Leenwoord uit het Engels, in de betekenis van ‘iemand die zich bevindt op de grens van geestelijk normaal en gestoord’ voor het eerst aangetroffen in 1992[1]
iemand met een emotie-regulatiepersoonlijkheidsstoornis dus met veelstemmingswisselingen en moeilijke interpersoonlijke relaties
Boze kaalkoppies, bangeborderliners en onopgeleide oudere tokkies. Over de achterban van de PVV bestaan aannames en vooroordelen genoeg. Maar met peilingen die op dit moment wel tot 41 Tweede Kamerzetels voorspellen, kán Wilders’ aanhang niet bestaan uit een homogene groep ontevreden islamofoben zonder kansen op de arbeidsmarkt. De vraag is: wie zijn de potentiële PVV-kiezers wel?[3]
Justine van Lawick, klinisch psycholoog die in Haarlem probeert ontspoorde vechtscheidingen weer beheersbaar te maken, zegt de uitspraak dat een ouder alleen maar in het belang van het kind handelt, niet meer aan te kunnen horen. Ze geloven dat echt, ondanks evidente signalen van het tegendeel. Ook verwijt in nagenoeg alle gevallen de ene partner de andere psychische disfunctioneren volgens Van Lawick: „We horen het meest dat de moeder eenborderliner is en de vader een narcist. Mij zegt dat niets, we gaan daar gewoon niet op in.”[4]
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be