Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Naar inhoud springen
Wikipediade vrije encyclopedie
Zoeken

UK Open 2019

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
UK Open Darts
Data1-3 maart
LocatieButlins Resort
PlaatsMinehead
LandEngeland
Organisator(s)PDC
FormatLegs
Prijzengeld£450.000
Prijzengeld voor winnaar£100.000
Winnaar(s)Vlag van EngelandNathan Aspinall (1e titel)
← Vorige
Volgende →
Portaal Portaalicoon  Darten

HetUK Open 2019, ook bekend onder de naamLadbrokes UK Open vanwege de sponsor Ladbrokes, was de zeventiende editie van hetUK OpenDarts. Het toernooi werd gehouden van 1 t/m 3 maart 2019 inMinehead, Butlins Resort. Het toernooi heeft "DeFA Cup van het darts" als bijnaam, vanwege de willekeurige loting die na elke ronde plaatsvindt tot de finale.

De titelverdediger wasGary Anderson. Hij wist in de voorgaande editieCorey Cadby in de finale met 11-7 te verslaan. Laatstgenoemde miste deze editie wegens visumproblemen. Het toernooi werd gewonnen doorNathan Aspinall. Hij wist in de finale te winnen vanRob Cross.

Prijzengeld

[bewerken |brontekst bewerken]

Voor de zeventiende editie van de UK Open bedroeg het totale prijzengeld £450.000,-. Dit was £100.000 meer dan de editie van 2018.

Plaats(aantal spelers)Prijzengeld
(Totaal: £450.000)
Winnaar(1)£100.000
Runner-up(1)£40.000
Halvefinalist(2)£20.000
Kwartfinalist(4)£12.500
Laatste 16(8)£7.500
Laatste 32(16)£4.000
Laatste 64(32)£2.000
Laatste 96(32)£1.000
Laatste 128(32)n.v.t.
Laatste 160(32)n.v.t.

Veranderingen

[bewerken |brontekst bewerken]

Het grootste verschil met de editie van 2018 was de deelname van 160 deelnemers in plaats van de 128 die tot en met 2018 mee mochten doen. Daarbij waren de kwalificatietoernooien afgeschaft en kwalificeerden alle 128 tourkaarthouders zich automatisch voor het toernooi. Daarnaast was ook de top 16 van de PDC Challenge Tour 2018 gekwalificeerd. Het deelnemersveld werd afgemaakt met zestien qualifiers uit de Riley's Qualifiers. De instroom in het toernooi verschilde per kwalificatiewijze en plaats op de PDC Order of Merit.

UK Open Order of Merit 1-32

[bewerken |brontekst bewerken]

De nummers 1 t/m 32 van de UK Open Order of Merit stroomden in de vierde ronde in.

  1. Vlag van NederlandMichael van Gerwen
  2. Vlag van EngelandRob Cross
  3. Vlag van SchotlandPeter Wright
  4. Vlag van SchotlandGary Anderson
  5. Vlag van Noord-IerlandDaryl Gurney
  6. Vlag van EngelandMichael Smith
  7. Vlag van WalesGerwyn Price
  8. Vlag van OostenrijkMensur Suljović
  1. Vlag van EngelandJames Wade
  2. Vlag van AustraliëSimon Whitlock
  3. Vlag van EngelandDave Chisnall
  4. Vlag van EngelandIan White
  5. Vlag van EngelandDarren Webster
  6. Vlag van EngelandJoe Cullen
  7. Vlag van WalesJonny Clayton
  8. Vlag van EngelandAdrian Lewis
  1. Vlag van EngelandStephen Bunting
  2. Vlag van EngelandMervyn King
  3. Vlag van SchotlandJohn Henderson
  4. Vlag van EngelandSteve West
  5. Vlag van AustraliëKyle Anderson
  6. Vlag van EngelandSteve Beaton
  7. Vlag van BelgiëKim Huybrechts
  8. Vlag van NederlandJermaine Wattimena
  1. Vlag van EngelandJames Wilson
  2. Vlag van WalesJamie Lewis
  3. Vlag van EngelandAlan Norris
  4. Vlag van NederlandJelle Klaasen
  5. Vlag van NederlandRaymond van Barneveld
  6. Vlag van DuitslandMax Hopp
  7. Vlag van NederlandBenito van de Pas
  8. Vlag van SpanjeCristo Reyes

UK Open Order of Merit 33-64

[bewerken |brontekst bewerken]

De nummers 33 t/m 64 van de UK Open Order of Merit stroomden in de derde ronde in.

  1. Vlag van BelgiëDimitri Van den Bergh
  2. Vlag van EngelandNathan Aspinall
  3. Vlag van EngelandChris Dobey
  4. Vlag van IerlandSteve Lennon
  5. Vlag van NederlandVincent van der Voort
  6. Vlag van EngelandKeegan Brown
  7. Vlag van EngelandRichard North
  8. Vlag van SchotlandRobert Thornton
  9. Vlag van Noord-IerlandBrendan Dolan
  1. Vlag van EngelandJustin Pipe
  2. Vlag van NederlandJeffrey de Zwaan
  3. Vlag van NederlandDanny Noppert
  4. Vlag van NederlandJan Dekker
  5. Vlag van IerlandWilliam O'Connor
  6. Vlag van EngelandRicky Evans
  7. Vlag van DuitslandMartin Schindler
  8. Vlag van SpanjeAntonio Alcinas
  9. Vlag van EngelandRyan Searle
  1. Vlag van EngelandRyan Joyce
  2. Vlag van NederlandRon Meulenkamp
  3. Vlag van PolenKrzysztof Ratajski
  4. Vlag van EngelandJosh Payne
  5. Vlag van EngelandJames Richardson
  6. Vlag van EngelandLuke Humphries
  7. Vlag van WalesMark Webster
  8. Vlag van NederlandChristian Kist
  9. Vlag van DuitslandGabriel Clemens
  1. Vlag van Zuid-AfrikaDevon Petersen
  2. Vlag van OostenrijkZoran Lerchbacher
  3. Vlag van BelgiëRonny Huybrechts
  4. Vlag van Noord-IerlandMickey Mansell
  5. Vlag van AustraliëCorey Cadby
  6. Vlag van EngelandAlan Tabern

UK Open Order of Merit 65-96

[bewerken |brontekst bewerken]

De nummers 65 t/m 96 van de UK Open Order of Merit stroomden in de tweede ronde in.

  1. Vlag van EngelandRoss Smith
  2. Vlag van EngelandMatthew Edgar
  3. Vlag van EngelandSimon Stevenson
  4. Vlag van WalesRobert Owen
  5. Vlag van EngelandWayne Jones
  6. Vlag van DuitslandRobert Marijanović
  7. Vlag van EngelandAdam Hunt
  8. Vlag van Noord-IerlandKevin Burness
  1. Vlag van EngelandGlen Durrant
  2. Vlag van EngelandLuke Woodhouse
  3. Vlag van EngelandRyan Meikle
  4. Vlag van NederlandDirk van Duijvenbode
  5. Vlag van PolenTytus Kanik
  6. Vlag van EngelandArron Monk
  7. Vlag van EngelandBradley Brooks
  8. Vlag van EngelandPeter Hudson
  1. Vlag van BelgiëDavy Van Baelen
  2. Vlag van CanadaDawson Murschell
  3. Vlag van NederlandVincent Kamphuis
  4. Vlag van NederlandMario Robbe
  5. Vlag van SpanjeJosé Justicia
  6. Vlag van EngelandMark Wilson
  7. Vlag van EngelandRyan Harrington
  8. Vlag van EngelandMark Dudbridge
  1. Vlag van EngelandGeorge Killington
  2. Vlag van EngelandScott Baker
  3. Vlag van EngelandGary Eastwood
  4. Vlag van SchotlandJohn Goldie
  5. Vlag van EngelandTony Newell
  6. Vlag van Noord-IerlandGavin Carlin
  7. Vlag van EngelandHarry Ward
  8. Vlag van EngelandAndy Boulton

UK Open Order of Merit 97-128

[bewerken |brontekst bewerken]

De nummers 97 t/m 128 van de UK Open Order of Merit stroomden in de eerste ronde in.

  1. Vlag van EngelandEddie Dootson
  2. Vlag van EngelandTerry Temple
  3. Vlag van LitouwenDarius Labanauskas
  4. Vlag van EngelandTed Evetts
  5. Vlag van EngelandCarl Wilkinson
  6. Vlag van EngelandJamie Hughes
  7. Vlag van WalesJonathan Worsley
  8. Vlag van PortugalJosé de Sousa
  1. Vlag van EngelandMark McGeeney
  2. Vlag van OostenrijkRowby-John Rodriguez
  3. Vlag van WalesBarrie Bates
  4. Vlag van EngelandDavid Pallett
  5. Vlag van GriekenlandJohn Michael
  6. Vlag van EngelandKirk Shepherd
  7. Vlag van NederlandMaik Kuivenhoven
  8. Vlag van EngelandNathan Derry
  1. Vlag van EngelandAdrian Gray
  2. Vlag van EngelandConan Whitehead
  3. Vlag van NederlandGeert Nentjes
  4. Vlag van LetlandMadars Razma
  5. Vlag van EngelandMatt Clark
  6. Vlag van NederlandYordi Meeuwisse
  7. Vlag van EngelandJoe Murnan
  8. Vlag van EngelandReece Robinson
  1. Vlag van NederlandVincent van der Meer
  2. Vlag van DuitslandChristian Bunse
  3. Vlag van SchotlandJamie Bain
  4. Vlag van FinlandMarko Kantele
  5. Vlag van NederlandNiels Zonneveld
  6. Vlag van EngelandMichael Barnard
  7. Vlag van NederlandMike van Duivenbode

PDC Challenge Tour Qualifiers

[bewerken |brontekst bewerken]

De hoogste 16 spelers uit de Challenge Tour 2018 zonder een tourkaart stroomden in de eerste ronde in.

  1. Vlag van Nieuw-ZeelandCody Harris
  2. Vlag van SchotlandCameron Menzies
  3. Vlag van EngelandMartin Atkins
  4. Vlag van ZwedenDennis Nilsson
  5. Vlag van EngelandDavid Evans
  6. Vlag van EngelandSimon Preston
  7. Vlag van EngelandAdam Huckvale
  8. Vlag van OostenrijkMichael Rasztovits
  1. Vlag van IerlandJason Cullen
  2. Vlag van BraziliëDiogo Portela
  3. Vlag van EngelandJarred Cole
  4. Vlag van EngelandMark Frost
  5. Vlag van EngelandMatthew Dennant
  6. Vlag van SchotlandDarren Beveridge
  7. Vlag van WalesJohn Davey
  8. Vlag van EngelandLee Budgen

Rileys Amateurs Qualifiers

[bewerken |brontekst bewerken]

Er waren 16 kwalificatieplaatsen te verdienen via verschillende kwalificatietoernooien in Engeland. Hierbij konden amateurs zich kwalificeren voor de UK Open. Deze spelers stroomden in de eerste ronde in.

Wedstrijden

[bewerken |brontekst bewerken]

Vrijdag 1 maart

[bewerken |brontekst bewerken]

Eerste ronde (laatste 160)

[bewerken |brontekst bewerken]

In de eerste ronde werd er gespeeld over 11 legs. De eerste speler die aan 6 gewonnen legs kwam, won de partij.

SpelerUitslagSpelerSpelerUitslagSpeler
Vlag van EngelandMark McGeeney6 – 3Vlag van EngelandDavid PallettVlag van EngelandWes Newton4 – 6Vlag van SchotlandCameron Menzies
Vlag van EngelandBarry Lynn4 – 6Vlag van OostenrijkMichael RasztovitsVlag van EngelandJamie Hughes6 – 3Vlag van EngelandCallan Rydz
Vlag van ZwedenDennis Nilsson2 – 6Vlag van LetlandMadars RazmaVlag van NederlandMike van Duivenbode2 – 6Vlag van EngelandTed Evetts
Vlag van EngelandScott Taylor6 – 4Vlag van LitouwenDarius LabanauskasVlag van EngelandConan Whitehead6 – 3Vlag van EngelandMichael Burgoine
Vlag van EngelandShaun Fox1 – 6Vlag van EngelandAndy JenkinsVlag van EngelandJoe Murnan6 – 3Vlag van EngelandMark Frost
Vlag van BraziliëDiogo Portela6 – 4Vlag van WalesBarrie BatesVlag van EngelandAdam Huckvale6 – 3Vlag van SchotlandMark Barilli
Vlag van NederlandGeert Nentjes6 – 5Vlag van EngelandDavid EvansVlag van Nieuw-ZeelandCody Harris6 – 5Vlag van WalesJohn Davey
Vlag van EngelandKirk Shepherd6 – 2Vlag van WalesJonathan WorsleyVlag van PortugalJosé de Sousa6 – 4Vlag van BelgiëBrian Raman
Vlag van EngelandNathan Derry6 – 4Vlag van EngelandLee BudgenVlag van NederlandVincent van der Meer6 – 1Vlag van EngelandEddie Dootson
Vlag van EngelandMatt Clark6 – 3Vlag van NederlandNiels ZonneveldVlag van EngelandJarred Cole6 – 4Vlag van EngelandMichael Barnard
Vlag van IerlandJason Cullen3 – 6Vlag van EngelandReece RobinsonVlag van DuitslandChristian Bunse4 – 6Vlag van GriekenlandJohn Michael
Vlag van EngelandMartin Atkins3 – 6Vlag van SchotlandJamie BainVlag van FinlandMarko Kantele6 – 2Vlag van EngelandChris Lacey
Vlag van WalesLloyd Browning6 – 5Vlag van EngelandLee HarrisVlag van EngelandKevin Thoburn6 – 5Vlag van EngelandMatthew Dennant
Vlag van EngelandAdrian Gray6 – 1Vlag van EngelandIan McFarlaneVlag van EngelandDaniel Day1 – 6Vlag van NederlandMaik Kuivenhoven
Vlag van EngelandCarl Wilkinson4 – 6Vlag van NederlandYordi MeeuwisseVlag van EngelandTerry Temple5 – 6Vlag van EngelandSimon Preston
Vlag van EngelandRob Collins6 – 1Vlag van OostenrijkRowby-John RodriguezVlag van SchotlandDarren Beveridgebye

Tweede ronde (laatste 128)

[bewerken |brontekst bewerken]

In de tweede ronde werd er gespeeld over 11 legs. De eerste speler die aan 6 gewonnen legs kwam, won de partij.Cameron Menzies kwam te laat bij het speelbord en werd daardoor uit het toernooi gezet.

SpelerUitslagSpelerSpelerUitslagSpeler
Vlag van CanadaDawson Murschell3 – 6Vlag van EngelandRoss SmithVlag van EngelandGlen Durrant6 – 1Vlag van NederlandMaik Kuivenhoven
Vlag van BraziliëDiogo Portela1 – 6Vlag van EngelandJamie HughesVlag van EngelandScott Taylor6 – 3Vlag van Noord-IerlandKevin Burness
Vlag van EngelandWayne Jones2 – 6Vlag van NederlandVincent KamphuisVlag van Nieuw-ZeelandCody Harris2 – 6Vlag van EngelandAdam Hunt
Vlag van EngelandSimon Preston3 – 6Vlag van EngelandArron MonkVlag van EngelandKirk Shepherd6 – 4Vlag van EngelandBradley Brooks
Vlag van EngelandMark Wilson4 – 6Vlag van EngelandMark DudbridgeVlag van LetlandMadars Razma6 – 3Vlag van EngelandMark McGeeney
Vlag van EngelandTed Evetts3 – 6Vlag van EngelandGeorge KillingtonVlag van EngelandRob Collins3 – 6Vlag van EngelandAndy Boulton
Vlag van EngelandMatthew Edgar6 – 4Vlag van EngelandGary EastwoodVlag van EngelandHarry Ward6 – 3Vlag van WalesLloyd Browning
Vlag van SchotlandCameron Menziesregl.Vlag van SchotlandJamie BainVlag van EngelandNathan Derry6 – 4Vlag van NederlandVincent van der Meer
Vlag van DuitslandRobert Marijanović3 – 6Vlag van BelgiëDavy van BaelenVlag van EngelandAndy Jenkins5 – 6Vlag van NederlandMario Robbe
Vlag van EngelandSimon Stevenson6 – 2Vlag van EngelandAdrian GrayVlag van Noord-IerlandGavin Carlin6 – 2Vlag van GriekenlandJohn Michael
Vlag van EngelandScott Baker6 – 2Vlag van EngelandRyan HarringtonVlag van EngelandTony Newell4 – 6Vlag van EngelandAdam Huckvale
Vlag van PolenTytus Kanik0 – 6Vlag van NederlandYordi MeeuwisseVlag van OostenrijkMichael Rasztovits6 – 5Vlag van EngelandConan Whitehead
Vlag van EngelandPeter Hudson6 – 3Vlag van SchotlandJohn GoldieVlag van NederlandGeert Nentjes6 – 3Vlag van EngelandJarred Cole
Vlag van WalesRobert Owen6 – 4Vlag van FinlandMarko KanteleVlag van EngelandJoe Murnan6 – 4Vlag van EngelandRyan Meikle
Vlag van SchotlandDarren Beveridge2 – 6Vlag van EngelandLuke WoodhouseVlag van EngelandReece Robinson6 – 1Vlag van PortugalJosé de Sousa
Vlag van SpanjeJosé Justicia6 – 2Vlag van EngelandKevin ThoburnVlag van NederlandDirk van Duijvenbode6 – 3Vlag van EngelandMatt Clark

Derde ronde (laatste 96)

[bewerken |brontekst bewerken]

In de derde ronde werd er gespeeld over 11 legs. De eerste speler die aan 6 gewonnen legs kwam, won de partij.

SpelerUitslagSpelerSpelerUitslagSpeler
Vlag van EngelandLuke Humphries6-1Vlag van NederlandVincent van der VoortVlag van Noord-IerlandMickey Mansell6-1Vlag van NederlandDanny Noppert
Vlag van DuitslandGabriel Clemens6-2Vlag van OostenrijkZoran LerchbacherVlag van EngelandRichard North6-5Vlag van BelgiëRonny Huybrechts
Vlag van EngelandMark Dudbridge5-6Vlag van IerlandWilliam O'ConnorVlag van EngelandMatthew Edgar3-6Vlag van EngelandRyan Searle
Vlag van BelgiëDavy van Baelen4-6Vlag van DuitslandMartin SchindlerVlag van NederlandRon Meulenkamp5-6Vlag van EngelandAdam Hunt
Vlag van SpanjeToni Alcinas3-6Vlag van EngelandNathan AspinallVlag van EngelandJames Richardson0-6Vlag van IerlandSteve Lennon
Vlag van EngelandLuke Woodhouse6-4Vlag van EngelandChris DobeyVlag van EngelandRyan Joyce6-3Vlag van WalesRobert Owen
Vlag van NederlandMario Robbe2-6Vlag van NederlandJeffrey de ZwaanVlag van EngelandHarry Ward4-6Vlag van NederlandJan Dekker
Vlag van EngelandAdam Huckvale2-6Vlag van Noord-IerlandBrendan DolanVlag van NederlandGeert Nentjes6-0Vlag van EngelandJustin Pipe
Vlag van EngelandRicky Evans6-5Vlag van SpanjeJosé JusticiaVlag van EngelandScott Baker4-6Vlag van PolenKrzysztof Ratajski
Vlag van EngelandSimon Stevenson6-3Vlag van WalesMark WebsterVlag van SchotlandJamie Bain3-6Vlag van EngelandJosh Payne
Vlag van EngelandAndy Boulton4-6Vlag van NederlandChristian KistVlag van EngelandArron Monk6-5Vlag van SchotlandRobert Thornton
Vlag van EngelandNathan Derry5-6Vlag van EngelandKeegan BrownVlag van EngelandJoe Murnan6-4Vlag van EngelandAlan Tabern
Vlag van BelgiëDimitri Van den Bergh6-0Vlag van EngelandKirk ShepherdVlag van Zuid-AfrikaDevon Petersen2-6Vlag van EngelandJamie Hughes
Vlag van Noord-IerlandGavin Carlin6-2Vlag van EngelandGlen DurrantVlag van EngelandReece Robinson6-4Vlag van NederlandDirk van Duijvenbode
Vlag van NederlandVincent Kamphuis3-6Vlag van EngelandScott TaylorVlag van EngelandGeorge Killington4-6Vlag van LetlandMadars Razma
Vlag van NederlandYordi Meeuwisse3-6Vlag van EngelandRoss SmithVlag van OostenrijkMichael Rasztovits2-6Vlag van EngelandPeter Hudson

Vierde ronde (laatste 64)

[bewerken |brontekst bewerken]

In de vierde ronde werd er gespeeld over 19 legs. De eerste speler die aan 10 gewonnen legs kwam, won de partij.

SpelerUitslagSpelerSpelerUitslagSpeler
Vlag van EngelandJoe Cullen6-10Vlag van WalesGerwyn PriceVlag van EngelandDave Chisnall10-8Vlag van EngelandLuke Humphries
Vlag van NederlandJelle Klaasen4-10Vlag van LetlandMadars RazmaVlag van EngelandPeter Hudson3-10Vlag van BelgiëKim Huybrechts
Vlag van EngelandLuke Woodhouse10-7Vlag van Noord-IerlandGavin CarlinVlag van IerlandWilliam O'Connor4-10Vlag van EngelandKeegan Brown
Vlag van SchotlandJohn Henderson5-10Vlag van EngelandMichael SmithVlag van SpanjeCristo Reyes10-2Vlag van EngelandRyan Joyce
Vlag van NederlandMichael van Gerwen6-10Vlag van EngelandMervyn KingVlag van EngelandRob Cross10-4Vlag van EngelandDarren Webster
Vlag van EngelandJames Wilson1-10Vlag van EngelandJames WadeVlag van DuitslandMartin Schindler10-7Vlag van EngelandAdam Hunt
Vlag van EngelandJoe Murnan4-10Vlag van PolenKrzysztof RatajskiVlag van EngelandNathan Aspinall10-9Vlag van NederlandChristian Kist
Vlag van EngelandJosh Payne10-2Vlag van AustraliëKyle AndersonVlag van EngelandAlan Norris5-10Vlag van EngelandRoss Smith
Vlag van EngelandSteve Beaton10-8Vlag van SchotlandGary AndersonVlag van NederlandRaymond van Barneveld7-10Vlag van EngelandSimon Stevenson
Vlag van EngelandStephen Bunting6-10Vlag van IerlandSteve LennonVlag van NederlandJeffrey de Zwaan2-10Vlag van NederlandJermaine Wattimena
Vlag van EngelandRicky Evans5-10Vlag van BelgiëDimitri Van den BerghVlag van EngelandJamie Hughes10-5Vlag van EngelandIan White
Vlag van WalesJonny Clayton10-3Vlag van EngelandArron MonkVlag van Noord-IerlandBrendan Dolan4-10Vlag van EngelandRichard North
Vlag van OostenrijkMensur Suljović10-8Vlag van SchotlandPeter WrightVlag van EngelandAdrian Lewis9-10Vlag van WalesJamie Lewis
Vlag van NederlandGeert Nentjes4-10Vlag van DuitslandMax HoppVlag van NederlandBenito van de Pas3-10Vlag van DuitslandGabriel Clemens
Vlag van NederlandJan Dekker3-10Vlag van AustraliëSimon WhitlockVlag van Noord-IerlandDaryl Gurney10-1Vlag van EngelandReece Robinson
Vlag van Noord-IerlandMickey Mansell10-9Vlag van EngelandScott TaylorVlag van EngelandRyan Searle4-10Vlag van EngelandSteve West

Zaterdag 2 maart

[bewerken |brontekst bewerken]

Vijfde ronde (laatste 32)

[bewerken |brontekst bewerken]

In de vijfde ronde wordt er gespeeld over 19 legs. De eerste speler die aan 10 gewonnen legs komt, wint de partij.

SpelerUitslagSpelerSpelerUitslagSpeler
Vlag van EngelandJames Wade10-7Vlag van DuitslandMax HoppVlag van LetlandMadars Razma2-10Vlag van EngelandNathan Aspinall
Vlag van EngelandSteve Beaton10-8Vlag van EngelandKeegan BrownVlag van Noord-IerlandMickey Mansell8-10Vlag van IerlandSteve Lennon
Vlag van Engeland Michael Smith10-9Vlag van Noord-IerlandDaryl GurneyVlag van AustraliëSimon Whitlock10-8Vlag van DuitslandGabriel Clemens
Vlag van PolenKrzysztof Ratajski10-7Vlag van WalesJonny ClaytonVlag van EngelandDave Chisnall10-5Vlag van DuitslandMartin Schindler
Vlag van OostenrijkMensur Suljović9-10Vlag van BelgiëDimitri Van den BerghVlag van WalesJamie Lewis7-10Vlag van EngelandJosh Payne
Vlag van EngelandSimon Stevenson10-6Vlag van BelgiëKim HuybrechtsVlag van EngelandRoss Smith10-6Vlag van EngelandSteve West
Vlag van Engeland Mervyn King5-10Vlag van EngelandRob CrossVlag van EngelandJamie Hughes7-10Vlag van WalesGerwyn Price
Vlag van NederlandJermaine Wattimena10-8Vlag van EngelandLuke WoodhouseVlag van EngelandRichard North7-10Vlag van SpanjeCristo Reyes

Zesde ronde (laatste 16)

[bewerken |brontekst bewerken]

In de zesde ronde wordt er gespeeld over 19 legs. De eerste speler die aan 10 gewonnen legs komt, wint de partij

SpelerUitslagSpelerSpelerUitslagSpeler
Vlag van EngelandJames Wade7-10Vlag van EngelandRoss SmithVlag van EngelandNathan Aspinall10-8Vlag van IerlandSteve Lennon
Vlag van PolenKrzysztof Ratajski3-10Vlag van WalesGerwyn PriceVlag van EngelandDave Chisnall9-10Vlag van EngelandSimon Stevenson
Vlag van Engeland Michael Smith10-3Vlag van NederlandJermaine WattimenaVlag van EngelandSteve Beaton10-8Vlag van BelgiëDimitri Van den Bergh
Vlag van EngelandRob Cross10-6Vlag van SpanjeCristo ReyesVlag van AustraliëSimon Whitlock7-10Vlag van EngelandJosh Payne

Zondag 3 maart

[bewerken |brontekst bewerken]

Kwartfinale

[bewerken |brontekst bewerken]

In de kwartfinale wordt er gespeeld over 19 legs. De eerste speler die aan 10 gewonnen legs komt, wint de partij.

SpelerUitslagSpelerSpelerUitslagSpeler
Vlag van EngelandRob Cross10-7Vlag van EngelandJosh PayneVlag van Engeland Michael Smith10-1Vlag van EngelandSteve Beaton
Vlag van EngelandSimon Stevenson5-10Vlag van WalesGerwyn PriceVlag van EngelandNathan Aspinall10-6Vlag van EngelandRoss Smith

Halve finale en finale

[bewerken |brontekst bewerken]
 Halve finale
(best of 21 legs)
Finale
(best of 21 legs)
       
 Vlag van WalesGerwyn Price(95.37)9 
 Vlag van EngelandNathan Aspinall(94.31)11 
   Vlag van EngelandNathan Aspinall(88.72)11
  Vlag van EngelandRob Cross(84.79)5
 Vlag van EngelandRob Cross(94.23)11
 Vlag van Engeland Michael Smith(95.51)7 
Bronnen, noten en/of referenties
·Overleg sjabloon (de pagina bestaat niet) ·Sjabloon bewerken
UK Open

2003 ·2004 ·2005 ·2006 ·2007 ·2008 ·2009 ·2010 ·2011 ·2012 ·2013 ·2014 ·2015 ·2016 ·2017 ·2018 ·2019 ·2020 ·2021 ·2022 ·2023 ·2024 ·2025

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=UK_Open_2019&oldid=68132561"
Categorieën:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp