| Tokio Monorail | ||||
|---|---|---|---|---|
 | ||||
 | ||||
Tokyo Monorail op het station van Seibijo | ||||
| Basisgegevens | ||||
| Locatie | Groot-Tokio,Japan | |||
| Vervoerssysteem | Monorail | |||
| Startdatum | 7 september 1964 | |||
| Lengte trajecten | 17,8 km | |||
| Aantal lijnen | 1 | |||
| Aantal stations | 11 | |||
| Aantal passagiers | 134.895per dag | |||
| Uitvoerder(s) | Tokyo Monorail | |||
| Operationele gegevens | ||||
| Gem. snelheid | 45 km/h | |||
| Maximumsnelheid | 80 km/h | |||
| Schematische weergave | ||||
 | ||||
| ||||
Tokio Monorail (東京モノレール,Tōkyō Monorēru) is eenmonorail systeem dat deLuchthaven Haneda verbindt met hetStation Hamamatsucho in het centrum vanTokio,Japan. De treinen rijden over een verhoogd "spoor" dat de kust van deBaai van Tokio volgt. De rit vanaf het vliegveld naar Hamamatsucho duurt 21 minuten en kost ¥470 per richting. Een alternatief voor de monorail is deKeihin Kyuko Railway luchthaven lijn tussen de luchthaven en hetStation Shinagawa.
De lijn werd in1964 geopend bijna gelijk met deOlympische Zomerspelen van 1964. De eerste wagens zijn gemaakt in Japan naar een ontwerp vanALWEG (deze worden ook gebruikt inSeattle en de eersteWalt Disneyland Monorail), en zijn vervangen in 1969, 1977, 1982 en 1989 door nieuwe modellen.
Oorspronkelijk reed de monorail alleen naar Hamamatsucho en de luchthaven. Het eerste station wat er tussen deze twee bestemmingen in kwam was "Oi Race Track" in 1965 gevolgd door "Seibijo" in 1967. De monorail stopt op 9 stations en vervoert men dagelijks 300.000 passagiers vanaf 05.30 tot middernacht met 500 treinen. A 1-station, 0,9 km lange uitbreiding naar Haneda's nieuwe Terminal 2 werd geopend op 1 december 2004 en er wordt gekeken voor een uitbreiding naar hetStation Shinbashi.
Deze monorail wordt gezien als de meest winstgevende monorail lijn in de wereld (meer dan 1 miljard passagiers sinds de ingebruikname). De baan is iets minder populair door de komst van deKeihin Kyuko Railway.
Japanese National Railways was tot1981 de exploitant van de monorail, daarna werd de lijn geprivatiseerd. De huidige exploitant is Tokyo Monorail Co., Ltd. (東京モノレール株式会社,Tōkyō Monorēru Kabushiki-gaisha),JR East kocht zich in 2002 in en bezit nu 70% van de lijn en de rest is verdeeld tussenHitachi (12%),Japan Airlines (9%) enAll Nippon Airways (9%).
De zes rijtuigen tellende treinen ("2000 Series") rijden tot 80 km/h maar door de vele stops ligt het gemiddelde op 45 km/h. Ieder rijtuig heeft banken die in beide rijrichtingen staan. Ook hebben de rijtuigen extra bagageruimte wat een gemak is voor vliegtuigpassagiers.
Tokyo Monorail is een van de weinige "private" spoorwegen die hetJR East'sSuica smart card systeem gebruiken.
Passagiers die reizen naar de luchthaven kunnen voordeel halen uit deTokyo City Air Terminal, faciliteiten op het station van Hamamatsucho. Voor binnenlandse vluchten vanJAL,ANA,Skymark Airlines, enAir Do kan men gebruikmaken van check-in balies en ticketmachines op het station. Tokio Monorail tickets kan men ook kopen op deInternationale Luchthaven Kansai inOsaka,Itami Airport (ook inOsaka) enNaha Airport inOkinawa.
·
·
