De Franse Republiek moedigde de verspreiding van republikeinse beginselen over Europa aan, maar de meeste van dezezusterrepublieken werden een manier om bezette gebieden te beheersen door een mengsel van Franse en lokale machtsuitoefening alsvazalstaten.[1] De republikeinse regeringen bevorderdennationalisme in plaats vanmonarchisme, vooral dat van de huizenBourbon enHabsburg. De meeste zusterrepublieken was echter maar een kort leven beschoren. Toen de revolutionaire republiek metNapoleonskroning in 1804 hetEerste Franse Keizerrijk werd, werden ze vaak geannexeerd door Frankrijk of omgevormd tot openlijk pro-Franse koninkrijken met verwanten van Napoleon als staatshoofd.
Subalpijnse Republiek (Frans:République subalpine) (1800–1802), geannexeerd door de Franse Republiek (Novara door de Italiaanse Republiek)
Piëmontese Republiek (1798–1799), veroverd door Oostenrijks-Russische troepen en teruggegeven aan Sardinië, maar in 1800 door Napoleon heroverd en omgedoopt tot Subalpijnse Republiek
