• Geluid: wip    (hulp,bestand)
• IPA:/ wɪp / (1 lettergreep);/ʋɪp/

• wip

• Verkorting vanwipgalg, oorspronkelijk een martelinstrument.^[1] In de betekenis van ‘wipplank’ voor het eerst aangetroffen in 1813.^[2]

dewip

1. v/m een speeltuig bestaande uit een balk die in het midden op een verhoogde steun rust

   • De kinderen vermaakten zich op dewip en de schommel van de speeltuin. 

2. m het wippen

   • Na een enkelewip met zijn staart vloog de vogel op. 

wip

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd vanwippen
   

   • Ikwip. 

2. gebiedende wijs vanwippen
   

   • Wip! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd vanwippen
   

   • Wip je? 

• Het woordwip staat in deWoordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• Inonderzoek uit 2013 van hetCentrum voor Leesonderzoek werd "wip" herkend door:

• ZieWikipedia voor meer informatie.

wip

1. wip