Movatterモバイル変換

[0]ホーム

Naar inhoud springen

William Giauque

Koppelingen bewerken

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

William Francis Giauque

Plaats uw zelfgemaakte foto hier

Persoonlijke gegevens

Geboortedatum

12 mei 1895

Geboorteplaats

Niagara Falls (Ontario)

Overlijdensdatum

28 maart 1982

Overlijdensplaats

Berkeley (Californië)

Land

Canada

Academische achtergrond

Alma mater

Universiteit van Californië - Berkeley

Promotor

George Ernest Gibson

Wetenschappelijk werk

Vakgebied

fysische chemie

Nobelprijs voorScheikunde

Jaar

1949

Reden

"Voor zijn bijdragen op het gebied van de chemischethermodynamica."

Voorganger(s)

Arne Tiselius

Opvolger(s)

Otto Diels
Kurt Alder

Portaal

Scheikunde

William Francis Giauque (Niagara Falls (Ontario),12 mei 1895 –Berkeley (Californië),28 maart 1982) was een inCanada geborenAmerikaans scheikundige. Hij won deNobelprijs voor Scheikunde in1949 voor zijn onderzoek naar de eigenschappen vanmaterie bij temperaturen dicht bij hetabsoluut nulpunt.

Biografie

[bewerken |brontekst bewerken]

ZijnAmerikaanse ouders, William Tecumseh Sherman en Isabella Jane (Duncan) Giauque, keerden uitCanada naar de Verenigde Staten terug. Zijn vader overleed in 1908 waarna de familie terugging naar Niagara Falls (Ontario). Na zijn middelbare school probeerde hij om geld te verdienen enelektrotechnisch ingenieur te worden, maar dit lukte niet. Maar hij kon wel een baan krijgen in een laboratorium inNiagara Falls (New York) aan de Amerikaanse zijde van deNiagarawatervallen, waarna hij beslootchemisch ingenieur te worden.

Na twee jaar gewerkt te hebben schreef hij zich in aan deUniversiteit van Californië - Berkeley, waar hij in1922 zijnPh.D. haalde.

Hoewel hij naar de universiteit ging om ingenieur te worden ontwikkelde hij al snel een interesse in onderzoek onder invloed vanGilbert Lewis. Omdat hij een uitstekend student geweest was werd hij in 1922 docent scheikunde in Berkeley en na de verschillende stappen van het hoogleraarschap te hebben doorlopen werd hij volledighoogleraar in 1934.

Hij ging in 1962 met pensioen. Giauque was gehuwd met de natuurkundige Muriel Francis Ashley. Ze hadden twee zonen, William Francis Ashley en Robert David Ashley. Hij overleed thuis op 28 maart 1981 als gevolg van een val.

Absolute nulpunt

[bewerken |brontekst bewerken]

Hij raakte geïnteresseerd in dederde wet van de thermodynamica als onderzoeksveld tijdens zijn onderzoek onder professorGeorge Ernest Gibson toen hij de relatieve entropie van glycerinekristallen en glas vergeleek.^[1] In de door hem voorgestelde wet hadWalther Nernst eerder de hypothese gesteld datentropie van een zuiver kristallijne substantie bij het absolute nulpunt nul is.

Het belangrijkste doel van zijn onderzoek was aan te tonen dat de derde wet van de thermodynamica een basis natuurwet was. Hiervoor moest hij een methode vinden om materialen af te laten koelen tot temperaturen nabij het absolute nulpunt als mogelijk. In 1926 stelde hij een methode voor om temperaturen te observeren beneden 1 graad Kelvin (−272.15 Celsius).^[2] In zijn werk metD.P. MacDougall tussen 1933 en 1935 paste hij ze succesvol toe.

Hiervoor ontwikkelde hij een magnetisch koelsysteem, waarmee hij dichter bij het nulpunt kwam dan velen voor mogelijk hielden. Na vele verbeteringen slaagde hij erin om in 1938 met vloeibaar helium een temperatuur te bereiken van 0,004 kelvin, de tot dan laagste temperatuur ooit. Dit baanbrekend werk leidde tot sterker staal, betere benzine en efficiëntere processen in de industrie.

Zijn onderzoek en dat van zijn studenten omvatten een groot aantal entropie vaststellingen van lage-temperatuur metingen, vooral bij gecondenseerde gassen. De entropieën en andere thermodynamische eigenschappen van veel gassen werden ook doorkwantumstatistiek vastgesteld en door moleculaire energielevels afkomstig van bandspectra en andere bronnen.

Zijn samenwerking in het onderzoek naar de entropie van zuurstof met Dr.Herrick Johnston leidde tot de ontdekking van zuurstofisotopen 17 en 18 in de atmosfeer van de aarde en liet natuurkundigen en scheikundigen zien dat ze jaren verschillende atoomgewichten gebruikt hadden zonder het zich te realiseren.^[3]^[4]

Externe links

[bewerken |brontekst bewerken]

National Academy of Sciences biografie

Bronnen, noten en/of referenties

(en)William F. Giauque – Biographical. NobelPrize.org. Nobel Media AB 2018.
Newton, David E. (1995). "William Giauque". Notable Twentieth-Century Scientists. Detroit: Gale Research Inc.

↑G.E. Gibson, W.F. Giauque (1923). The Third Law of Thermodynamics. Evidence from the Specific Heats of Glycerol that the Entropy of a Glass Exceeds that of a Crystal at the Absolute Zero.Journal of the American Chemical Society 45 (1): 93-104.DOI:10.1021/ja01654a014.
↑W.F. Giauque (1927). A Thermodynamic Treatment of certain Magnetic Effects. A Proposed Method of Producing Temperatures Considerably below 1° Absolute.Journal of the American Chemical Society 49 (8): 1864–1870.DOI:10.1021/ja01407a003.
↑W.F. Giauque, H.L. Johnston (1929). An Isotope of Oxygen, Mass 17, in the Earth's Atmosphere.Journal of the American Chemical Society 51 (12): 3528-3534.DOI:10.1021/ja01387a004.
↑W.F. Giauque, H.L. Johnston (1929). An Isotope of Oxygen, Mass 18. Interpretation of the Atmospheric Absorption Bands.Journal of the American Chemical Society 51 (5): 1436-1441.DOI:10.1021/ja01380a018.

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=William_Giauque&oldid=56714709"

Categorieën:

Verborgen categorie:

Wikipedia:Afbeelding gewenst/persoon

[8]ページ先頭