Movatterモバイル変換

oir

Uit WikiWoordenboek

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	oir	-
verkleinwoord	-	-

het oir o

(juridisch)(verouderd) geheel van de personen die in rechte lijn van iemand afstammen
▸ Wie heerst, die hoopt en doet omoir meer dan hij mag.^[2]
(figuurlijk)(verouderd) persoon die in rechte lijn van iemand afstamt
▸ Bestraf hem niet. Dit is de vrome vechter
die 't volk beschut, zijn eigen hof vernielt,
zijn enigoir en erfgenaam' ontzielt.^[3]

Het woordoir staat in deWoordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

23 %	van de Nederlanders;
19 %	van de Vlamingen.^[4]

↑Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
↑Weblink bron
P.C. Hooft (ed. H. Duits)
Baeto, of oorsprong der Hollanderen(1626)in:Geeraerdt van Velsen. Baeto, of oorsprong der Hollanderen.(2005), Bert Bakker, Amsterdam,ISBN 90 351 2733 1, p. 163 r. 827
↑Weblink bron
Joost van den Vondel (ed. Jan Konst)
Jeptha of Offerbelofte(1659)in:Jeptha, of offerbelofte. Koning David hersteld. Faëton, of roekeloze stoutheid.(2004), Bert Bakker, Amsterdam,ISBN 90 351 2652 1, p. 98 r. 1868
↑Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be