Will Tura
Will Tura
Algemene informatie
Volledige naam	Arthur Achiel Albert Blanckaert
Bijnaam	Will Tura
Geboren	2 augustus1940
Geboorteplaats	Veurne
Land	België
Werk
Jaren actief	1957–2023
Genre(s)	Levenslied,poprock,rock-'n-roll,soul,gospelmuziek,countrymuziek
Beroep	Zanger,muzikant,componist
Instrument(en)	Gitaar,piano,accordeon,mondharmonica
Officiële website (en)AllMusic-profiel (en)Discogs-profiel (en)IMDb-profiel (en)Last.fm-profiel (en)MusicBrainz-profiel
Portaal    Muziek

Will Tura,pseudoniem van ridderArthur Achiel Albert Blanckaert (Veurne,2 augustus1940), is eenBelgischezanger,muzikant enliedjesschrijver. Hij begon zijn professionele carrière in 1957 en beleefde in 1962 zijn doorbraak, waarna hij uitgroeide tot een van de bekendste en succesvolste Vlaamse artiesten aller tijden. Tot zijn talloze reeks hits behoren onder meerEenzaam zonder jou (1962),Draai 797204 (1964),El bandido (1966),Arme Joe (1967),Het kan niet zijn (1969),Hopeloos (1981),Mooi, 't leven is mooi (1989),Hoop doet leven (1993) enHemelsblauw (1994). Hij bracht eveneens meer dan honderd albums uit.^[1] Vanwege zijn populariteit en zijn langdurige aanwezigheid in de muziekwereld wordt Tura ook welde keizer van het Vlaamse lied genoemd.

Tura's muziekstijl varieert vankleinkunst enchanson tot vrolijkepop, vanjazz totgospel en vanrock-'n-roll encountry tot zelfsrap. Het gros van zijn liedjes is door hemzelf gecomponeerd en doorgaans van tekst voorzien doorNelly Byl.^[2] Tura schreef tevens composities die opgenomen werden door andere artiesten, onder wieEtta Cameron,Ann Christy,Jimmy Frey enMarva. In 2023 stopte Tura na ruim zestig jaar met optreden, nadat hij gediagnosticeerd werd met deziekte van Alzheimer.

In de zomer van 1940, tijdens de nog prille Tweede Wereldoorlog, wordt in hetWest-VlaamseVeurne Arthur ("Tuur") Blanckaert geboren. Hij is de vierde van vijf kinderen in het gezin van Désiré Blanckaert (1904-1980) en Magdalena Boomgaert (1912-1995). Reeds op jonge leeftijd raakt de kleine Tuur geïnteresseerd in muziek: hij leertmondharmonica spelen en krijgt later (hoewel zijn ouders aanvankelijk sceptisch zijn over zijn muzikale ambities) van zijn vader eenaccordeon. Ook zit hij regelmatig achter dedrums. Op elfjarige leeftijd mag hij optreden in de revue vanWalter Richard, waar hij eenjodelnummer brengt. Het is dezelfde Richard die voor de jonge muzikant een artiestennaam bedenkt: even lijkt hetJames Blanca te worden, maar de definitieve keuze valt dan toch opWill Tura.^[3]

Wanneer hij in contact komt met de lokale muziekleraarHarry Cogge, krijgt Tura een plaats aangeboden in diens orkest 'De Nachtvlinders'. Cogge leert hem de kneepjes van het vak, waaronder het lezen van muzieknoten en het bespelen van de accordeon. Tura doet mee aan zangwedstrijden, ontpopt zich als een getalenteerd imitator vanGilbert Bécaud enNat King Cole en wordt tijdens een optreden vanBobbejaan Schoepen in Veurne zelfs op het podium uitgenodigd om mee te jodelen. Spoedig krijgt hij echter debaard in de keel, waarna er voor hem geen plaats meer is in Cogge's orkest. In de loop van de tijd verruilt Tura zijn accordeon voor degitaar. Hij is 15 jaar oud als hij als gitarist wordt aangenomen bij Freddy's Dansorkest vanFreddy Feys. Vader Blanckaert werkt overuren om de gitaar voor zijn zoon te kunnen kopen.^[4] Tegelijk volgt Tura onderwijs aan de conservatoria teGent enOostende; naast gitaarles leert hij er ookpiano spelen. Na zijn periode bij Feys speelt hij nog een korte tijd mee in de orkesten van André Coucke en Marcel Sterckx.

In 1957 ontmoet Tura de ervaren en invloedrijke muziekuitgeverJacques Kluger, die hem een platencontract aanbiedt bijDecca. Zijn eerste singletje,Bye bye love, is een Nederlandstalige cover van een hit vanThe Everly Brothers en wordt opgenomen in de Philips studio inBrussel. Er worden slechts weinig exemplaren van verkocht. Ook Tura's volgende plaatjes (zoalsAmapola,Blauwe kimono,Onvergetelijk enZing kleine vogel) zijn vertalingen van internationale successen, maar leveren geen hit op. Op 2 augustus 1958, Tura's achttiende verjaardag, treedt hij inErpe-Mere voor de eerste keer solo op onder de naam Will Tura. Een jaar later, in juni 1959, volgt zijn eerste televisieoptreden, dat plaatsvindt in het BrusselseAmerikaans Theater. Omdat hij tijdens deze periode zijn legerdienst vervult (inKoksijde enTongeren), verschijnt hij er in soldatenuniform. Hij brengt er het liedjeZwart, geel, rood.^[5]

Ondertussen is Tura benaderd door een filmbedrijf, dat hem de hoofdrol aanbiedt in een speelfilm. Het betreft een Frans-Belgische verfilming van het boekDe lange nacht vanMarnix Gijsen. Tura verhuist er tijdelijk voor naarAntwerpen en doet al zijn stunts zelf. Een carrière als filmster lijkt in het verschiet te liggen, tot het gehele project wegens financiële problemen vroegtijdig wordt afgeblazen. Tura besluit vervolgens om zijn toekomst weer vooral in de muziek te zoeken in plaats van op het witte doek. In 1960 neemt hij een singletje op met zijn jongste broer Jean-Marie (ofwelbroertje Jan), de eerste van een lange reeks singles op het platenlabelPalette.

Jacques Kluger stimuleert Will Tura om, na het tegenvallende succes van de eerste singles, zijn eigen liedjes te gaan componeren. In 1961 schrijft hij de pianocompositieTender passion, die doorWilly Albimoor wordt opgenomen en vervolgens ook internationaal wordt opgepikt.Caterina Valente enBetty Curtis nemen het in het Italiaans op alsNessuno mai,Camillo Felgen in het Frans alsToi c'est le beau temps enThe Four Aces in het Engels alsLonely hill. Pas later, in 1976, zou Tura het zelf in het Nederlands opnemen alsNooit laat ik je gaan.

Tijdens een vakantie in Zuid-Frankrijk in de zomer van 1962 schrijft Tura een melodie die zijn leven zal veranderen. Hij krabbelt de noten op een paar bierviltjes en neemt deze mee naar Vlaanderen, waarKe Riema er een tekst op schrijft.^[4] De titel wordtEenzaam zonder jou en het lied wordt aan het einde van het jaar zijn nieuwe single. Plots gaat het snel: na een enthousiaste ontvangst en een gestage opmars wordt het in april 1963 Tura's eerste nummer 1-hit. De single blijft maandenlang populair en gaat uiteindelijk 60.000 keer over de toonbank. Het betekent de grote doorbraak voor de 22-jarige zanger enEenzaam zonder jou zal zijn gehele carrière het lied blijven waarmee hij het meest geïdentificeerd wordt. Dertig jaar later verkiest een opiniepeiling in een Vlaamse krant dit lied als grootste Vlaamse hit aller tijden.^[6]

Het plotselinge succes vraagt om een vlugge reactie. Op aanraden van Kluger besluit Tura West-Vlaanderen te verlaten en in de buurt van Brussel te gaan wonen, meer bepaald inKampenhout, waar hij zijn carrière beter kan ontwikkelen. Zijn ouders verhuizen mee.^[5] Jacques Kluger, die dan al enige tijd ziek is, overlijdt op 26 maart 1963. Zijn taken worden definitief overgenomen door zijn zoonJean Kluger, die Tura in de volgende decennia als trouwe producer en manager zal blijven bijstaan.

In de loop van 1963 brengt Tura zijn eerste album uit. Het is een verzameling van acht liedjes, waaronder de singlesIk zoek je schaduw,Je liegt enVerlaten hart, gebroken hart. Vanaf 1964 zal hij steevast ieder jaar een nieuwe plaat uitbrengen, die simpelweg genummerd zijn in plaats van getiteld. In 1964 scoort hij opnieuw een nummer 1-hit metDraai 797204, een cover van het countryliedjeLonesome 7-7203. De Nederlandstalige tekst is geschreven doorNelly Byl, (met een muzikale bewerking van Serge Van Oppens) die vanaf dat moment zijn vaste tekstschrijver wordt. De single vergaart extra media-aandacht door de overlast die de eigenaren van het genoemde telefoonnummer ervaren van bellende fans.^[7]

Samen met onder anderenLeo Caerts start Tura zijn eigen orkest, hetTura Sextet (later omgedoopt naar deTura Band). Hij treedt veel op, vooral op balavonden maar ook op televisie, zoals in het programmaTienerklanken. Als popidool blijft zijn populariteit in Vlaanderen gedurende de rest van de jaren zestig zeer groot. Hij scoort de ene tophit na de andere (waaronderHeimwee naar huis,Arrivederci Maria,El bandido,Arme Joe enViva el amor) en sluit het decennium af met vier nummer 1-hits op rij:Angelina,Het kan niet zijn (een lied dat hij al op 16-jarige leeftijd bedacht),In de koolmijn / Hetgeen je niet krijgen kan enLiefdeverdriet. Op de muziekbeursMidem in het FranseCannes krijgt hij in 1968 een trofee als de bestverkopende artiest van België.

Aan het begin van de jaren zeventig scoort Will Tura successen met singles alsSan Miguel / M'n airhostess,Linda en de nummer 1-hitZonneschijn. Inmiddels woonachtig inSteenokkerzeel, wordt hij in 1971 benoemd tot ereburger van zijn geboortestadVeurne. Wanneer manager Jean Kluger in 1973 de nieuwe platenfirmaTopkapi sticht, neemt hij Tura mee. Zijn eerste single voor dit label wordtVerboden dromen, een lied waarin sommigen een toepasselijke boodschap menen te horen voor zijn vrouwelijke fans; kort ervoor is de zanger namelijk in het huwelijksbootje gestapt en zodoende geen vrijgezel meer. Met zijn vrouw Jenny krijgt Tura twee kinderen.

Eind 1973 scoort zangeresMarva een hit metNiemand wil je als je ongelukkig bent, geschreven door Tura en Nelly Byl. Tura is dan bezig met de voorbereidingen voor een groots concert. De tijd van de balavonden is voorbij en zijn ambities liggen voortaan in de concertzalen, waar hij hoopt op een publiek dat meer aandacht schenkt aan zijn muziek. In maart 1974 staat Tura, als eerste Vlaamse artiest, in een uitverkochtVorst Nationaal.^[5] Op datzelfde moment heeft hij weer een grote hit metNu sta ik daar. Later in zijn carrière zal hij nog diverse keren naar de concertzaal in Vorst terugkeren, bijvoorbeeld in 1977 ter gelegenheid van zijn twintigjarige artiestenjubileum.

Op het albumVlaanderen m'n land (1977) wijdt Tura alle nummers aan het themaVlaanderen.Omdat ik Vlaming ben verschijnt op single en bereikt de veertiende plaats in de hitparade, maar het is vooral de B-kant,Vlaanderen m'n land, die uitgroeit tot een klassieker. Hij had dit nummer in 1969 al eens opgenomen voor zijn album7. Later in het jaar brengt hij een ode aan de overledenElvis Presley op de singleGoodbye Elvis, die internationaal ook een hit wordt in de versie van de Franse zangerRingo.

In contrast met zijn successen in Vlaanderen, realiseert Tura zich dat zijn status inNederland opvallend weinig voorstelt. In de eerste helft van de jaren zestig heeft hij in Nederland bescheiden noteringen behaald metEenzaam zonder jou enDraai 797204, maar daarna is geen van zijn nummers er nog aangeslagen. Om nogmaals te proberen een Nederlandse doorbraak te bewerkstelligen, gaat hij in 1978 in zee metPeter Koelewijn. Samen schrijven zeHier ben ik dan dj, een nummer dat Tura's relatie met Nederland omschrijft.^[8] Ondanks de nodige promotie lukt het echter ook nu niet om de radiobazen in Hilversum te overtuigen: de single komt niet verder dan detipparade. Het door Koelewijn geschreven en geproduceerdeSil en de baby (1979) flopt hierna eveneens. Mede wegens tijdsgebrek besluit Tura zich vervolgens weer volledig op Vlaanderen te richten, waarbij ook langzaam een einde komt aan het regelmatig vertalen van zijn nummers voor de internationale markt. Ironisch genoeg zal hij er in 1981, vanuit het niets, alsnog in slagen Nederland te veroveren wanneerHopeloos onverwachts de top 10 bereikt van deNederlandse Top 40.

In 1979 verschijnt het albumIn mijn caravan, waarvan onder meer het reggae-achtige titelnummer enEen huisje in Montmartre op single worden uitgebracht.

Aan het begin van de jaren tachtig experimenteert Will Tura met een moderner geluid, onder meer gekenmerkt door het gebruik vansynthesizers. Op het albumTura 81, dat onder meer de hitHopeloos bevat, speelt toetsenistWally Badarou prominent mee op de keyboards. Er is ook ruimte voor nevenprojecten: zo neemt Tura, naar aanleiding van de Belgische deelname aan hetWK voetbal van 1982, een plaatje op met deRode Duivels:De Rode Duivels gaan naar Spanje. Het nummer groeit tijdens het toernooi uit tot een grote hit en krijgt bij de volgende twee wereldkampioenschappen een vervolg met respectievelijkDe Rode Duivels gaan naar Mexico (1986) enDe Rode Duivels gaan naar Rome (1990).

In 1982 staat Tura ruim 25 jaar op de planken. Speciaal hiervoor trekt hij naarNashville enLonden om er de cd25 jaar Tura op te nemen, een verzameling nieuwe opnames van zijn grootste successen. Later dat jaar, op 16 oktober, treedt hij voor de derde keer op in Vorst Nationaal.

Nederlandstalige muziek verliest in deze periode aan populariteit, maar hoewel ook Tura in de hitlijsten minder in het oog springt, blijft hij zeer actief. Hij blijft jaarlijks een album uitbrengen, meestal vernoemd naar het jaar van uitgave. Zo is er in 1983 het albumTura 83, waarop onder meer een Engelstalig duet staat metPatricia Paay. Een jaar later levert hijTura 84 af, met daarop hits alsVergeet Barbara enIk mis je zo. Aansluitend keert Tura terug naar Nashville om er als eerbetoon aanElvis Presley een album op te nemen:Tura zingt Elvis Presley. De nummers betreffen Nederlandstalige versies van Elvis-hits, opgenomen met Presley's begeleidingsgroepThe Jordanaires.

In maart 1985 vindt in deAncienne Belgique in Brussel het evenementTura in concert plaats. Tijdens deze concerten wordt tevens de dubbele liveplaatTura 85 opgenomen. Die zomer verrast Tura met een optreden opMarktrock inLeuven, waar hij tegen de verwachtingen in het rockgezinde publiek voor zich weet te winnen.^[2]

Samen metFelice Damiano verzorgt Tura in 1987 hetGordellied:Gordelen moet je doen. Het komt terecht op het dat jaar verschenen albumIk zing alleen voor jou, zijn eerste album dat ook op cd verschijnt. Inmiddels heeft hij danSteve Willaert ontmoet, die voortaan verantwoordelijk wordt voor het arrangeren van zijn composities. Het doorRobert Groslot gedirigeerdeLondon Symphony Orchestra brengt in 1987 een album uit met uitvoeringen van Tura's nummers, speels getiteldOuvertura. In december 1987 staat Tura wederom in Vorst Nationaal.

In de herfst van 1988 slaat het noodlot toe als Tura betrokken raakt bij een auto-ongeluk. Hij loopt hierbij een hersenschudding en een verbrijzelde knieschijf op. In de hierop volgende revalidatieperiode blijft hij zich echter gewoon bezighouden met muziek. Zo neemt hij de singleMooi, 't leven is mooi op, met een aan het incident refererende tekst vanNelly Byl. Het nummer (een cover van het eveneens door Byl geschrevenHelp (Get me some help)) wordt een grote hit, niet in de laatste plaats dankzij een optreden in de populaireVTM-showTien om te zien. Tura keert later nog vaak in dit televisieprogramma terug en wijdt er zelfs een liedje aan:Zoals die zomer van Tien Om Te Zien (1991).

In december 1988 wordt Tura in privé-audiëntie ontvangen doorkoning Boudewijn.^[5] NaMooi, 't leven is mooi scoort hij ook goed met de opvolgende singlesGeef me liefde (zijn eerste top 10-hit in de reguliere Vlaamse hitlijsten sinds zeven jaar) enDe noorderwind.

Tura's vijftigste verjaardag, op 2 augustus 1990, wordt uitgebreid gevierd. Zelf geeft hij, voor een publiek van 15.000 mensen, een openluchtconcert in zijn geboortestadVeurne, waarvan later een cd-registratie verschijnt. Tevens wordt hij door collega-artiesten geëerd met twee albums: het doorVTM uitgebrachte16 voor Tura (met daarop covers van onder meerDana Winner,John Terra,Jimmy Frey,Johan Verminnen enWilly Sommers) en het door weekbladHumo geïnitieerdeTuralura, waarop zijn liedjes uitgevoerd worden door verschillende Vlaamse rockmuzikanten. Van laatstgenoemde cd wordt vooralArme Joe vanNoordkaap een succes.^[2]

In 1992 scoort Tura een aantal grote hits, waaronderAlles enHelena. Het meeste opzien baart hij echter met de singleMoa ven toh, een rapnummer in hetWest-Vlaams dialect dat aan het einde van dat jaar de negende plaats behaalt in de Vlaamse hitlijsten.

Een van Tura's langgekoesterde dromen gaat in vervulling wanneer hij in 1992 optreedt met een grootsymfonieorkest. Het is het BRTN Filharmonisch orkest dat hem, met hulp van een groot gemengd koor en onder leiding vanFernand Terby, bijstaat tijdens een live opgenomen concert in Vorst Nationaal. Het evenement wordt later onder de titelTura in symfonie op televisie uitgezonden en uitgebracht op cd en videoband. Door het grote succes krijgt het concept in latere jaren een vervolg in de vorm vanTura in symfonie II (1994) enTura in symfonie III (1996). Alle edities zijn goed voorgoud ofplatina.

Na het overlijden vankoning Boudewijn in 1993 wordt Tura gevraagd om op te treden tijdens diens uitvaartplechtigheid. In de Brusselsekathedraal van Sint-Michiel en Sint-Goedele maakt hij indruk met twee nummers:Hoop doet leven (dat hij feitelijk geschreven had voor zijn enkele jaren voordien overleden broer Jean-Marie) enIk mis je zo.^[9] 21 jaar later, in 2014, zal hijHoop doet leven eveneens vertolken tijdens de uitvaart van Boudewijns echtgenote,koningin Fabiola.

In de zomer van 1994 brengt Tura de singleHemelsblauw uit, een nummer dat hij reeds tien jaar voordien (onder de titelLa luna de Asuncion) heeft gecomponeerd voor zijn goede vriendDigno García. De single wordt een van zijn grootste successen en staat een half jaar in de algemene Vlaamse hitlijst genoteerd. Het lied verschijnt tevens op de cdBloed, zweet en tranen (1995), die de nummer 1-positie bereikt in deVlaamse albumlijst. De van ditzelfde album afkomstige singlesTussen jou en mij,La melodia enEen hart van goud zijn eveneens succesvol.

In 1995 wordt Tura benoemd tot Cultureel Ambassadeur van Vlaanderen. Speciaal voor deze gelegenheid en in opdracht van deVlaamse Regering maakt hij het meertalige albumEuropa, waarop hij een aantal van zijn hits vertolkt in uiteenlopende Europese talen. Niet alleen Engels, Frans, Spaans en Duits komen aan bod, maar ook minder voor de hand liggende talen als Zweeds, Tsjechisch, Grieks, Deens en Hongaars. Eind 1997 ondergaat Tura een operatie aan zijn stembanden.

Aan zijn broer Staf, die decennialang zijn licht- en klanktechnicus is maar in 1998 overlijdt, draagt Tura het nummerAlleen gaan op (een vertaling vanComme d'habitude enMy way).^[4] Er volgt een emotionele tijd, maar in november 1998 staat de zanger opnieuw drie avonden in Vorst Nationaal. Vervolgens stort Tura zich op hetgospel-genre: hij brengt in 1999 een dubbelalbum uit met gospel- en kerstnummers en treedt in de kerstperiode van 1999 op in twaalf Vlaamse kerken. Ter gelegenheid van het koninklijk huwelijk vanprins Filip enMathilde werkt Tura eind 1999 ook samen metRob Vanoudenhoven enArno, met wie hij het gelegenheidstrio 'De III Belgen' vormt. Ze brengen een moderne versie uit van deBrabançonne, getiteldZwart geel rouge.

Hoewel Will Tura na de millenniumwisseling geen grote hits meer scoort, blijft zijn populariteit onverminderd groot. Hij blijft actief zingen en componeren en zijn concerten trekken nog steeds volle zalen. In april 2000 is Tura de centrale gast tijdens deNekka-Nacht. Rond zijn zestigste verjaardag, later dat jaar, verschijnt zijn albumWare liefde. Gedurende de volgende twee jaar werkt hij in deAbbey Road Studios inLonden aanDe mooiste droom, een album met hetLondon Philharmonic Orchestra onder leiding vanDirk De Caluwé.^[2] Ook voor deze plaat, zijn duurste productie ooit, worden alle nummers weer door hemzelf gecomponeerd, terwijl de teksten verzorgd worden door onder meerJan Savenberg,Bart Peeters,Dirk Blancke enPhilippe Robrecht.De mooiste droom komt uit in het voorjaar van 2002.

In juli 2001wordt Tura verheven in deBelgische adelstand met de titel vanridder. Op het koninklijk paleis ontvangt hij hiervoor een oorkonde vankoning Albert II.^[10] Het volgende jaar legt hij zich opnieuw toe op gospel: naast een live-cd in dit genre maakt hij ook een tournee waarbij hij geflankeerd wordt door een gospelkoor. De concertreeks brengt hem in december 2003 naar hetSportpaleis van Antwerpen.

Zowel Tura's 65ste verjaardag (2005) als zijn vijftigjarige carrière (2007) wordt uitgebreid gevierd. De Vlaamse media schenken aan beide mijlpalen veel aandacht en collega-artiesten nemen in 2005 de cdViva Tura op. Tura zelf geeft in 2007 twee symfonische concerten met hetVlaams Radio Orkest in Vorst Nationaal (de vijfde editie vanTura in symfonie). Met hetzelfde gezelschap had hij in 2006 ook al een album opgenomen:Dank u, Vlaanderen, waarop hij een aantal van zijn bekende nummers en andere Vlaamse klassiekers vertolkt.

Enkele maanden na het verschijnen van de succesvolle cd-box100 hits is Tura in april 2009 een van de hoofdartiesten tijdens hetSchlagerfestival inHasselt. Later dat jaar toont hij zich weer van een heel andere kant met het dubbelalbumOnvergetelijk / Unforgettable, een verzamelingcroonerklassiekers in zowel een Nederlandstalige als een Engelstalige versie.

In 2010 worden allerlei initiatieven genomen naar aanleiding van Tura's zeventigste verjaardag. Zijn dochterSandy Blanckaert publiceert een biografie en de zanger wordt gelauwerd op radio en televisie, onder meer met een aan hem gewijde aflevering van de Canvas-reeksBelpop. In samenwerking met het weekbladHumo verschijnt, twintig jaar na het eerste deel, de cdTuralura 2, opnieuw een reeks Tura-nummers uitgevoerd door hedendaagse artiesten. De meeste van hen treden aan tijdens een speciaal concert in de BrusselseAncienne Belgique, waar Tura als eregast zijn opwachting maakt. Zelf viert de zanger zijn verjaardag met een concert in deEthias Arena in Hasselt en met de driedubbele verzamel-cdTura 70 - Helemaal Tura, die goed is voor een gouden plaat.

Met het albumIk ben een zanger (2012) lanceert Tura voor het eerst in tien jaar weer een cd met uitsluitend nieuwe nummers. Ook komt een fotoboek van hem op de markt, getiteldEen leven in beeld. In 2014 volgt een samenwerking met schlagerzangerChristoff, met wie Tura een paar uitverkochte concerten geeft. Hun gezamenlijke verzamelalbumBack to back bereikt de eerste plaats in de albumlijsten.

Naar aanleiding van zijn 75ste verjaardag staat Tura in 2015 opnieuw vol in de schijnwerpers. Andermaal nemen collega-artiesten een album op met liedjes uit zijn oeuvre, ditmaal onder de titelVlaanderen zingt Tura. Net als in 2000, 2005 en 2010 geeft de jarige zelf een groots verjaardagsconcert op deGrote Markt van Veurne. Het blijkt voorlopig zijn laatste volledige concert te zijn wanneer hij aankondigt het voortaan rustiger aan te willen doen en alleen nog sporadisch te zullen optreden bij speciale gelegenheden.^[11] Tura concentreert zich vervolgens, samen metSteve Willaert, op het componeren van deStudio 100-musical'40-'45, waarvoor zij gestrikt zijn doorGert Verhulst. Het schrijfproces neemt ongeveer twee jaar in beslag. Tussendoor brengt Tura begin 2016 een nieuw studioalbum uit:Klein geluk, met daarop de al eerder uitgebrachte singleViva la vida. In dezelfde periode verschijnt eveneens een omvangrijk carrière-overzicht op de verzamelbox 't Leven is mooi, bestaande uit 21 cd's en 5 dvd's. In september 2017 geeft Tura twee concerten in deAB, waar tevens een cd-registratie van uitkomt.

Voor de musical '40-'45, die in het najaar van 2018 in première gaat, worden meer dan een half miljoen tickets verkocht. Het bijhorende album behaalt de gouden status.^[12] Tegelijkertijd is Tura in de Vlaamse bioscopen te zien dankzijHoop doet leven, een docufilm van regisseurDominique Deruddere waarin Tura's levensverhaal wordt belicht. Het aan de hand van archiefbeelden getoonde verhaal wordt in de ik-vorm verteld doorJan Decleir. Naast een driedubbel verzamelalbum dat bij de film wordt uitgebracht, verschijnt tevens een biografie, geschreven door zijn managerJean Kluger enMyriam Dekoster, die jarenlang met hen samenwerkte.

Het enige concert dat Tura in 2019 geeft, valt op 11 juli, defeestdag van de Vlaamse Gemeenschap: hij treedt samen met deBrussels Philharmonic op in deAncienne Belgique tijdens het evenement "Brussel Danst".

Op 2 augustus 2020 wordt Will Tura tachtig jaar. Zijn geboortestad Veurne eert hem met een standbeeld, waarvan de onthulling echter uitgesteld moet worden vanwege decoronapandemie. Ook een gepland concert in de stad vindt om deze reden geen doorgang. Desondanks wordt de mijlpaal uitgebreid bejubeld op radio en televisie. Het verzamelalbumTura 80, bestaande uit vier cd's, komt direct binnen op nummer 1 van de Vlaamse albumlijst. NaLeonard Cohen is Tura hiermee de oudste artiest ooit die deze lijst aanvoerde.^[13]

In december 2022 is Tura aanwezig bij de première vanVergeet Barbara, een Studio 100-musical die volledig rond zijn hits is opgebouwd. De arrangementen voor de musical zijn geschreven door Steve Willaert en de hoofdrollen worden gespeeld doorGert Verhulst,James Cooke,Jelle Cleymans enJonas Van Geel. Naar aanleiding van de musical verschijnt opnieuw een verzamelalbum met bekende Tura-nummers.

Op 30 maart 2023 maakt Will Tura in een interview metHet Laatste Nieuws bekend om, na meer dan 60 jaar, te stoppen met optreden.^[14] Op 2 juni van dat jaar maakte Tura tijdens een interview opRadio2 met schoonzoonLuk Alloo bekend dat hij deziekte van Alzheimer heeft. Op diezelfde dag lanceerde hij zijn laatste single,Als ik terugkijk^[15], In samenwerking metBart Peeters. Eind juli 2023 verscheen Will zijn laatste album,Als ik terugkijk (en 99 andere liedjes), dat uit vijf cd’s en honderd van zijn grootste hits bestond.

Will Tura nam afscheid van zijn publiek met twee concerten in het Antwerpse Sportpaleis op 28 en 29 december 2023. In "Tura nodigt uit" waren meer dan twintig Belgische artiesten die de 83-jarige zanger eerden door een lied uit zijn repertoire te brengen.^[16]

Will Tura huwde in 1973 Jenny Swinnen, die hij enkele jaren voordien had ontmoet. Zij kregen een zoon (1974) en een dochter (1975). Tura's schoonzoon is presentatorLuk Alloo.

• Humo's Pop Poll: zeven keer uitgeroepen tot beste zanger nationaal (1967–1974)
• Trofee voor bestverkopende platenartiest van België vanMidem (1968)
• Ereburgerschap vanVeurne (1971) en ereburgerschap vanKampenhout (1975)
• Radio 2 Zomerhit voorVerboden dromen (1973) enZomerliefje (1977)
• Radio 2 Zomerhit (nevencategorieën): persprijs (Dona Carmela, 1976), beste Nederlandstalige lied (Hopeloos, 1981), beste componist (1984), carrièreprijs (1999), beste album (De mooiste droom, 2002)
• Dag Hammarskjöldprijs, wegens artistieke verdiensten en om zijn rechtstreekse en onrechtstreekse inzet om het leed van de mensheid te verzachten (1979)
• HetGouden Oog in de categorie "Beste zanger" (1992, 1993, 1994)
• Benoeming totCultureel Ambassadeur van Vlaanderen (1995)
• ZAMU Award voor zijn gehele carrière (1996)
• Benoeming totOfficier in de Kroonorde (1999)
• Opname inDe Eregalerij vanRadio 2:Eenzaam zonder jou (2000), gehele carrière (een leven vol muziek, 2003) enIk mis je zo (2014)
• Verheven in de persoonlijke Belgische adel met de titel vanridder (19 juli 2001)
• Gouden erepenning van hetVlaams Parlement, toegewezen voor zijn verdiensten in de lichte Vlaamse muziek (2007)
• Music Industry Awards (MIA's): "Beste populaire artiest" (2010) en "Lifetime achievement award" (2015)
• Muze vanSabam, voor zijn levenswerk (2014)
• Een ster op de Walk of Fame inPlopsaland De Panne (2014) en een ster op de Walk of Fame inBokrijk (2016)
• Eerste eretitel van "Brussels Ketje" van de stadBrussel (2016)
• Gulden Spoor voor culturele uitstraling (2019)
• Bronzen standbeeld in het stadspark van Veurne (2020)^[17]
• Vernoeming naar hem van een sportpark in Veurne: hetWill Tura-Sportpark, waar onder meer voetbalploegKSV Veurne speelt
• Maakte het beroemde musicallied over een vierde leerjaar
• Ereteken van de Vlaamse Gemeenschap (2022)

• Will Tura scoorde 58 nummer 1-hits in deVlaamse Top 10 van Ultratop, alle in de periode tussen 1970 en 1994.
• In 2005 eindigde hij op nummer 146 in de Vlaamse versie vanDe Grootste Belg, buiten de officiële nominatielijst.
• Zijn nummerIk mis je zo won in 2007 de muziekwedstrijdZo is er maar één. Het lied werd gebracht doorUdo.
• Eenzaam zonder jou werdgeparodieerd doorUrbanus.
• Tura heeft eencameo in hetSuske en Wiske-albumDe Krimson-crisis, waarin hij een van de Bekende Vlamingen is die meevechten tegen Krimson.
• De muziek van Will Tura is een rode draad in het tweede seizoen van de Eén serieEigen Kweek. De antagonist van het verhaal, gespeeld doorSam Louwyck, is een grote Tura fan. In de seizoensfinale verschijnt Will Tura in een droom van Ria, gespeeld doorSien Eggers, waardoor duidelijk wordt wat de code van een cruciale kluis in het verhaal is.
• Anatool zingt in hetJommeke-albumHet oké-parfum het liedjeMooi, 't leven is mooi.
• Vergeet Barbara staat centraal in het verhaalWill Tura's gouden raad, te vinden in de verhalenbundelBeachy Head en andere verhalen van de Belgische auteur Lode Demetter (ISBN 978-90-82-43690-7).

Hieronder staan slechtsstudioalbums vermeld. Voor een volledig overzicht van Tura's oeuvre, zieDiscografie van Will Tura.

De volgende albums stonden genoteerd in de Vlaamse en Nederlandse hitlijsten. Gegevens van vóór 1995 ontbreken.

Hieronder staan de singles vermeld die genoteerd stonden in de Vlaamse en Nederlandse hitlijsten. Voor een volledig overzicht van Tura's oeuvre, zieDiscografie van Will Tura.

• Officiële website
• Discografie op het muziekarchief
• Showbizzweb -De familie en vrienden van Will Tura...

• Vlaams zanger
• Pseudoniem
• Belgische adel