Titicacakikker IUCN-status:Bedreigd[1] (2019) | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() | |||||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Soort | |||||||||||||||
Telmatobius culeus (Garman, 1875) Originele combinatie Cyclorhamphus culeus | |||||||||||||||
Afbeeldingen op![]() | |||||||||||||||
Titicacakikker op![]() | |||||||||||||||
|
DeTiticacakikker (Telmatobius culeus) is eenkikker uit de familieTelmatobiidae. De kikker werd lange tijd tot de familieCeratophryidae gerekend. De soort werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven doorSamuel Garman in 1875. Oorspronkelijk werd de wetenschappelijke naamCyclorhamphus culeus gebruikt.[2]
Telmatobius culeus heeft eenkop-romplengte van ongeveer 150 mm. De snuit is rondvormig. De ogen zijn relatief klein en eentrommelvlies is niet aanwezig in het oor. De huid is nagenoeg glad en lijkt los te zitten van het lichaam. Hij komt veel voor in water met heel weinig zuurstof, en die loshangende flappen huid helpen hem extra zuurstof uit het water te halen.Het lichaam heeft een olijfgroene tot donker bruine kleur, maar de buik iscrèmekleurig.[3]
Deze volledig aquatische soort kan goed zwemmen en duiken dankzij de zwemvliezen aan de achterpoten. De gaswisseling vindt plaats door de huid, die in oppervlak vergroot is door middel van huidplooien. De huid bevat veel bloedvaten en het bloed is rijk aan rode bloedcellen.
De soort komt voor inZuid-Amerika, en is alleen bekend uit enkele hooggelegen meren inPeru enBolivia, zoals het koude, zuurstofarmeTiticacameer op de grens van Peru en Bolivia.[4]
In de tweede helft van 2016 werden zo'n 10.000 kikkerlijken aangetroffen in deCoatarivier, die uitmondt in het Titicacameer. De kikkers zouden het slachtoffer zijn van het vervuilde water.[5] De bevolking rond het meer nam de voorbije twintig jaar sterk toe en daarmee ook de vervuiling. Bovendien worden de kikkers plaatselijk beschouwd als een lekkernij, waardoor er erg op gejaagd wordt.
Dereproductie wordt door Telmatobius culeus uitgevoerd in de ondiepe wateren vlak langs de oever van het meer.[6]