Talet null (0) tyderingenting og det element imengdelære som ligg iden tomme mengda,mengda som ikkje inneheld nokre element i det heile. Det er karakterisert ved at a + 0 = a for alle tal a. Italteorien dannarnull dessutan overgangen mellom deipositive og deinegative tala. Null er viktig italrekning,aritmetikk ogalgebra; for utan null ville reknereglane bli særs kompliserte. Tillèt ein likevel nytta av null, blir reknereglane forenkla, og ein kan rekne med både positive og negative tal, utan å handsame dei som ulike.
Teiknet for null er av indisk opphav.
Ordenstalet som svarar til null, ernullte (0.).
Det norske ordetnull kjem frå det latinske ordetnullus, som er samansett av den nektande partikkelenne kombinert med ordetullus, som tydernokre. Døme på bruk av ordetnullus hos romerske forfattarar kan vere setninga «Secunda vigilia nullo certo ordine neque imperio e castris egressi sunt.» (Ciceroar), som tyder at «[dei], under andre vakt, flytta seg ut av borga utan noko bestemt rekkefølgje og heller ikkje under nokon kommando». «nullo certo ordine» tyder altsåmed ingen bestemd orden. I klassisk romersk litteratur blir ordet aldri brukt om noko tal, men berre til å skildre eit fråvær.
I modernealgebra er talet null ofte skildra somdet nøytrale elementet under addisjon. Det vil seie atnull er det talet som kan leggjast til kvart og eit anna tal utan at summen blir noko anna tal enn det talet vi valde for å leggje til null. På matematisk form kan dette uttrykkjast enklare slik :
La
vere eit tal. Då er
det talet som er slik at
,
uansett kva verdi har.
La vere eit vilkårleg heilt tal, positivt, negativt eller null.Då gjeld følgjande reknereglar:
Når det gjelderdivisjon er der derimot eit unntak, si det erforbode å dividere med null. Enkelte seier at vi då får uendeleg, men vi kan òg få ubestemte uttrykk. Sjåbrøkrekning,uendeleg ogl'Hôpitals regel)
Talet null kom til Europa for første gongen på byrjinga av 1100-talet, som ein del av den nye reknemåten, der ein gav opp å utføre multiplikasjonar og divisjonar ved hjelp av dei tungvinteromartala, og i staden byrja å nytte dei langt meir effektivearabiske tala. Denne nye reknemåten vart den gongen kallaalgorismus. Men tala var eigenleg ikkje arabiske, for arabarane hadde eigenleg berre lånt dei avindarane som var dei eigentlege oppfinnarane.
Då deiindo-arabiske tala kom til Europa på elleve- og tolvhundretalet, kalla ein det nye taletnull forsiffer, eller på latin - det var jo latin som vart brukt i all skrift -cifra. I dag er ordetsiffer likevel vorte nemninga for kvart og eit tal. Men opphavleg var det altsåberre null som heittesiffer. I dag kansiffer òg tydehemmeleg skrift. Moglegvis har det ein samanheng med at ein syntest talet null var spesielt mystisk.
Omgrepetnull er eigenleg eit vanskeleg omgrep. For indarane med sittnirvana kom det kanskje meir naturleg. Dei gamle nordmennene hadde jo òg sittginnungagap, som erden store kløfta av ingenting. Og i dagensfysikk ogkosmologi spelarvakuumomgrepet ei ikkje uviktig rolle.
