Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Naar inhoud springen
Wikipediade vrije encyclopedie
Zoeken

Serge Gnabry

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Serge Gnabry
Gnabry in september 2019
Gnabry in september 2019
Persoonlijke informatie
Volledige naamSerge David Gnabry
Geboortedatum14 juli 1995
GeboorteplaatsStuttgart,Vlag van DuitslandDuitsland
SportnationaliteitVlag van Duitsland Duitsland
Lengte175 cm
BeenRechts
PositieRechtsbuiten
Clubinformatie
Huidige clubVlag van DuitslandBayern München
Rugnummer7
Contract tot30 juni 2026
Jeugd
1999–2000
2000–2001
2001–2003
2003–2005
2005–2006
2006–2011
2011–2012
Vlag van Duitsland TSV Weissach
Vlag van Duitsland TSF Ditzingen
Vlag van Duitsland GSV Hemmingen
Vlag van Duitsland SpVgg Feuerbach
Vlag van DuitslandStuttgarter Kickers
Vlag van DuitslandVfB Stuttgart
Vlag van EngelandArsenal
Senioren *
SeizoenClubW(G)
2012–2016
2015–2016
2016–2017
2017–
2017–2018
Vlag van EngelandArsenal
Vlag van EngelandWest Bromwich Albion
Vlag van DuitslandWerder Bremen
Vlag van DuitslandBayern München
Vlag van Duitsland1899 Hoffenheim
10(1)
1(0)
27(11)
198(73)
22(10)
Interlands **
2013–2017
2016
2016–
Vlag van DuitslandDuitsland –21
Vlag van DuitslandDuitsland (OS)
Vlag van DuitslandDuitsland
15(4)
6(6)
53(23)

* Bijgewerkt op 1 oktober 2025
** Bijgewerkt op 1 oktober 2025
Portaal Portaalicoon  Voetbal

Serge David Gnabry (Stuttgart,14 juli1995) is eenDuitsvoetballer die doorgaans alsvleugelspeler speelt. Hij tekende in juni 2017 bijBayern München, dat hem overnam vanWerder Bremen. Gnabry debuteerde in 2016 in hetDuits voetbalelftal.

Clubcarrière

[bewerken |brontekst bewerken]

Arsenal

[bewerken |brontekst bewerken]

Gnabry is een zoon van eenIvoriaanse vader en eenDuitse moeder. In zijn jeugd was hij een sprinter maar hij koos uiteindelijk voor voetbal als sport. Gnabry wisselde in zijn jeugd regelmatig van club. Nadat hij in 2006 werd opgenomen in de jeugdopleiding vanVfB Stuttgart, bleef hij voor het eerst vijf jaar op dezelfde plek. Toch verhuisde hij daarna nog een keer. Stuttgart ging akkoord met de €150.000 dieArsenal bood voor de jeugdspeler. Dat gebeurde in 2010, waarna het tot juli 2011 duurde voordat Gnabry zestien werd en ook daadwerkelijk mocht overstappen.[1] Gnabry begon het seizoen 2011/12 in Arsenal –18, waarna hij doorstroomde naar de reserves. Gnabry speelde hiervoor zes wedstrijden waarin hij twee keer tot scoren kwam.

Gnabry maakte op 26 september 2012 zijn officiële debuut voor Arsenal, in een wedstrijd in het toernooi om deLeague Cup tegenCoventry City. CoachArsène Wenger bracht hem toen in de 72'ste minuut in voorAlex Oxlade-Chamberlain. Arsenal won met 6–1. Op 20 oktober 2012 volgde zijn debuut in dePremier League, in een met 1–0 verloren wedstrijd tegenNorwich City. Hij werd de derde jongste speler ooit die voor Arsenal debuteerde in de Premier League, naJack Wilshere enCesc Fabregas. Vier dagen later maakte hij zijnChampions League-debuut, tegenSchalke 04. Hij kwam in de 83'ste minuutCarl Jenkinson vervangen. Arsenal verloor de wedstrijd met 0–2. Gnabry begon op 22 september 2013 voor het eerst in de basis in een competitiewedstrijd, omdatTheo Walcott op het laatste moment ziek moest afhaken. Zes dagen later mocht hij ook tegenSwansea City beginnen. Na 58 minuten opende hij de score in hetLiberty Stadium om zo zijn eerste doelpunt in het profvoetbal te scoren.

Gnabry zat in augustus 2015 drie jaar bij het eerste van Arsenal. Zijn teller stond op dat moment op tien competitiewedstrijden. De club verhuurde hem daarop gedurende het seizoen 2015/16 aanWest Bromwich Albion, de nummer dertien van de Premier League in het voorgaande seizoen. Net als bij Arsenal, werd zijn verblijf bij deze club geen succes.[2]

Werder Bremen

[bewerken |brontekst bewerken]

Gnabry keerde na deze huurperiode terug naar Duitsland.Werder Bremen nam hem in augustus 2016 definitief over van Arsenal voor een bedrag van zo'n vijf miljoen. Hier groeide hij onder coachAlexander Nouri uit tot basisspeler. Op 11 september speelde hij tegenFC Augsburg zijn eerste wedstrijd in zijn thuisland. Een week later scoorde hij tegenBorussia Mönchengladbach zijn eerste doelpunt voor Werder Bremen.

Hij speelde in zijn eerste seizoen 27 wedstrijden in de Bundesliga, waarin hij elf keer scoorde. Hoewel hij een contract had tot medio 2020, kon hij door een clausule na één seizoen transfervrij weg. Gnabry maakte hier in juni 2017 gebruik van.[3]

1899 Hoffenheim

[bewerken |brontekst bewerken]

Aan het begin van seizoen 2017/18 tekende Gnabry bijBayern München, dat acht miljoen euro voor hem neerlegde. Dat verhuurde hem meteen een jaar aan1899 Hoffenheim. Daar debuteerde hij op 19 augustus uitgerekend tegen zijn vorige werkgever Werder Bremen. Op 2 december scoorde hij zijn eerste twee doelpunten voor Hoffenheim in een 4-0 overwinning opRB Leipzig. In zijn laatste acht wedstrijden voor Hoffenheim scoorde hij zeven keer en gaf hij drie assists. Hij eindigde op tien goals en zeven assists in 22 Bundesligawedstrijden. Daarop keerde hij terug bij Bayern.

Bayern München

[bewerken |brontekst bewerken]

Gnabry werd in juli 2018 opgenomen in de selectie van Bayern. Voor die club maakte hij op 1 september zijn debuut tegen VfB Stuttgart. Op 3 november maakte hij tegenSC Freiburg zijn eerste goal voor Bayern. In zijn eerste seizoen bij Bayern won Gnabry zowel de Bundesliga als de DFB-Pokal. Na afloop van het seizoen 2018/19 werd hij bij Bayern gekozen tot speler van het jaar.[4] Hij kwam tot dertien goals en negentien assists in alle competities.

Gnabry maakte op 1 oktober 2019 voor het eerst in zijn profcarrière eenhattrick in clubverband. Hij zette Bayern die dag op zowel 1–3, 1–4 als 2–5 in een met 2–7 gewonnen groepswedstrijd in deChampions League uit bijTottenham Hotspur. Hij maakte die wedstrijd ook nog het laatste doelpunt, zijn vierde van de dag.[5] Hij zou later in het toernooi, dat Bayern uiteindelijk zou winnen, ook nog twee goals maken in de achtste finale tegenChelsea en in de halve finale vanOlympique Lyon. Hij gaf bovendien een goal en een assist in de historische 8-2 in de kwartfinale tegenFC Barcelona. Hij eindigde op negen CL-doelpunten dat seizoen, alleenErling Haaland (10) en teamgenootRobert Lewandowski (15) konden hem daarin overtreffen. Bovendien scoorde hij dat seizoen twaalf competitiegoals en twee bekergoals, waaronder eentje in de finale tegenBayer Leverkusen, die met 4-2 gewonnen werd. In alle competities was hij dat seizoen goed voor 23 goals en veertien assists.

Een maand na het winnen van de Champions League won Gnabry met Bayern zowel deUEFA Super Cup vanSevilla als de Duitse Supercup tegenBorussia Dortmund. Op 18 september 2020 begon Gnabry het nieuwe seizoen met een hattrick in een 8-0 overwinning op Schalke 04. Dat seizoen won hij voor de derde keer op rij de Bundesliga met Bayern. Gnabry begon het seizoen 2021/22 met het opnieuw winnen van de Supercup tegen Borussia Dortmund. Op 14 december 2021 was hij goed voor drie goals en twee assists in een 5-0 overwinning op VfB Stuttgart. Hij scoorde veertien competitiegoals dat seizoen, zijn persoonlijk record, en won voor de vierde keer op rij de Bundesliga.

Op 30 juli 2022 was hij in de met 5-3 gewonnen Supercup tegenRB Leipzig goed voor zijn eerste goal en assist van het seizoen. Op 26 oktober gaf hij een hattrick aan assists in de CL-groepswedstrijd tegen FC Barcelona. Hij brachtSadio Mané,Eric Maxim Choupo-Moting enBenjamin Pavard in stelling om te scoren. Op 8 november scoorde hij een hattrick in een 6-1 overwinning op zijn oude werkgever Werder Bremen. Hij eindigde opnieuw op 14 competitietreffers: in alle competities kwam hij zelfs tot zeventien goals en twaalf assists.

Het seizoen 2023/24 was er voor Gnabry eentje om snel te vergeten. Door verschillende blessures kwam hij tot slechts twintig wedstrijden en vijf goals, zijn laatste aantal sinds zijn komst naar Duitsland. Bovendien werd hij voor het eerst in zijn Bayern-carrière geen kampioen van Duitsland. Het seizoen erna kwam hij weer tot 47 wedstrijden en zeventien goalcontributies en werd hij bovendien voor de zesde keer landskampioen. Toch was hij achterHarry Kane,Michael Olise,Leroy Sané enJamal Musiala vaker dan hij gewend was bankzitter. Door een blessure van Musiala en het vertrek van Sané begon hij het seizoen 2025/26 weer als basisspeler.

Clubstatistieken

[bewerken |brontekst bewerken]
SeizoenClubCompetitieCompetitieBekerInternationaalTotaal
Wed.Dlp.Ass.Wed.Dlp.Ass.Wed.Dlp.Ass.Wed.Dlp.Ass.
2012/13ArsenalVlag van EngelandPremier League100200100400
2013/149113012001412
2014/15000000000
2015/16West Bromwich Albion100200300
2016/17Werder BremenVlag van DuitslandBundesliga2711200027112
2017/181899 Hoffenheim2210710030026107
2018/19Bayern München3010753070242139
2019/203112115211092462314
2020/212710521090238117
2021/223414530383145179
2022/2334146513823471712
2023/2410323007202052
2024/252776301170347710
2025/26532201200933
Carrière totaal25895543671074161336811877

Bijgewerkt t/m 1 oktober 2025.

Interlandcarrière

[bewerken |brontekst bewerken]

Gnabry kwam uit voor Duitsland –16, Duitsland –17, Duitsland –18, Duitsland –19 en Duitsland –21. Met het laatstgenoemde team won hij hetEK –21 van 2017.

Gnabry debuteerde op 11 november 2016 onder bondscoachJoachim Löw in hetDuits voetbalelftal. Hij begon die dag in de basisopstelling tijdens een met 0–8 gewonnen kwalificatiewedstrijd voor hetWK 2018, uit tegenSan Marino. Hij maakte zelf de 0–2, de 0–4 en de 0–6. Daarmee werd hij de eerste Duitse international die eenhattrick maakte tijdens zijn debuut sindsDieter Müller in 1976.[6] Hij speelde ook de daaropvolgende oefeninterland.

EK 2020

[bewerken |brontekst bewerken]

Hierna speelde hij bijna twee jaar lang niet voor Duitsland. Löw haalde hem in oktober 2018 terug bij de nationale selectie. In zijn eerste dertien interlands maakte hij dertien doelpunten.[7] Tien daarvan maakte hij er in de kwalificatiereeks voor hetEK 2020. Hieronder zat onder meer zijn tweede hattrick in het nationale team, tijdens een met 6–1 gewonnen duel tegenNoord-Ierland.[8] In de zomer van 2021 werd hij opgenomen in de definitieve selectie van Duitsland voor het EK 2020. Hij speelde als spits in alle vier de wedstrijden mee en werd in de achtste finale uitgeschakeld doorEngeland.

WK 2022

[bewerken |brontekst bewerken]

Direct na het EK was hij met vier goals in vier wedstrijden belangrijk in de kwalificatie voor hetWK 2022. In november 2022 werd hij opgenomen in de definitieve selectie voor het WK door nieuwe bondscoachHansi Flick. Hij speelde in alle drie de groepswedstrijden en was goed voor een goal en assist in de laatste groepswedstrijd tegenCosta Rica, maar eindigde derde in de poule achterJapan enSpanje.

HetEK 2024 in eigen land miste Gnabry door blessureleed.

Erelijst

[bewerken |brontekst bewerken]
Competitie
AantalJaren
Vlag van Engeland Arsenal
FA Cup2013/14
Vlag van Duitsland Bayern München
UEFA Champions League2019/20
UEFA Super Cup2020
FIFA Club World Cup2020
Bundesliga2018/19,2019/20,2020/21,2021/22,2022/23,2024/25
DFB-Pokal2018/19,2019/20
DFL-Supercup5x2018,2020,2021,2022,2025
Vlag van Duitsland Duitsland –21
UEFA EK onder 212017

Zie ook

[bewerken |brontekst bewerken]
Bronnen, noten en/of referenties
Vlag van Duitsland
·Overleg sjabloon ·Sjabloon bewerken
Vlag van Duitsland
Bayern München – selectie 2025/26

1 NeuerAanvoerder ·2 Upamecano ·3 Kim ·4 Tah ·6 Kimmich ·7 Gnabry ·8 Goretzka ·9 Kane ·10 Musiala ·11 Jackson ·14 Díaz ·17 Olise ·19 Davies ·20 Bischof ·21 Ito ·22 Guerreiro ·23 Boey ·26 Ulreich ·27 Laimer ·36 Mike ·40 Urbig ·42 Karl ·44 Stanišić ·45 Pavlović ·48 Klanac ·Coach: Kompany·Assistent-coach: Ngalula

Vlag van Duitsland
Vlag van Duitsland
Duits voetbalelftalRio de Janeiro 2016 (zilver)

1 Horn ·2 Toljan ·3 Klostermann ·4 Ginter ·5 Süle ·6 S. Bender ·7 Meyer ·8 L. Bender ·9 Selke ·10 GoretzkaAanvoerder ·11 Brandt ·12 Huth ·13 Max ·14 Bauer ·15 Christiansen ·16 Prömel ·17 Gnabry ·18 Petersen ·22 Oelschlägel ·Coach: Hrubesch

Vlag van Duitsland
Vlag van Duitsland
Duits voetbalelftalEK 2020

1 NeuerAanvoerder ·2 Rüdiger ·3 Halstenberg ·4 Ginter ·5 Hummels ·6 Kimmich ·7 Havertz ·8 Kroos ·9 Volland ·10 Gnabry ·11 Werner ·12 Leno ·13 Hofmann ·14 Musiala ·15 Süle ·16 Klostermann ·17 Neuhaus ·18 Goretzka ·19 Sané ·20 Gosens ·21 Gündoğan ·22 Trapp ·23 Can ·24 Koch ·25 Müller ·26 Günter ·Coach: Löw

Vlag van Duitsland
·Overleg sjabloon (de pagina bestaat niet) ·Sjabloon bewerken
Vlag van Duitsland
Duits voetbalelftalWK 2022 (groepsfase)

1 NeuerAanvoerder ·2 Rüdiger ·3 Raum ·4 Ginter ·5 Kehrer ·6 Kimmich ·7 Havertz ·8 Goretzka ·9 Füllkrug ·10 Gnabry ·11 Götze ·12 Trapp ·13 Müller ·14 Musiala ·15 Süle ·16 Klostermann ·17 Brandt ·18 Hofmann ·19 Sané ·20 Günter ·21 Gündoğan ·22 Ter Stegen ·23 Schlotterbeck ·24 Adeyemi ·25 Bella-Kotchap ·26 Moukoko ·Coach: Flick

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Serge_Gnabry&oldid=69952347"
Categorieën:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp