Yusuf Islam, geboren alsStephen Demetre Georgiou (Londen,21 juli1948), beter bekend alsCat Stevens, is eenBritsezanger ensongwriter die bekend werd metfolkrock- ensoftrock-liedjes. In juli 1978 heeft hij zijn naam officieel laten veranderen in Yusuf Islam. Yusuf Islam is (anno 2004) vader van vijf kinderen en woont in Londen. Hij maaktislamitische muziek, ook voor kinderen. Hij is actief betrokken bij liefdadigheidsprojecten, onder meer voorKosovo.
Yusuf Islam is de zoon van eenGrieks-Cypriotische vader (Stavros Georgiou) en een Zweedse moeder (Ingrid Wickman). Hij heeft een oudere zus en een broer. Hij groeide op in het Londense stadsdeelSoho waar zijn vader een restaurant had. Tegenwoordig woont hij inLonden en/of inDubai. Zijn artiestennaam Cat Stevens nam hij aan omdat dat, vond hij, beter aan zou slaan bij een breed publiek. Cat omdat een toenmalige vriendin zei dat hij kattenogen had, en Stevens als een afgeleide van zijn voornaam.
In 1966 kwam hij in contact met producent en manager Mike Hurst, die hem een platencontract bezorgde bij Deram Records. Zijn eerste singleI Love My Dog was redelijk succesvol (top 30) maar zijn twee volgende singlesMatthew & Son enI’m Gonna Get Me a Gun waren echte toptienhits. The Tremeloes coverden zijn compositieHere Comes My Baby uit zijn debuutalbumMatthew & Son (maart 1967), en bereikten daarmee de 4e plaats in Groot-Brittannië. In december 1967 kwam zijn 2e album uit, New Masters, dat weinig succesvol was. Wel was een compositie uit dit album,The First Cut is The Deepest, een groot succes voor P.P. Arnold; hij had het voor 30 pond aan haar verkocht. Dit lied werd later nog door diverse andere artiesten gecoverd.
In januari 1968 werd hij gedurende 3 maanden in een ziekenhuis opgenomen wegens zeer ernstige tuberculose. De rest van dat jaar had hij nodig om daarvan te herstellen en deed hij geen optredens. In deze periode dacht hij veel na over zingeving aan zijn leven en spiritualiteit. Hij las veel over religies, ging aan yoga en meditatie doen en werd vegetariër. Hij schreef ook veel composities, ongeveer 40, in die maanden. Deze bracht hij later uit in zijn volgende albums.
Omdat zijn singles hierna niet erg succesvol meer waren en omdat hij steeds minder tevreden was met de orkestraties van Mike Hurst, werd zijn contract bij Deram niet verlengd. In 1969 tekende hij daarna een contract bij Island records in Europa en bij A&M records in de VS. Chris Blackwell, de baas van Island Records, beloofde hem vergaande vrijheden met zijn muziek. Als nieuwe producent werd de voormalige Yardbirds-bassist Paul Samwell-Smith aangenomen, die in zijn kielzog Alun Davies als studiomuzikant meenam. Alun had een zo goede klik met Cat, dat hij tot 1978 en daarna opnieuw vanaf 2006 met hem samenwerkte. Op veel opnames speelde hij tweede gitaar.
In april 1970 kwam de singleLady D'Arbanville uit, waarin hij zijn verbroken relatie metPatti D'Arbanville bezong. Hiermee bereikte hij weer eens de UK toptien. In mei 1970 kwam het albumMona Bone Jakon uit. Dit album was een vroeg voorbeeld van een singer-songwriteralbum, iets wat later populair zou worden voor veel andere artiesten. In november 1970 kwam zijn volgende album uit,Tea for the Tillerman, dat zijn internationale doorbraak werd. Dit album bevatte o.a. the songsWhere Do the Children Play,Hard-Headed Woman,Wild World enFather and Son. In 1971 kwam zijn albumTeaser and the firecat met o.a. de hitsPeace Train,Morning Has Broken, enMoonshadow. Het volgende albumCatch Bull at Four kwam uit in 1972. Het verkocht prima maar leverde geen single hits op. Dit gold eigenlijk ook voor de albums die hij hierna uitbracht:Foreigner,Buddha and the Chocolate Box,Numbers enIsitzo.
1977 tot heden: bekering tot de islam en koerswijziging
In 1975 was Islam bijMalibu inCalifornië aan het zwemmen in deStille Oceaan, en kon door de sterke stroming niet meer aan land komen. Nadat hij naar eigen zeggenGod had aangeroepen, bracht een golf hem terug aan land, waarin hij een geschenk van God zag. Op 30 december 1977 deed hij zijn artiestennaam Cat Stevens in de ban. In 1978 werd hijmoslim, nadat hij van zijn broer een exemplaar van deKoran had gekregen. Hij nam toen ook de naam Yusuf Islam aan.
Op 21 september 2004 werd het vliegtuig waarin Yusuf Islam zat gedwongen te landen in deVerenigde Staten omdat Yusuf verdacht werd van het financieren van groepen die verband houden metterrorisme. Achteraf bleek het om een vergissing te gaan van deFBI. Volgens Yusuf, in een interview metLarry King vanCNN, stond de gezochte man op de zwarte lijst en heette hij Youssouf Islam. Toch werd Yusuf niet tot de Verenigde Staten toegelaten.
Op 10 november 2004 reikteMichail Gorbatsjov tijdens de wereldtop vanNobelprijswinnaars in Rome de vredesprijsMan for Peace 2004 aan Yusuf Islam uit. Hij kreeg de prijs voor "zijn toewijding om de vrede te bevorderen, mensen te verzoenen en terrorisme te veroordelen".
In 2005 werd er met zijn toestemming een registratie van zijn laatste tour uitgebracht opdvd. Onder de titelMajikat werd er een uitgebreid beeld gegeven van deEarth Tour uit 1976.
In 2006 bracht de zanger een nieuw album uit, getiteldAn Other Cup. Dit album is het eerste album dat werd uitgebracht onder de artiestennaam Yusuf. Hierop staan vooral nieuwe nummers, maar ook twee oude nummers in nieuwe uitvoeringen. Ook bevat het een ingetogen versie vanDon't Let Me Be Misunderstood. De titel van het album speelt in op de titel van een album uit zijn hoogtijdagenTea for the Tillerman.
Op 5 mei 2009 verscheen het albumRoadsinger. Op de cd staan elf nieuwe nummers, waaronderWelcome Home,All Kinds of Roses enRoadsinger.
In 1989 ondersteunde Yusuf Islam de door Khomeini uitgevaardigdefatwa tot het doden vanSalman Rushdie in een briefactie tegen het boekDe duivelsverzen. Yusuf Islam sprak tegen dat hij daarmee ook de doodsbedreiging tegen Rushdie bedoelde te ondersteunen.
In mei 1989 gaf hij in een gesprek metGeoffrey Robertson in een radiopraatprogramma vrijmoedig toe met "Yes, yes" dat Rushdie 'het verdient om te sterven'. Hijzelf had echter op dat moment 'niet de verplichting om hem te doden'.[1] Achteraf verklaarde hij zich toch weer tegen de doodstraf van Rushdie in een interview met deSüddeutsche Zeitung (op 28 mei 2004).
De albumhoezen vanMona bone jakon,Tea for the tillerman,Teaser and the firecat,Catch bull at four,Greatest hits enNumbers bevatten elk een schilderij gemaakt door Yusuf Islam zelf. De hoes vanAn Other Cup is ontworpen door zijn zoonYoriyos.
De singleLady D'Arbanville is genoemd naar de actricePatti D'Arbanville met wie Islam een relatie heeft gehad.