| Aegolius | |
 Perleugle,Aegolius funereus Foto: Wikimedia-brukar Mdf | |
| Systematikk | |
| Rike: | DyrAnimalia |
| Rekkje: | RyggstrengdyrChordata |
| Underrekkje: | VirveldyrVertebrata |
| Klasse: | FuglarAves |
| Overorden: | Neoaves |
| Orden: | UglerStrigiformes |
| Familie: | UglefamilienStrigidae |
| Slekt: | Aegolius Kaup,1829 |
Aegolius er lita eibiologisk slekt avugler som samlar fire artar. Tre av artene er avgrensa til«den nye verda», menperleugla har eisirkumpolar utbreiing på tvers avNord-Amerika ogEurasia.
Desse er i hovudsak nattaktive skogsugler i tempererte eller kaldare klima, dei to nordlege artane,slipeugle og perleugle hekkar i barskog,svartbrynugle iSør-Amerika,kanelugle iSentral-Amerika hekkar itåkeskog ellereikeskogar.
Dette erstandfuglar, men dei nordlege artane vil i det minste nokre gonger trekke sørover eller til lågare høgder om hausten. Rørslene er vanskeleg å overvåke på grunn av problem med å oppdage desse nattlege uglene utanfor hekkesesongen når dei ikkje læte.
Aegolius-ugler er små, stumpe, korthala med breie venger. Artane varierer i området 18-27 cm i lengd. Dei er mørk brune eller svarte på oversida, og kvitaktig eller brungule under, merkt med striper eller flekkar i dei to nordlege artane. Hovudet er stort, med gule auge og ein veldefinert «tallerken» i andletet. Flukta er sterk, smidig og direkte.
Desse uglene tar hovudsakleggnagarar og andre småpattedyr som byttedyr, men vil òg beite på fuglar,flaggermus,insekt og andrevirvellause dyr i samsvar med kva som er tilgjengeleg.
Aegolius-ugler hekkar i hòle tre og legg fleire egg i kullet. Dei harlæte av gjentatte fløytetonar i hekkesesongen.
Aegolius-ugler i rekkjefølgje etterClementslista versjon 6.7 frå september 2012[1] med norske namn etterNorske navn på verdens fugler.[2]
Wikimedia Commons har multimedia som gjeld:Aegolius