Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Naar inhoud springen
Wikipediade vrije encyclopedie
Zoeken

The Animals

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
ZieThe Animals (album) voor het gelijknamige album.
The Animals
Publiciteitsfoto van The Animals (1964). Van links naar rechts Eric Burdon (zang), Alan Price (keyboards), Chas Chandler (bas), Hilton Valentine (gitaar) en John Steel (drums)
Publiciteitsfoto van The Animals (1964). Van links naar rechtsEric Burdon (zang),Alan Price (keyboards),Chas Chandler (bas),Hilton Valentine (gitaar) enJohn Steel (drums)
Achtergrondinformatie
Jaren actief1962–1969
1977
1983–1984
OorsprongVlag van EngelandNewcastle-upon-Tyne
Genre(s)Rock
Rhythm-and-blues
Blues
Officiële website
(en)Allmusic-profiel
(en)Last.fm-profiel
(en)Discogs-profiel
(en)MusicBrainz-profiel
Portaal Portaalicoon  Muziek

The Animals was de naam van eenEngelse groep, die deel uitmaakte van de Britse beat-explosie van begin jaren zestig.

Ontstaan

[bewerken |brontekst bewerken]

De blikvanger van The Animals was zangerEric Burdon, klein van postuur maar met een gigantische stem, echter het muzikale genie achter de groep was onmiskenbaarAlan Price. Price vormde in 1961 inNewcastle, samen met bassistChas Chandler, drummerJohn Steel en gitaristHilton ValentineThe Alan Price Rhythm and Blues Combo. De leden kenden elkaar van school of uit het kleine jazz- en bluescircuit van Newcastle. Toen een jaar later Eric Burdon er als zanger bij kwam, veranderde men de naam in The Animals. De uitzonderlijke stem van Burdon plaatste hem al snel op de voorgrond.

Hits

[bewerken |brontekst bewerken]

The Animals beschouwden zichzelf alsrhythm-and-bluesgroep. Hun eerste single,Baby let me take you home, was echter een middle-of-the road popnummer, dat de band nooit live heeft willen spelen. Het nummer kwam op 16 april 1964 uit, maar kwam in Engeland niet verder dan de 21ste plaats. Twee maanden later volgde hun bewerking van de traditionalHouse of the rising sun en daarmee stootten ze direct door naar de eerste plaats, ook in deVerenigde Staten, waar het nummer echter, zonder medeweten van de band, in een sterk bekorte versie werd uitgebracht. Het nummer viel op door het karakteristieke gitaarintro en door het feit dat het zes minuten duurde, hoewel daar in de VS ruim de helft af ging. De opvolgersI'm crying, hetNina Simone-nummerDon't let me be misunderstood,Boom Boom enSam CookesBring it on home to me, deden het iets minder goed, maar de groep had wel zijn naam definitief gevestigd.Het succes eiste ook zijn tol. De band werd door het management in een strak schema de weg op gestuurd en toerde door het Verenigd Koninkrijk, de rest van Europa en de Verenigde Staten. Als zanger kwam Burdon steeds meer in het centrum te staan.Muzikale meningsverschillen, maar ook een vliegangst deden Price in de zomer van 1965 besluiten de groep te verlaten. Met zijn nieuwe formatie, 'The Alan Price Set' ging hij een heel andere weg in en scoorde hij grote hits alsI Put a Spell on You (1966), hetRandy Newman-nummerSimon Smith & His Amazing Dancing Bear (1967) enDon't Stop The Carnival (1968).

Menigeen dacht dat met het vertrek van Price een einde zou aan komen de successen van The Animals. Nadat korte tijdMickey Gallagher achter de toetsen had plaatsgenomen enZoot Money werd afgewezen, werdDave Rowberry het nieuwe lid van de band. Ook met hem bleven de hits komen:We've gotta get out of this place enIt's my life stonden wekenlang in de top tien.

Eric Burdon and the Animals

[bewerken |brontekst bewerken]
Eric Burdon & The Animals (inFanclub, 1967)

In 1966 stapte ook drummer John Steel uit de band. Zijn opvolger werdBarry Jenkins, die bijThe Nashville Teens had gedrumd. Het waren de laatste maanden voor the Animals. Tijdens een televisieoptreden in de Verenigde Staten stortten zowel Burdon als Chandler in. In mei 1966 brachten The Animals nogDon't bring me down uit, dat de laatste hit voor de band werd. In september gingen de vijf uiteen. Burdon besloot zijn succes in Amerika uit te buiten en vertrok naar de VS. Zijn nieuwe band, met Jenkins nog steeds op drums, kreeg uit marketingoverwegingen een verwijzing naar the Animals. Aanvankelijk alsEric Burdon and The Animals, in 1968 alsThe New Animals. Barry Jenkins bleef de band, waarin ook onder meerJohn Weider,Danny McCullough,Zoot Money enAndy Summers speelden, tot het einde trouw. Burdon ging vanaf 1969 samenwerken met de Amerikaanse bandWar alsEric Burdon and War.When I was young (juni 1967) was in deze periode een wereldhit en ook de opvolgersGood Times,San Franciscan nights,Sky Pilot,Monterey enRing of fire haalden de charts, maar echte knallers kwamen er nooit meer voor Burdon. Hij was onmiskenbaar een fenomenale zanger, maar in zijn eentje miste hij blijkbaar dat "iets" dat hem met The Animals wel in het centrum van de aandacht bracht.

Reünies

[bewerken |brontekst bewerken]

In 1975 kwamen de vijf oorspronkelijke Animals toch weer bijeen om, in de studio's van Chas Chandler, intussen een succesvol manager en producer, een nieuw album op te nemen. DitBefore we were so rudely interrupted kwam pas in 1977 uit en bevatte twaalf nummers die naadloos aansloten bij het geluid dat de groep tien jaar eerder kenmerkte. Hoewel het album door de pers goed werd ontvangen, reageerde het publiek lauw.Dat was anders toen in 1983 het albumArk verscheen, waarop deze zelfde Animals een wat moderner geluid aansloegen. Het nummerThe Night was goed voor een bescheiden hitnotering en de band ging, voor het eerst in zeventien jaar, op tournee. Naar aanleiding van die tournee verscheen in 1984 een live-album.

Hoeveel Animals?

[bewerken |brontekst bewerken]

Daarna kwam er niets meer van een reünie. De vijf Animals kregen in 1994 een plaatsje op deRock 'n Roll Hall of Fame.In de jaren negentig trad Danny McCullough met een band op, die hij the Animals noemde en deze groep bracht zelfs een aantal cd's uit. Op de golven van de nostalgie meeliftend begonnen ook Valentine, Steel en Rowberry weer samen op te treden en deze groep had, met een nieuwe zanger en bassist, de meeste aanspraken op de naam the Animals. Nadat Valentine zich had teruggetrokken, bleven Rowberry en Steel met hun band optreden alsAnimals and Friends.Intussen had ook Burdon belangstelling voor de oude bandnaam. Hij hernoemde zijn oude begeleidingsband inThe Animals en kreeg prompt een conflict met Steel, die zich als rechthebbende op die naam opwierp. De zaak kwam uiteindelijk voor de Engelse rechter, die Steel in 2008 in het gelijk stelde, mede omdat Burdon al in 1967 de bandnaam had laten vallen. In het Verenigd Koninkrijk was Steel tot medio 2013 de enige die een bandThe Animals mocht noemen. Op 9 september 2013 stelde een hogere rechter Eric Burdon in het gelijk. Burdon mag ook in Groot-Brittannië de naam "The Animals" voeren.[1]

Burdon toert intussen de wereld rond alsEric Burdon and the Animals en trad in die hoedanigheid in september 2011 inTivoli op en in november 2013 inPaard Van Troje.

Discografie

[bewerken |brontekst bewerken]

Albums

[bewerken |brontekst bewerken]
Album met eventuele hitnotering(en) in deNederlandseAlbum Top 100Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
Hoogste
positie
Aantal
weken
Opmerkingen[2]
The Animals21-09-1964---
The Animals on tour02-1965---
Animal tracks19-05-1965---
Animalisms17-06-1966---
Animalization01-07-1966---
Animalism21-11-1966---
Eric is here03-1967---Eric Burdon & The Animals
Winds of change27-09-1967---Eric Burdon & The Animals
The twain shall meet03-1968---Eric Burdon & The Animals
Every one of us27-09-1967---Eric Burdon & The Animals
Love is06-12-1968---Eric Burdon & The Animals
Before we were so rudely interrupted26-08-197717-9-1977202The Original Animals
Ark09-08-1983---

Singles

[bewerken |brontekst bewerken]
Single met hitnotering(en)
in oude hitlijsten
Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
Hoogste
positie
Aantal
maanden
OpmerkingenBron
The house of the rising sun25-7-1964320Hitwezen Top 50
I'm crying12-12-1964442Hitwezen Top 50
Single met eventuele hitnotering(en) in deNederlandse Top 40Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
Hoogste
positie
Aantal
weken
Opmerkingen[3]
Don't let me be misunderstood27-3-1965268
Bring it on home to me15-5-1965315
We gotta get out of this place28-8-1965128
It's my life27-11-19651710
Inside looking out26-3-1966246
Don't bring me down18-6-1966177
Eric Burdon & The Animals
When I was young3-6-1967712
San Franciscan nights9-9-1967610
Monterey2-3-1968351
Ring of fire15-2-196949
Eric Burdon & War
Spill the wine29-8-1970155
Paint it black15-5-1971313
War
The world is a ghetto17-3-1973tip
The cisco kid2-6-1973225
Gypsy man25-8-1973tip
Galaxy11-2-1978216
You got the power3-4-1982tip
Eric Burdon
Bird on the Beach1982tip
Sixteen Tons1990tip
Kingsize jones2006tip

NPO Radio 2 Top 2000

[bewerken |brontekst bewerken]
Nummers met noteringen
in deNPO Radio 2 Top 2000[noot 1]
'99'00'01'02'03'04'05'06'07'08'09'10'11'12'13'14'15'16'17'18'19'20'21'22'23'24
Bring It On Home to Me83746053148162054267874155160711419911289155215851851----------
It's My Life1207113911881554169913591521173916671591----------------
Ring of Fire (Eric Burdon & The Animals) (metEric Burdon)---1666188615121670189817771744----------------
San Franciscan Nights (metEric Burdon)178214708771002132810991216144012681250-1742--------------
The House of the Rising Sun131266788127729182551557884717786103124122138152147
We Gotta Get out of This Place99390391598410497259581082919929162212681552196315331808----------
When I Was Young (metEric Burdon)1465-1111605886966101410891084100918051435--------------
  1. Een '-' betekent dat het nummer niet was genoteerd en een vetgedrukt getal geeft de hoogste notering van een nummer aan.

Externe links

[bewerken |brontekst bewerken]
Bronnen, noten en/of referenties
  1. "You can't Steel this name: Burdon of proof satisfied", met een link naar het vonnis.
  2. Dutch Charts - The Animals. dutchcharts.nl. Geraadpleegd op20 februari 2020.
  3. Top 40 - The Animals. top40.nl. Geraadpleegd op20 februari 2020.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=The_Animals&oldid=68635100"
Categorieën:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp