

Songket is eenbrokaattechniek van deMinangkabau vanWest-Sumatra,Indonesië. Op een ondergrond vankatoen ofzijde worden reliëfpatronen vangoud- ofzilverdraad aangebracht. De draden worden van papier met een dun laagje bladgoud of -zilver gemaakt, of (iets minder fijn) vanverguld ofverzilverd koper- of bronsdraad. Vroeger waren deze draden afkomstig uitChina.
Songket-textiel werd tot het begin van de 20e eeuw op vier plaatsen geweven: Kota Badang,Padang Panjang,Payakumbuh en Silungkang. Tegenwoordig worden de ceremoniële doeken in slechts enkele dorpen vervaardigd en één soort, dekain balapak, alleen nog maar in Pandai Sikat (Pandai Sikek, in hetregentschapTanah Datar, bij Padang Panjang en twaalf kilometer zuidelijk vanBukittinggi, zie ookPadri-oorlogen).
Er schijnen meer dan honderd traditionelemotieven bestaan te hebben, bestaande uit plant- en dierfiguren en geometrische patronen. De oorspronkelijke betekenissen van de motieven zijn verloren gegaan na de bekering tot deislam van de Minangkabau in de 15e eeuw.