| Sneeuwschaap IUCN-status:Niet bedreigd[1] (2008) | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
_by_Joseph_Smit.jpg) | |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Ovis nivicola Eschscholtz, 1829 | |||||||||||||
 | |||||||||||||
| Verspreidingskaart | |||||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||||
Sneeuwschaap op Wikispecies | |||||||||||||
| |||||||||||||
Hetsneeuwschaap (Ovis nivicola) is eenschapensoort uit de familie derholhoornigen (Bovidae). De soort komt voor in de bergen vanOost-Siberië en wordt in hetPoetoranagebergte in terreinen boven de 1.700 meter waargenomen. In de rest van zijn verspreidingsgebied komt de soort meestal voor boven de 2.000 meter hoogte. Het sneeuwschaap migreert soms over korte afstanden.[1] Omdat de condities in de winter zeer streng kunnen zijn, verplaatsen sneeuwschapen zich over afstanden van 80 à 120 kilometer, naar de oostelijke en zuidelijke hellingen van gebergten. InKamtsjatka zijn trekbewegingen van 50 kilometer waargenomen.[2]
Afhankelijk van de auteur wordt een verschillend aantal ondersoorten onderscheiden en de taxonomie van de soort is niet geheel duidelijk. De validiteit van vijf ondersoorten is wetenschappelijk bevestigd:[1][3]
Het dieet van het sneeuwschaap bestaat uitkorstmossen, grassen, kruiden,mossen en paddenstoelen. Natuurlijke vijanden van de soort zijn dewolf (Canis lupus) en deveelvraat (Gulo gulo).[2]
