| Tony Ashton | ||||
|---|---|---|---|---|
 | ||||
Tony Ashton in 1971 | ||||
| Algemene informatie | ||||
| Geboren | Blackburn, 1 maart 1946 | |||
| Geboorteplaats | Blackburn | |||
| Overleden | Londen, 28 mei 2001 | |||
| Overlijdensplaats | Londen | |||
| Land | .svg) Verenigd Koninkrijk | |||
| Werk | ||||
| Genre(s) | rock | |||
| Beroep | zanger, muzikant | |||
| Instrument(en) | keyboards | |||
| (en)AllMusic-profiel (en)Discogs-profiel (en)IMDb-profiel (en)MusicBrainz-profiel | ||||
| ||||
Tony Ashton (Blackburn,1 maart1946 -Londen,28 mei2001)[1][2][3][4] was eenBritserockzanger en toetsenist.
In 1962 formeerde hij zijn eerste band de College Boys. Er volgden snel na elkaar The Excheckers, Lee Walker & the Travellers, Jimmy Justice & the Excheckers, Mastersounds,The John Berry Seven, Mike Hurst & the Method enThe Remo Four. In 1963 had hij met de Excheckers zijn eerste plaat opgenomen.
In 1968 werd The Remo Four ontbonden en formeerde Ashton metKim Gardner enRoy Dyke het trioAshton, Gardner & Dyke. Nadat ook dit project in 1972 mislukte, verenigde Ashton zich metJon Lord vanDeep Purple. Beiden hadden al in 1971 samen de filmmuziek gecomponeerd voor dewesternThe Last Rebel. Bovendien is Ashton te horen op de twee albumsGemini Suit (1971) enWindows (1973) van Jon Lord. In 1974 namen ze dan het albumFirst of the Big Bands op, dat bij de muziekpers niet met geestdrift werd ontvangen. In 1973 werd Ashton ook kortstondig ingehuurd door de bandFamily vanRoger Chapman, waarmee hij de twee albumsBBC Radio 1 Live in Concert enIt's Only a Movie maakte.
In 1976 formeerde Ashton dan met Lord enIan Paice (ook van Deep Purple) de rockbandPaice, Ashton & Lord (PAL). Ze contracteerdenPaul Martinez (e-basgitaar) enBernie Marsden (gitaar). De band ging echter snel weer uit elkaar.
Ashton werkte daarna onder andere samen metThe Wings,Chicken Shack enCharlie Ainley en speelde metRick Wakeman van de bandYes. Hij hielp ook bijHardin & York, speelde opButterfly Ball vanRoger Glover en trad op metChris Barber. In 1991 was hij te horen op het albumSuperblues vanPete York. Voor de opnamen van de kindermusicalWind in the Willows werd hij doorEddie Hardin naar de studio gehaald. Hij assisteerde bij het studiokwartet Rigor Mortis vanJohn Entwistle en hielpEberhard Schoener inMünchen. In 1997 ging hij op tournee metLong John Baldry. Ook als componist was hij verder werkzaam. Hij componeerde in 1979 samen met Florrie PalmerThe Heat is On voor Noosha Fox[5]. In 1983 speeldeAgnetha Fältskog een coverversie in van de song.
Zijn solo-werken kwamen niet goed aan bij de critici. NochLive in the Studio (1984) noch de singleMr. Ashton Sings Big Red and Other Love Songs (1995) werden bij de critici niet met enthousiasme ontvangen. De laatste singleThe Big Freedom Dance (1996) is een tribute voorJohn Lennon.
Einde jaren 1990 leed Ashton aan kanker. Om nog genoeg te verdienen, moest hij zich bezighouden met schilderen. De cover vanWind in the Willows is afkomstig van hem.
Tony Ashton overleed op 28 mei 2001 op 55-jarige leeftijd aan de gevolgen van kanker.
