Strategos (Grieks:στρατηγός) was in het oudeGriekenland de algemene benaming voor een legeraanvoerder.
Met name teAthene, sinds de ingrijpendehervormingen van Kleisthenes, werden jaarlijks tien strategen verkozen (een uit iederephyle) om het bevel over de Atheense strijdkrachten te voeren, meer bepaald over dehoplieten van de eigenphyle. Zij stonden aanvankelijk onder het oppercommando van dearchon polemarchos. Vanaf487 v.Chr. werd de archonten echter door loting aangeduid en omdat voor het opperbevel over een leger toch enige technische kennis vereist is, verloor hij deze functie. Van toen af vormden de tienstrategoi collegiaal de legerleiding, en hadden zij om beurten één dag het oppercommando. Maar omdat deze overdemocratisering in tijden van oorlog de efficiëntie van de bevelvoering niet ten goede kwam, kreeg later een van hen in de volksvergadering het oppercommando over de overigen, voor de duur van een expeditie.Pericles had deze functie bij het uitbreken van dePeloponnesische Oorlog.
Vanwege zijn militaire ervaring kon eenstrategos herhaaldelijk herverkozen worden, maar bij laakbaar gedrag kon hij evengoed onmiddellijk voor de rechtbank gedaagd en gestraft worden. Omdat de strategen, onder rechtstreekse controle van de volksvergadering, de binnen- en buitenlandse politiek leidden, waren zij in de praktijk de belangrijkste magistraten in Athene.
