1e Cavaleriekorps[1] 1e Cavalerieleger[1] Inspecteur der Cavalerie[1] Bevelhebber van het Reserve Front[1] PlaatsvervangendVolkscommissaris voorDefensie
Boedjonny werd op 25 april 1883 geboren op een boerderij bij een klein dorpje aan de rivier deDon in een familie van arme boeren.
In 1903 moest Boedjonny in dienst bij hettsaristische leger. Hij werd ingedeeld bij het 26e Don-Kozakken cavalerieregiment, waarmee hij in 1904-1905 in deRussisch-Japanse Oorlog vocht. Als beste cavalerist van zijn regiment werd Boedjonny in 1907 naarSint-Petersburg gestuurd om daar een cavalerieopleiding te volgen. Hij slaagde voor deze opleiding in 1908.
In de zomer van 1917 ging Boedjonny met zijn Kaukasische regiment naarMinsk. Daar werd hij verkozen tot voorzitter van het regimentscomité en vicevoorzitter van het divisiecomité. Na deOktoberrevolutie keerde Boedjonny terug naar de Don, waar hij in de lokalesovjet werd gekozen. In februari 1918 richtte hij een revolutionair cavalerieregiment op, waarmee hij vocht tegen deWitte Garde in de Don-regio. Zijn regiment groeide tot eenbrigade en later eendivisie. Met deze divisie vocht Boedjonny verschillende succesvolle slagen rond de stadTsaritsyn (nadienStalingrad, nuWolgograd).
Op19 november1919 werd de cavalerie-eenheid omgedoopt tot het 1e Cavalerieleger, met Boedjonny aan het hoofd. Hij zou deze functie blijven bekleden tot oktober 1923. In 1920 nam hij met het het 1e Cavalerieleger deel aan dePools-Russische Oorlog. Aanvankelijk met groot succes: zijn troepen waren berucht om hun wrede razernij en chaotische optreden, hij dreef het Poolse leger uit Oekraïne en wist daarna door het Poolse zuidelijke front heen te breken. Zijn leger werd echter verslagen bijLviv tijdens deSlag om Warschau.
In 1919 werd Boedjonny benoemd tot inspecteur derCavalerie en bevelhebber van hetmilitair district Noord-Kaukasus. Daar zette hij zich in voor het fokken van paarden voor de cavalerie, wat uiteindelijk resulteerde in twee nieuwe paardenrassen; deboedjonny en detersk. In 1932 studeerde Boedjonny af aan deFroenze Academie inLeningrad.
Nadat de Duitsers in juni 1941 de Sovjet-Unie aan hadden gevallen, werd Boedjonny benoemd totcommandant van hetZuidwestelijk Front. Zijn troepen werden echteromsingeld bij Kiev en 600.000 Sovjets werden krijgsgevangen genomen. Toch kreeg Boedjonny weer een nieuwe post van Stalin. In september 1941 werd hij benoemd tot bevelhebber van hetReservefront en was zo betrokken bij de verdediging van Moskou. Wederom moesten zijn troepen het onderspit delven. In oktober werd hij alweer uit zijn functie ontheven. Hij werd naar het Militair district Noord-Kaukasus gestuurd om daar een ondersteunende rol te vervullen, zonder zelf echt invloed uit te kunnen oefenen. In mei 1942 kreeg hij het bevel over hetNoord-Kaukasisch Front, hij zou dit tot augustus houden. Hierna werd Boedjonny niet meer actief ingezet in de oorlog. Hij ging zich bezighouden met het opleiden van jonge soldaten die in hetRode Leger dienst namen.
In mei 1953 werd Boedjonny inspecteur der Cavalerie van de Sovjet-Unie. Deze positie zou hij een jaar behouden, tot hij in september 1954 met pensioen ging. Semjon Boedjonny overleed in 1973 op 90-jarige leeftijd. De urn met zijn as werd bijgezet in deKremlinmuur-necropolis op hetRode Plein in Moskou.
.svg)
.svg)
.svg)
