Louis Cornelis Lambertus Willenm (Wiek) Röling (Utrecht,20 juni1936 –Haarlem,14 juli2011) was eenNederlandsearchitect.
Hij was een zoon van de rechtsgeleerdeBert Röling en Louise Henriette Sloth Blaauboer.[1] BroerMatthijs Röling werd kunstschilder,Jet Röling musicus en broerHugo Röling publicist. Röling was tussen 1978 en 1984 getrouwd metChristien Brinkgreve.[2][3] Hij kreeg later in Marijke Don een partner voor het leven; na Wieks dood spande zij zich in voor behoud van zijn werk (Stichting Wiek Röling).
Het had weinig gescheeld of Wiek was musicus geworden, net als zijn zusterJet Röling. Toen na demiddelbare school een keus gemaakt moest worden tussen muziek en bouw, stelde hij die keus uit door vervroegd in militaire dienst te gaan. Na die periode ging hij studeren aan deTU Delft. Hij kreeg er te maken metJaap Bakema,Jo van den Broek,Gerrit Rietveld enHerman Hertzberger. Hij maakte de studie niet (het duurde hem te lang) en ging als werken voor de woningdienst van dePublieke Werken van Amsterdam. In 1969 studeerde hij dan toch nog af onder Bakema. Zijn afstudeerproject was de markt op hetWaterlooplein. Al vanaf 1960 schreef hij in kranten en bladen artikelen over de nieuwe architectuur, die niet altijd bij hem in goede aarde viel.
In 1970 solliciteerde hij voor de functie van stadsarchitect vanHaarlem. Hij was zich bewust dat de geleverde kritiek op de architectuur een aanstelling wellicht in de weg zou zitten. Dat hij had gesolliciteerd op aandringen van de vertrekkende stadsarchitectNico Andriessen hielp dan wel weer. Van 1970 tot 1988 was hij aldus stadsarchitect van Haarlem.[4]
Tussen 1988 en 2001 was hoogleraar architectuur aan deTU Delft.In Haarlem ontwierp Röling onder meer de muziekkoepel in deHaarlemmerhout en de hangende tuinen inSchalkwijk. Samen met de architect Jan Bernard maakte hij het ontwerp voor de nieuwe inrichting van deVerweyhal.
.jpg)
Zijn volgens velen mooiste gebouw ontwierp hij voorSonsbeek 1986 in Arnhem: het drijvende beeldenpaviljoen. Hij was een groot pleitbezorger van het behoud en gebruik van historische gebouwen in de steden, en in 2007 ging hij in opdracht van de gemeenteDordrecht nog aan de slag als supervisor van het Hofkwartier om de kwaliteit van dit stadsgebied te bewaken.
Al voor zijn dood had Röling plannen om zijn Sonsbeekse beeldenpaviljoen op een geschikte plaats te laten herbouwen. Na zijn overlijden heeft deStichting 'Beeldenpaviljoen Wiek Röling' de uitvoering van die plannen op zich genomen.[5]
