Zeeschuim,oceaanschuim,strandschuim of spume is een soortschuim dat ontstaat door de agitatie vanzeewater, vooral wanneer het hogereconcentratiesopgelosteorganische stoffen bevat (waarondereiwitten,lignines enlipiden) afkomstig van bronnen zoals de afbraak vanalgenbloei op openzee.[1] Deze stoffen kunnen fungeren alsoppervlakteactieve stoffen of schuimmiddelen. Als het zeewater wordt opgeschud door brekendegolven in debrandingszone naast dekust, vangen de oppervlakteactieve stoffen onder deze turbulente omstandigheden lucht en vormen ze hardnekkige bellen die door oppervlaktespanning aan elkaar blijven kleven op hetstrand.
Zeeschuim is een wereldwijd fenomeen,[1] en het varieert afhankelijk van de locatie en de mogelijke invloed van het omringende mariene, zoetwater en/of terrestrische milieu.[2] Vanwege de lage dichtheid en persistentie kan schuim door sterke winden landinwaarts worden geblazen, in de richting van het strand.
Menselijke activiteiten, zoals de productie, het transport of het morsen vanpetroleumproducten ofdetergenten, kunnen ook bijdragen aan de vorming van zeeschuim. Het schuim kan ooktoxischPFAS bevatten, zo bleek onder meer uit onderzoek vanVITO in 2023.[3] Nederlandse en Belgischeoverheden waarschuwden dan ook om het goedje te mijden, en kinderen er niet mee te laten spelen.[4]