Zwartmaskerpitta IUCN-status:Gevoelig[1] (2023) | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() | |||||||||||||||
Afbeelding vanJohn Gerrard Keulemans (1902) | |||||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Soort | |||||||||||||||
Pitta anerythra Rothschild, 1901 | |||||||||||||||
Afbeeldingen op![]() | |||||||||||||||
Zwartmaskerpitta op![]() | |||||||||||||||
|
Dezwartmaskerpitta (Pitta anerythra) is een vogelsoort uit de familie vanpitta's (Pittidae).
De zwartmaskerpitta is 15 cm lang, hij heeft een zwarte kop en is verder van boven mosgroen. Op de vleugel zit een glinsterend, turquoise (groenblauwe) vlek. De buik en de borst zijn lichtbruin tot bleek okerkleurig.[2]
Hoewel de dieren kunnen vliegen, geven ze er doorgaans de voorkeur aan om op de grond te blijven. Hun voedsel vinden ze op bosbodem en bestaat uit ongewervelde dieren zoalsinsecten,wormen enslakken.
De zwartmaskerpitta isendemisch op deSalomonseilanden op de eilandenChoiseul enSanta Isabel. Op het iets noordelijker gelegen eilandBougainville (Papoea Nieuw-Guinea) is deze vogel waarschijnlijk uitgestorven. De soort telt drie ondersoorten:[3]
De habitat van de zwartmaskerpitta wordt bedreigd door het kappen van hout in het tropisch regenbos en mogelijk ook door de introductie van huisdieren als katten en honden op de eilanden. Daarom is het eengevoelige soort van de Rode Lijst van deIUCN.[1]