Trefossa,pseudoniem vanHenri Frans de Ziel, (Paramaribo,15 januari1916 —Haarlem,3 februari1975) was eenSurinaamsdichter enSurinamist.
De Ziel werkte als onderwijzer. In het maandbladFoetoeboi (Loopjongen) vanJ.G.A. Koenders verscheen in 1949 zijn gedicht 'Bro' (Adem). Met eenSticusa-opdracht verbleef hij van 1953 tot 1956 in Nederland. Daar verscheen in 1957Trotji (Voorzang) waarin hij aantoonde hoe een subtiele poëzietaal hetSranan kan opleveren. Zijn inspirerend voorbeeld werd door velen gevolgd (Corly Verlooghen,Eugène Rellum,Johanna Schouten-Elsenhout,Michaël Slory), maar de verstilling, bezinning en subtiliteit van zijn vers vindt men bij weinigen. Hij was de tekstdichter vanGod zij met ons Suriname, het Surinaamse volkslied.
Trefossa mijmert over de schoonheid van zijn land en dat wat daaraan afbreuk doet, maar liever dan een plaats op de barricaden is hem de droom, de bespiegeling, de rust. Terug in Suriname maakte hij deel uit van de redactie van de tijdschriftenTongoni (1958-1959) enSoela (1962-1964). Hij was kort directeur-bibliothecaris van hetCultureel Centrum Suriname (CCS). Later ging hij weer naar Nederland om aan de uitgave van de geschriften vanJohannes King te werken.
In 1977 verscheenAla poewema foe Trefossa (Alle gedichten van Trefossa). Zijnneoromantische proza - het verhaal 'Maanavonden' verscheen inSuriname-Zending van oktober 1944 en werd herdrukt in het Sranan inTongoni 2 en in het Nederlands in de bloemlezingKri, kra! (1972) - lijdt aan overcompactheid: een teveel aan informatie in een te kort bestek.
Trefossa schreef nog meer kort proza, dat werd gebundeld in een speciaal nummer van het tijdschriftMutyama (1990).
Op 21 november 2005 werd door de president van Suriname een monument voor Trefossa onthuld aan deDr. Sophie Redmondstraat in Paramaribo. De urnen met de as van de dichter en zijn vrouw, Hulda Walser, werden op die dag bijgezet. Deze werd later verplaatst naar deKleine Combéweg, naast hetOnafhankelijkheidsplein.
In 2009 werd de Henri Frans de Ziel Stichting in het leven geroepen en sindsdien wordt jaarlijks een lezing gehouden en tweejaarlijks de Henri Frans de Ziel Cultuurprijs uitgereikt aan schrijvers en dichters.