Hetzakje van Rathke is in deembryogenese eeninvaginatie aan de voorkant van hetbuccofaryngeaal membraan,Membrana stomatopharyngealis, en aan de bovenkant van de zich ontwikkelende mond. Het vormt het voorste deel van dehypofyse, in het bijzonder van deadenohypofyse, en is een onderdeel van hetendocrien systeem.
Het zakje van Rathke is naarMartin Rathke genoemd, een van de grondleggers van de moderneembryologie.
Het zakje van Rathke, dus ook de hypofyse, zijn afkomstig van deadenohypofysaire placode. Het zakje van Rathke verliest op den duur de verbinding met defarynx waardoor het voorste deel van de hypofyse ontstaat. De voorwand van het zakje van Rathke groeit uit en vult het grootste deel van het zakje tot depars distalis en depars tuberalis. De achterwand vormt depars intermedia. Bij sommige organismen bezet de groeiende voorwand niet volledig het zakje van Rathke, waardoor er een overblijfsel, Rathke's spleet, overblijft tussen depars distalis enpars intermedia.
Het zakje van Rathke kan een goedaardigecyste vormen, die met een vloeistof is gevuld. De cyste kan er soms zorgen dat hetgezichtsvermogen minder wordt, ervoor zorgen dat dehypofyse het niet meer doet en kanhoofdpijn veroorzaken. Craniopharyngioma is eenneoplasie en kan ontstaan uit hetepitheel in de spleet van Rathke.
 |  |