Zlatan Ibrahimović (Malmö,3 oktober1981) is eenZweeds voormaligvoetballer en huidig assistent-coach van Engelse voetbalclubManchester United. Hij speelde doorgaans alsspits. Hij wordt doorgaans beschouwd als een van de beste spitsen aller tijden en is een van de meest gedecoreerde voetballers ter wereld met 34 trofeeën tijdens zijn carrière.
Ibrahimović is de zoon van eenBosniakse vader en eenKroatische moeder en werd geboren inMalmö.[1] Zijn ouders emigreerden naarZweden en kregen aldaar drie dochters en drie zonen. Ibrahimović groeide op in de wijkRosengård die bekendstaat om zijn immigranten.Hij speelde in zijn jeugd eerst bij de Malmö Boll & Idrottsförening en daarna voor FBK Balkan, waarna hij in 1996 werd opgenomen in de jeugdopleiding van de Zweedse clubMalmö FF.
Op 19 september 1999 maakte Ibrahimović zijn profdebuut in de Zweedse hoogste klasse tegenHalmstads BK. Zijn eerste doelpunt volgde op 30 oktober van dat jaar tegenVästra Frölunda IF. Aan het eind van het seizoen 1999 degradeerde Malmö FF voor het eerst in het bestaan van de club. In het hierop volgende seizoen was de doelstelling directe promotie naar het hoogste niveau. Hij kwam in het seizoen 2000 steeds meer aan spelen toe en leidde de club met 12 doelpunten naar promotie. Er ontstond eenZlatan-mania in Zweden en internationaal viel de lange aanvaller ook op. Hij ving de aandacht van (toenmaligArsenal-trainer)Arsène Wenger enLeo Beenhakker (toenmalig technisch directeur vanAjax). Dit leidde in 2001 tot zijn eerste grote transfer naarAmsterdam.
In april 2001 werd Ibrahimović voor een bedrag van omgerekend € 7,8 miljoen speler bij Ajax.[2] Hij maakte zijn debuut voor de club op 8 augustus 2001 in een met 1-3 verloren thuiswedstrijd in de voorronde van deUEFA Champions League tegenCeltic. Onder toenmalig coachCo Adriaanse scoorde Ibrahimović zijn eerste doelpunt in deEredivisie in deklassieker tegenFeyenoord inDe Kuip. Ibrahimović scoorde de 0-1 in een wedstrijd die Ajax met 1-2 won. ToenRonald Koeman trainer van Ajax werd, kreeg Ibrahimović meer speeltijd. TeamgenootMido functioneerde niettemin ook naar tevredenheid van Koeman, waardoor Ibrahimović regelmatig op de reservebank zat. Hij scoorde zes doelpunten in 24 competitiewedstrijden. Nadat Ajax in het seizoen 2001-'02 het kampioenschap had gewonnen, speelde Ibrahimović met Ajax op 12 mei 2002 in de Rotterdamse Kuip de finale van deKNVB beker tegenFC Utrecht. Nadat Ajax in de laatste minuut van de blessuretijd via een goal vanWamberto de gelijkmakende 2-2 had gemaakt, scoorde Ibrahimović in de tweede minuut van de verlenging deGolden Goal, waardoor Ajax zijn vijftiende bekerfinale won.
In deChampions League-wedstrijd tegenOlympique Lyon scoorde hij tweemaal. Vanaf dat moment bleef hij tot het moment van zijn vertrek eerste spits bij Ajax, waarmee hij tot de kwartfinale van de Champions League reikte. De eerste twee groepsfases van het toernooi overleefde hij met de ploeg tegen teams alsInternazionale, Olympique Lyon,Rosenborg,Valencia, Arsenal enAS Roma, waarna de tegenstander AC Milan was. Over twee wedstrijden verloor Ajax met 2-3. Ibrahimović scoorde vijfmaal in elf Champions League-wedstrijden en dertienmaal in 25 competitiewedstrijden.
In het seizoen 2003/04 kocht Ajax metWesley Sonck een extra spits en concurrent voor Ibrahimović. De Belg stond door de aanwezigheid van de Zweed voornamelijk rechtsbuiten. Ajax werd met Ibrahimović voor de 29e keer in de geschiedenis kampioen. Voor de eerste keer in zijn carrière werd Ibrahimović topscorer van Ajax met dertien doelpunten in 22 wedstrijden. Door blessures aan de lies kon Ibrahimović niet vaker spelen. In de Champions League scoorde Ibrahimović eenmaal. In de wedstrijd tegenCelta de Vigo slalomde de Zweed met zijn rechtervoet langs twee verdedigers om vervolgens vallend met zijn linkervoet de bal achter de doelman te leggen. Ajax eindigde vierde in de groepsfase en was direct uitgeschakeld in het Europese voetbal.
Na zijn terugkomst van hetEK 2004 speelde Ibrahimović een interland met Zweden tegen Nederland.Giovanni van Bronckhorst werd geraakt door de elleboog van Ibrahimović en de Zweed raakte clubgenootRafael van der Vaart op de enkel, waardoor die met een blessure van het veld moest. In de daaropvolgende thuiswedstrijd tegenNAC Breda ontving Ibrahimović in de 76e minuut de bal op twintig meter van het doel en begon aan een solo langs vier NAC'ers, die hij kappend en draaiend een voor een uitspeelde. Vervolgens haalde hij de bal onder zijn voet door, om vrijstaand vanaf een meter of tien keeperDavy Schollen te passeren met een schuiver.
Op 31 augustus 2004, de laatste dag in de zomer waarop transfers mogelijk waren, werd bekendgemaakt dat Ibrahimović met onmiddellijke ingang naarJuventus overstapte. Dit zorgde voor veel verontwaardiging onder de aanhang van Ajax. Ajax had te weinig tijd om een vervanger aan te trekken en moest het tot de winterstop doen metWesley Sonck enYannis Anastasiou.
Ibrahimović groeide in zijn eerste seizoen uit tot een sleutelspeler in het kampioenselftal van Juventus. Hij maakte in zijn eerste seizoen zestien doelpunten en won de titel 'Buitenlands Voetballer van het Jaar'.
Tijdens zijn tweede seizoen bij Juventus focuste het spel van Ibrahimović zich minder op scoren en meer op het geven van assists aan zijn teamgenoten. Ibrahimović werd niettemin weer kampioen van Italië met Juventus. In de zomer van 2006 werd bekend dat onder meer Juventus betrokken was bij een omkoopschandaal. De twee kampioenschappen van de afgelopen twee jaar werden afgenomen en Juventus werd veroordeeld tot degradatie naar deSerie B. Ibrahimović zag dit niet zitten en vroeg om een transfer. Aanvankelijk weigerde Juventus om hem te laten gaan, maar toenInternazionale € 25 miljoen bood, mocht hij gaan.
Bij Internazionale besliste Ibrahimović in zijn eerste seizoen twee keer de derby van Milaan en maakte hij in 27 wedstrijden vijftien doelpunten.[3] Internazionale had geen kind aan de concurrentie in de strijd om het kampioenschap, mede door de puntvermindering vanAC Milan en de terugzetting naar de Serie B vanJuventus. Ibrahimović leek een tijd op weg naar een nieuw persoonlijk doelpuntenrecord, maar een blessure kostte hem te veel wedstrijden om dit waar te kunnen maken. Zijn vijftien goals maakten hem wel topscorer van Inter, met één doelpunt meer danHernán Crespo.
In het seizoen 2007/08 besliste Ibrahimović persoonlijk de strijd om de Italiaanse titel. Internazionale domineerde het hele seizoen deSerie A en had een ruime voorsprong op de concurrentie. Ibrahimović had al een tijd last van zijn knie en moest twee maanden voor het eind van de competitie rust nemen om die te laten herstellen. Nadat Internazionale er op de voorlaatste speeldag niet in slaagde het kampioenschap te beslissen, moest dat in de laatste wedstrijd van het seizoen gebeuren. Internazionale moest daarvoor winnen bijParma FC. Ibrahimović had twee maanden gemist door zijn blessure en werd na rust door trainerRoberto Mancini ingebracht om een beslissing te forceren. Hij scoorde vervolgens tweemaal en daardoor veroverde Inter alsnog de landstitel. Ibrahimović eindigde het seizoen op zeventien treffers in 26 duels, zijn beste gemiddelde bij Internazionale tot dat moment. Ibrahimović won hiermee zijn vijfde kampioenschap op rij en werd voor de tweede keer topscorer van Internazionale.
Het seizoen 2008/09 startte voor Inter met een trainerswissel. Mancini werd vervangen doorJose Mourinho. Vanaf het begin werd duidelijk dat de Portugees zou vasthouden aan een vaste basis vanJúlio César,Maicon,Javier Zanetti en Ibrahimović. Daaromheen werd een roulatiesysteem aangehouden. Op 19 januari 2009 won Ibrahimović de'Oscar del Calcio', de prijs voor de Voetballer van het Jaar in deSerie A, uitgeroepen door de Italiaanse spelersvakbond AIC. Naast deze onderscheiding won hij ook de titel voor beste buitenlandse speler in de Serie A en mooiste doelpunt in de Serie A.[4] Ook behaalde Ibrahimović met Inter zijn zesde landskampioenschap op rij (1× Ajax, 2× Juventus, 3× Inter Milan). Daarnaast werd Ibrahimović met 25 doelpunten voor het eersttopscorer van de Serie A.
Zlatan Ibrahimović in het shirt vanFC Barcelona (31 augustus 2009)
Op 27 juli 2009 tekende Ibrahimović een vijfjarig contract bij FC Barcelona, dat hem ruilde voorSamuel Eto'o plus 46 miljoen euro.[5]Op 19 augustus maakte hij zijn debuut in deTrofeu Joan Gamper tegenManchester City FC, Vier dagen later volgde zijn officiële debuut tegenAthletic Bilbao in het kader van deSpaanse Supercup. Op 31 augustus maakte hij in de openingswedstrijd van het nieuwe seizoen tegenSporting Gijon (3–0) zijn eerste doelpunt in het shirt van Barcelona. Toen hij bij Barcelona weg wilde/moest, zeiden Ibrahimović en zijn zaakwaarnemer dat Real Madrid belangstelling had. Later bleek dit een truc om ervoor te zorgen dat hij voor minder geld naar AC Milan kon.
In zijn eerste jaar werd Ibrahimović de eerste Barcelona-speler ooit die in zijn debuutjaar in elk van de vijf eerste competitiewedstrijden wist te scoren. Hij scoorde het enige en winnende doelpunt voor Barcelona op 29 november 2009 tegen Real Madrid inEl Clásico. In het seizoen 2009/2010 won hij metBarça deSpaanse landstitel, deSupercopa de España, deUEFA Supercup en hetwereldkampioenschap voor clubs.
Ibrahimović' verblijf in Spanje was van korte duur. Op 28 augustus 2010 werd bekend datAC Milan Zlatan Ibrahimović voor het seizoen 2010/11 zal huren, hiermee keerde Zlatan dus terug naar Milaan. In het contract werd ook een optie bedongen om Ibrahimović aan het einde van het seizoen te kopen voor € 24 miljoen.Ibrahimović debuteerde op 11 september tegenAC Cesena (2-0 verlies). In deze wedstrijd miste Ibrahimović een penalty. Vier dagen later scoorde hij voor het eerst voor AC Milan in deChampions League. Ibrahimović is in het seizoen 2010/2011 samen metRobinho enAlexandre Pato topscorer van Milan. Na deze huurperiode is hij definitief naar AC Milan gegaan voor het bovenstaande bedrag. Hij speelde daar tot en met seizoen 2011/2012.
In juli 2012 werd hij samen metThiago Silva verkocht aan het FranseParis Saint-Germain. Ibrahimović kostte 23 miljoen euro,Thiago Silva 42 miljoen. Hij tekende een contract tot medio 2015. Tijdens zijn eerste seizoen bij PSG had Ibrahimović met 30 doelpunten een belangrijke bijdrage aan het kampioenschap. Ook het daaropvolgende seizoen wist PSG opnieuw kampioen te worden. Op 8 april 2015 scoorde Ibrahimović zijn 100e doelpunt voor PSG in de halve finale van deCoupe de France tegenSaint-Étienne. Later die wedstrijd kwam hij nog twee keer tot scoren wat ertoe leidde dat PSG uitkwam in de finale van het Franse bekertoernooi.[6] PSG won de finale met 0-4 vanSC Bastia en Ibrahimović scoorde tweemaal.
Ibrahimović benutte op 4 oktober 2015 twee penalty's tijdens een met 2-1 gewonnen competitiewedstrijd tegenOlympique Marseille. Dit waren zijn 109de en 110de doelpunt (in alle competities) voor Paris Saint-Germain. Hiermee passeerde hijPedro Pauleta als topscorer aller tijden van de club.[7] Begin december passeerde hij ookMustapha Dahleb als topscorer aller tijden van Paris Saint-Germain in competitieverband. In de competitiewedstrijd tegenOGC Nice scoorde hij zijn 86e en 87e doelpunt in deLigue 1, Dahleb stond op 85 doelpunten.[8]
Op 13 maart 2016 behaalde Ibrahimović met Paris Saint-Germain de vierde landstitel op rij. De ploeg van trainer-coachLaurent Blanc won op die dag met maar liefst 9-0 bij hekkensluiterAC Troyes. Ibrahimović scoorde vier keer. Met nog acht speelronden te gaan had PSG een voorsprong van 25 punten op nummer tweeAS Monaco. PSG vestigde met het kampioenschap een record. Nooit eerder werd een club uit een van de grote vijf Europese competities (Frankrijk, Engeland, Spanje, Duitsland, Italië) zo vroeg in het seizoen kampioen. Ibrahimović kwam daardoor op dertien landstitels, waarbij de twee afgenomen kampioenschappen vanJuventus (2005 en 2006) zijn meegeteld. Met zijn vier doelpunten passeerde hij eveneens de grens van 100 doelpunten in de Ligue 1.
Ibrahimović maakte op 13 mei 2016 zijn aanstaande vertrek bij PSG kenbaar. Op zijn Twitteraccount schreef hij die dag: "Mijn laatste wedstrijd morgen in Parc des Princes. Ik kwam als een koning, vertrok als een legende".[9] In zijn laatste competitieduel voor PSG – tegenFC Nantes – kwam hij tweemaal tot scoren, waarmee hij het seizoen afsloot met 38 doelpunten. Hiermee verbrak hij het clubrecord vanCarlos Bianchi, die in één seizoen 37 doelpunten in de Ligue 1 maakte. Ook werd Ibrahimović voor de derde maal topscorer van de Ligue 1, waarmee hij de eerste speler van PSG werd die drie seizoenen competitietopscorer werd. De club uit Parijs besloot een dag na de wedstrijd om een tribune in hetParc des Princes te vernoemen naar hem.[10] Ibrahimović speelde op 21 mei 2016 zijn laatste wedstrijd voor PSG, de finale van deCoupe de France tegenOlympique Marseille. PSG won met 4-2, mede dankzij twee doelpunten van hem. In 180 wedstrijden voor PSG wist hij 156 keer te scoren.[11] Daarmee was hij clubtopscorer aller tijden totEdinson Cavani zijn record op 27 januari 2018 verbrak. Na afloop van het seizoen 15/16 vertrok hij transfervrij.
Ibrahimović tekende op 1 juli 2016 een contract bijManchester United.[12] Hier kwam hij opnieuw te spelen onderJosé Mourinho, die de club ruim een maand eerder aanstelde als coach. Ibrahimović werkte eerder met hem samen bijInternazionale. Ibrahimović debuteerde op 7 augustus 2016 voor Manchester United, in een wedstrijd om hetFA Community Shield tegen landskampioenLeicester City. Ibrahimović kopte in de 83e minuut een voorzet vanAntonio Valencia binnen en maakte daarmee de winnende 2-1. Hierdoor won Ibrahimović zijn eerste prijs met United. Ook tijdens zijn debuut in dePremier League op 14 augustus 2016 wist Ibrahimović het net te vinden. Die dag speelde United een uitwedstrijd tegenBournemouth (3-1 winst), waarin hij het derde doelpunt voor United maakte. Manchester United maakte op 9 juni 2017 bekend dat de club Ibrahimović' contract niet verlengde nadat hij een ernstige knieblessure had opgelopen tijdens een wedstrijd in de Europa League op het veld van RSC Anderlecht.[13] Hij herstelde hiervan niettemin sneller dan aanvankelijk gedacht. Hij tekende op 24 augustus 2017 vervolgens opnieuw voor een jaar bij de Engelse club. Op 22 maart 2018 werd zijn contract ontbonden.
Op 23 maart 2018 kondigde Ibrahimović zijn komst bijLos Angeles Galaxy aan met een paginagrote advertentie in deLA Times. "Dear Los Angeles, you're welcome", luidde de tekst waarmee de 36-jarige spits zijn transfer aankondigde.[14] Bij zijn debuut in de AmerikaanseMLS, op zaterdag 31 maart, scoorde hij twee keer tegenLos Angeles FC. Hij nam van zo'n dertig meter de bal op zijn slof en die plofte achter keeperTyler Miller. Bovendien tekende de Zweed ook voor de winnende 4-3.[15] Ook in zijn derde optreden voor de club zorgde Ibrahimović voor het beslissende doelpunt. In het duel tegenChicago Fire, op zaterdag14 april, begon hij voor het eerst in de basis en nam de Zweed in de blessuretijd van de eerste helft de enige treffer voor zijn rekening: 0-1.[16]Op zaterdag 15 september 2018 maakte Ibrahimović het vijfhonderdste officiële doelpunt van zijn carrière.[17] In december 2018 verlengde Ibrahimović zijn contract met een jaar.[18]
Sinds 27 december 2019 speelt Ibrahimović opnieuw voor AC Milan.[19] Tijdens een bekerderby met Internazionale in januari 2021 kwam het tot een zware verbale aanvaring tussen hem en zijn voormalige Manchester United ploegmaatRomelu Lukaku.[20] Op 7 februari 2021 maakte hij in een wedstrijd tegenFC Crotone zijn vijfhonderdste clubgoal ooit.[21] Zijn contract werd verlengd tot einde seizoen 2021/2022.[22] En vervolgens tot juli 2023. In zijn laatste voetbalseizoen bij AC Milan speelde hij slechts vier competitiewedstrijden, waarin hij één doelpunt maakte.
Op 11 december 2023 werd Zlatan aangekondigd als sportief raadgever bij AC Milan. Daarbij had Ibrahimović veel kritiek bij de verloren Champions Leagueplay-offs tegenFeyenoord.
Ibrahimović maakte op 31 januari 2001 zijn debuut in hetZweeds nationaal elftal, in een thuiswedstrijd tegen deFaeröer. Op 6 oktober 2001 maakte hij zijn eerste doelpunt voor de Zweden, in een met 3-0 gewonnen wedstrijd tegenAzerbeidzjan.
Ibrahimović werd geselecteerd voor de Zweedse selectie voor hetWK 2002. De eerste twee wedstrijden voor Zweden eindigden in een gelijkspel tegenEngeland (1-1) en winst tegenNigeria (2-1). De spits bleef beide wedstrijden op de bank zitten. In de 88ste minuut mocht Ibrahimović voor de eerste keer op een groot toernooi invallen, in het afsluitende groepsduel tegenArgentinië. Hij nam de plaats in vanHenrik Larsson. Zweden ging door naar de achtste finale, waarin de ploeg van bondscoachesLars Lagerbäck enTommy Söderberg het opnam tegenSenegal. Ibrahimović viel in de 76e minuut bij een 1-1-stand in. Senegal scoorde in de verlenging de 2-1, waarmee een einde kwam aan het eerste internationale toernooi van Ibrahimović.
Ibrahimović speelde met Zweden zijn tweede grote toernooi op hetEK 2004. Ibrahimović vormde een koppel voorin metHenrik Larsson. Zweden won de eerste wedstrijd vanBulgarije en speelde gelijk tegen Italië en Denemarken, om zo door te gaan naar de kwartfinale. In de kwartfinale tegen Nederland stond het na 120 minuten 0-0. Na verlengingen miste Ibrahimović zijn elfmeter tijdens de beslissende penaltyserie, net alsOlof Mellberg voor Zweden enPhillip Cocu voor Nederland.Arjen Robben besliste de laatste penalty en stuurde Zweden naar huis. Ibrahimović scoorde op het EK 2004 eenmaal tegen Bulgarije en eenmaal tegen Italië.
Twee jaar later speelde Ibrahimović op hetWK 2006. Geteisterd door blessures scoorde Ibrahimović nul doelpunten in drie wedstrijden. Na eerst door de groepsfase heen gekomen te zijn metTrinidad en Tobago,Engeland enParaguay, verloor Zweden in de achtste finale met 2-0 van Duitsland.[23]
In 2007 verscheen in Zweden een biografie over Ibrahimović van de hand van de Zweedse journalist David Bartal. Hieraan werkte de Nederlandse journalistJan Willem Buijs mee.
Op hetEK 2008 speelde Ibrahimović zijn vierde grote toernooi. Voorafgaand aan het toernooi was Ibrahimović herstellende aan zijn knie. Tijdens het toernooi waren er een tijd twijfels of de spits volledige wedstrijden mee kon doen. In de eerste wedstrijd tegenGriekenland opende Ibrahimović de score met een afstandsschot om vervolgens meteen gewisseld te worden. Zweden won met 2–0 door nog een doelpunt vanPetter Hansson.[24] In de tweede wedstrijd tegen Spanje maakte hij gelijk na de openingstreffer vanFernando Torres. In de rust werd Ibrahimović gewisseld voorMarkus Rosenberg. Vanaf de kant zag hij hoe zijn land in de laatste minuut van de blessuretijd de wedstrijd met 2-1 verloor door een doelpunt vanDavid Villa.[25] In de laatste, beslissende wedstrijd tegenRusland verloor Ibrahimović met Zweden met 2-0. Hij speelde de hele wedstrijd. Zijn doelpunt tegen Griekenland werd genomineerd voor het beste doelpunt van het EK 2008, maar kwam niet in de top 3.[26][27]
In de kwalificatiegroep voor hetWK 2010 werd Zweden gekoppeld aan onder meer Portugal en Denemarken. In de op een na laatste speelronde verloor Zweden van Denemarken, waardoor Portugal Zweden voorbijging. In de laatste kwalificatiewedstrijd maakte Portugal geen fout, waardoor Zweden en Ibrahimović uitgeschakeld werden.
Enkele weken na de mislukte kwalificatie en het ontslag van coachLars Lagerback verklaarde Ibrahimović aan nieuwe bondscoachErik Hamrén te twijfelen of hij zijn interlandcarrière voort zou zetten.[28] Ibrahimović besloot echter voor Zweden te blijven spelen en was erbij (als aanvoerder) toen het elftal tijdens hetEuropees kampioenschap 2012 werd uitgeschakeld in de poulefase.
In aanloop naar de kwalificatiereeks voor hetEuropees kampioenschap 2016 scoorde Ibrahimović tweemaal in een oefenwedstrijd tegenEstland (2-0), op donderdag 4 september 2014 in deFriends Arena inSolna. Daarmee passeerde hijSven Rydell (49 doelpunten) als Zwedens topscorer aller tijden. Op 11 mei 2016 werd Ibrahimović opgenomen in de Zweedse selectie voor het EK 2016 in Frankrijk.[29] Tijdens een persconferentie op dit toernooi op 21 juni 2016 liet hij weten dat de laatste wedstrijd van Zweden op het EK ook zijn laatste als international zou worden.[30] Een dag later was het zover. Ibrahimović en de Zweden verloren hun afsluitende groepsduel met 0-1 vanBelgië en waren uitgeschakeld. Ook middenvelderKim Källström en doelmanAndreas Isaksson speelden die dag hun laatste wedstrijd voor de nationale ploeg.
Op 14 maart 2021 keerde Ibrahimović na vijf jaar terug in hetZweeds voetbalelftal.[31] Op 24 maart 2023 speelde Ibrahimović een extraEK-kwalificatiewedstrijd voor Zweden tegenBelgië en speelde hij in die wedstrijd zeventien minuten.
*Ibrahimović won met Juventus de Serie A in seizoenen2004/05 en2005/06, maar de Serie A-titel van 2004/05 werd vanwege hetCalciopoli-schandaal nietig verklaard. De Serie A-titel van 2005/06 werd toegekend aan Internazionale.
Paris Saint-Germain Speler van de Maand: augustus 2012, september 2012, november 2013, januari 2014, februari 2015, november 2015, december 2015, januari 2016, februari 2016
In 2012 verscheen de Nederlandse vertaling zijn autobiografie,Ik, Zlatan, die hij in samenwerking met David Lagercrantz schreef.[33] Hierin beschrijft hij zijn jeugd en voetbalcarrière. Het boek kreeg aanvankelijk een aantal lovende kritieken en werd een bestseller. In 2015 echter gaf medeauteur David Lagercrantz toe dat hij een aantal uitspraken had verzonnen om het boek wat meer pit te geven.[34]
In 2022 kwam Ibrahimović zijn tweede boek uit onder de titelAdrenaline, ditmaal in samenwerking metLuigi Garlando.
Ibrahimović won tussen 2004 en 2011 acht landstitels op rij met vijf verschillende clubs: Ajax (2003/04), Juventus (2004/05 en 2005/06, titels later afgepakt), Internazionale (2006/07 tot en met 2008/09), Barcelona (2009/10), AC Milan (2010/11).[36]
Ibrahimović is al jaren samen met zijn vriendin Helena Seger. Samen hebben ze twee zoontjes.
Hernán Crespo was lange tijd de enige voetballer die voor vijf verschillende clubs scoorde in de UEFA Champions League. Echter deed Zlatan Ibrahimović dit kunstje in 2010 na met een doelpunt voor AC Milan. In 2012 scoorde Ibrahimović zelfs voor een zesde club in het belangrijkste Europese clubtoernooi: Ajax, Juventus, Internazionale, Barcelona, AC Milan en Paris Saint Germain, waarmee hij de enige speler is die voor zes verschillende clubs scoorde in de UEFA Champions League.
Ibrahimović is gekend om vaak boude uitspraken, als 'dat weet alleen God, en daar spreek je nu mee', 'ik hoef de Gouden Bal niet te winnen om te weten dat ik de beste ben' en 'een WK zonder mij is niet waard om bekeken te worden'.[38]
.JPG)
.svg)
.svg)
