Shane MacGowan | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
MacGowan in 1991 | ||||
Algemene informatie | ||||
Geboortenaam | Shane Patrick Lysaght MacGowan | |||
Geboren | 25 december1957 | |||
Geboorteplaats | Tunbridge Wells | |||
Overleden | 30 november2023 | |||
Overlijdensplaats | Dublin | |||
Werk | ||||
Genre(s) | folkpunk,folkrock,celtic punk | |||
Beroep | zanger,songwriter,musicus | |||
Instrument(en) | gitaar,piano,banjo | |||
Officiële website (en)AllMusic-profiel (en)Discogs-profiel (en)IMDb-profiel (en)Last.fm-profiel (en)MusicBrainz-profiel | ||||
|
Shane Patrick Lysaght MacGowan (Tunbridge Wells,25 december1957 –Dublin,30 november2023) was eenIerse muzikant. Hij is het bekendst als leadzanger vanThe Pogues, eenpunk-/folkband die haar grootste populariteit genoot in dejaren tachtig. Daarnaast heeft hij solomateriaal uitgebracht en samengewerkt met onder meerKirsty MacColl,Joe Strummer,Nick Cave,Steve Earle enSinéad O'Connor.
Shane MacGowan werd niet inIerland, maar in het Engelse graafschapKent geboren. Hij bracht het grootste deel van zijn leven door inLonden. Met deze stad had hij naar eigen zeggen een haat-liefdeverhouding.
In zijn jeugdige jaren inspireerden deSex Pistols hem om zijn eerste eigen band te beginnen:The Nipple Erectors, kortweg The Nips. In 1976 kreeg hij even nationale bekendheid, toen hij tijdens een concert van de destijds pas opgerichte bandThe Clash hard in zijn oor gebeten werd doorJane Crockford, een van de latere leden vanThe Mo-dettes.[1] In 1984 richtte hij samen met een deel van zijn oude bandleden van The Nips een nieuwe band op, The Pogues, waarmee hij in de jaren erna een stuk meer bekendheid verwierf.
MacGowan was een overtuigd voorstander van recreatief druggebruik, waaronderalcohol, al was hij wel uiterst kritisch ten aanzien vanheroïne, het enige genotsmiddel waar hij naar eigen zeggen "een probleem" mee heeft gehad. Mede door toedoen van Sinéad O'Connor, die hem aangaf bij de politie in een poging hem van de heroïne af te helpen, raakte hij daarvan afgekickt.
Shanes overmatig alcoholgebruik was een van de voornaamste redenen van zijn onvrijwillige vertrek bij The Pogues begin jaren negentig. Hij richtte daarop een nieuwe band op,Shane MacGowan and The Popes, waarmee hij in 1995 opPinkpop optrad. Een stomdronken MacGowan kwam naarmate het optreden duurde steeds slechter uit zijn woorden, en werd door zijn manager van het podium gehaald, waarna de band nog twee nummers zonder hem doorspeelde.[2]
Vanaf 2001 gaven The Pogues inclusief MacGowan weer concerten. Volgens zijn levenspartner Victoria Mary Clarke was zijn alcoholverslaving zeker niet voorbij, maar dronk hij wel minder. Tijdens een optreden in hetOlympia Theatre vanDublin in september 2002 gaf hij over op het podium.[3]
Medio 2009 werd zijn gebit, na intensieve tandheelkundige behandelingen in Spanje, geheel gerenoveerd.[4] In 2010 stak zijn alcoholverslaving weer de kop op en verscheen hij regelmatig ladderzat op het podium. Zo ook op hetFestival Dranouter waar hij als afsluiter van het festival zijn optreden met The Pogues de mist in lalde. Ook in 2012 tijdens hetSziget-festival stond de zanger weer dronken op het podium.[5]
MacGowan werd in december 2022 metencefalitis in het ziekenhuis opgenomen en belandde op deintensive care. Hij overleed op 30 november 2023 op 65-jarige leeftijd, na een lang ziekbed.[6][7]
De uitvaart inDublin enTipperary was onder grote belangstelling gevolgd.[8] Verschillende bekende artiesten waren aanwezig, onder wieJohnny Depp en Nick Cave, die bevriend was met MacGowan. Hij gaf een vertolking vanA rainy night in Soho, een bekend nummer van de Ierse muzikant.[9].