Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Naar inhoud springen
Wikipediade vrije encyclopedie
Zoeken

Wereldkampioenschap voetbal 1966

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Wereldkampioenschap voetbal 1966
FIFA World Cup 1966
Wereldkampioenschap voetbal 1966
Toernooi-informatie
GastlandVlag van EngelandEngeland
Datum11 juli – 30 juli 1966
Teams16 (van 4 confederaties)
Stadions(in 7 gaststeden)
WinnaarVlag van Engeland Engeland (1e titel)
Toernooistatistieken
Wedstrijden32
Doelpunten89  (2,78 per wedstrijd)
Toeschouwers1.614.677  (50.459 per wedstrijd)
Topscorer(s)Vlag van PortugalEusébio
(9 doelpunten)
Beste spelerVlag van EngelandBobby Charlton
Navigatie
Vorige  Volgende
Portaal Portaalicoon  Voetbal

HetFIFAWereldkampioenschap voetbal 1966 was de achtste editie van een internationale voetbalwedstrijd tussen de nationale mannenteams van landen die aangesloten zijn bij de FIFA.Engeland was dat jaargastheer van de eindronde, zoals zes jaar eerder, op 22 augustus 1960, besloten tijdens eenFIFA-congres inRome.

Aan de voorronden deden 53 landen mee. De loting voor de eindronde had plaats op 6 januari 1966 inLonden. Het toernooi zelf begon op 11 juli en eindigde op 30 juli. De winnaar van het toernooi werd het organiserende land zelf,Engeland.

Kwalificatie

[bewerken |brontekst bewerken]
Zie het artikelWereldkampioenschap voetbal 1966 (kwalificatie) voor een uitgebreide beschrijving van de kwalificaties
FIFA-lidConfederatieKwalificatieAantal dln.
(inclusief 1966)
Dln.
op rij
Eerste
dln.
Laatste
dln.
Titels
(exclusief 1966)
Beste
prestatie
Vlag van Engeland EngelandUEFAGastland5e5195019620Kwartfinale
Vlag van Bulgarije BulgarijeUEFAWinnaar groep 12e2196219620Groepsfase
Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-DuitslandUEFAWinnaar groep 26e4193419621Kampioen
Vlag van Frankrijk FrankrijkUEFAWinnaar groep 36e1193019580Derde
Vlag van Portugal PortugalUEFAWinnaar groep 41e1n.v.t.n.v.t.n.v.t.n.v.t.
Vlag van Zwitserland ZwitserlandUEFAWinnaar groep 56e2193419620Kwartfinale
Vlag van Hongarije HongarijeUEFAWinnaar groep 66e4193419620Tweede
Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-UnieUEFAWinnaar groep 73e3195819620Kwartfinale
Vlag van Italië ItaliëUEFAWinnaar groep 86e2193419622Winnaar
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) SpanjeUEFAWinnaar groep 94e2193419620Vierde
Vlag van Mexico MexicoCONCACAFFinaleronde6e5193019620Groepsfase
Vlag van Brazilië BraziliëCONMEBOLTitelverdediger8e8193019622Kampioen
Vlag van Uruguay UruguayCONMEBOLWinnaar groep 15e2193019622Kampioen
Vlag van Chili ChiliCONMEBOLWinnaar groep 24e2193019620Derde
Vlag van Argentinië ArgentiniëCONMEBOLWinnaar groep 35e3193419620Tweede
Vlag van Noord-Korea Noord-KoreaAFCEerste ronde1e1n.v.t.n.v.t.n.v.t.n.v.t.

Speelsteden

[bewerken |brontekst bewerken]

White City Stadium was eigenlijk niet bedoeld als stadion voor het toernooi. Alle wedstrijden van groep A zouden volgens de oorspronkelijke plannen opWembley worden gespeeld. Op vrijdags werd Wembley echter standaard gebruikt voorGreyhoundracing. De wedstrijd tussenUruguay enFrankrijk op vrijdag 15 juli 1966 werd daarom verplaatst naar White City, dat overigens zelf ook voornamelijk voor Greyhoudracing werd gebruikt.De groepen zijn geografisch verdeeld. Groep 1 was dus Londen, Groep 2 in deMidlands(Birmingham en Sheffield), Groep 3 isNorth West (Liverpool en Manchester) en tenslotte Groep 4 inNorth East (Sunderland en Middlesbrough).

LondenBirminghamLiverpool
Wembley Stadium
Capaciteit:100.000
White City Stadium
Capaciteit:76.567
Villa Park
Capaciteit:55.000
Goodison Park
Capaciteit:40.157
ManchesterSunderland
Old Trafford
Capaciteit:42.730
Roker Park
Capaciteit:40.310
SheffieldMiddlesbrough
Hillsborough
Capaciteit:42.730
Ayresome Park
Capaciteit:40.310

Scheidsrechters

[bewerken |brontekst bewerken]

UEFA
Vlag van Noord-IerlandJohn Adair
Vlag van Sovjet-UnieTofiq Bahramov
Vlag van WalesLeo Callaghan
Vlag van PortugalJoaquim Campos
Vlag van EngelandKen Dagnall
Vlag van ZwitserlandGottfried Dienst
Vlag van EngelandJim Finney
Vlag van Tsjecho-SlowakijeKarol Galba
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977)Juan Gardeazábal
Vlag van DuitslandRudolf Kreitlein


Vlag van ItaliëConcetto Lo Bello
Vlag van ZwedenBertil Lööw
Vlag van EngelandGeorge McCabe
Vlag van SchotlandHugh Phillips
Vlag van BulgarijeDimitar Rumentchev
Vlag van FrankrijkPierre Schwinte
Vlag van DuitslandKurt Tschenscher
Vlag van JoegoslaviëKonstantin Zečević
Vlag van HongarijeIstván Zsolt

AFC
Vlag van IsraëlMenachem Ashkenazi

CONMEBOL
Vlag van UruguayJosé María Codesal
Vlag van ArgentiniëRoberto Goicoechea
Vlag van Brazilië (1960-1968)Armando Marques
Vlag van PeruArturo Yamasaki

CAF
Vlag van Verenigde Arabische RepubliekAli Kandil

Loting

[bewerken |brontekst bewerken]

De loting voor het WK 1966 vond plaats op 6 januari 1966 in het Royal Garden Hotel in Kensington, Londen. Voorafgaand aan de loting werden gastland Engeland (in Groep 1, Londen) en titelhouder Brazilië (in Groep 3, Liverpool en Manchester) geplaatst. De andere landen werden in vier potten ingedeeld van waaruit in iedere groep een deelnemer zou worden geloot. Een pot met naast Engeland andere Noord-Europese landen (Hongarije, Sovjet-Unie en West-Duitsland), een pot met naast Brazilië de overige drie Zuid-Amerikaanse deelnemers (Argentinië, Chili en Uruguay), een pot met Zuid-Europese landen (Frankrijk, Italië, Portugal en Spanje) en tenslotte een restpot (Bulgarije, Mexico, Noord-Korea en Zwitserland).

Potten

[bewerken |brontekst bewerken]
Pot 1: Zuid-AmerikaPot 2: EuropaPot 3: Zuid-EuropaPot 4: Rest van de wereld

Groepen

[bewerken |brontekst bewerken]
Groep AGroep BGroep CGroep D

Vlag van Engeland Engeland
Vlag van Frankrijk Frankrijk
Vlag van Mexico (1934-1968) Mexico
Vlag van Uruguay Uruguay

Vlag van Argentinië Argentinië
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Spanje
Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland
Vlag van Zwitserland Zwitserland

Vlag van Brazilië (1960-1968) Brazilië
Vlag van Bulgarije (1948-1967) Bulgarije
Vlag van Hongarije Hongarije
Vlag van Portugal Portugal

Vlag van Chili Chili
Vlag van Italië Italië
Vlag van Noord-Korea Noord-Korea
Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie

Groepsfase

[bewerken |brontekst bewerken]

Groep A

[bewerken |brontekst bewerken]

Engeland begon het toernooi in eigen land matig met een 0-0 gelijkspel tegen de oud-wereldkampioen Uruguay, dat vooral verdedigde. Het gastland herstelde zich tegenMexico enFrankrijk met twee identieke overwinningen: 2-0.Uruguay won van Frankrijk, speelde gelijk tegen Mexico en plaatste zich ook voor de kwartfinales. Bij Mexico nam doelman Carbajal afscheid van het internationale podium, het was zijn vijfde wereldkampioenschap, een record dat in 1998 werd geëvenaard door de DuitserLothar Matthäus.

LandWedWinGelVerDVDT+/−Pnt
Vlag van Engeland Engeland32104045
Vlag van Uruguay Uruguay31202114
Vlag van Mexico (1934-1968) Mexico302113–22
Vlag van Frankrijk Frankrijk301225–31

11 juli 1966
«onderlinge duels»
19:30(UTC)
Engeland Vlag van Engeland0 – 0Vlag van Uruguay UruguayWembley Stadium,Londen
Toeschouwers: 87.148
Scheidsrechter:Vlag van HongarijeIstvan Zsolt(HUN)
Verslag (FIFA)
Verslag

13 juli 1966
«onderlinge duels»
19:30(UTC)
Frankrijk Vlag van Frankrijk1 – 1Vlag van Mexico (1934-1968) MexicoWembley Stadium,Londen
Toeschouwers: 69.237
Scheidsrechter:Vlag van IsraëlMenachem Ashkenazi(ISR)
HausserGoal 62'Verslag (FIFA)
Verslag
Goal 48'Borja

15 juli 1966
«onderlinge duels»
19:30(UTC)
Uruguay Vlag van Uruguay2 – 1Vlag van Frankrijk FrankrijkWhite City Stadium,Londen
Toeschouwers: 45.662
Scheidsrechter:Vlag van Tsjecho-SlowakijeKarol Galba(TCH)
RochaGoal 26'
CortésGoal 31'
Verslag (FIFA)
Verslag
Goal 15' (pen.)De Bourgoing

16 juli 1966
«onderlinge duels»
19:30(UTC)
Engeland Vlag van Engeland2 – 0Vlag van Mexico (1934-1968) MexicoWembley Stadium,Londen
Toeschouwers: 92.570
Scheidsrechter:Vlag van ItaliëConcetto Lo Bello(ITA)
B. CharltonGoal 37'
HuntGoal 75'
Verslag (FIFA)
Verslag

19 juli 1966
«onderlinge duels»
16:30(UTC)
Mexico Vlag van Mexico (1934-1968)0 – 0Vlag van Uruguay UruguayWembley Stadium,Londen
Toeschouwers: 61.112
Scheidsrechter:Vlag van ZwedenBertil Lööw(SWE)
Verslag (FIFA)
Verslag

20 juli 1966
«onderlinge duels»
19:30(UTC)
Engeland Vlag van Engeland2 – 0Vlag van Frankrijk FrankrijkWembley Stadium,Londen
Toeschouwers: 98.270
Scheidsrechter:Vlag van PeruArturo Yamasaki(PER)
HuntGoal 38'Goal75'Verslag (FIFA)
Verslag

Groep B

[bewerken |brontekst bewerken]

De Zwitserse bondscoach besloot twee spelers disciplinair te schorsen voor de wedstrijd tegenWest Duitsland, omdat ze te lang waren gaan "stappen". Het gevolg was wel een duidelijke 5-0-nederlaag voorZwitserland.Franz Beckenbauer, toen nog een aanvallende middenvelder, vervolmaakte zijn debuut op het internationale podium met twee doelpunten. In de tweede wedstrijd strandde de Duitsers op het betonvoetbal van deArgentijnen: 0-0. Europees kampioenSpanje begon het toernooi slecht met een nederlaag tegen Argentinië en moest winnen van de Duitsers om zich te kwalificeren. Spanje kwam wel met 1-0 voor, maar wist de voorsprong niet vast te houden: 2-1-nederlaag. Argentinië plaatste zich ook voor de kwartfinales door met 2-0 te winnen van Zwitserland. Het was voor de eerste keer sinds 1930, dat de Zuid-Amerikaanse ploeg de eerste ronde overleefde.

LandWedWinGelVerDVDT+/−Pnt
Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland32107165
Vlag van Argentinië Argentinië32104135
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Spanje310245–12
Vlag van Zwitserland Zwitserland300319–80

12 juli 1966
«onderlinge duels»
19:30(UTC)
West-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland5 – 0Vlag van Zwitserland ZwitserlandHillsborough,Sheffield
Toeschouwers: 36.000
Scheidsrechter:Vlag van SchotlandHugh Phillips(SCO)
HeldGoal 16'
HallerGoal 21'Goal77' (pen.)
BeckenbauerGoal 40'Goal52'
Verslag (FIFA)
Verslag

13 juli 1966
«onderlinge duels»
19:30(UTC)
Argentinië Vlag van Argentinië2 – 1Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) SpanjeVilla Park,Birmingham
Toeschouwers: 48.000
Scheidsrechter:Vlag van BulgarijeDimiter Rumentchev(BUL)
ArtimeGoal 65'Goal77'Verslag (FIFA)
Verslag
Goal 67'Pirri

15 juli 1966
«onderlinge duels»
19:30(UTC)
Spanje Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977)2 – 1Vlag van Zwitserland ZwitserlandHillsborough,Sheffield
Toeschouwers: 32.000
Scheidsrechter:Vlag van Sovjet-UnieTofik Bakhramov(URS)
SanchísGoal 57'
AmancioGoal 75'
Verslag (FIFA)
Verslag
Goal 31'Quentin

16 juli 1966
«onderlinge duels»
15:00(UTC)
Argentinië Vlag van Argentinië0 – 0Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-DuitslandVilla Park,Birmingham
Toeschouwers: 51.000
Scheidsrechter:Vlag van JoegoslaviëKonstantin Zečević(YUG)
Verslag (FIFA)
Verslag

19 juli 1966
«onderlinge duels»
19:30(UTC)
Argentinië Vlag van Argentinië2 – 0Vlag van Zwitserland ZwitserlandHillsborough,Sheffield
Toeschouwers: 32.000
Scheidsrechter:Vlag van PortugalJoaquim Campos(POR)
ArtimeGoal 52'
OnegaGoal 79'
Verslag (FIFA)
Verslag

20 juli 1966
«onderlinge duels»
19:30(UTC)
West-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland2 – 1Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) SpanjeVilla Park,Birmingham
Toeschouwers: 51.000
Scheidsrechter:Vlag van Brazilië (1960-1968)Armando Marques(BRA)
EmmerichGoal 39'
SeelerGoal 84'
Verslag (FIFA)
Verslag
Goal 23'Fusté

Groep C

[bewerken |brontekst bewerken]

Een ware poule des doods met de regerend wereldkampioenBrazilië. Brazilië wilde alles op alles zetten om de derde titel op rij te winnen maar sloeg in de voorbereiding op hol. Men speelde veel te veel vriendschappelijke wedstrijden met te veel verschillende spelers. Uit een selectie van meer dan veertig spelers werden veel spelers geselecteerd op hun reputatie.Garrincha was duidelijk nog slechts een schim van vroeger maar ging gewoon mee. Evenals de 37-jarigeDjalma Santos, die zijn vierde wereldkampioenschap ging spelen. Latere grote spelers alsJairzinho enTostão gingen ook mee, maar waren nog te licht voor het grote werk. Alle hoop was gevestigd op een nu fittePelé.De wedstrijd tegenBulgarije leverde een overwinning op dankzij vrije trappen van Garrincha en Pelé. Pelé was vaak getackeld door de Bulgaren, daarom gaf de trainer hem rust.Hongarije, dat de eerste wedstrijd verloor van Portugal, zag mogelijkheden en was veel sterker metFlórián Albert als absolute uitblinker. Het was de eerste nederlaag van Brazilië op een WK sinds 1954 (Hongarije was toen ook de tegenstander) en de eerste en laatste nederlaag van Garrincha als international. In de beslissende wedstrijd tegenPortugal wijzigde coach Feola het elftal op negen plaatsen, alle wereldkampioenen van 1958 en 1962 werden gepasseerd, behalve Pelé. Het hielp niet, want na een half uur stond het al 2-0 voor Portugal. Pelé werd door Morais uit de wedstrijd geschopt en kon niet meer verder. Het contrast metEusébio was groot, hij scoorde twee goals in de met 3-1 gewonnen wedstrijd en loodste zijn debuterende ploeg naar de kwartfinales samen met Hongarije.

LandWedWinGelVerDVDT+/−Pnt
Vlag van Portugal Portugal33009276
Vlag van Hongarije Hongarije32017524
Vlag van Brazilië (1960-1968) Brazilië310246–22
Vlag van Bulgarije (1948-1967) Bulgarije300318–70

12 juli 1966
«onderlinge duels»
19:30(UTC)
Brazilië Vlag van Brazilië (1960-1968)2 – 0Vlag van Bulgarije (1948-1967) BulgarijeGoodison Park,Liverpool
Toeschouwers: 48.000
Scheidsrechter:Vlag van DuitslandKurt Tschenscher(GER)
PeléGoal 15'
GarrinchaGoal 63'
Verslag (FIFA)
Verslag

13 juli 1966
«onderlinge duels»
19:30(UTC)
Portugal Vlag van Portugal3 – 1Vlag van Hongarije HongarijeOld Trafford,Manchester
Toeschouwers: 37.000
Scheidsrechter:Vlag van WalesLeo Callaghan(WAL)
José AugustoGoal 1'Goal67'
TorresGoal 90'
Verslag (FIFA)
Verslag
Goal 60'Bene

15 juli 1966
«onderlinge duels»
19:30(UTC)
Hongarije Vlag van Hongarije3 – 1Vlag van Brazilië (1960-1968) BraziliëGoodison Park,Liverpool
Toeschouwers: 52.000
Scheidsrechter:Vlag van EngelandKen Dagnall(ENG)
BeneGoal 2'
FarkasGoal 64'
MészölyGoal 73' (pen.)
Verslag (FIFA)
Verslag
Goal 14'Tostão

16 juli 1966
«onderlinge duels»
15:00(UTC)
Portugal Vlag van Portugal3 – 0Vlag van Bulgarije (1948-1967) BulgarijeOld Trafford,Manchester
Toeschouwers: 26.000
Scheidsrechter:Vlag van UruguayJosé María Codesal(URU)
VoetsovGoal 17' (e.d.)
EusébioGoal 38'
TorresGoal 81'
Verslag (FIFA)
Verslag

19 juli 1966
«onderlinge duels»
19:30(UTC)
Portugal Vlag van Portugal3 – 1Vlag van Brazilië (1960-1968) BraziliëGoodison Park,Liverpool
Toeschouwers: 62.000
Scheidsrechter:Vlag van EngelandGeorge McCabe(ENG)
SimõesGoal 15'
EusébioGoal 27'Goal85'
Verslag (FIFA)
Verslag
Goal 70'Rildo

20 juli 1966
«onderlinge duels»
19:30(UTC)
Hongarije Vlag van Hongarije3 – 1Vlag van Bulgarije (1948-1967) BulgarijeOld Trafford,Manchester
Toeschouwers: 22.000
Scheidsrechter:Vlag van ArgentiniëRoberto Goicoechea(ARG)
DavidovGoal 43' (e.d.)
MészölyGoal 45'
BeneGoal 54'
Verslag (FIFA)
Verslag
Goal 15'Asparoechov

Groep D

[bewerken |brontekst bewerken]

Vooraf leek een groep D een spannende strijd te worden tussen drie kanshebbers: Italië, Chili en de Sovjet-Unie, alleen het volslagen onbekendeNoord-Korea leek kansloos. De Koreanen speelden alle wedstrijden inMiddlesbrough. Aanvankelijk werden de Koreanen wantrouwend aangekeken vanwege de Koude Oorlog en de recent verlopenKoreaanse Oorlog, waar Engeland en Noord-Koreanen vijanden waren. Later werden de Koreanen echter toegejuicht vanwege hun onbevangen spel. De eerste wedstrijd tegen deSovjet-Unie ging met 3-0 verloren, omdat de Russen veel groter en agressiever waren. In de tweede wedstrijd zorgden de Koreanen al voor een verrassing door in de slotfase een gelijkspel te behalen tegen de nummer drie van het vorige WK,ChiliDe laatste wedstrijd was tegen de voormalige wereldkampioenItalië. Het Italiaans voetbal was zeer succesvol in het clubvoetbal,AC Milan enInter Milaan wonnen Europa Cups. Bovendien had de ploeg grote spelers alsGianni Rivera enSandro Mazzola. In de eerste wedstrijd namen ze wraak op de "slag van Santiago" van 1962 door te winnen van Chili, daarna werd er verloren van de Sovjet-Unie. In de eerste helft verloren de Italianen al snel aanvoerder Bulgarelli door een mislukte tackle van dezelfde speler. Aangezien er geen wissels waren toegestaan moesten de Italianen verder met tien man. Vlak voor rust schreef de tandarts, Pak-Doo-Ik uitPyongyang geschiedenis, door het winnende doelpunt te scoren. De sensatie was compleet en toen Chili verloor van de Sovjet-Unie plaatste Noord-Korea zich voor de kwartfinales. De Italianen gingen beschaamd naar huis, waar ze door een woedende menigte werden opgewacht met rotte tomaten en eieren. Sindsdien heet een onverwachte nederlaag in het Italiaanse voetbal een "Korea".

LandWedWinGelVerDVDT+/−Pnt
Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie33006156
Vlag van Noord-Korea Noord-Korea311124–23
Vlag van Italië Italië31022202
Vlag van Chili Chili301225–31

12 juli 1966
«onderlinge duels»
19:30(UTC)
Sovjet-Unie Vlag van Sovjet-Unie3 – 0Vlag van Noord-Korea Noord-KoreaAyresome Park,Middlesbrough
Toeschouwers: 22.000
Scheidsrechter:Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977)Juan Gardeazábal(ESP)
MalofejevGoal 31'Goal88'
BanisjevskiGoal 33'
Verslag (FIFA)
Verslag

13 juli 1966
«onderlinge duels»
19:30(UTC)
Italië Vlag van Italië2 – 0Vlag van Chili ChiliRoker Park,Sunderland
Toeschouwers: 30.000
Scheidsrechter:Vlag van ZwitserlandGottfried Dienst(SUI)
MazzolaGoal 8'
BarisonGoal 88'
Verslag (FIFA)
Verslag

15 juli 1966
«onderlinge duels»
19:30(UTC)
Chili Vlag van Chili1 – 1Vlag van Noord-Korea Noord-KoreaAyresome Park,Middlesbrough
Toeschouwers: 16.000
Scheidsrechter:Vlag van Verenigde Arabische RepubliekAli Kandil(EGY)
MarcosGoal 26' (pen.)Verslag (FIFA)
Verslag
Goal 88'Pak Seung-Zin

16 juli 1966
«onderlinge duels»
15:00(UTC)
Sovjet-Unie Vlag van Sovjet-Unie1 – 0Vlag van Italië ItaliëRoker Park,Sunderland
Toeschouwers: 27.800
Scheidsrechter:Vlag van DuitslandRudolf Kreitlein(GER)
TsjislenkoGoal 57'Verslag (FIFA)
Verslag

19 juli 1966
«onderlinge duels»
19:30(UTC)
Noord-Korea Vlag van Noord-Korea1 – 0Vlag van Italië ItaliëAyresome Park,Middlesbrough
Toeschouwers: 18.000
Scheidsrechter:Vlag van FrankrijkPierre Schwinte(FRA)
Pak Doo-IkGoal 42'Verslag (FIFA)
Verslag

20 juli 1966
«onderlinge duels»
19:30(UTC)
Sovjet-Unie Vlag van Sovjet-Unie2 – 1Vlag van Chili ChiliRoker Park,Sunderland
Toeschouwers: 22.000
Scheidsrechter:Vlag van IerlandJohn Adair(IRL)
PorkoejanGoal 28'Goal85'Verslag (FIFA)
Verslag
Goal 32'Marcos

Samenvatting

[bewerken |brontekst bewerken]

Sensationeel waren de uitschakelingen van Brazilië en Italië. Spanje, Chili en Frankrijk stelden teleur. De beste indruk maakten Portugal en Hongarije. West-Duitsland, Engeland, de Sovjet-Unie, Uruguay en Argentinië voldeden aan de verwachtingen en ronduit sensationeel was de kwalificatie van Noord-Korea. Er was geen duidelijke favoriet voor de eindzege.

Knock-outfase

[bewerken |brontekst bewerken]
kwartfinalehalve finalefinale
          
23 juli – Londen    
 Vlag van Engeland Engeland 1
26 juli – Londen
 Vlag van Argentinië Argentinië 0 
 Vlag van Engeland Engeland 2
23 juli – Liverpool
  Vlag van Portugal Portugal 1 
 Vlag van Portugal Portugal 5
30 juli – Londen
 Vlag van Noord-Korea Noord-Korea 3 
 Vlag van Engeland Engeland 4
23 juli – Sheffield
  Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland 2
 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland 4
25 juli – Liverpool
 Vlag van Uruguay Uruguay 0 
 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland 2derde plaats
23 juli – Sunderland
  Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie 1 28 juli – Londen
 Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie 2
  Vlag van Portugal Portugal 2
 Vlag van Hongarije Hongarije 1 
 Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie 1

Kwartfinale

[bewerken |brontekst bewerken]

Veel beroering was er rond de wedstrijden van de Zuid-Amerikaanse ploegen.West-Duitsland tegenUruguay werd geleid door de Engelse scheidsrecht Finney. Uruguay was niet de mindere van Duitsland, en de scheidsrechter liet een handspel vanKarl-Heinz Schnellinger onbestraft. Na een 1-0-achterstand raakte Uruguay van de kook en werden twee spelers van Uruguay uit het veld gestuurd. Op weg naar de kleedkamer sloeg aanvoerder Hector Silva,Uwe Seeler in het gezicht. Tegen negen man liep West-Duitsland in de slotfase uit naar 4-0.Engeland tegenArgentinië was nog erger. De Duitse scheidsrechter Rudolf Kreitlein stuurde de Argentijnse aanvoerderRattín uit het veld vanwege onophoudelijk protesteren. Echter, de Duitser sprak geen woord Spaans en Rattín weigerde van het veld af te stappen. Het duurde tien minuten, voordat de wedstrijd kon doorgaan. Daarna ontaardde de wedstrijd in een ordinaire schoppartij met als enig hoogtepunt het Engelse doelpunt vanGeoff Hurst. Na afloop mochten de Engelse spelers van coachAlf Ramsey geen shirts wisselen en hij noemde de tegenstander na afloop beesten. De Argentijnen en Uruguayanen waren woedend op de arbitrage. Ze stelden de neutraliteit van de Engelse en Duitse scheidsrechters ter discussie, stuurden alle journalisten naar huis en overwogen uit de FIFA te stappen. Vanwege al deze incidenten besloot de FIFA later het systeem van gele en rode kaarten in te voeren.Hongarije tegenSovjet-Unie werd beslist door de keepers. Een blunder van de Hongaarse doelman leverde een 1-0-voorsprong van de Russen op.Lev Jasjin moest maar één doelpunt incasseren tegen de fel aanvallende Hongaren en zorgde zo mee voor de 2-1-overwinning. OpGoodison Park in Liverpool ontspon zich een wonderlijk duel: na 25 minuten stonden deNoord-Koreanen met 3-0 voor tegenPortugal. Twee oorzaken zorgden voor de ommekeer van de Portugezen: de Noord-Koreanen bleven maar roekeloos aanvallen en de klasse vanEusébio. Hij scoorde vier keer achter elkaar waaronder twee benutte strafschoppen. Augusto zorgde voor de beslissing: 5-3 voor Portugal. Desondanks was men lyrisch over het spel van Noord-Korea.


23 juli 1966
«onderlinge duels»
15:00(UTC)
Portugal Vlag van Portugal5 – 3Vlag van Noord-Korea Noord-KoreaGoodison Park,Liverpool
Toeschouwers: 51.780
Scheidsrechter:Vlag van IsraëlMenachem Ashkenazi(ISR)
EusébioGoal 27'Goal43' (pen.)Goal56'Goal59' (pen.)
José AugustoGoal 80'
Verslag (FIFA)
Verslag
Goal 1'Pak Seung-Zin
Goal 22'Li Dong-Woon
Goal 25'Yang Seung-Kook

23 juli 1966
«onderlinge duels»
15:00(UTC)
West-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland4 – 0Vlag van Uruguay UruguayHillsborough stadion,Sheffield
Toeschouwers: 34.000
Scheidsrechter:Vlag van EngelandJim Finney(ENG)
HallerGoal 11'Goal83'
BeckenbauerGoal 70'
SeelerGoal 75'
Verslag (FIFA)
Verslag

23 juli 1966
«onderlinge duels»
15:00(UTC)
Sovjet-Unie Vlag van Sovjet-Unie2 – 1Vlag van Hongarije HongarijeRoker Park,Sunderland
Toeschouwers: 26.844
Scheidsrechter:Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977)Juan Gardeazábal(ESP)
TsjislenkoGoal 5'
PorkoejanGoal 46'
Verslag (FIFA)
Verslag
Goal 57'Bene

23 juli 1966
«onderlinge duels»
15:00(UTC)
Engeland Vlag van Engeland1 – 0Vlag van Argentinië ArgentiniëWembley Stadium,Londen
Toeschouwers: 90.000
Scheidsrechter:Vlag van DuitslandRudolf Kreitlein(GER)
HurstGoal 78'Verslag (FIFA)
Verslag

Halve finale

[bewerken |brontekst bewerken]

De halve finale tussen deSovjet-Unie tegenWest-Duitsland kenmerkte zich door hard spel van de Russen. Hun intimidatie-tactiek had echter een averechts effect, in de eerste helft moest Sabo strompelend de wedstrijd vervolgen na een onbesuisde zelfuitgevoerde tackle en Tsjislenko werd uit het veld gestuurd. De Duitsers wonnen met 2-1 dankzij treffers vanFranz Beckenbauer enHelmut Haller.Engeland liet zich eindelijk van zijn positieve kant zien. In een buitengewoon sportieve wedstrijd won het gastland met 2-1 vanPortugal dankzij twee treffers vanBobby Charlton.Eusébio werd effectief uit de wedstrijd gehouden door Nobby Stiles, al scoorde hij nog wel zijn achtste doelpunt van het toernooi uit een strafschop, het eerste tegendoelpunt van de Engelsen dit toernooi. De Engelse keeperGordon Banks verrichtte nog een cruciale redding in de slotminuut. Eusébio was ontroostbaar aan het einde van de wedstrijd: debutant Portugal was ver gekomen maar een finaleplaats was niet haalbaar.


25 juli 1966
«onderlinge duels»
19:30(UTC)
West-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland2 – 1Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-UnieGoodison Park,Liverpool
Toeschouwers: 38.300
Scheidsrechter:Vlag van ItaliëConcetto Lo Bello(ITA)
HallerGoal 42'
BeckenbauerGoal 67'
Verslag (FIFA)
Verslag
Goal 88'Porkoejan

26 juli 1966
«onderlinge duels»
19:30(UTC)
Engeland Vlag van Engeland2 – 1Vlag van Portugal PortugalWembley Stadium,Londen
Toeschouwers: 95.000
Scheidsrechter:Vlag van FrankrijkPierre Schwinte(FRA)
B. CharltonGoal 30'Goal80'Verslag (FIFA)
Verslag
Goal 82' (pen.)Eusébio

Troostfinale

[bewerken |brontekst bewerken]

28 juli 1966
«onderlinge duels»
19:30(UTC)
Portugal Vlag van Portugal2 – 1Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-UnieWembley Stadium,Londen
Toeschouwers: 88.000
Scheidsrechter:Vlag van EngelandKen Dagnall(ENG)
EusébioGoal 12' (pen.)
TorresGoal 89'
Verslag (FIFA)
Verslag
Goal 43'Malofejev

Finale

[bewerken |brontekst bewerken]
ZieFinale wereldkampioenschap voetbal 1966 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

30 juli 1966
«onderlinge duels»
15:00(UTC)
Engeland Vlag van Engeland4 – 2(n.v.)Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-DuitslandWembley Stadium,Londen
Toeschouwers: 98.000
Scheidsrechter:Vlag van ZwitserlandGottfried Dienst(SUI)
HurstGoal 18'Goal101'Goal120'
PetersGoal 78'
Verslag (FIFA)
Verslag
Goal 12'Haller
Goal 89'Weber


1966 Wereldkampioen

Vlag van Engeland
ENGELAND
Eerste titel

Toernooiranglijst

[bewerken |brontekst bewerken]
PlaatsLandGroepGWWinGelVerDVDT+/−Pnt
1Vlag van Engeland EngelandA6510113+811
2Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-DuitslandB6411156+99
3Vlag van Portugal PortugalC6501178+910
4Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-UnieD6402106+48
Uitgeschakeld in de kwartfinale
5Vlag van Argentinië ArgentiniëB421142+25
6Vlag van Hongarije HongarijeC420287+14
7Vlag van Uruguay UruguayA412125−34
8Vlag van Noord-Korea Noord-KoreaD411259−43
Uitgeschakeld in de groepsfase
9Vlag van Italië ItaliëD31022202
10Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) SpanjeB310245−12
11Vlag van Brazilië (1960-1968) BraziliëC310246−22
12Vlag van Mexico (1934-1968) MexicoA302113−22
13Vlag van Chili ChiliD301225−31
Vlag van Frankrijk FrankrijkA301225−31
15Vlag van Bulgarije (1948-1967) BulgarijeC300318−70
16Vlag van Zwitserland ZwitserlandB300319−80

Statistieken

[bewerken |brontekst bewerken]
Deelnemende landen
Aantal wedstrijden32
Totaal aantal doelpunten89
Eigen doelpunten2
Aantal uitsluitingen (rood)5
Doelpuntgemiddelde per wedstrijd2,78
Toeschouwerstotaal1.614.677
Toeschouwersgemiddelde50.459

Doelpuntenmakers

[bewerken |brontekst bewerken]
9 doelpunten
6 doelpunten
4 doelpunten
3 doelpunten
2 doelpunten
1 doelpunt
Eigen doelpunt

Het derde doelpunt

[bewerken |brontekst bewerken]

Het door Engeland in de verlenging van de finale gemaakte derde en beslissende doelpunt is nog steeds onderwerp van discussie. Vooral in Duitsland, daar spreekt men vanDas Wembley Tor. De bal werd door Geoff Hurst tegen de onderkant van de lat geschoten en kaatste naar beneden. De vraag is of de bal voor of achter de doellijn de grond raakte. Een recent onderzoek wijst erop dat dit vermoedelijk voor de doellijn zou zijn geweest. Maar op advies van zijn grensrechter keurde de scheidsrechter de goal goed. Ook het vierde Engelse doelpunt is omstreden omdat zich op het ogenblik dat deze goal viel, vlak voor het eindsignaal, al Engelse supporters op het veld bevonden. Met de aanwezigheid van een VAR wordt in een dergelijke situatie de wedstrijd stilgelegd.

Spin off

[bewerken |brontekst bewerken]

Het WK 1966 was het eerste voetbaltoernooi dat in de Verenigde Staten werd uitgezonden op TV. De belangstelling voor Europees voetbal nam daardoor sterk toe, en in december 1967 werd de eersteNorth American Socker League opgericht.[1] Sterren alsPelé,Franz Beckenbauer,Johan Cruijff enGeorge Best kwamen naar de States om in de nieuwe competitie te spelen en veel geld te verdienen.

Bronnen, noten en/of referenties
·Overleg sjabloon (de pagina bestaat niet) ·Sjabloon bewerken
Vlag van Engeland
StadionsWK voetbal 1966

Wembley Stadium (Londen) ·White City Stadium (Londen) ·Villa Park (Birmingham) ·Hillsborough (Sheffield) ·Old Trafford (Manchester) ·Goodison Park (Liverpool) ·Roker Park (Sunderland) ·Ayresome Park (Middlesbrough)

·Overleg sjabloon (de pagina bestaat niet) ·Sjabloon bewerken
Wereldkampioenschap voetbal (mannen)
Toernooien:1930 ·1934 ·1938 ·1950 ·1954 ·1958 ·1962 ·1966 ·1970 ·1974 ·1978 ·1982 ·1986 ·1990 ·1994 ·1998 ·2002 ·2006 ·2010 ·2014 ·2018 ·2022 ·2026 ·2030 ·2034
Finales:1930 ·1934 ·1938 ·1950 ·1954 ·1958 ·1962 ·1966 ·1970 ·1974 ·1978 ·1982 ·1986 ·1990 ·1994 ·1998 ·2002 ·2006 ·2010 ·2014 ·2018 ·2022
Kwalificatie:1930 ·1934 ·1938 ·1950 ·1954 ·1958 ·1962 ·1966 ·1970 ·1974 ·1978 ·1982 ·1986 ·1990 ·1994 ·1998 ·2002 ·2006 ·2010 ·2014 ·2018 ·2022 ·2026
Statistieken:2006 ·2014 ·2018
  1. https://www.smithsonianmag.com/blogs/national-museum-american-history/2025/04/23/soccer-goes-american-pele-and-the-rise-of-american-league-soccer/
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wereldkampioenschap_voetbal_1966&oldid=70100993"
Categorie:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp