Stanolesters vormen een heterogene groep van chemisch samengestelde stoffen die bekendstaan om de verlagende invloed oplow-density lipoproteïne (LDL)-cholesterol in hetbloed na inname.[1]
Het basismateriaal van stanol bestaat uit plantaardigefytosterolen, die wordengehydrogeneerd waardoor de plantenstanol ontstaat. Vervolgens wordt deze stofveresterd met een mix van plantaardigevetzuren. Natuurlijke planten-stanolesters komen voor in fruit, groenten, noten, zaden, graan, peulvruchten en plantaardige oliën.
Hoewel de werking gelijk is aan die vanstatines[2] worden stanolesters als medicijn veel minder vaak voorgeschreven dan deze stoffen.
Stanolesters worden vaak toegevoegd aan opkoolzaadolie gebaseerdemargarine of andere voedingsmiddelen in verband met gezondheidsvoordelen. Diverse studies wezen uit dat consumptie van circa 2 gram per dag een LDL-cholesterolverlaging van ongeveer 10% bewerkstelligt. De verbinding zelf gaat door hetmaag-darmkanaal zonder dat het de bloedstroom ooit bereikt (dit in tegenstelling tot statines). De aanwezigheid van stanolesters vermindert zowel de hoeveelheid cholesterol die het bloed opneemt uit het voedsel als de heropname van de cholesterolcomponent welke ingal zit.
Het stanolester werd ontwikkeld doorIngmar Wester, eenFinse chemicus. Het wordt op de markt gebracht door het FinseRaisio onder de handelsnaamBenecol®.
Sterolesters hebben een identieke werking als stanol, en worden vaker ingezet om cholesterol te verlagen. De sterolesters hebben eenzelfde effect op LDL, maar worden echter wél door het lichaam geabsorbeerd. De effecten van hoger gedoseerde plantensterolen-niveaus worden nog niet goed begrepen.