Op de sinds1978 bestaandeWerelderfgoedlijst van deUnesco komen ook enkele (berg)spoorlijnen voor.
Sinds1999 staat deDarjeelingspoorweg inIndia op de lijst. In2005 werd de vermelding uitgebreid totBergspoorwegen van India en werd deNilgiri Bergspoorweg toegevoegd. In2008 werd deze uitgebreid met deKalka-Shimla Spoorweg.
Sinds1998 prijkt deSemmeringspoorlijn deWerelderfgoedlijst. De Semmeringbahn is een onderdeel van deOostenrijkseSüdbahn (of zuidelijke spoorweg). De lijn loopt vanGloggnitz over deSemmeringpas naarMürzzuschlag en was de eerstenormaalsporige bergspoorweg inEuropa. Kijkende naar het zware terrein en het hoogteverschil wordt zij ook als eerste ter wereld beschouwd. De gehele lijn, geopend in1854 en 41 kilometer lang, is nog steeds van groot belang voor de Oostenrijkse spoorwegen. In1959 werd de hele lijn geëelektrificeerd.
De spoorlijn werd door bouwmeester Carl Ritter von Ghega zodanig aangelegd, dat de natuur en de techniek met elkaar concurreren zonder elkaar in de weg te zitten. Daarom is de spoorlijn in 1998 als eerste spoorlijn op de Werelderfgoedlijst opgenomen.
Sinds juli2008 zijn ook twee spoorlijnen van deRhätische Bahn in hetZwitserse kantonGraubünden op deWerelderfgoedlijst geplaatst. Dit betreft deAlbulabahn en deBerninabahn. Deze twee spoorlijnen behoren tot de meest indrukwekkendemetersporige bergspoorlijnen in deAlpen die hethooggebergte via bergpassen kruisen.
DeAlbulabahn werd in 1904 geopend en heeft en lengte van 67 kilometer. De lijn omvat een aantal indrukwekkende kunstwerken, waaronder 42 tunnels en overdekte galerijen en 144 viaducten en bruggen. DeBerninabahn omvat 13 tunnels en galerijen en 52 viaducten en bruggen.
Deze lijnen zijn een goed voorbeeld van het gebruik van de spoorwegen om afgelegen streken in de Alpen in de 20e eeuw uit hun isolement te verlossen. Dit had een ingrijpende invloed op het sociaal-economische leven in de bergen. Deze en andere spoorlijnen behoren ook tot de belangrijkste toeristische attracties in Zwitserland.