Eenvulkanische vlakte is eengeomorfologische benaming voor een grotevlakte die is ontstaan doorvulkanische activiteit. Dergelijke vulkanische vlaktes kunnen zich over oppervlakten van vele duizenden vierkante kilometer uitstrekken.
De belangrijkste types zijn vlaktes opgebouwd uit enlava en vlaktes die zijn ontstaan door eenpyroclastische stroom.
Lavavlaktes, ook wellarge igneous provinces genoemd, bestaan uit lava met een relatief hoogsmeltpunt. Opaardse planeten is ditbasische lava.
Hierbij zijn enkele belangrijke verschillen met eenschildvulkaan:
Het grootste deel van het oppervlak opAarde bestaat eigenlijk uit vulkanische vlaktes. We denken hier in de eerste plaats aanoceanische korst die ontstaat bij het uiteendrijven vanplaten. Daarnaast bestaan er echter ook grote vulkanische vlakten op decontinenten, zoals deDeccan Traps, die hetDekan-plateau inIndia vormen, en deSnake River Plains in deVerenigde Staten. Dit wordenbasaltvloeden genoemd. De grootste vulkanische vlakte zijn deSiberian Traps, in Noord-CentraalSiberië.
Op deMaan zijn de donkeremaria (ook wel zeeën genoemd) in feite reusachtige vlaktes die groteinslagbassins hebben opgevuld. De grootste mare op de Maan isOceanus Procellarum die een oppervlakte van 2.150.000 vierkante kilometer heeft.
OpVenus,Mars (planeet) enMercurius kennen uitgestrekte vulkanische vlaktes. OpMercurius valt dit misschien niet zo op, maar doorkratertellingen heeft men toch achterhaald dat de planeet in haar vroege geschiedenis ookvulkanisme kende.
Ook opijsmanen zoalsEnceladus,Miranda enAriel komen vulkanische vlaktes voor. Die bestaan niet uit basische lava, maar ze zijn opgebouwd uitijsmagma dat via langgerekte spleten het oppervlak bereikt. Omdat die ijsmagmaviskeuzer is dan de lava, worden hier eerder langgerekte structuren dan echte vlaktes gevormd.