| Tom Boonen | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
.JPG) | ||||||||||
| Persoonlijke informatie | ||||||||||
| Bijnamen | Tommeke,Tornado Tom,De Bom van Balen | |||||||||
| Geboortedatum | 15 oktober1980 | |||||||||
| Geboorteplaats | Mol,België | |||||||||
| Lengte | 192 cm | |||||||||
| Sportieve informatie | ||||||||||
| Huidige ploeg | Gestopt | |||||||||
| Discipline(s) | Wegwielrennen | |||||||||
| Specialisatie(s) | •Kasseienkoersen •Massasprinten | |||||||||
| Ploegen | ||||||||||
| 2000 2002 2003–2017 | →US Postal (stagiair) US Postal Quick-Step | |||||||||
| Beste prestaties | ||||||||||
| Milaan-San Remo | 2e (2010) | |||||||||
| Gent-Wevelgem | 1e (2004,2011,2012) | |||||||||
| Ronde van Vlaanderen | 1e (2005,2006,2012) | |||||||||
| Parijs-Roubaix | 1e (2005,2008,2009,2012) | |||||||||
| Ronde van Frankrijk | 6 etappezeges | |||||||||
| Ronde van Spanje | 2 etappezeges | |||||||||
| WK op de weg | 1e (2005) | |||||||||
| Overige | ||||||||||
| Zeges: | ||||||||||
| Ronde van Qatar E3 Harelbeke Scheldeprijs BK op de weg Parijs-Brussel | 2006,2008,2009,2012 2004, 2005, 2006, 2007, 2012 2004,2006 2009, 2012 2012, 2016 | |||||||||
| Medailleoverzicht | ||||||||||
| ||||||||||
| Medailles | ||||||||||
| Officiële website | ||||||||||
| ||||||||||
Tom Boonen (Mol,15 oktober1980) is eenBelgischautocoureur en voormaligwielrenner. Hij was beroepsrenner van 2002 tot 2017 en behaalde in totaal 123 zeges. In2005 werd Boonenwereldkampioen op de weg inMadrid. Hij won drie keer deRonde van Vlaanderen en vier keerParijs-Roubaix. Daarnaast werd hij ook tweemaalBelgisch kampioen op de weg en won hij in2007 hetpuntenklassement in deRonde van Frankrijk. Vanaf 2024 rijdt hij in hetBelgisch kampioenschap rally metŠkoda.
Nadat Boonen al het Belgisch scholenkampioenschap wielrennen en het Belgisch scholenkampioenschap veldrijden had gewonnen, begon hij in 1995 bij de nieuwelingen echt aan zijn wielerloopbaan. In zijn eerste jaar won hij slechts één wedstrijd, maar het volgende jaar wist hij zeventien keer als eerste over de meet te komen. Bij de junioren won hij in totaal zestien wedstrijden, waaronder twee keer het provinciaal kampioenschap tijdrijden. In 2000 won BoonenParijs-Tours voor beloften en een jaar later werd hijBelgisch kampioen.
Vanaf juli 2001 mocht Boonen aan de slag als stagiair bij het Amerikaanse wielerteamUS Postal, de ploeg van onder anderenLance Armstrong. Hij maakte zijn debuut in deRonde van Polen, die hij niet zou uitrijden.
In zijn eerste profjaar bijUS Postal wist Boonen inParijs-Roubaix een derde plaats te behalen, hoewel hij eigenlijk als helper vanGeorge Hincapie gestart was.Johan Museeuw, de winnaar van die editie van deHelleklassieker en later Boonens ploegmaat bijQuick-Step–Davitamon, voorspelde Boonen die dag al een grote toekomst en verklaarde in hem zijn opvolger te zien. In mei van dat jaar haalde Boonen ook zijn eerste profzege: de tweede etappe in de Oostenrijkse rittenkoers deUniqa Classic, in maart had hij eerder al de ploegentijdrit van deRonde van Catalonië gewonnen.
Na een jaar bij het US Postal vanLance Armstrong enGeorge Hincapie, maakte Boonen de overstap naar Quick-Step–Davitamon.
Tijdens zijn eerste seizoen bij deQuick-Step had hij last van blessuren. Hij behaalde wel in deRonde van België zijn eerste overwinning onder de ploeg vanPatrick Lefevere.
In zijn tweede seizoen bijQuick-Step behaalde Boonen negentien overwinningen, waaronderklassiekers als deE3 Prijs Harelbeke,Gent-Wevelgem en deScheldeprijs, en twee etappezeges in deRonde van Frankrijk, waaronder de laatste etappe naar deChamps-Élysées. Op 15 november 2004 werd hij door de krantHet Nieuwsblad tot profrenner van het jaar gekozen. Hij ontving deFlandrien-Trofee uit handen van de Vlaamse minister-presidentYves Leterme.
Zijn grootste successen behaalde Boonen in 2005, toen hij na een korte solo deRonde van Vlaanderen en een week laterParijs-Roubaix won.[1][2] In deRonde van Frankrijk van dat jaar won Boonen net als het jaar ervoor twee etappes. Ook droeg hij vanaf de tweede etappe degroene trui. Verschillende valpartijen, die als gevolg hadden dat zijn knie ernstig gewond raakte, dwongen hem echter tot opgeven. Op 25 september 2005 schreef hij hetwereldkampioenschap wielrennen voor profs inMadrid op zijn naam.[3] Met deze prestatie werd Boonen de eerste renner in de wielergeschiedenis die erin slaagde in één seizoen zowel deRonde van Vlaanderen,Parijs-Roubaix als hetwereldkampioenschap te winnen.
Op 12 november 2005 werd hij opnieuw totFlandrien van het jaar verkozen. Hij behaalde deze keer bijna negentig procent van de stemmen. Later die maand werd hij onderscheiden met de internationale wielerprijsVélo d'Or Mondial. In december 2005 werd hij ook nog totSportman enSportpersoonlijkheid van het jaar verkozen. Ook kreeg hij deKristallen Fiets en deSprint d'Or, de Waalse tegenhanger van de Kristallen Fiets, uitgereikt. Daarnaast werd hij ook inItalië,Zwitserland en deVerenigde Staten verkozen tot Renner van het jaar 2005.
In 2006 won Boonen opnieuw deRonde van Vlaanderen.[4] Daarmee werd hij een van de relatief weinigen die deze koers tweemaal op rij konden winnen. Hij is ook een van de weinigen die dit deden in deregenboogtrui;Louison Bobet (1955),Rik Van Looy (1962) enEddy Merckx (1975) deden het hem voor.Parijs-Roubaix won hij dat jaar niet: hij bereikte de finish als vijfde. Kort na de wedstrijd werden de nummers twee tot en met vier (Leif Hoste,Peter Van Petegem enVladimir Goesev) gedeclasseerd omdat ze een gesloten overweg hadden genegeerd. Op die manier werd Boonen uiteindelijk toch tweede na de winnaarFabian Cancellara.
In deTour van 2006 droeg Boonen vier dagen degele leiderstrui, maar won hij geen etappes. Bij de eerste individuele tijdrit moest Boonen het geel afstaan aanSerhij Hontsjar. Hij gaf in deze Tour op in derit naar Alpe d'Huez vanwege problemen met de luchtwegen en een slepende ziekte in de darmen. Een maand later was hij echter alweer hersteld. In deENECO Tour won hij onder meer in zijn eigenBalen.
Het seizoen begon met vier ritzeges in deRonde van Qatar en winst inKuurne-Brussel-Kuurne,Dwars door Vlaanderen en deE3 Prijs Harelbeke. Boonen startte opnieuw als topfavoriet in de klassiekersMilaan-San Remo,Ronde van Vlaanderen enParijs-Roubaix, maar won er dat jaar geen enkele. Hij werd respectievelijk derde, twaalfde en zesde. In deRonde van Frankrijk van dat jaar behaalde hij twee ritzeges en de eindoverwinning in hetpuntenklassement.[5]
Het jaar 2008 begon met de eindoverwinning in deRonde van Qatar. Het klassieke werk viel wat, tegen met bijna geen podiumplaatsen, maar hij won wel voor de tweede keerParijs-Roubaix doorFabian Cancellara enAlessandro Ballan te verslaan in de sprint.
In mei werd Boonen betrapt op het gebruik van cocaïne en mocht hierdoor niet deelnemen aan een aantal wedstrijden, waaronder deTour. Maar hij herpakte zich en won twee etappes in deRonde van Spanje.
In het begin van het jaar won hij de derde rit van deRonde van Qatar. Het voorjaar begon mooi met voor de tweede keer winst inKuurne-Brussel-Kuurne. Hij werd ook nipt tweede in deE3 Prijs Harelbeke naFilippo Pozzato. Op 12 april won Boonen voor de derde keerParijs-Roubaix, waarmee hij op dezelfde hoogte kwam alsVan Looy,Merckx,Moser enMuseeuw, en één zege onderRoger De Vlaeminck.
In april werd hij echter opnieuw betrapt op drugs. Hierop maakte Tour-organisatorASO op 18 juni bekend dat Boonen ook in 2009 niet welkom was in deRonde van Frankrijk. Volgens deze organisatie zou hij het imago van de wedstrijd schaden. Dit betekende de start van een juridische strijd die duurde tot op de vooravond van de start van de Tour.
Op 28 juni won Boonen na een lastige, heuvelachtige wedstrijd hetBelgisch kampioenschap teAywaille in een sprint met onder anderenPhilippe Gilbert.
Een dag voor de start van deRonde van Frankrijk 2009 kreeg Boonen, na een uitspraak van het Parijse Arbitragehof voor de Sport van het Franse Olympisch Comité, te horen dat hij toch mocht deelnemen aan de wedstrijd. In een eerder geding voor de Tribunal de Grande Instance van Nanterre tegen het veto van het ASO verklaarde de rechter zich onbevoegd. Hij zou de Tour evenwel niet uitrijden. Bij de start van devijftiende etappe op zondag 19 juli gaf hij ziek forfait.
In 2010 behaalde hij een paar ritzeges in de Rondes vanQatar enOman en een ritzege in deTirreno-Adriatico. Hij verloor inMilaan-San Remo nipt vanÓscar Freire in de spurt en in deRonde van Vlaanderen was erFabian Cancellara die hem van de zege hield. InParijs-Roubaix eindigde hij vijfde. Hij moest een kruis maken over bijna de rest van het seizoen, na een knieblessure die hij opliep na valpartijen in deRonde van Californië en deRonde van Zwitserland. Zo miste hij onder andere hetBelgisch kampioenschap, deRonde van Frankrijk en hetwereldkampioenschap. Pas tegen het einde van het seizoen (Circuit Franco-Belge enParijs-Tours) kon hij opnieuw fietsen.
Het seizoen 2011 begon met een ritzege in deRonde van Qatar. Het was zijn eerste overwinning in 333 dagen. Ondanks ziekte won hij voor de tweede keerGent-Wevelgem. In deRonde van Vlaanderen werd hij vierde.Parijs-Roubaix reed hij niet uit; hij gaf op na materiaalpech en een val.
In deRonde van Frankrijk viel hij zwaar op zijn hoofd in de vijfde etappe en gaf op in de zevende etappe met een hersenschudding. Aan hetwereldkampioenschap kon hij niet deelnemen, ten gevolge van een val in deRonde van Spanje.
2012 was net als 2005 een boerenjaar voor Boonen. Het seizoen begon vroeger dan gewoonlijk met de ArgentijnseRonde van San Luis, waar hij de slotetappe won. In februari volgde dubbele ritwinst en de eindzege in deRonde van Qatar. In deOmloop Het Nieuwsblad, de start van het klassieke voorjaar, werd Boonen in de eindspurt met drie verrassend geklopt doorSep Vanmarcke. Zijn goede vorm bevestigde Boonen inParijs-Nice, waar hij naar winst reed in een natte waaierrit met aankomst inOrléans, zijn 100e UCI-zege als professioneel wielrenner.
.jpg)
Maar 2012 werd vooral het jaar waarin Boonen iedereen verpletterde op de kasseien. Op 23 maart werd Boonen alleen recordhouder in deE3 Prijs Harelbeke. Hij haalde zijn vijfde zege binnen door in een massasprint de sterk opzettendeFreire nipt af te houden. Twee dagen later voltrok zich een gelijkaardig scenario: in de eindsprint vanGent-Wevelgem versloeg Boonen de SlowaakPeter Sagan en de DeenMatti Breschel. Hiermee voegde hij een derde zege in deze Belgische klassieker aan zijn palmares toe en werd hij gedeeld recordhouder, naastRobert Van Eenaeme,Rik Van Looy,Eddy Merckx enMario Cipollini.
Een week later, op zondag 1 april, schreef Boonen wielergeschiedenis door deRonde van Vlaanderen voor de derde keer in zijn loopbaan te winnen. Op het vernieuwde parcours, met aankomst inOudenaarde, bleef hij de ItalianenFilippo Pozzato enAlessandro Ballan voor in een spurt met drie. Vanaf dan was hij de vijfde in de lijst van recordhouders metAchiel Buysse,Fiorenzo Magni,Eric Leman enJohan Museeuw.
Parijs-Roubaix, de laatste grote kasseiklassieker, won Boonen na een indrukwekkende solo van 53 kilometer. Bij zijn aankomst op deVélodrome André Pétrieux had hij een voorsprong van anderhalve minuut uitgebouwd opSébastien Turgot enAlessandro Ballan. Met deze vierde Parijs-Roubaix-zege behaalde Boonen vier records in één klap. Hij evenaardeRoger De Vlaemincks record van vier zeges in deHel, werd de eerste wielrenner die er tot tweemaal toe in slaagde de dubbel Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix in één jaar te winnen, de eerste renner die het kasseivierluik E3 Prijs Harelbeke, Gent-Wevelgem, Ronde van Vlaanderen én Parijs-Roubaix in hetzelfde jaar won en ten slotte werd hij alleen recordhouder met een totaal van zeven overwinningen in de twee grote kasseiklassiekers. Geen enkele andere wielrenner kan dergelijk palmares voorleggen in de noordelijke kasseiklassiekers. Mede hierdoor wordt Boonen algemeen beschouwd als de "beste kasseirenner aller tijden".
Op 24 juni werd Boonen inGeel, op 5 kilometer van zijn woonplaats, voor de tweede maalBelgisch kampioen op de weg. Hij viel aan op 34 kilometer van de aankomst en dichtte de kloof met de kopgroep. Uiteindelijk bleven er vijf renners over die sprintten om de zege, waarbij Boonen het haalde voorKristof Goddaert.
Boonen reed niet mee in deTour, maar verkoos een rustige aanloop naar de wegwedstrijd op deOlympische Spelen inLonden en hetWK inValkenburg.
Tijdens de eerste rit van deRonde van Polen kwam Boonen echter zwaar ten val en werd duidelijk dat hij een rib had gebroken. Hierdoor dreigden de Olympische Spelen alsnog in het gedrang te komen. Na een paar dagen rust werd hij toch geschikt verklaard om te starten in deRonde van Wallonië, zijn laatste voorbereiding op de Spelen. Hij doorstond de eerste drie ritten zonder al te veel last, waardoor hij fit genoeg werd bevonden om te starten in de Olympische wegrit op 28 juli. Hierin werd Boonen 27e, na wel lek te hebben gereden in de slotfase.
Op 1 september won Boonen de eerste editie van deWorld Ports Classic. Hij wist de eerste etappe te winnen en hield in het eindklassement 1 seconde over opAndré Greipel. Een week later won hij ookParijs-Brussel. Hij versloeg erRenshaw enFreire in een massaspurt.
Op zondag 16 september won Boonen samen met zijn ploegOmega Pharma–Quick-Step hetwereldkampioenschap ploegentijdrijden. De andere vijf renners warenNiki Terpstra,Peter Velits,Tony Martin,Kristof Vandewalle enSylvain Chavanel.
Op 2 oktober verkozen de collega-renners Boonen alsFlandrien van het jaar. Hij won daarna ook deKristallen Fiets en werd op 16 december gekozen alsSportman van het jaar, voor tienkamperHans Van Alphen en collegaPhilippe Gilbert.
Zo voorspoedig het voorjaar van 2012 verliep, zo catastrofaal was dat van 2013. De ellende begon al in december 2012. Voor het trainingskamp raakte Boonen geïnfecteerd met een virus op zijn darmen, waardoor hij verstek moest laten gaan voor zijn eigen veldrit voor het goede doel, deBoonen and Friends-veldrit.
Nadat hij van dat euvel was hersteld haalde hij nog nipt het trainingskamp, maar een paar weken later moest Boonen plots geopereerd worden aan zijn elleboog. Na een val met de mountainbike was een op het eerste gezicht onschuldige wonde beginnen te ontsteken. Ook hiervan herstelde hij, maar door het voorval moest Boonen "zijn"Ronde van Qatar genoodzaakt links laten liggen.
Na deze verstoorde voorbereiding hield de ellende niet op. InMilaan-San Remo, die in erg winterse omstandigheden werd gereden, stapte hij tijdens de neutralisatie af. Dit om in dergelijke omstandigheden geen risico te lopen met het oog op de latere koersen, maar naar eigen zeggen ook om een statement te maken dat hij het niet eens was met de tussentijdse neutralisatie, waardoor deze klassieker eigenlijk in tweeën gesplitst was.
Na deE3 Prijs Harelbeke met een redelijk goed gevoel te hebben afgesloten, kwam hij inGent-Wevelgem vlak voor deKemmelberg alweer ten val en kwam op zijn knie terecht. Dat maakte dat hij ook deze wedstrijd niet zou uitrijden. Met het oog op deRonde van Vlaanderen nam hij deel aan deDriedaagse van De Panne-Koksijde om zo toch nog extra kilometers af te malen.
Maar dan kwam de zoveelste tegenslag: in de Ronde maakte hij na amper 20 kilometer alweer een zware val. Na een botsing met een plastic paaltje werd hij zwaar geraakt aan zijn rechterknie, linkerheup en linkerelleboog. Oorspronkelijk dacht men dat hij niets had gebroken, maar achteraf werd er toch een gebroken rib vastgesteld. Deze val betekende dan ook meteen het einde van zijn voorjaar, aangezien hij op doktersadvies tien dagen van de fiets moest blijven en bijgevolg inParijs-Roubaix niet kon starten.
Na aanvang van deRonde van België op 22 mei deelde ploegmanagerPatrick Lefevere mee dat Boonen niet zou deelnemen aan deRonde van Frankrijk. Zelf deed Boonen de uitspraak dat het waarschijnlijk was dat hij nooit meer zou deelnemen aan de Tour.
In juli won Boonen deHeistse Pijl, wat zijn eerste zege van het seizoen was, en enkele weken later was hij ook de beste in tweede etappe van deRonde van Wallonië. Eind augustus maakte een zitvlakblessure een eind aan zijn seizoen.
De wintervoorbereiding voor 2014 van Boonen verliep veel vlotter dan het voorgaande jaar. Dat werd al duidelijk toen hij dit jaar wel weer van start ging inSan Luis enQatar, en wederom liet zien dat hij nog steeds snelle benen had. In Qatar won hij de tweede rit, na een sprint van een uitgedunde groep, en de vierde rit, tegen rasspurterAndré Greipel.
Ook het klassieke voorjaar begon goed voor Boonen. Na eerst een mindere dag te hebben gekend in deOmloop Het Nieuwsblad door de slechte weersomstandigheden, was het wel raak inKuurne-Brussel-Kuurne, waar hij in de sprintMoreno Hofland enSep Vanmarcke voorbleef. Met zijn derde zege in deze wedstrijd werd hij alleen recordhouder.
Boonen startte echter niet inMilaan-San Remo, omdat zijn vriendin Lore Van de Weyer een miskraam had gekregen en hij haar volledig wilde steunen. Deze privéproblemen maakten dat Boonen niet volledig top zou zijn tijdens de rest van het voorjaar. Dit bleek vooral in deE3 Prijs Harelbeke en deRonde van Vlaanderen. InGent-Wevelgem kon hij wel meesprinten voor de overwinning en werd hij vijfde, en inParijs-Roubaix was hij een van de weinige renners die de wedstrijd trachtte open te breken. Maar twee lekke banden en een defect versnellingsapparaat hielden Boonen van een unieke vijfde zege in deze klassieker, die wel gewonnen werd door Boonens ploegmaatNiki Terpstra.
Na twee ritzeges in deRonde van België werd Boonen gezien als de topfavoriet voor hetBelgisch kampioenschap. Hij eindigde in de sprint echter als derde, naJens Debusschere enRoy Jans.
Op dewereldkampioenschappen inPonferrada werd Boonen met zijn ploegOmega Pharma–Quick-Step derde in de ploegentijdrit, naBMC enOrica-GreenEdge. In de wegrit, die gewonnen werd doorMichał Kwiatkowski, finishte Boonen als 49e.
Door een val inParijs-Nice miste Boonen de voorjaarsklassiekers en moest hij noodgedwongen op zoek naar andere doelen. Zo besloot hij deel te nemen aan deEuropese Spelen inBakoe. Na een ritwinst in deRonde van België en winst in de semiklassiekerRund um Köln, werd hij beschouwd als een grote favoriet voor het goud in de wegrit van deEuropese Spelen. Boonen werd er uiteindelijk zesde, op vier seconden van winnaarLuis León Sánchez.[6]
Later dat jaar won Boonen nog deMünsterland Giro en een etappe in deEneco Tour. Op hetWK eindigde Boonen met zijn ploegEtixx–Quick-Step tweede in de ploegentijdrit, naBMC. In de wegrit, gewonnen doorPeter Sagan, ging Boonen van start als een van de favorieten, maar werd hij uiteindelijk 35e.
In oktober kwam Boonen zwaar ten val in de tweede etappe van deRonde van Abu Dhabi. Hij hield er een schedelbreuk en blijvende gehoorschade aan over. De schedelbreuk zorgde er ook voor dat hij niet meteen met het vliegtuig naar huis kon, maar nog een week langer in Abu Dhabi moest blijven.
Na zijn val in Abu Dhabi zeiden de dokters dat Boonen zes maanden niet zou kunnen fietsen, maar hij herstelde goed en kon na enkele weken al beginnen aan de voorbereiding voor het volgende seizoen. Toch had Boonen een achterstand op zijn concurrenten opgelopen in de aanloop naar de voorjaarsklassiekers, waardoor hij zich volledig focuste op een vijfde winst inParijs-Roubaix en de voorgaande koersen eerder gebruikte als voorbereiding op deHelleklassieker. Een week voor Parijs-Roubaix eindigde Boonen in deRonde van Vlaanderen vijftiende en werd duidelijk dat hij naar zijn hoogste vorm aan het toewerken was.
InParijs Roubaix reed Boonen in de aanloop naar hetBos van Wallers, samen met onder anderenVanmarcke,Hagen enStannard, weg uit het peloton. OmdatSagan enCancellara niet mee waren, werd er goed rondgedraaid in het groepje. Al snel haalden Boonen en zijn gezellen de kopgroep bij, die geleidelijk werd uitgedund. Intussen maakte het peloton, na een val van Cancellara, geen kans meer op de overwinning en bleven alleen Boonen, Vanmarcke, Hagen, Stannard enMathew Hayman, die deel uitmaakte van de vroege vlucht, over in de kopgroep. In de laatste tien kilometer werd er slag om slinger gedemarreerd en op twee kilometer van de meet viel ook Boonen aan. Onder de boog van de laatste kilometer kwam Hayman echter terug aansluiten en bij het opdraaien van de wielerpiste slaagden ook Vanmarcke, Hagen en Stannard daarin. Toen Hayman de sprint van ver aanzette, raakte Boonen even ingesloten. Hij kwam er nog wel uit, maar kon Hayman niet meer van de overwinning houden en werd uiteindelijk tweede.
In juli werd bekendgemaakt dat Boonen zijn contract bijEtixx–Quick-Step met een half jaar verlengd had en dat hij na Parijs-Roubaix 2017 zijn carrière zou beëindigen. De dag nadat hij het contract ondertekend had, sprintte Boonen naar ritwinst in de openingsetappe van deRonde van Wallonië, voorJonas Van Genechten enArnaud Démare.[7] Een week later won Boonen ook deRideLondon Classic, door in de sprint de maat te nemen vanMark Renshaw enMichael Matthews. Begin september was hij de beste in deBrussels Cycling Classic. In de sprint was hij sneller danArnaud Démare enNacer Bouhanni.
Op zondag 16 oktober wist Boonen op hetwereldkampioenschap inDoha een bronzen medaille te behalen. In de sprint moest hij het afleggen tegenMark Cavendish enPeter Sagan, die zichzelf opvolgde als wereldkampioen. Het was de eerste keer in de geschiedenis dat het podium volledig bezet werd door ex-wereldkampioenen.[8]
In het begin van het seizoen 2017 won Boonen de tweede etappe in deRonde van San Juan. Hij was daarmee de allereerste profwielrenner op de weg die won met een fiets metschijfremmen.[9] Enkele weken later kwam Boonen ten val in deRonde van Oman. Ook in deOmloop Het Nieuwsblad enTirreno-Adriatico maakte hij kennis met het asfalt. In deE3 Prijs Harelbeke enGent-Wevelgem, een week voor de Ronde van Vlaanderen, eindigde Boonen twee keer in de top-10. Tijdens deRonde van Vlaanderen zelf kreeg hij af te rekenen met kettingproblemen, waardoor hij slechts 37e werd.
Op zondag 9 april eindigde hij in zijn laatsteParijs-Roubaix als 13e op dewielerpiste van Roubaix, in een groepje van 16 renners dat 12 seconden na winnaarGreg Van Avermaet over de streep reed.[10][11] Eind april zette Boonen definitief een punt achter zijn carrière, met een overwinning in zijn eigen afscheidscriterium inMol.[12]
Tom Boonen is een zoon van oud-wielrennerAndré Boonen en Agnes Melis. Hij groeide op inBalen.
Van 2005 tot 2008 en van 2010 tot 2012 woonde Boonen inMonaco.[13]
In mei en juni 2008 werd driemaal, kort na elkaar, zijn rijbewijs ingetrokken wegens overdreven snelheid. Hij bestuurde de wagen bovendien onder de invloed van alcohol.
Op 10 juni 2008 werd bekend dat op 26 mei, twee dagen voor aanvang van deRonde van België, sporen van cocaïne in het bloed van Boonen waren gevonden bij een dopingcontrole buiten competitie. Hij werd niet officieel geschorst, maar werd door de organisatoren niet toegelaten tot deRonde van Zwitserland en deRonde van Frankrijk.[14][15]
Pas op 3 februari 2009 sprak de raadkamer van Turnhout zich uit over dit cocaïnegebruik. Boonen werd schuldig bevonden aan het gebruik en het bezit van drugs, maar kreeg opschorting van straf. Deze beslissing motiveerde de rechter met de stelling dat Boonen al genoeg gestraft was door de zeer negatieve mediabelangstelling en het inkomensverlies, aangezien hij niet in de genoemde grote rondes had mogen starten.
Op 9 mei 2009 werd bekend dat Boonen bij een controle buiten competitie van de Vlaamse Gemeenschap na deScheldeprijs wederom positief was getest op cocaïne.[16] Dezelfde dag nog maakte zijn werkgever Quick-Step bekend Boonen voor onbepaalde tijd te schorsen.[17] Op 11 mei van dat jaar werd ook bekend dat Boonen al in december 2007 buiten competitie positief had getest op cocaïne en XTC.[18]
Op 18 januari 2015 is zijn vriendin Lore Van de Weyer bevallen van een tweeling.[19]
2001 - 1 zege
2002 - 3 zeges
JongerenklassementCircuit Franco-Belge2003 - 1 zege
BergklassementRonde van België2004 - 24 zeges
PuntenklassementRonde van Qatar
JongerenklassementRonde van Qatar
EindklassementRonde van Picardië
PuntenklassementSter Elektrotoer2005 - 20 zeges
PuntenklassementRonde van Qatar
EindklassementRonde van België PuntenklassementRonde van België
Wereldkampioenschap op de weg inMadrid2006 - 23 zeges
EindklassementRonde van Qatar PuntenklassementRonde van Qatar PuntenklassementRonde van België2007 - 13 zeges
PuntenklassementRonde van QatarPuntenklassement Ronde van Frankrijk2008 - 17 zeges
EindklassementRonde van Qatar PuntenklassementRonde van Qatar2009 - 7 zeges
EindklassementRonde van Qatar
Belgisch kampioenschap op de weg inAywaille2010 - 4 zeges
2011 - 2 zeges
2012 - 15 zeges
EindklassementRonde van Qatar PuntenklassementRonde van QatarBelgisch kampioenschap op de weg inGeel EindklassementWorld Ports Classic PuntenklassementWorld Ports ClassicWereldkampioenschap ploegentijdrijden inValkenburg2013 - 2 zeges
2014 - 6 zeges
PuntenklassementRonde van Qatar2015 - 4 zeges
PuntenklassementRonde van België2016 - 6 zeges
2017 - 2 zeges
Totaal: 150 zeges (waarvan 123 individuele UCI-zeges)
|
|
| Jaar | Ronde van Qatar | Parijs-Nice | Tirreno-Adriatico | Ronde van Picardië | Ronde van België | World Ports Classic | Eneco Tour |
| 2002 | 19e | ||||||
| 2003 | opgave | 21e | 55e (1) | ||||
| 2004 | 3e (1) | opgave | (2) | 20e (1) | |||
| 2005 | 4e (2) | opgave (2) | 10e (1) | (2) | |||
| 2006 | ↑ (4) | opgave (3) | 4e (2) | 13e (3) | |||
| 2007 | 2e (4) | opgave | 34e (1) | ||||
| 2008 | ↑ (3) | 98e | 45e (1) | opgave (2) | |||
| 2009 | ↑ (1) | 134e | opgave (1) | ||||
| 2010 | 3e (2) | 104e (1) | |||||
| 2011 | 14e (1) | 130e | 36e | ||||
| 2012 | ↑ (2) | 92e (1) | ↑ (1) | 17e | |||
| 2013 | 146e | 55e | 40e | ||||
| 2014 | 2e (2) | opgave | 90e (2) | ||||
| 2015 | 9e | opgave | 20e (1) | 66e (1) | |||
| 2016 | opgave | opgave | |||||
| 2017 | 86e |
| Categorie | Jaar | Monumenten | Grote Rondes | Kampioenschappen | Wereldranglijsten | Aantal zeges |
| Nieuwelingen | 1995 | 1 | ||||
| 1996 | 2 BK op de weg | 17 | ||||
| Totaal | 0 | 0 | 0 | 0 | 18 | |
| Junioren | 1997 | 7 | ||||
| 1998 | 3 BK tijdrijden | 9 | ||||
| Totaal | 0 | 0 | 0 | 0 | 16 | |
| Beloften | 1999 | 1 | ||||
| 2000 | 3Parijs-Roubaix | 2BK op de weg | 8 | |||
| 2001 | 2Luik-Bastenaken-Luik | BK op de weg | 9 | |||
| Totaal | 0 | 0 | 1 | 0 | 18 | |
| Elite | 2001 | 1 | ||||
| 2002 | 3Parijs-Roubaix | 3 | ||||
| 2003 | 1 | |||||
| 2004 | (2)Ronde van Frankrijk | 24 | ||||
| 2005 | 1 Ronde van Vlaanderen1 Parijs-Roubaix | (2)Ronde van Frankrijk | WK op de weg | 2(UPT) | 20 | |
| 2006 | 1Ronde van Vlaanderen 2 Parijs-Roubaix | 3BK op de weg | 23 | |||
| 2007 | 3Milaan-San Remo | (2)Ronde van Frankrijk | 2BK op de weg | 13 | ||
| 2008 | 1Parijs-Roubaix | (2)Ronde van Spanje | 17 | |||
| 2009 | 1Parijs-Roubaix | BK op de weg | 7 | |||
| 2010 | 2Milaan-San Remo 2 Ronde van Vlaanderen | 4 | ||||
| 2011 | 2 | |||||
| 2012 | 1Ronde van Vlaanderen 1 Parijs-Roubaix | BK op de wegWK ploegentijdrijden | 3(UWT) | 15 | ||
| 2013 | 2 | |||||
| 2014 | 3BK op de weg 3 WK ploegentijdrijden | 6 | ||||
| 2015 | 2WK ploegentijdrijden | 4 | ||||
| 2016 | 2Parijs-Roubaix | 3WK op de weg | 6 | |||
| 2017 | 2 | |||||
| Totaal | 7 | 0 | 4 | 0 | 150 |
US Postal Service (stagiair vanaf 01/09)US Postal Service.svg)
Quick-Step–DavitamonQuick-Step–DavitamonQuick-Step–InnergeticQuick-Step–InnergeticQuick-Step–InnergeticQuick-StepQuick-StepQuick-StepQuick-Step Cycling TeamOmega Pharma–Quick-StepOmega Pharma–Quick-Step Cycling TeamOmega Pharma–Quick-Step Cycling TeamEtixx–Quick-StepEtixx–Quick-StepQuick-Step Floors
.jpg)
.jpg)
·
·
1928Louis Crooy enVictor Groenen · 1929Georges Ronsse · 1930Hyacinthe Roosen · 1931René Milhoux enJules Tacheny · 1933Jef Scherens · 1934Union Sint-Gillis · 1935Arnold de Looz-Corswarem · 1936Ernest Demuyter · 1937Joseph Mostert · 1938Hubert Carton de Wiart · 1939Henry de Menten de Horne · 1940Fernande Caroen · 1941Jan Guilini · 1942Pol Braekman · 1943Albert de Ligne · 1944niet toegekend · 1945 vliegend personeel van de Belgische sectie van deRoyal Air Force · 1946Gaston Reiff · 1947Micheline Lannoy enPierre Baugniet · 1948Etienne Gailly · 1949Feru Moulin · 1950Briek Schotte · 1951Johny Claes enJacques Ickx · 1952André Noyelle · 1953 bemanning van het jacht Omoo (zeilsport) · 1954Adolf Verschueren · 1955Roger Moens · 1956Gilberte Thirion · 1957Jacky Brichant enPhilippe Washer · 1958René Baeten · 1959Belgische hockeyploeg bij de mannen · 1960Flory Van Donck · 1961Rik Van Looy · 1962Gaston Roelants · 1963Aureel Vandendriessche · 1964Joël Robert · 1965 Eerste Jachtwing van deBelgische Luchtmacht · 1966Raymond Ceulemans · 1967Ferdinand Bracke enEddy Merckx · 1968Jacky Ickx · 1969Serge Reding · 1970Freddy Herbrand · 1971Miel Puttemans · 1972Karel Lismont · 1973Roger De Coster · 1974Paul Van Himst · 1975Jean-Pierre Burny · 1976Ivo Van Damme · 1977Gaston Rahier · 1978RSC Anderlecht · 1979Robert Van de Walle · 1980Belgische voetbalploeg bij de mannen · 1981Annie Lambrechts · 1982Ingrid Berghmans · 1983Eddy Annys · 1984André Malherbe · 1985niet toegekend · 1986William Van Dijck · 1987Ingrid Lempereur · 1988Eric Geboers · 1989Michel Preud'homme · 1990Jan Ceulemans · 1991Jean-Michel Saive · 1992Annelies Bredael · 1993Vincent Rousseau · 1994Brigitte Becue · 1995Frédérik Deburghgraeve · 1996Johan Museeuw · 1997Luc Van Lierde · 1998Ulla Werbrouck · 1999Gella Vandecaveye · 2000Joël Smets · 2001Kim Clijsters enJustine Henin · 2002Marc Wilmots · 2003Stefan Everts · 2004Axel Merckx · 2005Tom Boonen · 2006Kim Gevaert enTia Hellebaut · 2007 4x100m-estafetteploeg voor vrouwen · 2008niet toegekend · 2009Philippe Gilbert · 2010Philippe Le Jeune · 2011Kevin Borlée · 2012Evi Van Acker · 2013Frederik Van Lierde · 2014Daniel Van Buyten · 20154x400m-estafetteploeg voor mannen · 2016Nafissatou Thiam · 2017David Goffin · 2018Nina Derwael · 2019Belgische hockeyploeg bij de mannen · 2020Wout van Aert · 2021Bashir Abdi · 2022Remco Evenepoel · 2023Bart Swings · 2024Lotte Kopecky
· ·1992Sabine Appelmans · 1993Gella Vandecaveye · 1994Frédérik Deburghgraeve · 1995Johan Museeuw · 1996Luc Van Lierde · 1997 Luc Van Lierde · 1998 Frédérik Deburghgraeve · 1999 Luc Van Lierde · 2000Kim Clijsters · 2001 Kim Clijsters · 2002Kim Gevaert · 2003Marc Herremans · 2004 Kim Gevaert · 2005Tom Boonen · 2006Tia Hellebaut · 2007 Kim Gevaert · 2008 Tia Hellebaut · 2009Niels Albert · 2010 Kim Clijsters · 2011Thomas Van Der Plaetsen · 2012Evi Van Acker · 2013Frederik Van Lierde · 2014Delfine Persoon · 2015Marieke Vervoort · 2016Greg Van Avermaet · 2017Nina Derwael · 2018 Nina Derwael · 2019Emma Meesseman · 2020Wout van Aert · 2021Bashir Abdi enPeter Genyn · 2022Remco Evenepoel · 2023Patrick Lefevere · 2024Jan Vertonghen
· ·Armstrong ·Barthe ·Burrow ·Casey ·Cruz ·Dean ·Green ·Hamilton ·Heras ·Hincapie ·Jekimov
·Joachim ·Kjærgaard ·Labbe ·Leipheimer ·McRae ·Peña ·Rubiera ·Vande Velde ·Vasseur ·Ventura ·White ·Zabriskie ·Boonen (stagiair)
Armstrong ·Barry ·Boonen ·Casey ·Clinger ·Cruz ·Heras ·Hincapie ·Jekimov ·Joachim ·Kjærgaard ·Labbe ·Landis ·McRae ·Mondini (tot 31/03) ·Padrnos ·Peña ·Rubiera ·Vande Velde ·Ventura ·White ·Zabriskie
Amorison ·Bettini ·Bodrogi ·Boonen ·Bramati ·Cañada ·Clerc ·Cretskens ·Horrillo ·Hulsmans ·Kasjetsjkin ·Knaven ·Museeuw ·Nuyens ·Paolini ·Passuello ·Rogers
·Sinkewitz ·Tankink ·Van de Wouwer ·Van Goolen ·Vandenbroucke ·Vanthourenhout ·Virenque ·Wadecki ·Desmedt (stagiair) ·Moeravjov (stagiair) ·Rusconi (stagiair) ·Yates (stagiair)
Amorison ·Bettini ·Bodrogi ·Boonen ·Bramati ·Clerc ·Cretskens ·De Fauw ·Dufaux ·Garrido ·Horrillo ·Hulsmans ·Knaven ·Mercado ·Museeuw (tot 14/04) ·Nuyens ·Paolini ·Pecharroman ·Rogers·Sinkewitz ·Tankink ·Van Goolen ·Vanthourenhout ·Virenque ·Zanini ·Kemps (stagiair) ·Starzengruber (stagiair) ·Weylandt (stagiair)
Bettini ·Boonen ·Bramati ·Christensen ·Cretskens ·De Fauw ·De Weert ·Engels ·Garrido ·Hulsmans ·Knaven ·Lotz ·Mercado ·Moreni ·Nuyens ·Paolini ·Pecharroman ·Pozzato ·Rogers ·Rosseler ·Sinkewitz ·Tankink ·Trenti ·Van Goolen ·Vanthourenhout (tot 28/02) ·Verbrugghe ·Viganò ·Weylandt ·Zanini ·Melis (stagiair) ·Neirynck (stagiair) ·Santaromita (stagiair)
Baguet ·Bettini ·Boonen ·Bramati ·Chicchi ·Cretskens ·De Weert ·Engels ·Gárate ·Garrido ·Hulsmans ·de Jongh ·Knaven ·Nuyens ·Pozzato ·Rosseler ·Rujano ·Santaromita ·Scarselli ·Schwab ·Tankink ·Tosatto ·Trenti ·Van De Walle ·Van Impe ·Vasseur ·Verheyen ·Viganò ·Weylandt ·Wielinga ·Grabovski (stagiair) ·Proni (stagiair) ·Vantomme (stagiair)
Baguet ·Barredo ·Bettini ·Boonen ·Cretskens ·Engels ·Facci ·Gárate ·Grabovski ·Hulsmans ·de Jongh ·Proni ·Rosseler ·Santaromita ·Scarselli ·Schwab ·Seeldraeyers ·Steegmans ·Tankink ·Tonti ·Tosatto ·Van De Walle ·Van Impe ·Van Petegem ·Vasseur ·Verheyen ·Viganò ·Visconti ·Weylandt ·Wynants ·Moerman (stagiair) ·Neirynck (stagiair) ·Vermeersch (stagiair)
Barredo ·Bettini ·Boonen ·Carrara ·Cretskens ·Davis ·Devolder ·Jefimkin ·Engels ·Facci ·Gárate ·Grabovski ·Hulsmans ·de Jongh ·Kvist ·Proni ·Rosseler ·Scarselli ·Schwab ·Seeldraeyers ·Steegmans ·Tonti ·Tosatto ·Van De Walle ·Van Impe ·Viganò ·Visconti ·Weylandt ·Wynants ·Joseph (stagiair) ·Malacarne (stagiair)
Barredo ·Boonen ·Cataldo ·Chavanel ·Cornu ·Davis ·de Jongh ·De Weert ·Devenyns ·Devolder ·Engels ·Facci ·Hovelijnck ·Hulsmans ·Koenitski ·Kvist ·Malacarne ·Pineau ·Reda ·Rosseler ·Samojlaw ·Schwab ·Seeldraeyers ·Tosatto ·Van De Walle ·Van Impe ·Velo ·Weylandt ·Wynants ·Robert (stagiair)
Barredo ·Boonen ·Cataldo ·Chavanel ·De Weert ·Devenyns ·Devolder ·Engels ·Facci ·Hovelijnck ·Hulsmans ·Keisse ·Koenitski ·Kvist ·Maes ·Malacarne ·Pineau ·Reda ·Samojlaw ·Seeldraeyers ·Stauff ·Tosatto ·Van De Walle ·Van Impe ·Velo ·Weylandt ·Wynants ·Robert (stagiair) ·Van Keirsbulck (stagiair)
Bandiera ·Boonen ·Cappelle ·Cataldo ·Chavanel ·Chicchi ·Ciolek ·De Weert ·Devenyns ·Engels ·Keisse ·de Maar ·Maes ·Malacarne ·Pineau ·Reda ·Robert ·Seeldraeyers ·Stauff ·Steegmans ·Štybar ·Terpstra ·Tratnik ·Vandewalle ·Van Impe ·Van Keirsbulck ·Vermote ·Trentin (stagiair)
Bandiera ·Boonen ·Brammeier ·Cataldo ·Chavanel ·Chicchi ·Ciolek ·De Weert ·Devenyns ·Fenn ·Gołaś ·Grabsch ·Keisse ·Kwiatkowski ·Leipheimer ·Maes ·Martin ·Pauwels ·Pineau ·Raboň ·Steegmans ·Štybar ·Terpstra ·Trentin ·Vandenbergh ·Vandewalle ·Van Keirsbulck ·P. Velits ·M. Velits ·Vermote ·Hoorne (stagiair) ·Sénéchal (stagiair)
·Meersman ·Pauwels ·Petacchi ·Pineau ·Raboň ·Serry ·Steegmans ·Štybar ·Terpstra ·Trentin ·Vandenbergh ·Vandewalle ·Van Keirsbulck ·P. Velits ·M. Velits ·Vermote ·VeronaAlaphilippe ·Bakelants ·Boonen ·Brambilla ·Cavendish ·De Gendt ·De Weert ·Fenn ·Gołaś ·Keisse ·Kwiatkowski ·Maes ·Martin ·Meersman ·Pauwels ·Petacchi ·Poels ·Renshaw ·Serry ·Steegmans ·Štybar ·Terpstra ·Trentin ·Urán ·Vakoč ·Vandenbergh ·Van Keirsbulck ·M. Velits ·Vermote ·Verona
Alaphilippe ·Boonen ·Bouet ·Brambilla ·Cavendish ·de la Cruz ·Gołaś ·Keisse ·Kwiatkowski ·Lampaert ·Maes ·Martin ·Meersman ·Renshaw ·Sabatini ·Serry ·Štybar ·Terpstra ·Trentin ·Urán ·Vakoč ·Vandenbergh ·Van Keirsbulck ·M. Velits ·Vermote ·Verona ·Wisniowski ·Contreras (stagiair) ·Gaviria (stagiair)
Alaphilippe ·Boonen ·Bouet ·Brambilla ·Contreras ·de la Cruz ·De Plus ·Gaviria ·Jungels ·Keisse ·Kittel ·Lampaert ·Maes ·D. Martin ·T. Martin ·Martinelli ·Meersman ·Richeze ·Sabatini ·Serry ·Štybar ·Terpstra ·Trentin ·Vakoč ·Vandenbergh ·Van Keirsbulck ·Velits ·Vermote ·Verona ·Wiśniowski ·Costa (stagiair) ·García (stagiair) ·Sisr (stagiair)
Alaphilippe ·Bauer ·Boonen (tot 09/04) ·Brambilla ·Capecchi ·Cavagna ·de la Cruz ·De Plus ·Declercq ·Devenyns ·Gaviria ·Gilbert ·Jungels ·Keisse ·Kittel ·Lampaert ·Martin ·Martinelli ·Mas ·Richeze ·Sabatini ·Schachmann ·Serry ·Štybar ·Terpstra ·Trentin ·Vakoč ·Velits ·Vermote ·Hodeg (stagiair) ·Kasperkiewicz (stagiair)
| Voorganger: Óscar Freire  2004 | Wereldkampioen wielrennen 2005  | Opvolger: Paolo Bettini  2006 |
| Voorganger: Jürgen Roelandts 2008 | Belgisch kampioen wielrennen Tom Boonen 2009 | Opvolger: Stijn Devolder 2010 |
| Voorganger: Philippe Gilbert 2011 | Belgisch kampioen wielrennen Tom Boonen 2012 | Opvolger: Stijn Devolder 2013 |
| Voorganger: Robbie McEwen  2006 | Winnaar groene trui in de Ronde van Frankrijk Tom Boonen 2007 | Opvolger: Óscar Freire 2008 |
| Voorganger: Peter Van Petegem 2003 | Kristallen Fiets 2004, 2005, 2006
| Opvolger: Sven Nys 2007 |
| Voorganger: Philippe Gilbert 2011 | Kristallen Fiets 2012
| Opvolger: Sven Nys 2013 |
_pictogram.svg)