Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Naar inhoud springen
Wikipediade vrije encyclopedie
Zoeken

Tom Pidcock

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Tom Pidcock
Tom Pidcock in 2023
Tom Pidcock in 2023
Persoonlijke informatie
Volledige naamThomas Pidcock
BijnaamPidders[1]
Geboortedatum30 juli1999
GeboorteplaatsLeeds,Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
NationaliteitBrits
Lengte170 cm
Sportieve informatie
Huidige ploegQ36.5 Pro Cycling Team
Discipline(s)Veldrijden
Wegwielrennen
Mountainbiken
Ploegen
2017-2018
2018-2019
2018-2021
02/2021–2024
2025-
Telenet-Fidea (veld)
Wiggins Le Col (weg)
Trinity Racing (veld + weg)
INEOS Grenadiers
Q36.5 Pro Cycling Team
Beste prestaties
Milaan-San Remo11e (2024)
Ronde van Vlaanderen14e (2022)
Parijs-Roubaix17e (2024)
Amstel Gold Race1e (2024)
Luik-Bastenaken-Luik2e (2023)
Ronde van Frankrijk13e (2023)
1 etappezege
WK op de weg6e (2021)
Overige
Zeges: 
Brabantse Pijl
Strade Bianche
2021
2023
Medailleoverzicht
Mountainbiken
Evenement1Goud2Zilver3Brons
Olympische Spelen200
Wereldkampioenschappen102
Europese kampioenschappen100
Totaal (6 medailles)402
Veldrijden
Evenement1Goud2Zilver3Brons
Wereldkampioenschappen110
Totaal (2 medailles)110
Medailles
Officiële website
Portaal Portaalicoon  Wielersport

Thomas (Tom) PidcockMBE (Leeds,30 juli1999) is eenBritswielrenner. Pidcock combineert zowel hetveldrijden als hetwegwielrennen met hetmountainbiken. Sinds 2025 komt hij uit voor de ZwitsersewielerploegQ36.5 Pro Cycling Team. Hij is regerendolympisch kampioen cross-country mountainbike.

Carrière

[bewerken |brontekst bewerken]

Jeugd

[bewerken |brontekst bewerken]

Pidcock viel eind 2016 voor het eerst op door hetEuropees kampioen veldrijden bij de junioren te winnen.[2] Drie maanden later werd hij tevenswereldkampioen in het LuxemburgseBelvaux.[3] Hij klopte er met ruime voorsprong zijn twee landgenotenDan Tulett enBen Turner. Op de weg wist hij in 2017 zowel de juniorenversie vanParijs-Roubaix:Le Pavé de Roubaix, als dewereldtitel tijdrijden te winnen.

Tijdens het veldritseizoen2017-2018 maakte Pidcock de overstap naar deBeloften. In zijn eerste beloften jaar won hij 10 wedstrijden en het eindklassement van deWereldbeker. In de daaropvolgendeveldritwinter slaagde hij er in om zowel deWereldbeker,Superprestige, hetEuropees- en hetWereldkampioenschap bij de beloften te winnen. Hij won dat seizoen ook zijn eersteBritse titel veldrijden bij de elitecategorie. Tijdens het wegseizoen 2019 wist PidcockParijs-Roubaix U23 te winnen, twee jaar na zijn overwinning bij de junioren. Tevens won hij een rit en het eindklassement in deRonde van de Elzas. Dit was zijn eerste elite overwinning met eenUCI classificatie.

Eind 2019 gaf Pidcock aan ook in het Cross-country mountainbiken actief te willen zijn.[4] In 2020 maakt hij zijn internationale debuut in deze discipline. hij won twee manches van deWereldbeker en pakte deWereldtitel bij de beloften. Op de weg won hij dat jaar op dominante wijze drie ritten en het eindklassement in deGirobio, deRonde van Italië voor renners jonger dan 23 jaar.

Elite

[bewerken |brontekst bewerken]

DeWereldkampioenschappen veldrijden 2020 waren Pidcock zijn eerste groot kampioenschap bij de elite. Hij eindigde er als tweede achter de NederlanderMathieu van der Poel. In hetdaaropvolgende veldritseizoen wist hij zijn eerste klassementscross te winnen. Half december 2020 won hij de zesde manche van deSuperprestige, deCyclocross Asper-Gavere.

Vanaf 1 februari 2021 komt Tom Pidcock uit voor deINEOS Grenadiers. Na een goed seizoensbegin met ereplaatsen in:Kuurne-Brussel-Kuurne enStrade Bianche won hij op 14 april deBrabantse Pijl voorWout Van Aert. Vier dagen later tijdens deAmstel Gold Race werd Pidcock nipt tweede. In een millimetersprint verloor hij van Wout Van Aert. Het volgende doel van Pidcock was de cross-country mountainbike wedstrijd op deOlympische spelen in Japan. Eind mei wist hij zich onder meer dankzij winst in dewereldbeker vanNové Město als enige Brit te kwalificeren voor de spelen. Ondanks zijn verstoorde voorbereiding door een sleutelbreenbreuk begin juni 2021, wist Pidcock op 26 juli degouden medaille te veroveren.[5]

Een volgende mijlpaal bereikte Pidcock begin 2022. InFayetteville slaagde hij er in om als eerste Brit ooitwereldkampioen veldrijden te worden.[6] Op14 juli 2022 kwam hij solo over de meet opAlpe d'Huez alswinnaar van dekoninginnenrit van deRonde van Frankrijk.[7]

In 2023 begon hij het seizoen sterk met een etappezege in de ronde van de Algarve en zege in de klassieker,Strade Bianche. Na een valpartij in de Tirreno Adriatico moest hij enkele klassiekers laten vallen. In de Ardennenklassiekers sloot hij het voorjaar af met een derde plaats in de Amstel Gold Race. En scoorde hij zijn eerste podium in een monument, met een tweede plaats inLuik-Bastenaken-Luik. In augustus won hij, drie weken na zijn dertiende plaats in de Ronde Van Frankrijk, zijn eerste wereldtitel in het mountainbiken.

In 2024 won hij de Amstel Gold Race en prolongeerde zijn Olympisch titel mountainbiken.

Palmares

[bewerken |brontekst bewerken]

Mountainbiken

[bewerken |brontekst bewerken]

Overwinningen

[bewerken |brontekst bewerken]
SeizoenWereldbeker
cross-country
Wereldbeker
short-track

OS
Regenboogtrui
WK
Europese kampioenstrui
EK
Britse kampioenstrui
BK
OverigeTotaal
aantal
zeges
Junioren
2017NVTDNSDNS5e0
Beloften
2019NVTDNSDNS1Goud1
2020Nové Město I, Nové Město IINVT1GoudDNSNVTAlpe d'Huez4
Elite
2020NVTNVTNVTNVT3e, 4e en 5e ritTransmaurienne Vaunoise3
2021Nové Město1GoudDNSDNSDNSLeukerbad3
2022Albstadt, Nové MěstoNVT4e1GoudDNS3
2023Nové Město, Mt.-St.-AnneNové MěstoNVT1GoudDNSDNSChur5
2024Nové Město, Crans-MontanaCrans-Montana1Goud3BronsDNSDNSLa Nucía5
Totaal722110619

Erelijst

[bewerken |brontekst bewerken]
SeizoenWereldbekerUCIOSWKEKBK
2020NVT29eNVTNVTNVTNVT
202118e24e1GoudDNSDNSDNS
202224e28eNVT4e1GoudDNS
20239e11eNVT1GoudDNSDNS
20241Goud3BronsDNSDNS
Totaal002110

Veldrijden

[bewerken |brontekst bewerken]

Overwinningen

[bewerken |brontekst bewerken]
SeizoenWereldbekerSuperprestigeX2O TrofeeWK
Regenboogtrui
EK
Europeese kampioenstrui
BK
Britse kampioenstrui
OverigeTotaal aantal zeges
Junioren
2015-20165e8eDNF0
2016-2017Namen,HoogerheideZonhovenHamme1Goud1Goud1GoudKruibeke,Hasselt, Hulst10
Totaal211111310
Beloften
2017-2018Koksijde, Bogense,Namen,ZoldereindklassementBoom,Gavere,Diegem,MiddelkerkeOudenaarde15e2Zilver1Goud10
2018-2019Tabor,Koksijde,Namen, PontchâteaueindklassementBoom,Gavere,Zonhoven,Diegem,MiddelkerkeeindklassementLille1Goud1Goud1Goud13
2019-2020Gieten,Boom,Gavere,Ruddervoorde,Zonhoven,Diegem,MiddelkerkeeindklassementNVTNVTNVT7
Totaal8 ( 2x eindklassement )16 ( 2x eindklassement )2112030
Elite
2017-2018NVTNVTNVTAbergavenny1
2018-2019NVTNVT1Goud1
2019-20202Zilver8e1Goud1
2020-2021Gavere4eDNSNVT1
2021-2022Rucphen,Hulst1GoudDNSDNSGullegem4
2022-2023BoomKortrijkDNSDNSDNS2
2023-2024NamenDNSDNSDNS1
Totaal321102211

Erelijst

[bewerken |brontekst bewerken]
SeizoenWereldbekerSuperprestigeTrofeeUCIWKEKBK
2018–2019NVT12eNVT12eNVTNVT1Goud
2019–202020e6e12e9e2Zilver8e1Goud
2020–20217e11e13e10e4eDNSNVT
2021–202211e11e12e7e1GoudDNSDNS
2022–202313e7e13e16eDNSDNSDNS
2023–202418e24e22e30eDNSDNSDNS
Totaal0000102

Wegwielrennen

[bewerken |brontekst bewerken]

Jeugd

[bewerken |brontekst bewerken]
2016 - 1 zege
2017 - 5 zeges
2019 - 2 zeges
2020 - 4 zeges

Elite

[bewerken |brontekst bewerken]
2019 - 2 zeges
2021 - 1 zege
2022 - 1 zege
2023 - 2 zeges
2024 - 1 zege
2025 - 4 zeges

Totaal: 11 zeges (waarvan 9 individuele UCI-zeges)

Resultaten in voornaamste wedstrijden

[bewerken |brontekst bewerken]
JaarRonde van
Italië
Ronde van
Frankrijk
Ronde van
Spanje
2020
202167e  
202217e (1) 
202313e  
2024opgave  
2025
JaarMilaan-San RemoGent-WevelgemRonde van VlaanderenParijs-RoubaixAmstel Gold RaceLuik-Bast.‑LuikStrade BiancheDwars door VlaanderenBrabantse PijlWK op de wegWereld­ranglijsten
202042e495e (UWR)
202115e41e2Zilver ↑5e43e1Goud ↑6e33e (UWR)
2022opgave67e14e11e103e3Brons ↑5e76e (UWR)
202352e3Brons ↑2Zilver ↑1Goud ↑11e28e (UWR)
202411e17e1Goud ↑10e4e57e
20252Zilver ↑

Resultaten in kleinere rondes

[bewerken |brontekst bewerken]
JaarAlUla TourRuta del SolRonde van de AlgarveTirreno-AdriaticoRonde van het BaskenlandRonde van ZwitserlandRonde van Groot-Brittannië
2020
2021
2022opgaveopgave2ePuntenklassement
20237e (1)opgave22eopgave
20246e9eopgave6eopgave
2025Algemeen klassement↑ (2)Puntenklassement3e (1)6e

Trivia

[bewerken |brontekst bewerken]
  • Pidcock wordt sinds 2017 begeleid door de Belgische trainer en mentor Kurt Bogaerts.

Ploegen

[bewerken |brontekst bewerken]
Logo van de Olympische Spelen
·Overleg sjabloon ·Sjabloon bewerken
Logo van de Olympische Spelen
Olympisch kampioen
Voorganger:
Vlag van NederlandMathieu van der Poel
2021
RegenboogtruiWereldkampioen veldrijdenRegenboogtrui
Vlag van Verenigd Koninkrijk Tom Pidcock
2022
Opvolger:
Vlag van NederlandMathieu van der Poel
2023
·Overleg sjabloon ·Sjabloon bewerken
Wielerploegen
Bronnen, noten en/of referenties

Mediabestanden
Commons heeft media­bestanden in de categorieThomas Pidcock.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Tom_Pidcock&oldid=69049668"
Categorieën:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp