Zheng He, ook bekend onder de oorspronkelijke naam Ma Sanbao en later, Ma He, werd in ca. 1371 geboren inKunyang, in de tegenwoordigeYunnan provincie. Destijds was dat een van de laatste vestigingen van deYuan-dynastie. Zheng He was eenmoslim en zoon van een hajji, eenmoslim die een pelgrimsreis naarMekka heeft gemaakt. Zijn familie beweert afstammeling te zijn van een Mongoolse gouverneur inYunnan of van koning Mohammed vanBoekhara. DeChinese familienaam Ma is een variant op de naamMohammed.
Toen Zheng He 10 jaar was nam in 1381 het Mingleger Yunnan in. Ma He werd gevangengenomen, gecastreerd (eunuch) en weggezonden voor een militaire opleiding.
Als jong officier onderscheidde hij zich in de troepen van Zhu Di. In 1402 zou die zijn neefJianwen van de keizerstroon stoten om onder de naamYongle het land te besturen.Ma had intussen aan invloed gewonnen nadat hij de troepen naar de overwinning op Jianwens leger had geleid bij het dorpZhengcunba. Keizer Yongle doopte hem uit dank 'Zheng'. Zo ontstond de naam Zheng He. Later werd hij een adviseur van keizer Yongle.
Op zijn tweede expeditie in 1409 trok hij op tegen koningAlagonakkara vanCeylon, die hij gevangennam en samen met veel buit mee terug nam naar het Chinese hof inNanking.
Tijdens zijn vierde reis in 1413 trok hij verder westwaarts en bezocht een delegatie van de vloot de Arabische stedenAden,al-Jofar,Mekka enEgypte. De vloot voer langs de Oost-Afrikaanse kust en deed daar de steden Brava (Barawe) inSomalië enMalindi inKenia aan en de vloot bereikte uiteindelijke de kust vanMozambique. De bekende Portugese ontdekkingsreizigerVasco da Gama wist als eerste Europeaan Malindi pas in 1498 te bereiken.
Zheng He keerde in 1415 weer met afgevaardigden uit dertig landen die inPeking in de bijna voltooideVerboden Stad hun eerbetoon kwamen betuigen aan de keizer van China.
In1421 vertrok op bevel van de keizer opnieuw een vloot onder leiding van Zheng He, ditmaal met als doel de wereld in kaart te brengen. De vloot splitste zich in vier eskaders die elk een deel van de opdracht uitvoerden. Op defra Mauro-wereldkaart (1459) van deVenetiaanselekenbroederfra Mauro is in de oceaan ten zuiden van Afrika een schip afgebeeld. In de begeleidende tekst schreef fra Mauro dat het ging om eenjonk die rond 1420 vanuit India tweeduizend mijl voorbijCavo de Diab (Madagaskar) was gevaren. Het is waarschijnlijk dat hij hier verwees naar de vloten van Zheng He.[1]
Toen de uitgedunde resten van de vloot twee jaar later terugkeerden, was China veranderd.Yongle overleed in 1424 en was opgevolgd doorHongxi, die alle maritieme expedities onmiddellijk stopzette. Het land was in zichzelf gekeerd en stond aan het begin van een eeuwenlang zelfgekozen isolement. Zheng He werd benoemd tot havencommandant inNanking en kreeg opdracht om zijn legermacht te ontbinden. De schepen rotten weg en de kaarten en ander bewijsmateriaal werden op bevel van hogerhand vernietigd. Sommige documenten bleven echter bewaard of vonden misschien hun weg naar het Westen.
Zheng He koos met de steun vanXuande, die Hongxi had opgevolgd, opnieuw zee in de winter van 1431. Opnieuw trok hij naar Zuidoost-Azië, India, de Perzische Golf, de Rode Zee en Oost-Afrika. Pas in 1433 keerde hij weer. Zheng He stierf in 1435. Zheng He verkende met zijn armada niet alleen Maleisië en Indonesië, maar tevens India, Sri Lanka en de kusten van Tanzania en Kenia in Oost-Afrika.
Zheng He hield nauwgezet een logboek bij en maakte ook kaarten van zijn gevolgde zeeroutes. Toen zijn vader overleed, en Hongxi de keizerstroon overnam, liet hij al deze kostbare aantekeningen vernietigen.
Door een verbod van deMingdynastie was er enkele eeuwen lang geen scheepvaart opIndia. Na enkele decennia werd dit verbod echter ingetrokken. Daarna bleef China tot het begin van de19e eeuw een belangrijke handelsmogendheid met handel opIndonesië, India en Afrika.
Edward L. Dreyer,Zheng He. China and the Oceans in the Early Ming Dynasty, 1405-1433, 2007.ISBN 0321084438
(fr)(en)(de) Claudine Salmon en Roderich Ptak (eds.),Zheng He. Images et perceptions, 2005.ISBN 3447051140
Bronnen, noten en/of referenties
↑Falchetta, Piero, (2006)Fra Mauro's World Map: with a commentary and translations of the inscriptions. Turnhout: Brepols PublishersISBN 9782503517261, pagina 179
