikeorganismar, og om prosessane som ligg bak ho. Mønstra av artsdistribusjon på dette nivået kan vanlegvis forklarast gjennom ein kombinasjon av historiske faktorar somartsdanning,utrydding,kontinentaldrift,istider, endring av elveløp osb., i kombinasjon medøkologiske faktorar i miljøet.
Biogeografien kan delast opp i mellom annadyregeografi ogplantegeografi.
Biogeografien som vitskap var likevel reint deskriptiv fram tilRobert MacArthur ogEdward O. Wilson publiserteThe Theory of Island Biogeography i1967, kor dei utvikla ei rekkje teoriar for å måla forventa artsrikdom i gitte miljø. Mellom faktorane dei nytta i utrekningane sine varhabitatområde,innvandringsrate ogutryddingsrate. Arbeidet deira førte til ein straum av forsking påøybiogeografi.
Medmolekylærbiologien sitt inntog oppstod ei ny grein av biogeografi;fylogeografien. Denne utviklinga gjorde det mogleg for vitskapsfolk å testa teoriane sine om opphavet og utryddinga til bestandar, mellom annaendemiske øy-artar. Der klassiske biogeografar var i stand til å spekulera på kvar artane påHawaii-øyane kom frå, kan fylogeografar nyttaDNA og finna ut om dei er nærast i slekt med tilsvarande artar iAsia eller iNord-Amerika.
