| Yigal Amir יגאל עמיר | ||
|---|---|---|
.jpg) | ||
Yigal Amir (1995) | ||
| Geboren | 23 mei1970 Herzliya | |
| Nationaliteit |  Israël | |
| Veroordeeld voor | moord op de Israëlische minister-president Yitzchak Rabin | |
| Straf | levenslange gevangenisstraf plus 14 jaar | |
| Status | gevangen | |
Yigal Amir (Hebreeuws: יגאל עמיר) (Herzliya,23 mei1970) is eenIsraëlischterrorist en demoordenaar van de Israëlischeminister-presidentYitzchak Rabin. Hij pleegde de moord op Rabin op4 november1995, na afloop van eenvredesdemonstratie inTel Aviv.
Amir groeide op in eenorthodox-joodse familie. Zijn oudersemigreerden vanuitJemen naar Israël. De familie vestigde zich in Herzliya. Zijn moeder Geula Amir, eenkleuterleidster, had er eencrèche aan huis.
Amir ging naar debasisschool in Herzliya. Demiddelbare school volgde hij in Tel Aviv, niet ver van de plaats waar hij later de moord op Rabin zou plegen. Zijn legerdienst als soldaat inGolani, deed hij in combinatie met eenmodern-charedischejesjiva inYavne.
Na zijn dienst en jesjiva-studie studeerde Amirrechten aan deBar-Illan-universiteit. Hier organiseerde hij demonstraties tegen deOslo-akkoorden. Amir beschouwde de akkoorden als landverraad en een gevaar voor het voortbestaan van Israël. Hijradicaliseerde en kwam voor zichzelf tot de conclusie dat hij Yitzhak Rabin, de premier die achter de Oslo-akkoorden stond, wilde vermoorden.
Ondanks de bedreigingen op het leven van Yitzhak Rabin en de beveiliging rondom de premier, kwam Amir tweemaal in zijn buurt. Na afloop van een vredesdemonstratie op het toenmalig Malchei Yisraël-plein (nuRabinplein), stond hij dicht bij de trap waarlangs Rabin naar beneden kwam. Toen Rabin beneden was, vuurde Amir driemaal: twee schoten raakten de premier en één veiligheidsagent. Eén daarvan doorboorde Rabinshart (en de tekst van het vredeslied in zijn binnenzak dat hij zonet had meegezongen).
Om omstanders op een verkeerd been te zetten, riep Amir "srak, srak" ('losse flodder, losse flodder'). Onder andere aan dit detail werden latercomplottheorieën vastgeknoopt (deze stellen dat Amir werkelijk losse flodders heeft geschoten). Rabin werd in zijn klaarstaande dienstauto naar het nabije Ichilov-ziekenhuis vervoerd, maar decardiochirurgen eneerstehulpartsen konden zijn leven niet meer redden.
Voor de moord op Yitzhak Rabin werd Amir veroordeeld totlevenslange gevangenisstraf. Boven op de levenslange straf kwam zes jaar voor het verwonden van de agent en (later) nog vijf jaar voor samenzwering tot moord op de premier. De vijf jaar werden in hethoger beroep omgezet tot acht jaar zodat Amir nu een levenslange straf plus veertien jaar uitzit.
Amir zit afgezonderd van andere gevangenen in een aparte vleugel van de gevangenis opgesloten.
Amir en eenJoods-Russische immigrante die hij al kende van voor zijn studie aan de Bar-Illanuniversiteit, Larisa Trembovler, verzochten in 2004 in het huwelijk te mogen treden (Trembovler die aanvankelijk samen met haar man Amir bezocht, scheidde later van haar echtgenoot vanwege haar banden met Amir). Nadat het verzoek werd afgewezen, trouwden zij via een vertrouwenspersoon, Amirs vader, nog datzelfde jaar.
Hetechtpaar wilde op natuurlijke wijze een kind ter wereld brengen. Ze diende daartoe bijna twee jaar lang verzoeken in alvorens deze werden ingewilligd. Op 24 oktober 2006 hadden zij in de gevangenis geslachtsgemeenschap. Op 28 oktober 2007 kreeg Amirs vrouw een zoon. Amir zelf was niet bij de bevalling aanwezig. De autoriteiten hadden hem verboden tijdelijk de gevangenis te verlaten. Het deel van het ziekenhuis in Jeruzalem waar Larisa Trembovler lag, werd zwaar bewaakt, uit vrees dat het 'duivelskind' iets zou worden aangedaan.