HetVerdrag van Straatsburg (in de volksmond bekend alsanti-piratenwet), dat op22 januari1965 gesloten werd inStraatsburg, betekende in wezen het einde van dezeezenders.[1]
Door dit verdrag werd medewerking aan radio- of tv-uitzendingen vanaf vaar- en vliegtuigen in internationale wateren verboden. Het verdrag trad in februari 1965 in werking.
België,Denemarken,Frankrijk,Griekenland,Luxemburg,Zweden,Nederland en hetVerenigd Koninkrijk waren de eerste ondertekenaars van dit verdrag.
Nederland was een van de ondertekenaars. Deregering-Marijnen was in februari 1965 gevallen over een nieuweOmroepwet die was ingediend nadatTV Noordzee, uitzendend vanaf hetREM-eiland voor de kust vanNoordwijk, in december 1964 gedwongen werd de uitzendingen te staken. Hiervoor was eennoodwet aangenomen die uitzendingen vanaf bouwwerken op hetcontinentaal plat binnen een grens van 200 km vanaf de kust verbood. De initiatiefnemers van TV Noordzee richtten direct daarop de Televisie en Radio Omroep Stichting (TROS) op en vroegen een uitzendvergunning binnen hetpublieke bestel aan. Daarop barstte in hetparlement een discussie los over reclame-uitzendingen door een op te richten Stichting Ether Reclame (STER) als middel ter regulering vancommerciële radio- en tv-uitzendingen. Pas in 1973 vroeg de regeringDen Uyl deTweede Kamer het verdrag ook in Nederland te ratificeren. Aanleiding was de bomaanslag op het zendschipMebo II vanRadio Noordzee Internationaal op 15 mei 1971 en de komst in 1972 en 1973 van de zeezendersRadio Caroline, Radio Atlantis enRadio Mi Amigo.
Tegen de mogelijkeratificatie van het verdrag werd op 18 april 1973 door Radio Veronica een massademonstratie georganiseerd inDen Haag. Nederlandsepopsterren enRob Out woonden het debat vanaf de tribune in de Tweede Kamer bij. Dit terwijl het zendschipNorderney vanRadio Veronica gestrand was en op de kust vanScheveningen lag. Het voorstel werd in januari 1974 in deEerste Kamer definitief aangenomen. In beide Kamers stemden onder andere deVVD,CPN enBoerenpartij tegen. Hierna kon de overheid maatregelen treffen tegen de populaire zeezenders zoalsRadio Veronica,Radio Noordzee,Radio Atlantis en Radio Mi Amigo/Radio Caroline. Zij allen moesten per 31 augustus1974 hun uitzendingen van schepen die geankerd lagen voor de Nederlandse kust, staken.
Hoewel de laatste twee eenVlaamse zender en een Vlaams-Engelse zender waren, lagen zij voor de Nederlandse kust, hadden hun kantoor- en studioadres in Nederland en werden vanuit Nederland bevoorraad.
Radio Mi Amigo/Radio Caroline (twee zenders op één schip) lichtte op 29 augustus 1974 de ankers, twee dagen voor de wet in werking trad, en voer door naar deTheemsmonding. Men verplaatste de kantoren en studio naarPlatja d'Aro, een badplaats in de provincieGerona inCatalonië,Spanje en het schip werd voortaan stiekem bevoorraad via havens in Engeland, Frankrijk, België en Nederland.
Later doken toch weerRadio Delmare (1979),Radio Paradijs (1981) enRadio Monique in 1984 als Nederlandstalige zeezenders op voor de Nederlandse en de Engelse kust. In 1984 startte zelfs eenAmerikaanse zeezender,Laser 558, van voor de Engelse kust.
Pas in 1991 kwam er een einde aan de illegale zeezenders.Radio Caroline vond bijna haar einde als zeezender toen de Britse en Nederlandse autoriteiten een inval uitvoerden op de zender en alles in beslag namen of kapotsloegen op 19 augustus 1989. Radio 819, de opvolger van Radio 558 enRadio Monique, verdween definitief, evenals de religieuze kortegolfzender die storing zou hebben veroorzaakt. Radio Caroline kwam zwakjes terug, maar werd op 558 kHz doelbewust gestoord door Spectrum Radio - zo'n 10 km ten zuidoosten van Londen - waaraan door de Engelse autoriteiten dezelfde frequentie was toegewezen. Uiteindelijk week men weer uit naar de 819 kHz, maar door financiële problemen én doordat per 1 januari 1990 de Marine Offences Act (MOA) "aangescherpt" werd, werd de bevoorrading van deRoss Revenge bemoeilijkt en staakte Caroline een jaar later haar uitzendingen. In de herfst van 1991 moest uiteindelijk tijdens een zware storm de nog aanwezige bemanning van boord worden gehaald, nadat het (niet-uitzendende) schip van zijn ankers was geslagen en even daarna op een Engels strand was terechtgekomen. Vervolgens werd deRoss Revenge een Engelse haven binnengesleept.
HetVerenigd Koninkrijk tekende ook direct in 1965, maar pas in1967 trad daar de Marine Offences Act in werking, op 15 augustus. Van alle Engelse zeezenders ging alleenRadio Caroline vanRonan O'Rahilly na 15 augustus 1967 door tot maart 1968.