• Geluid: vijand    (hulp,bestand)
• IPA:/ ˈvɛijɑnt / (2 lettergrepen)

• vij·and

• erfwoord viaMiddelnederlandsviant vanOudnederlandsfiunt, in de betekenis van ‘persoon die een ander haat’ voor het eerst aangetroffen in 901; eigenlijk het tegenwoordig deelwoord van een werkwoord dat verwant is metGotisch𐍆𐌹𐌾𐌰𐌽 (fijan)"haten"^[1][2][3]

de vijand m

1. (persoon) iemand met wie men op voet van oorlog leeft

   • Als hij zelfverzekerd door de loopgraven beende en zich tot de mannen richtte, kon hij net zo veel enthousiasme als hij wilde in zijn woorden leggen als hij refereerde aan de verpletterende nederlaag van devijand die met een laatste salvo de genadeslag zou krijgen, maar de mannen gaven hem alleen wat vaag gemopper ten antwoord en stemden voorzichtigheidshalve zwijgend toe door naar hun kistjes te kijken.^[4] 

   ▸ Te midden van de zondagsflaneurs op de Strandvàgen, het meest conservatief-burgerlijke gebied van Stockholm, vermengden de terug naar huis kerende demonstranten zich met burgers alsof ze geenvijanden waren, al verraadden de kleren direct wie wie was.^[5]

• Het woordvijand staat in deWoordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• Inonderzoek uit 2013 van hetCentrum voor Leesonderzoek werd "vijand" herkend door:

• ZieWikipedia voor meer informatie.