Eenslagtand is een extreem langetand van bepaaldezoogdieren, die naar buiten steekt wanneer de mond gesloten is. Tot de zoogdieren met slagtanden behoren onder meerolifanten,zwijnen,walrussen,narwals en verscheidene primitieveherten als demuskusherten, deChinese waterree en demuntjaks. Meestal zijn de slagtanden van een mannetje groter dan die van het vrouwtje. Dieren gebruiken slagtanden voor verscheidene doeleinden.
De twee slagtanden van een olifant zijn bovenstesnijtanden. Bij andere dieren zoals bij de walrussen, zwijnen en herten zijn het de bovenstehoektanden, bij enkele uitgestorvenslurfdieren, nauwe verwanten van de olifanten, als deDeinotherium waren het juist de onderste snijtanden die uitgroeiden tot slagtanden.
Savanneolifanten hebben de grootste slagtanden. Een slagtand van een volwassen bul kan wel zestig kilogram wegen. Olifanten gebruiken hun slagtanden om wortels op te graven en schors van bomen te halen, als wapen en bij sociaal contact als middel om indruk te maken. Muntjaks gebruiken ze voornamelijk als wapen bij het verdedigen van eenterritorium.
Bij de walrus hebben zowel de mannetjes als de vrouwtjes slagtanden. De grootte en vorm van de slagtanden geven de fysieke conditie, het geslacht en de leeftijd van een walrus aan. De slagtanden worden dus voornamelijk gebruikt om dedominantie te bepalen: de grootste walrussen hebben de grootste slagtanden en zijn dominant. Verder dienen de slagtanden als steekwapen bij gevechten tussen dieren met even grote tanden, als hoofdsteun bij het rusten en om ademgaten mee in het ijs slaan en zich over het ijs voort te slepen.
Denarwal, een soortwalvis, heeft slechts twee tanden, waarvan de linker bij de mannelijke narwals uitgroeit tot een lange, spiraalvormige slagtand. De enkele slagtand van de narwal dient waarschijnlijk alstastzintuig. Deze slagtand kan wel drie meter lang worden. Eén procent van alle mannetjes heeft twee slagtanden, en net zoveel vrouwtjes hebben er een.
