Volkswagen Iltis | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
Volkswagen Iltis (Type 183) | ||||
Productiejaren | 1978-1990 | |||
Productieaantal | 9.547 stuks[1] waarvan 8.800 voor de Bundeswehr en 747 voor diverse afnemers | |||
Uitvoeringen | militair en civiel | |||
Voorganger | Volkswagen Type 181 DKW Munga (zie tekst) | |||
Opvolger | Bij het VAG-concern geen. Bij de diverse krijgsmachten; overwegend deMercedes Benz G (Gelände) in militaire uitvoering. | |||
|
DeVolkswagen Iltis, ook bekend alsType 183, is een militaireterreinauto, die doorVolkswagen van 1978 tot 1990 werd geproduceerd; in eerste instantie voor de DuitseBundeswehr. Behalve aan de Bundeswehr werd de Iltis ook aan legers van andere landen verkocht, en vanaf 1982 tevens op de civiele markt. De naam is Duits voorbunzing.
De Iltis werd ontwikkeld doorVolkswagen AG-dochterAudi. Technisch gezien was hij een doorontwikkeling van deDKW Munga die was gebouwd doorAuto-Union, de voorloper van Audi.
De productie van de Munga was weliswaar al beëindigd in 1968, maar in de tussentijd haddenDuitsland,Frankrijk enItalië een plan ontwikkeld om gezamenlijk een terreinvoertuig te bouwen; deEuropa Jeep. Dit plan kwam echter niet veel verder dan de bouw van enkele prototypes, en werd in 1976 gestaakt. Alleen het Italiaanse leger schafte een aantal Europa Jeeps aan, die bijFiat werden gebouwd.[2]
Als tussenoplossing had de Bundeswehr in 1968 Volkswagen opdracht gegeven voor deVolkswagen Type 181, die qua techniek zwaar leunde op deKever enKübelwagen. De Type 181 had echter geenvierwielaandrijving, wat voor een terreinauto eigenlijk wel een voorwaarde is.
De Duitse overheid testte de Iltis samen met deMercedes-Benz G (Gelände). Ze koos voor de Iltis omdat de prestaties nagenoeg gelijk waren bij een lagere kostprijs. De productie begon in de zomer van 1978, grotendeels bij Volkswagen en deels bij Audi inIngolstadt.
De eerste 200 exemplaren werden afgeleverd in november. Eind 1979 waren ± 2.000 stuks afgeleverd, waarvan 310 aan deLuftwaffe en 20 aan deMarine.
Na stopzetting van de productie in 1981 verkocht Volkswagen de productielijn aan het CanadeseBombardier dat de Iltis, met geringe wijzigingen, onderlicentie in productie nam voor deCanadese strijdkrachten die de verouderdeM151 wilden vervangen. Tevens werd deze versie in Belgiëgeassembleerd voor deDefensie van België, met gebruikmaking van Canadese onderdelen.
In 1987 ontstond bij de Duitse Bundeswehr de vraag naar een dieseluitvoering van Iltis en werd op basis van de 'Belgische Iltis' een serie geassembleerd voor levering aan Duitsland.
Hoewel de meeste van de geproduceerde eenheden auto's waren met eencabrioletkap en vier uitneembare deuren met plastic ramen, werden in kleine series verschillende carrosserievarianten geproduceerd:
In Duitsland werd ook een civiel model aangeboden, dat echter maar weinig afnemers vond. Dit was grotendeels te wijten aan de prijs die drie keer hoger was dan die van eenVolkswagen Golf.[4]
In een poging de kostprijs zo laag mogelijk te houden ontwierp Audi de Iltis met gebruikmaking van bestaande onderdelen die al werden toegepast in de modellen van deVolkswagen-groep uit die tijd. Ook werden sommige onderdelen overgenomen van de VW Type 181, zoals het voorruitframe met (gemodificeerde) scharnieren, de cabrioletkap, zonnekleppen en de ruitenwissermotor.
Decarrosserie was een doorontwikkeling van die van de Munga en volledigverzinkt.
Maten & Gewicht | Standaarduitvoering | Ambulance-uitvoering |
---|---|---|
Lengte: | 3972 mm | 4540 mm |
Breedte: | 1520 mm | 1720 mm |
Hoogte: | 1837 mm | 1855 mm |
Wielbasis: | 2017 mm | 2017 mm |
Rijklaar gewicht: | 1340 kg | 1340 kg |
De relatief kortewielbasis heeft in het terrein als voordeel dat steile heuvels betrekkelijk makkelijk genomen kunnen worden zonder dat het voertuig op de bodem vastloopt (grotebodemvrijheid). Het nadeel is dat het rijcomfort er onder lijdt; bij opeenvolgende hobbels heeft de auto de neiging te gaan 'stuiteren'.
Tot 1987 was alleen eenbenzinemotor leverbaar en in 1987 en 1988 is er ook een turbodieselmotor.
Benzinemotor | Turbodieselmotor | |
---|---|---|
Cilinderaantal: | 4 | 4 |
Cilinderinhoud: | 1713 cm³ | 1600 cm³ |
Soort: | Lijnmotor | Lijnmotor |
Werkwijze: | 4-takt | 4-takt |
Koeling: | Vloeistof | Vloeistof |
Vermogen: | 56 kW / 76 PK | 52 kW / 70 PK |
Max.koppel | 135 nm/2800 toerenmin. | 140 nm/ 3.000 toerenmin. |
Alle voertuigen hebbenachterwielaandrijving. Devoorwielaandrijving is apart inschakelbaar zodat een 4 x 4 aandrijving ontstaat. De achteras is voorzien van eensperdifferentieel. Het voordifferentieel is geïntegreerd in deversnellingsbak. De aan de Bundeswehr geleverde benzinemodellen zijn zonder sperinrichting op het voorstedifferentieel uitgevoerd. De civiele versie had zo'n sperdifferentieel als optie.
De versnellingsbak heeft vier versnellingen vooruit en een achteruitrijversnelling, alsmede een ongesynchroniseerde 'terreinversnelling' met een grotereductie. Hierbij wordt de topsnelheid van de auto ongeveer gehalveerd maar de trekkracht verdubbeld. De extra reductie kan alleen worden gebruikt als ook de voorwielaandrijving is ingeschakeld. Zowel de extra reductie als de sperinrichting(en) kunnen, naar believen rijdend in- of uitgeschakeld worden.
Het vierwielaandrijving-systeem dat Audi voor deze auto ontwikkelde was de basis voor hetquattro-systeem dat later op de civiele auto's van dat merk werd toegepast.[5]
Bijzonder is dat de bij de Bundeswehr ingezette auto voorzien zijn van een 24 volts boordspanning.[6] Nadeel hiervan is dat de hierdoor noodzakelijke 24 voltsstartmotor en hetontstekingssysteem aanmerkelijk duurder zijn. Ook dienen er twee - inserie-geschakelde - 12 volt-accu's gebruikt te worden die het gewicht van het voertuig verhogen. De accu's waren onder de achterbank geplaatst en een bijzonderheid is dat het afdekplaatje van de accuruimte als nevenfunctie, bij het rijden door (diep) water, vóór de koelgrille geplaatst kon worden, als een soortwaterkering voor de motorruimte.[bron?]
De VW Iltis accelereerde in 21 seconden van 0 naar 100 km/u en bereikt een maximale topsnelheid van 130 km/u. Deze relatief matige prestaties zijn het gevolg van het hoge gewicht van het voertuig. Door het hogezwaartepunt en de aard van dediagonale terreinbanden, had de auto de neiging te slippen in scherpe bochten, of zelfs te kantelen. Daarom werd bij de Bundeswehr aanbevolen, de auto alleen met ingeschakelde voorwielaandrijving (dus vierwielaandrijving) te rijden.
(Veel van deze details zijn op de in 1987-'88 in België gebouwde en aan Duitsland geleverde, turbodiesel-modellen toegepast.)
Tijdens de 1980-editie van de "Rallye Oasis" (de huidigeDakar-rally) eindigden vier met VW Iltis uitgeruste teams hoog in de klassering. Het Duitse team Kotulinsky/Löffelmann eindigde als eerste. Deze auto, met startnummer 137, staat tentoongesteld in het AutomuseumWolfsburg. De drie andere teams eindigden op plaats 2, 4 en 9, hetgeen een bijzondere prestatie is omdat de vier auto's nagenoeg standaard waren.