Deze editie van het gemengd dubbelspel was totaal afwijkend van dat wat voorheen gebruikelijk was. Deze opzet was ontworpen om het Amerikaanse publiek in grotere aantallen naar de kaartverkoop te lokken.
De wedstrijden werden niet tijdens het hoofdtoernooi gespeeld, maar in de week ervoor (tijdens de kwalificatiewedstrijden), op slechts twee dagen: dinsdag 19 en woensdag 20 augustus. Alle optredens vonden plaats in hetArthur Ashe Stadium en hetLouis Armstrong Stadium.
Het deelnemersveld bestond niet uit 32 maar 16 teams, samengesteld uit hooggeplaatste enkelspelers in plaats van dubbelspelspecialisten.
Er werd gebruik gemaakt van een 'snel' wedstrijdformaat, om de partijen niet te lang te laten duren: twee sets die niet tot zes maar tot viergames gingen, geen voordeelregel toegepast (maar een beslissend punt bij 40–40), een gewonetiebreak als de set een stand van 4–4 bereikte, en eenmatch-tiebreak bij een setstand van 1–1.
Alleen in de finale werden de sets wel tot zesgames gespeeld, met eentiebreak bij 6–6.
Door vele dubbelspelers werd dit format bekritiseerd, omdat de show voorrang kreeg boven de sport, en de waarde van een grandslamtitel zou worden gedevalueerd door het demonstratietoernooi-achtige karakter.[3][4][5][6]
De Italiaanse titelverdedigersSara Errani enAndrea Vavassori, die eigenlijk niet aan de toelatingscriteria voldeden, hadden uiteindelijk toch eenwildcard gekregen.[4][8] Zij slaagden erin hun titel te prolongeren – in de finale versloegen zij het als derde geplaatste koppelIga Świątek enCasper Ruud in dematch-tiebreak. De winnaars presenteerden hun zege als de triomf van de dubbelspelvaardigheden over de naambekendheid van de enkelspel-sterspelers.[9][10] Hun finaletegenstandsterIga Świątek merkte op: "Ik denk dat dubbelspelers tactisch beter zijn dan enkelspelers."[11]