In 1872 vond de eerste voetbalinterland ooit plaats, Schotland enEngeland speelden tegen elkaar doelpuntloos gelijk. Schotland verloor twee van de eerste 43 interlands, de twee nederlagen waren allebei tegen Engeland. In 1903 verloor het zijn eerste interland tegen een ander team, er werd een 2-0 nederlaag geleden tegenIerland. Tussen 1874 en 1904 was Schotland volgens deElo-wereldranglijst voetbal het sterkste voetballand van de wereld. In het seizoen 1883/1884 vond de eerste interland-competitie plaats, hetBritish Home Championship met als tegenstanders Engeland,Wales en in eerste instantieIerland, later Noord-Ierland. Schotland won tot 1904 24 keer de titel, waarvan 17 keer een gedeelde plaats. De competitie duurde voort tot het seizoen 1983/1984, Schotland won de titel 41 keer, waarvan 17 keer een gedeelde plaats. De eerste interland buiten het Verenigd Koninkrijk was in 1929 tegenNoorwegen, er werd met 7-3 gewonnen. De FA-bond leefde in onmin met de FIFA over het toelaten van profspelers in internationale toernooien en daarom kon Schotland zich niet inschrijven voor de eerste drie WK's in de jaren dertig.
Vanaf 1949 schreven de Britse landen zich in bij de FIFA en deden mee aan de kwalificatie voor het WK van 1950. De FIFA besloot een groep op te zetten met alle Britse ploegen bij elkaar, waarvan de eerste twee landen zich zouden plaatsen. DeSchotse voetbalbond besloot alleen naar Brazilië te gaan als Schotland eerste werd. Schotland werd tweede na een 0-1 nederlaag tegen Engeland en de Schotse Bond bleef bij hun standpunt. In plaats van deel te nemen aan het WK maakte Schotland een tour door Noord-Amerika.
Voor het WK van 1954 waren de regels hetzelfde, een tweede plaats in een Britse groep zou genoeg zijn voor plaatsing. Een overwinning opNoord-Ierland, een gelijkspel tegen Wales en een nederlaag tegen Engeland was genoeg voor de tweede plaats en nu ging de ploeg wel naar het WK. Erg serieus nam Schotland hetWK nog steeds niet, slechts 13 spelers gingen mee naar Zwitserland, terwijl 22 spelers waren toegestaan. De eerste wedstrijd tegenOostenrijk werd met 1-0 verloren en enkele uren voor de beslissende wedstrijd tegenUruguay nam manager Andy Beattie ontslag. Schotland leed tegen de regerende wereldkampioen zijn grootste nederlaag in zijn historie: 7-0.
Schotland begon de kwalificatie voor het WK van 1958 sterk met een 4-2 overwinning opSpanje (drie treffers van Jackie Mudie) en een 1-2 overwinning inZwitserland. Aangezien Spanje en Zwitserland gelijk speelden inMadrid had Schotland een ruime voorsprong in de beslissende wedstrijden. Na een 4-1 nederlaag tegen Spanje stelde Schotland kwalificatie zeker dankzij een 3-2 zege op Zwitserland. De coach vanManchester UnitedMatt Busby zou Schotland begeleiden tijdens hetWK in Zweden, maar Busby was nog verzwakt van zijn verwondingen tijdens devliegramp van München waar bijna de voltallige selectie van Manchester United overleed. Schotland begon het WK met een 1-1 gelijkspel tegenJoegoslavië, maar door nederlagen tegenParaguay enFrankrijk was de ploeg in de eerste ronde uitgeschakeld.
Schotland schreef zich niet in voor de EK's van 1960 en 1964. Voor het WK van 1962 was het land in een felle strijd verwikkeld metTsjecho-Slowakije, beide landen wonnen ruim van Ierland. Schotland verloor met 4-0 inBratislava en inGlasgow leek de strijd beslist, toen de Tsjechen een 2-1 voorsprong namen. Twee treffers van de bijManchester United spelendeDenis Law zorgde voor een 3-2 zege en een beslissingswedstrijd inBrussel moest de beslissing brengen. Nu waren de rollen omgedraaid, de Schotten stonden vlak voor tijd met 1-2 voor door twee treffers van Ian St John. Namens de Tsjechen zorgde Adolf Scherer voor de gelijkmaker, waarna de Tsjechen in de verlengingen toesloegen: 4-2. Tsjecho-Slowakije zou op dat WK de finale halen.
Voor het WK in 1966 was er opnieuw een pittige tegenstander in de voorronde:Italië. Voor de beslissende wedstrijden tegen de tweevoudige wereldkampioenen werden er punten verspild tegenPolen (1-1 inWarschau, 1-2 inGlasgow). De Italianen wonnen hun thuiswedstrijd tegen Polen met 6-1 en hadden een voordeel van twee punten op de Schotten. In de thuiswedstrijd bleef de hoop levend dankzij een late treffer van John Greig, maar inNapels was Schotland kansloos: 3-0.
In 1967 maakteCeltic Glasgow veel furore door als eerste niet-Latijnse club de Europa Cup I te winnen. Bovendien was Denis Law uitgegroeid tot een van de dragende spelers van Manchester United, dat een jaar later de belangrijkste Europa Cup zou winnen. De UEFA haalde een oud idee van de FIFA uit de kast door alle Britse ploegen een voorronde te laten vormen. Schotland verspilde een punt tegen Wales, maar nam de leiding in de groep door de kersverse wereldkampioen Engeland met 2-3 te verslaan in hetWembley Stadium. Vier van de vijf treffers vielen in de laatste vijftien minuten. De voetballers van Schotland noemden zich na deze overwinning voor de grap "onofficieel wereldkampioen", omdat ze de eersten waren die van de kersverse wereldkampioen hadden gewonnen. Die verzonnen status raakten de Schotten weer kwijt toen ze hun volgende wedstrijd verloren van de Sovjet-Unie, vanaf dat moment de nieuwe "onofficiële wereldkampioen".[1] Omdat Schotland met 1-0 verloor van Noord-Ierland en Engeland alle wedstrijden van Wales en Noord-Ierland won moest Schotland in Glasgow opnieuw van Engeland winnen om de kwartfinales te halen. Voor meer dan 134.000 toeschouwers (een record in het Europese voetbal) eindigde de wedstrijd in een 1-1 gelijkspel en Schotland was uitgeschakeld met één punt verschil.
Jimmy Johnstone als Celtic-speler in 1971, 23 interlands spelend voor Schotland
Loting voor het WK van 1970 leverde opnieuw een pittige tegenstander op:West-Duitsland, ex-wereldkampioen en verliezend finalist in 1966. Celtic was nog een steeds een topteam in Europa, het haalde in 1970 opnieuw de finale van de Europa Cup I (2-1 verlies tegenFeyenoord). In Glasgow zorgde Bobby Murdoch voor een late gelijkmaker tegen de Duitsers, de voorlaatste wedstrijd in de groep, uit tegen de Duitsers inHamburg was beslissend. Vlak voor tijd scoorde Reinhard Libuda de winnende treffer: 3-2 en de Duitsers konden de tickets naar Mexico bestellen.
Het kwalificatie-toernooi voor het EK van 1972 was geen succes, Schotland won al hun thuiswedstrijden met één goal verschil, maar presteerde ondermaats in de uitwedstrijden. Alle drie de wedstrijden gingen verloren, pijnlijk waren een 3-0 nederlaag tegenBelgië en een 1-0 nederlaag tegen het in die jaren kleine voetballandDenemarken.
Net als in 1962 was Tsjecho-Slowakije de voornaamste concurrent voor het WK in 1974. Schotland won tweemaal van Denemarken, terwijl de Tsjechen inKopenhagen niet verder kwamen dan 1-1. Bij winst in de thuiswedstrijd zou Schotland zich plaatsen en de bijLeeds United spelende Joe Jordan zorgde voor de winnende treffer. Plaatsing voor het WK gaf extra cachet, omdat Engeland zich niet wist te plaatsen. Schotland begon hettoernooi in West-Duitsland met een 2-0 zege opZaïre. De wedstrijd tegen regerend wereldkampioenBrazilië eindigde in een doelpuntloos gelijkspel, mede doordat de Schotse aanvoerder Billy Bremner van dichtbij miste. Omdat Joegoslavië met 9-0 van Zaïre won moest Schotland winnen om de tweede ronde te halen. Schotland kwam niet verder dan een 1-1 gelijkspel en omdat Brazilië met 3-0 van Zaïre won was Schotland uitgeschakeld door een slechter doelsaldo. Achteraf was Schotland het enige land van de zestien deelnemende teams dat geen wedstrijd verloor. Denis Law nam afscheid van het Schotse team
Opnieuw was Tsjecho-Slowakije tegenstander om het WK te halen, dit keer in 1978. Schotland verloor de eerste wedstrijd met 2-0 van de kersverse Europese kampioen, maar Tsjecho-Slowakije verslikte zich opnieuw tegen een mindere tegenstander; Wales versloeg de concurrent met 3-0. Na een 3-1 zege op de Tsjechen was de uitwedstrijd tegen Wales beslissend, de wedstrijd werd gespeeld inLiverpool vanwege massale belangstelling. Schotland won met 0-2 en was opnieuw het enige Britse team dat zich plaatste. De ploeg had een sterke generatie met spitsKenny Dalglish en middenvelderGraeme Souness vanFC Liverpool als belangrijkste exponenten. Het zelfvertrouwen bij de Schotten was groot met niet hoog aangeschreven tegenstanders als Peru en Iran op hetWK in Argentinië. TegenPeru ging het mis: Deon Masson miste bij een 1-1 stand een strafschop, waarnaTeófilo Cubillas de wedstrijd besliste met sterke twee individuele acties: 1-3. Tot overmaat van ramp werd Willy Johnstone geschorst vanwege gebruik van een verboden middel tegen hooikoorts. De wedstrijd tegenIran eindigde in een 1-1 gelijkspel en Schotland moest met drie treffers verschil van WK-finalistNederland winnen om de tweede ronde te halen. Dit resultaat lag binnen handbereik, nadat Archie Gemell met een slalom de Schotten op een 3-1 voorsprong bracht. Nederland wankelde, maar een afstandsschot vanJohnny Rep zorgde ervoor, dat Schotland opnieuw op doelsaldo de tweede ronde niet haalde.
Schotland plaatste zich zonder veel problemen voor hetWK in 1982 in Spanje. Samen met Noord-Ierland eindigde het bovenPortugal enZweden, pas op de laatste speeldag werd er een nederlaag geleden. InMalaga werd met 5-2 gewonnen vanNieuw-Zeeland, tegen Brazilië nam Schotland een 0-1 voorsprong, maar het team rond sterren alsZico,Sócrates enFalcao overspeelde daarna de Schotten: 4-1. Schotland moest nu winnen vande Sovjet-Unie, maar in een wisselende wedstrijd werd met 2-2 gelijk gespeeld. Schotland kwam in de eerste helft met 1-0 voor, maar in de tweede helft trok de Sovjet-Unie de achterstand recht met een 2-1 voorsprong. Vlak voor tijd scoorde Souness de gelijkmaker, maar Schotland was voor de derde achtereenvolgende keer uitgeschakeld op doelsaldo.
De start om het WK weer te halen was goed met een 3-1 zege op Spanje, maar nederlagen in de return en thuis tegen Wales zorgde voor spanning. Op de laatste speeldag stonden Schotland, Spanje en Wales gelijk in punten, Spanje zou winnen vanIJsland, Schotland speelde de uitwedstrijd tegen Wales. Hughes zette Wales op voorsprong, maar in de 80e minuut scoorde Davie Cooper uit een strafschop de gelijkmaker. De spanning van de wedstrijd werd bondscoachJock Stein te veel en hij stierf in de dug-out.Aberdeen FC-coachAlex Ferguson nam zijn positie over en hij leidde Schotland naar zijn vierde achtereenvolgende WK door in de play-offsAustralië te verslaan. Schotland was op hetWK in Mexico ingedeeld in een zware poule, samen met WK-finalist West-Duitsland, Zuid-Amerikaans kampioen Uruguay en het opkomende Denemarken. Na nederlagen tegen Denemarken (1-0) en West-Duitsland (2-1) moest Schotland winnen om als derde in de groep de achtste finales te halen. Al binnen een minuut werd de Uruguayaan José Batista uit het veld gestuurd na een brute ingreep opGordon Strachan. Uruguay bleef hard spelen en Schotland kwam niet verder dan een doelpuntloos gelijkspel. Na het WK namen Graeme Sounness en Kenndy Dalglish afscheid van het team, Ferguson zou vertrekken naar Manchester United.
Voor het WK in 1990 streed Schotland met Joegoslavië en Frankrijk om twee plaatsen. De start was goed met negen punten uit vijf wedstrijden en de voorsprong op Frankrijk was liefst vijf punten. Schotland verspeelde in de uitwedstrijd tegen Joegoslavië een 0-1 voorsprong en verloor met 3-1. Na een 3-0 nederlaag tegen Frankrijk had Schotland nog één punt nodig om zich te plaatsen, dat lukte in de thuiswedstrijd tegenNoorwegen. HetWK in Italië kende een valse start door een 1-0 nederlaag tegen debutantCosta Rica. Met vechtlust werd Zweden bedwongen en met een gelijkspel tegen het al geplaatste Brazilië zou de tweede ronde eindelijk gehaald kunnen worden. Dat leek te lukken in een wedstrijd zonder veel kansen, maar na mistasten van doelman Jim Leighton scoorde Brazilië vlak voor tijd het winnende doelpunt. Voor de vijfde achtereenvolgende keer was Schotland in de eerste ronde uitgeschakeld.
Merkwaardigerwijs was Schotland in dezelfde periode niet succesvol in de EK-kwalificaties. Voor het EK in 1976 begon Schotland met een thuisnederlaag tegen Spanje en kon de achterstand niet meer goed maken. Voor het EK in 1980 eindigde Schotland op de vierde plaats achter België, Oostenrijk en Portugal, er werden liefst vier nederlagen geleden. Nog slechter waren de kwalificatie-wedstrijden voor het EK in 1984, Schotland verloor alle uitwedstrijden en eindigde zelfs op de laatste plaats achter België, Zwitserland enOost-Duitsland. Kwalificatie voor het EK in 1988 was al snel onmogelijk na een thuisnederlaag tegen Ierland (0-1) en een duidelijke 4-1 nederlaag tegen België. Schotland hielp Ierland wel aan kwalificatie door eerst België met 2-0 te verslaan en in de slotfase van de uitwedstrijd inBulgarije met 0-1 te winnen. De cyclus eindigde in mineur na een 0-0 tegenLuxemburg en men eindigde weer op de vierde plaats.
Voor het plaatsen voor het EK van 1992 waren er drie concurrenten:Roemenië, Bulgarije en Zwitserland. De eerste thuiswedstrijden tegen Roemenië en Zwitserland werden met 2-1 gewonnen, tegen Bulgarije werd twee keer gelijk gespeeld. Eerste aanval op de koppositie werd afgewend door in Zwitserland een 2-0 achterstand goed te maken: 2-2,Ally McCoist scoorde vlak voor tijd de gelijkmaker. Na een nederlaag tegen Roemenië was Schotland afhankelijk van de uitslag van de laatste wedstrijd in de groep Bulgarije–Roemenië. Roemenië moest met twee goals verschil winnen, kwam in de eerste helft op een 1-0 voorsprong en miste nog een strafschop. In de tweede helft maakte Bulgarije gelijk en plaatste Schotland zich voor het eerst voor een EK. De loting voor hetEK in Zweden beloofde weinig goeds met Europees kampioen Nederland, Wereldkampioen Duitsland en hetGOS de voormalige Sovjet-Unie als tegenstanders. Schotland deed het naar behoren, van Nederland werd pas in de slotfase verloren door een treffer vanDennis Bergkamp, van Duitsland werd alleen verloren, omdat de Duitsers beter omgingen met de kansen en het schakelde het GOS uit door een 3-0 zege.
Voor de eerste keer sinds 1970 plaatste Schotland zich niet voor een WK. Het land eindigde op de vierde plaats in zijn groep en won geen enkele wedstrijd van de drie concurrenten: Italië, Portugal en Zwitserland. Vooral de uitwedstrijd tegen Portugal was pijnlijk: 5-0.
Schotland plaatste zich vrij makkelijk voor hetEK in Engeland. Schotland verloor alleen vanGriekenland en speelde twee keer gelijk tegenRusland en eindigde achter Rusland met ruime voorsprong op Griekenland enFinland. Schotland begon met een 0-0 gelijkspel tegen Nederland. In de "derby" tegen Engeland misteGary McAllister een strafschop bij een 1-0 achterstand, waarnaPaul Gascoigne de wedstrijd via een individuele actie besliste. Schotland speelde de laatste wedstrijd tegen Zwitserland, maar als Nederland en Engeland gelijk speelde was de strijd beslist en bij een verliezer in die wedstrijd moest Schotland vier doelpunten goed maken. Engeland vernederde de Nederlanders en stonden met 4-0 voor en omdat Schotland door een doelpunt van Ally McCoist met 1-0 voor stond was Schotland op dat moment zeker van de volgende ronde. EchterPatrick Kluivert scoorde tegen voor Nederland en omdat de Zwitserse doelman Marco Pascolo niet meer te passeren was was Schotland voor de vierde keer op doelsaldo uitgeschakeld in de groepsfase.
De merkwaardigste "wedstrijd" in de kwalificatie voor het WK in 1998 werd gespeeld op 9 oktober 1996 tegenEstland inTallinn, de Schotten trainden een dag voor de wedstrijd en klaagden over de kwaliteit van de lichtmasten. Schotland eiste, dat de wedstrijd in de middag werd gespeeld. De FIFA stemden in met het Schotse verzoek, maar de Esten waren boos, omdat ze tv-ontvangsten zouden missen. Toen de wedstrijd moest beginnen, kwamen de Esten niet opdagen en de FIFA besliste een 0-3 overwinning voor de Schotten. De Estse voetbalbond ging in beroep en de wedstrijd moest een half jaar later worden overgespeeld. In Monaco bleef het doelpuntloos. De Schotten verloren alleen van Zweden en eindigde achter Oostenrijk op de tweede plaats. Omdat Schotten van alle nummers twee in de Europese Zone het beste scoorde, plaatste de ploeg zich rechtstreeks voor het WK. In de eerste wedstrijd tegen regerend wereldkampioen Brazilië bleef Schotland lang op de been, maar de wedstrijd werd beslist door een eigen doelpunt van Tom Boyd. Na een 1-1 gelijkspel tegen Noorwegen moest er gewonnen worden van Marokko en hopen dat Noorwegen niet zou winnen van het al geplaatste Brazilië. Tegen het technisch sterkeMarokko leed Schotland een kansloze nederlaag: 3-0. Pleister op de wonde was, dat Schotland bij winst het ook niet gehaald had, want Noorwegen won van Brazilië.
Schotland kwam tekort om eerste te worden in zijn kwalificatie-groep voor het EK van 2000, twee keer werd verloren vanTsjechië. Ondanks puntverlies tegen weinig aansprekende tegenstanders alsLitouwen, Estland enFaeröer werd de tweede plaats bereikt door twee zeges opBosnië en Herzegovina. De eindronde moest bereikt worden door uitgerekend Engeland te verslaan, "the battle of Britain". In Glasgow leek de strijd beslist door een 0-2 nederlaag door twee treffers vanPaul Scholes. De return werd nog spannend door een treffer van Don Hutchison, maar verder kwamen de Schotten niet.
Voor het WK van 2002 streed Schotland met België enKroatië om één plaats in de eindronde en een play-off-wedstrijd. Tegen Kroatië werd tweemaal gelijkgespeeld en in de thuiswedstrijd tegen België werd een 2-0 voorsprong weggegeven ondanks dat België na 24 minuten met tien man speelde. In Brussel werd met 2-0 verloren en omdat Kroatië van België won eindigde Schotland op de derde plaats. Bondscoach Craig Brown nam ontslag.
Opvolger werd de DuitserBerti Vogts, de cyclus voor kwalificatie van het EK van 2004 begon teleurstellend met een 2-2 gelijkspel tegen deFaeröer. De resultaten waren wisselend met twee overwinningen op de belangrijkste concurrent voor de tweede plaatsIJsland en een nederlaag tegen Litouwen. Op de laatste speeldag had Schotland twee punten achterstand op IJsland, Schotland won met 1-0 van Litouwen door een doelpunt vanDarren Fletcher, terwijl IJsland met 3-0 van de nummer een van de groep Duitsland verloor. Schotland werd tweede en moest play-off-wedstrijden spelen tegen Nederland. De eerste wedstrijd werd met 1-0 gewonnen door een doelpunt vanJames McFadden, maar in de return inAmsterdam was Schotland kansloos: 6-0.
Voor het kwalificeren van het WK in 2006 moest al snel een inhaalrace plaatsvinden, na vier wedstrijden haalde de ploeg maar twee punten. In de volgende wedstrijden werd gelijk gespeeld tegen koploper Italië en gewonnen in de uitwedstrijd tegen de belangrijkste concurrent voor de tweede plaats Noorwegen. Na een thuisnederlaag tegenWit-Rusland waren de kansen op succes verkeken.
Schotland was voor kwalificatie voor het EK van 2008 ingedeeld met de twee finalisten van het laatste WK: Italië en Frankrijk. Schotland begon de kwalificatie sterk met als beste resultaat een 1-0 overwinning op Frankrijk door een doelpunt van Gary Caldwell. Schotland bleef in de race ondanks nederlagen tegenOekraïne en Italië (beiden 2-0). De koppositie werd ingenomen een nieuwe overwinning op Frankrijk (0-1, doelpunt McFadden) en een 3-1 zege op Oekraïne. Met nog twee wedstrijden te spelen had Schotland één punt voorsprong op Italië en twee op Frankrijk. TegenGeorgië werd echter met 2-0 verloren en nu moest van Italië worden gewonnen om de eindronde te halen. Na twee minuten kwam Schotland op achterstand door een doelpunt vanLuca Toni, er was hoop na de gelijkmaker van aanvoerderBarry Ferguson, maar in de blessure-tijd vonnisteChristian Panucci het definitieve lot van de Schotten: 1-2. Schotland eindigde op de derde plaats met vijf punten achterstand op Italië en twee op Frankrijk.
Directe kwalificatie voor het WK van 2010 was snel onhaalbaar voor de Schotten, Nederland won alle wedstrijden en er werd drie keer verloren: vanMacedonië (1-0), Nederland (4-1) en Noorwegen (4-0). Er moest in de laatste wedstrijd gewonnen worden van Nederland om zich te plaatsen voor de play-offs. In de 82e minuut werd uiteindelijk met 0-1 verloren door een doelpunt vanEljero Elia en de kansen waren verkeken.
Schotland streed met Tsjechië om de tweede plaats in de groep achter het ongenaakbare Spanje. Cruciaal was de thuiswedstrijd tegen Tsjechië, waar in de extra tijd de winst werd weggeven door een betwistbare strafschop.[2] Op de laatste speeldag had Schotland nog één punt voorsprong op de Tsjechen, maar na een nederlaag tegen Spanje (3-1) en een zege van Tsjechië op Litouwen zakte Schotland weg naar de derde plaats.
Het kwalificatie-toernooi voor het WK van 2014 werd al snel een kansloze zaak, na zes wedstrijden had Schotland maar twee punten en de achterstand op België en Kroatië was onoverbrugbaar.Craig Levein was na vier wedstrijden al ontslagen en opgevolgd door oud-spelerGordon Strachan. Schotland won twee keer van Kroatië en eindigde op de vierde plaats.
Kwalificatie voor het EK van 2016 begon hoopvol met gelijke spelen in de uitwedstrijden tegenPolen en Ierland, de thuiswedstrijd tegen Ierland werd met 1-0 gewonnen. Nederlagen tegen Georgië (1-0) en Duitsland (1-2) zorgden voor een ommekeer en nadat in blessure-tijd een 2-1 voorsprong in de thuiswedstrijd tegen Polen werd weggegeven eindigden de Schotten op de vierde plaats met drie punten achterstand op nummer drie Ierland.
Duidelijke nederlagen tegenSlowakije (3-0) en Engeland (3-0) zorgde voor een moeizaam begin voor kwalificatie voor het WK van 2018. De inhaalrace begon met een 1-0 zege opSlovenië. Heel Schotland stond op zijn kop toen Schotland een 2-1 voorsprong nam tegen aartsrivaal Engeland dankzij twee vrije trappen vanLeigh Griffiths, maar in blessure-tijd maakte Engeland gelijk door een doelpunt vanHarry Kane. Overwinningen opMalta en Litouwen brachten Schotland terug in de race voor de tweede plaats achter Engeland, de achterstand op Slowakije was nog maar één punt met nog twee wedstrijden te spelen. Het onderlinge duel leverde een 1-0-overwinning op door een eigen doelpunt vlak voor tijd. Drie dagen later moest gewonnen worden van Slovenië om de play-off-wedstrijden zeker te stellen, maar in de tweede helft werd een 0-1 voorsprong weggegeven door twee Sloveense doelpunten. In de 87e minuut scoordeRobert Snodgrass de gelijkmaker, maar verder kwam de ploeg niet en eindigde achter Slowakije door een minder doelsaldo. Na de wedstrijd nam Gordon Strachan ontslag.
Schotland werd in de kwalificatie voor hetEK 2020 ingedeeld in een groep met de wereldranglijstaanvoerderBelgië en verderRusland,Cyprus,Kazachstan enSan Marino. Op voorhand leek een derde plaats, die recht gaf op play-offs, achter de hoger ingeschatte Belgen en Russen haalbaar. Schotland verloor echter direct de eerste wedstrijd met grote cijfers (3-0) van Kazachstan, directe concurrent voor plaats drie. Daarna volgden kleine overwinningen op San Marino (0-2) en Cyprus (2-1), maar ook weer nederlagen tegen België (3-0 in Brussel en 0-4 thuis) en Rusland (1-2 thuis en 4-0 in Moskou), waardoor België en Rusland vrij snel zeker waren van het EK. Er bleven nu enkel wedstrijden over waarin de Schotten moesten winnen om zicht te blijven houden op plek drie. Eerst werd er vrij eenvoudig gewonnen van San Marino (6-0), waarna Cyprus met 1-2 verslagen werd. Op de laatste speeldag konden nog drie landen derde worden: Schotland en Kazachstan vochten een onderling duel uit, maar ook Cyprus kon nog derde worden bij een gelijkspel bij Schotland-Kazachstan, mocht er gewonnen worden bij België. Cyprus verloor met 6-1 en de Schotten versloegen Kazachstan ondanks een 0-1 achterstand bij rust met 3-1 en werden zo derde in de poule. In de play-offs voor plaatsing voor het EK versloeg SchotlandIsraël na strafschoppen. In de finale play-off tegenServië op 12 november 2020 inBelgrado kwamen de Schotten op voorsprong viaRyan Christie, maar maakte Servië viaLuka Jović in de laatste minuut gelijk. In de verlenging werd niet gescoord en kwam het op strafschoppen aan. KeeperDavid Marshall groeide hierin uit tot nationale held van Schotland. De op dat moment 35-jarige keeper vanDerby County keerde namelijk de laatste en beslissende strafschop vanAleksandar Mitrović. Hierdoor plaatste Schotland zich ten koste van Servië voor het eerst in 23 jaar weer voor een groot eindtoernooi.
Door decoronacrisis werd het eindtoernooi verplaatst van 2020 naar 2021. In het najaar van 2021 eindigde Schotland indivisie B van de UEFA Nations League als tweede in een groep metTsjechië,Israël enSlowakije. Schotland speelde voorafgaand aan het EK nog gelijk tegen Nederland (2–2). De eerste wedstrijd in de groepsfase werd verloren van Tsjechië. In de tweede wedstrijd werd de derby tegenEngeland met 0–0 gelijkgespeeld. In de laatste wedstrijd moest er gewonnen worden om naar de achtste finales te kunnen. Het verloor echter vanKroatië met 3–1, waardoor Schotland wederom in de eerste ronde van een EK werd uitgeschakeld.
Schotland werd in dekwalificatie voor hetWK 2022 inQatar ingedeeld in een groep metDenemarken, Israël,Oostenrijk, deFaeröer enMoldavië. Schotland speelde gelijk in de eerste twee wedstrijden, tegen Oostenrijk (2–2) en Israël (1–1), en verloor enkel het uitduel met Denemarken (2–0). Daardoor eindigde het als tweede in de groep, met vier punten achterstand op Denemarken. Het nam daardoor aan de play-offronde. Schotland verloor met 1–3 vanOekraïne en dus bleef een eerste deelname aan de WK-eindronde sinds 1998 uit.[3]
Schotland eindigde in 2022 indivisie B van de UEFA Nations League als groepswinnaar in een groep met Oekraïne,Ierland enArmenië, waarmee het promoveerde naar divisie A. Schotland werd voor dekwalificatie voor hetEK 2024 inDuitsland ingedeeld in een groep metSpanje,Noorwegen,Georgië enCyprus. Schotland won zijn eerste vijf wedstrijden, waaronder met 2–0 van Spanje en mede dankzij zes doelpunten vanScott McTominay. In de laatste drie wedstrijden van de kwalificatiereeks verloor Schotland van Spanje en speelde het gelijk tegen Georgië en Noorwegen, maar het plaatste zich als tweede in de groep wederom voor de eindronde van het EK. Schotland werd ingedeeld in groep A met gastlandDuitsland,Hongarije enZwitserland. Schotland leed in de openingswedstrijd van het toernooi zijn grootste nederlaag op het EK; het werd 5–1, nadat Schotland bij de rust een 3–0 achterstand en door een rode kaart voorRyan Porteous een man minder had. Vervolgens werd er met 1–1 gelijkgespeeld tegen Hongarije. In de laatste wedstrijd van de groepsfase incasseerde Schotland het laatste doelpunt in de reguliere speeltijd in de EK-geschiedenis, waardoor het met 0–1 verloor van Hongarije, als laatste eindigde in de groep en dus wederom werd uitgeschakeld in de groepsfase.[4]
De bijnaam van de supporters is de "Tartan Army". Dit is afgeleid van dekilts die traditioneel een bepaald patroon van Schotse ruiten (eentartan) hebben, en 'Army' betekent 'leger'. De supporters noemen zich ook wel "Ally's Army" naarAlly MacLeod, de trainer van Schotland tijdens hetwereldkampioenschap voetbal 1978.
.jpg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
