Eenzinkgat, ook welverdwijngat ofsinkhole genoemd,[1] is eenlandvorm die is ontstaan door het instorten van een holte in hetsubstraat. Het vormt een afgesloten depressie in het landschap.
Het woord zinkgat is in degeomorfologie de term die wordt gebruikt om de landschapsvorm aan te duiden die overblijft na instorting van een holte in het onderliggende gesteente of sediment.
De meest voorkomende zinkgaten zijndolines; dit zijn laagtes die zijn ontstaan doorkarst, het oplossen vankalksteen in water.
Zinkgaten kunnen ook ontstaan door het oplossen van zout in de bodem (veelvoorkomend rond deDode Zee), het instorten van natuurlijke drainagetunnels, of het instorten van door mensen gemaakte (antropogene) holtes zoalsmijngangen. Bij de vorming door zout, wordt het zout, dat lichter is dan het omliggende gesteente, omhoog gedrukt. Dit kan eeuwen duren, maar wanneer het zout bij hetgrondwater komt, lost het op en ontstaat langzaam een groot gat onder de aardkorst.
