Vanaf dejaren '60 werd telluur steeds vaker gebruikt in thermo-elektrische apparaten en als legeringsmateriaal inautomatenstaal voor een betereverspaanbaarheid, maar ook in anderemetalen. Het wordt aanlood toegevoegd om het metaal wat sterker en duurzamer te maken en beter bestand tegenzwavelzuur. Wanneer telluur wordt toegevoegd aan roestvast staal wordt dat eenvoudiger bewerkbaar.[1] Andere toepassingen zijn:
Inkristallijne vorm is telluur zilverwit en in zuivere vorm heeft het een metallieke glans. Toch is het een bros en gemakkelijk verpulverbaar metalloïde. Telluur is een P-typehalfgeleider waarbij deelektrische geleidbaarheid afhankelijk is van de richting waarin de atomen geordend zijn.[1]
Telluur deelt metseleen enzwavel de eigenschap dat de geleidbaarheid afhankelijk is van de hoeveelheid opvallend licht. In een vlam brandt het met een groenblauwe kleur. In gesmolten toestand reageert telluur metkoper,ijzer en staal. In zonnecellen is telluur zeer effectief voor het opwekken van energie.
Telluur is een vrij zeldzaam element dat meestal in gebonden toestand in de natuur voorkomt, zelden in de vrije vorm. De meest voorkomende verbinding is het mineraalcalaveriet. Het mineraaltelluriet bestaat uittelluur(IV)oxide.
De belangrijkste bron van telluur zijnslakken die overblijven bij de elektrolytische raffinage van koper.
In de natuur komen er vijf stabiele isotopen van telluur voor en er zijn ongeveer 30 radioactieve isotopen bekend, veelal met relatief langehalveringstijden van miljoenen jaren.
Vrijwel alle telluurverbindingen zijngiftig. Arbeiders die in ijzergieterijen aan lage concentraties telluurverbindingen in de lucht waren blootgesteld, 0,01 mg·m−3 of minder, kregen last vanfoetor ex ore, een sterk ruikende adem. Zodra telluur wordt toegevoegd aan vloeibaar ijzer ontstaat TeO2. Eenmaal ingeademd wordt dittelluurdioxide in het menselijk lichaam omgezet indimethyltelluride, Te(CH3)2; dit wordt via de longen uitgescheiden en veroorzaakt dat de adem een onmiskenbare knoflookgeur heeft, die soms weken kon aanhouden.[1][2]
