| Vic Van Rompuy | ||
|---|---|---|
| Plaats uw zelfgemaakte foto hier | ||
| Persoonlijke gegevens | ||
| Volledige naam | Victor Lodewijk Maurits Van Rompuy | |
| Geboortedatum | 27 februari1923 | |
| Overlijdensdatum | 14 november2004 | |
| Nationaliteit | .svg) België | |
| Academische achtergrond | ||
| Alma mater | Katholieke Universiteit te Leuven Sint-Pieterscollege  | |
| Wetenschappelijk werk | ||
| Vakgebied | economie | |
Victor Lodewijk Maurits (Vic) Van Rompuy (Begijnendijk,27 februari1923 – aldaar,14 november2004) was eenBelgischeconoom enemeritusgewoon hoogleraarpublieke economie aan de Faculteit Economie en Bedrijfswetenschappen van deKU Leuven. Zijn onderzoek richtte zich veelal op de overheidsfinanciën, waaronder daarbinnen de schuldproblematiek.
Van Rompuy studeerde tijdens deTweede Wereldoorlog van 1942 tot 1946 economie aan deKatholieke Universiteit Leuven. In 1951 voleindigde hij zijn doctoraal proefschriftProductie en productiviteit in de economische wetenschap.[1]
Hij was tijdens zijn loopbaan titularis van de vakken algemene economie, openbare financiën, nijverheidseconomie, bedrijfseconomie, organisatie van de economie, economische methodologie, encyclopedie van de economische wetenschappen, kritische studie van een economisch auteur en ontwikkeling van het economisch denken. Hij had ook gedoceerd aan deSint-Ignatiushandelshogeschool inAntwerpen en aanLovanium inBelgisch-Congo.
Van Rompuy was nooit actief in de politiek, maar was gekend als een econoom metCVP-signatuur. Hij wordt genoemd als de belangrijkste auteur van het CVP-partijprogramma "Voorspoed door moed", waarmee de partij succesvol deelnam aan deBelgische federale verkiezingen 1977. Eveneens adviseerde hijGaston Geens in diens functie vanminister-president van Vlaanderen over het dossier van de Kempense steenkoolmijnen.
Tot zijn bibliografie behoren eveneens vulgariserende werken over economische problemen, waaronder een bijdrage inHet land waarin wij werken (Standaard, 1974) en zijnEconomische crisis in het Westen (Davidsfonds, 1979).
Van Rompuy was eveneens gewezen decaan van zijn faculteit, recensent voorDe Standaard, van 1959 tot 1965 adjunct-secretaris-generaal van de Centrale Raad voor het Bedrijfsleven, gewezen voorzitter van het Instituut van de Arbeid, het Instituut voor Openbare Financiën en deHoge Raad van Financiën.
Van Rompuy was gehuwd en de vader van chronologischHerman,Eric, Anita enTine Van Rompuy.[2] Zijn echtgenote overleefde hem maar negen dagen.
Voetnoten