Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Naar inhoud springen
Wikipediade vrije encyclopedie
Zoeken

FC Schalke 04

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanafSchalke 04)
Schalke 04
FC Schalke 04
NaamFußballclub Gelsenkirchen-Schalke 04 e. V.
BijnaamDie Königsblauen
Die Knappen
Opgericht4 mei1904
PlaatsGelsenkirchen
StadionVeltins-Arena
Capaciteit62.271
Aantal leden194.000(11-7-2025)
VoorzitterVlag van Duitsland Matthias Tillmann
Vice­voorzitterVlag van Duitsland Christina Rühl-Hamers
Sportief directeurVlag van NederlandYouri Mulder
Technisch directeurVlag van DuitslandBen Manga
TrainerVlag van OostenrijkMiron Muslić
(Hoofd)­sponsorVeltins
KledingmerkAdidas
Competitie2. Bundesliga
WebsiteOfficiële website
Thuis
Uit
Alternatief
Geldig voor 2025/26
Portaal Portaalicoon  Voetbal

Fußballclub Gelsenkirchen-Schalke 04 e. V., kortwegFC Schalke 04 ofS04 is eenDuitsevoetbalclub uit de wijkSchalke inGelsenkirchen, uitkomend in de2. Bundesliga en opgericht in 1904. De club kende zijn succesvolste periode tijdens dejaren dertig. In 1997 wonnen de Königsblauen deUEFA Cup. Sinds 2005 is deVeltins-Arena thuishaven van Schalke 04.

Naast voetbal is Schalke 04 ook een vereniging voorbasketbal,handbal,tafeltennis,atletiek ene-sport. Deze sportverenigingen zijn in de wijk Schalke gevestigd. Met circa 186.000 leden in 2024 is de club achterBayern München enBorussia Dortmund de grootste sportvereniging inDuitsland.

De aartsrivaal van Schalke 04 is Borussia Dortmund. De 'Kohlenpottderby' is de grootste en meest beladen derby inDuitsland.[1]

Geschiedenis

[bewerken |brontekst bewerken]

Beginperiode

[bewerken |brontekst bewerken]

FC Schalke 04 werd op4 mei1904 opgericht door enkele jeugdige mijnwerkers, destijds onder de naamWestfalia Schalke. De club speelde aanvankelijk met rood-gele kleuren. De ploeg nam de eerste jaren niet deel aan officiële kampioenschappen. De club kon niet toetreden tot de voetbalbond omdat er te veel clubs waren en er een opnamestop was. In Schalke was in deze tijdSuS Schalke 96 de grote club, die in de hoogste klasse speelde. In 1912 fuseerde de club met turnverenigingSchalker Turnverein 1877, de voetbalafdeling bleef wel zelfstandig. Door deze fusie kon de arbeidersclub zich aansluiten bijDuitse voetbalbond (DFB). Na het uitbreken van deEerste Wereldoorlog werden in 1914 de activiteiten gestaakt. Een jaar later werd er opnieuw gevoetbald tot 1917 toen de oorlog opnieuw tot stoppen leidde.

Op24 juli1919 fuseerde de club volledig metSchalker TV 1877 en de nieuwe naam werdTurn- und Sportverein Schalke 1877, nu werden ook de huidige blauw-witte clubkleuren aangenomen.Ernst Kuzorra speelde op 25 mei 1919 zijn eerste wedstrijd voor de club tegenErler SV 08, toen nog geen opmerkelijke gebeurtenis, maar Kuzorra zou later nog de landstitel pakken met de club en werd een sterspeler. In1920 telde TuS vijf seniorenelftallen en vier jeugdelftallen, dat jaar promoveerde het eerste elftal naar de A-klasse, de tweede klasse.

In1922 speelde de club voor het eerst een internationale wedstrijd tegen de Oostenrijkse bekerwinnaarWiener AF en verloor die met een klein verschil (1-2).

DeDuitse overheid was geen voorstander van sportverenigingen die zowel in balsporten als in turnen actief waren en in 1923 en 1924 werden de meeste clubs in Duitsland gescheiden, zo ook bij TuS Schalke 1877. De voetballers splitsten zich af alsFC Schalke 04.

Bloeiperiode

[bewerken |brontekst bewerken]

In1925 werd voormalige internationalHeinz Ludewig trainer van de club en hij leidde zijn elftal in1926 naar de titel, waardoor de club voor het eerst promoveerde naar de hoogste klasse van deRuhrcompetitie. De sportieve resultaten van plaatselijke rivaal Schalke 96 waren de afgelopen jaren bergaf gegaan en de sterke clubs van Gelsenkirchen waren nuSC Gelsenkirchen 07 enSV Union 1910 Gelsenkirchen. Samen met Schalke promoveerde ookBV Borussia 09 Dortmund voor het eerst naar de elite, niemand wist aan de start van het seizoen dat beide promovendi zouden uitgroeien tot de succesvolste clubs van Duitsland, al degradeerde Dortmund meteen en zou deze club pas tien jaar later in opmars komen. Schalke daarentegen pakte meteen de groepswinst.

De club won veertien van zijn zestien wedstrijden en verloor geen enkele keer. De voorsprong op Union 1910 bedroeg twaalf punten. In de finale om de titel tegenBV Altenessen 06 won de club zuinig met 1-0 en na een gelijkspel in de terugwedstrijd kroonde de promovendus zich tot kampioen en ging zo naar deWest-Duitse eindronde. In een groepsfase werd Schalke tweede achterDuisburger SpV en kwalificeerde zich hierdoor ook voor denationale eindronde. De club werd echter meteen verslagen doorTSV 1860 München. De euforie na dit uitzonderlijke seizoen was groot, waardoor er besloten werd om een nieuw stadion te bouwen. Ernst Kuzzora werd geselecteerd voor hetnationale elftal en was zo de eerste Schalkespeler die daarin slaagde.

Het volgende seizoen werd de club opnieuw kampioen van de Ruhr na een overwinning in de finale opSchwarz-Weiß Essen. In deeindronde werd de club derde, maar maakte wel nog kans op denationale eindronde door een testwedstrijd te spelen tegen de winnaar van de vicekampioenengroep, toevallig was dit SW Essen dat opnieuw het onderspit moest delven. In de eindronde verloor Schalke nu vanHamburger SV.

Door de sportieve opmars van de Königsblauen werd in1928 een nieuw stadion in gebruik genomen, deGlückauf-Kampfbahn, dat ingewijd werd met een prestigewedstrijd tegenTennis Borussia Berlin. Doordat de stad Gelsenkirchen het stadion betaald had, werd de naam van de club nu voluitFC Gelsenkirchen-Schalke 04. Schalke werd opnieuw Ruhrkampioen en in de eindronde, die in twee fases gespeeld werd, kon de club ook de titel behalen. In denationale eindronde, kon de club voor het eerst winnen, tegenWacker 1895 Leipzig, maar verloor dan in de kwartfinale vanHertha BSC.

De spelers werden zwaar door Schalke 04 betaald, zodat het team bij elkaar bleef; in die periode was professionalisme in sport echter niet gewenst. DeDFB greep in1930 en Schalke 04 werd het jaar erop voor bijna een half jaar geschorst. Dat resulteerde in een slecht resultaat in de competitie, waar de club gedeeld met Schalke 96 op een zesde plaats eindigde. De club bleef ondanks alles echter populair en speelde na de schorsing zijn eerste (vriendschappelijke) wedstrijd tegenDüsseldorfer TSV Fortuna 1895 voor 70.000 toeschouwers.

Het volgende seizoen herpakte de club zich en werd weer Ruhrkampioen. Nadat ook de West-Duitse titel behaald werd, kon de club opnationale vlak voor het eerst doordringen tot de halve finale, na overwinningen opPlauener SuBC 1905 enHamburger SV.Eintracht SG Frankfurt was echter te sterk voor de club in de halve finale. In 1933 won de club opnieuw de West-Duitse titel in de finale tegen Fortuna Düsseldorf. Na overwinningen tegenBFC Viktoria 1889,FSV Frankfurt enTSV 1860 München stond de club voor het eerst in de finale om de landstitel en opnieuw tegenover Fortuna. Deze keer was het Düsseldorf dat aan het langste eind trok en met 3-0 won.

Gauliga

[bewerken |brontekst bewerken]

In1933 kwamen denationaalsocialisten aan de macht inDuitsland en werd ook hetDuitse voetbal gereorganiseerd. De West-Duitse bond en zijn acht competities werden ontbonden en maakten plaats voor drieGauliga's. Schalke kwam terecht in deGauliga Westfalen, een van de zestien regionale divisie op het hoogste niveau. Na jaren lokale dominantie begon nu ook een succesvolle periode voor Schalke 04 op nationaal niveau. Vanaf dat jaar tot en met1942 won de club 14 van de 18 nationale finales - de tien finales van het Duitse kampioenschap en de acht van deTschammerpokal', de voorloper van deDFB-Pokal. Zes keer werd Schalke landskampioen en het pakte in1938 ook een Duitse Beker.

Na een overtuigende titel in de Gauliga plaatste de club zich voor dehernieuwde eindronde. Enkel de kampioenen plaatsten zich en de zestien clubs waren verdeeld over vier groepen van vier clubs, waarvan enkel de winnaars doorstoten naar de halve finale. Schalke plaatste zich en versloeg in de halve finaleSV Waldhof Mannheim en plaatste zich voor het tweede jaar op rij voor de finale. Tegenstander was toenmalig recordkampioen1. FC Nürnberg dat met 2:1 voor de bijl ging waardoor Schalke de eerste landstitel binnen haalde. Het volgende seizoen plaatste Schalke zich opnieuw voor de halve finale en versloeg nuPSV Chemnitz. De titel werd verlengd na een spannende 6-4 overwinning opVfB Stuttgart.

In1935/36 werd de club Westfaals kampioen met 35 punten van de te behalen 36 en met een doelsaldo van 94-11, een heel stuk meer dan nummer tweeGermania 06 Bochum dat een saldo van 37-20 had. In deeindronde eindigde de club samen met PSV Chemnitz op de eerste plaats in de groep en ging door omdat ze een beter doelsaldo hadden. Nürnberg stak een stokje voor een derde opeenvolgende titel en versloeg de club. Er was wel nog een wedstrijd om de derde plaats die Schalke glansrijk met 8-1 won vanVorwärts RaSpo Gleiwitz. Ook het volgende seizoen tekende de club present in de halve finale en zette VfB Stuttgart opzij. In de finale nam de club weerwraak op Nürnberg door met 2-0 te winnen en de derde titel binnen te halen.

In1937/38 glipte de club opnieuw door de mazen van het net door een beter doelsaldo danVfR Mannheim, dat evenveel punten telde als Schalke. In de halve finale werd Fortuna Düsseldorf opzij gezet. In de finale nam de club het op tegenHannover 96. Na de rust stond het 0-2 en een vierde titel leek binnen handbereik, echter werd het 3-3 na verlengingen. Omdat er in deze tijd nog geen strafschoppen bestonden om een wedstrijd te beslissen, werd een week later een replay gespeeld. Na 90 minuten stond het opnieuw 3-3 en in de verlengingen kon Hannover scoren waardoor ze de titel wonnen.

Ook het volgende seizoen plaatste de club zich voor de halve finale, waarinDresdner SC opzij gezet werd. In de finale stond de club tegenover een totaal nieuwe tegenstander. Na deAnschluss werd ook de Oostenrijkse competitie als Gauliga geïntegreerd in de Duitse.SK Admira Wien slaagde erin de finale te bereiken, maar werd totaal vernederd door Schalke, dat met 9-0 won. In1939/40 werd Waldhof Mannheim verslagen en in de finale Dresdner SC waardoor de vijfde titel een feit was. Het volgende jaar versloeg de clubVfL Köln 1899 in de halve finale en kwam in de finale opnieuw tegenover een Oostenrijkse club te staan, deze keer trokSK Rapid Wien aan het langste eind en versloeg de club met 4-3, terwijl Schalke aan de rust met 0-2 voorstond.

Vanaf1941/42 werd de eindronde geherstructureerd wegens de perikelen in deTweede Wereldoorlog en er werd nu volledig in knock-outfase gespeeld. Na overwinningen opFV Stadt Düdelingen,1. FC Kaiserslautern,SG SS Straßburg enKickers Offenbach werd de finale bereikt tegen de oudste Oostenrijkse club,First Vienna FC 1894. Schalke won met 2-0. Het volgende seizoen werdenSV 06 Kassel enSpVgg Wilhelmshaven opzij gezet, maar in de kwartfinale gebeurde iets wat niemand voor mogelijk hield.Holstein Kiel kegelde Schalke met 4-1 eruit, waardoor de club voor het eerst sinds1932 niet in de finale om de titel stond. In de laatste oorlogseindronde won de club vanTuS Neuendorf en liep dan opnieuw een blamage op in de tweede ronde door te verliezen van de oorlogsfusieclub KSGSpV/TuS Duisburg 48/99. In1944/45 werd de competitie na enkele wedstrijden stopgezet.

Die Königsblauen behaalden ook regelmatig de finale van de Tschammerpokal, maar waren daar iets minder succesvol. Schalke verloor de eerste Tschammerpokal ooit met 0-2 aan Nürnberg en faalde ook in1936,1941 en1942 in de finale. In1937 behaalde Schalke zijn toen enige Beker tegen Düsseldorf.

Schalke speelde in het dozijn seizoenen van1933 tot1945 indrukwekkende resultaten bijeen. De club won 162 van zijn 189 Gauliga matchen, speelde 21 keer gelijk en verloor slechts 6 maal. Men scoorde 924 doelpunten en incasseerde er slechts 145. Van1935 tot1939 verloor Schalke geen enkele wedstrijd. De dominantie van de club in die periode zorgde ervoor dat ze soms door het naziregime werden gebruikt als propaganda voor het "nieuwe Duitsland", dit hoewel veel spelers afstamden van Poolse immigranten, zoals de twee sterren van het team,Fritz Szepan enErnst Kuzorra.

Oberliga

[bewerken |brontekst bewerken]

In de chaos inDuitsland op het einde van deTweede Wereldoorlog speelde Schalke in1945 slechts twee wedstrijden. Schalke pakte echter daarna de draad weer op. Ze zetten een record neer in een nationaal kampioenschap na een 20-0-zege tegenSpVgg Herten, maar dat duidde ook op de verzwakte toestand van het Duitse voetbal. Schalke verzwakte zelf echter ook en het beste resultaat was een zesde plaats in de nieuwe Oberliga West in1947, binnen twee jaar tijd zakten ze naar een twaalfde plaats. Het duurde tot dejaren vijftig eer het weer beter ging. Ze eindigden in1954 derde in de Oberliga West, na een strijd tot op de laatste speeldag van het seizoen voor de titel. Het jaar erop speelde men weer de finale van de Duitse Beker, maar die verloor men met 2-3 vanKarlsruher SC. Uiteindelijk werd in1958 een nieuwe Duitse titel behaald, met een 3-0-overwinning tegenHamburger SV, de laatste landstitel voor Schalke tot nu toe.

Bundesliga

[bewerken |brontekst bewerken]

Schalke bleef de volgende jaren goed spelen en eindigde een aantal maal in de top vier. Door deze resultaten verdiende de club toegang tot deBundesliga, de nieuwe Duitse profliga die in 1963 werd gecreëerd.

De eerste jaren in de Bundesliga verliepen moeilijk. In 1965 kon Schalke slechts aan de degradatie ontsnappen, doordat de competitie net toen uitgebreid werd naar achttien teams en een overwinning in een play-off ronde tegenKarlsruher SC enHertha BSC. Er volgende nog enkele lage noteringen tot het weer beter ging en men in 1972 uiteindelijk tweede eindigde naBayern München, nadat men een groot deel van het seizoen op kop had gestaan. Datzelfde jaar won Schalke zijn tweede Duitse Beker.

Ondanks de betere resultaten, kreeg de club ook met minder aangename zaken te maken die periode. Een aantal van de spelers en officials van de club werden beschuldigd van het aanvaarden van smeergeld in het grote schandaal in de Bundesliga in 1971. Uit onderzoek bleek dat Schalke opzettelijk de wedstrijd van de 28ste speeldag op 17 mei tegenArminia Bielefeld met 0-1 verloor. Verschillende spelers van Schalke werden levenslang geschorst, waaronder drie Duitse internationals uit die tijd -Klaus Fischer,"Stan Libuda" enKlaus Fichtel. Hoewel de straffen later omgezet werden tot schorsingen van zes maanden tot twee jaar, had het schandaal zijn sporen nagelaten op wat een van de dominante Duitse clubs uit de jaren 70 kon geworden zijn.

In 1973 verhuisde de club naar het Parkstadion, dat was gebouwd voor hetWereldkampioenschap van 1974 en een capaciteit van 70.000 toeschouwers had. In de nasleep van het schandaal presteerde de club erg onregelmatig. Men behaalde toch een nieuwe tweede plaats in 1977, slechts één puntje na kampioenBorussia Mönchengladbach.

In het begin van dejaren tachtig ging het bergaf en Schalke degradeerde naar de2. Bundesliga voor het seizoen 1981/82 en opnieuw voor 1983/84. Schalke nam zijn plaats in de hoogste afdeling terug in 1984, en na nog een degradatie in 1988 speelt de club sinds 1991/92 weer in de Bundesliga. De club pakte zijn eerste prijs sinds jaren in deUEFA Cup van 1997 na een overwinning tegenInternazionale na penalty's.

Tegen de millenniumwisseling zette Schalke weer sterke resultaten neer. De club veranderde succesvol in een moderne commerciële sportorganisatie en vestigde zich als een van de dominante Bundesliga-clubs. Schalke won de Duitse Beker in 2001, 2002 en 2011 en eindigde tweede in de Bundesliga in 2001, 2005, 2007, 2010 en 2018. Vooral de tweede plaats in 2001 kwam hard aan, aangezienBayern München pas dankzij een goal in de blessuretijd op de laatste speeldag tegenHamburger SV de titel veroverde ten koste van Schalke. Daarnaast bereikte Schalke in het seizoen 2010/2011 de halve finale van deChampions League.

Na 2014 ging het echter langzaam bergaf. De resultaten werden minder, de club eindigde steeds lager op de ranglijst, liepEuropees voetbal mis en in het seizoen 2020/21 af naar de degradatiezone. In januari 2021 probeerde de club met enkele versterkingen het tij nog te keren, zo keerdeKlaas-Jan Huntelaar terug bij de club.[2] Maar met onder anderen Huntelaar,Sead Kolašinac enShkodran Mustafi in de ploeg kon degradatie niet meer voorkomen worden.[3] Op 20 april 2021 degradeerde de club officieel naar de2. Bundesliga.[4] Eind februari 2022 nam de club na vijftien jaar afscheid van hun hoofdsponsorGazprom omwille van deRussische invasie in Oekraïne.[5] Begin maart 2022 werd bekendgemaakt dat het Duitse bouwconcern Vivawest de nieuwe hoofdsponsor van Schalke 04 was geworden.[6]

Op 7 mei 2022 wist Schalke na 1 seizoen al weer te promoveren naar deBundesliga. Na een zwaarbevochten 3-2 overwinning tegenFC St. Pauli (0-2 ruststand) was de promotie met nog 1 speelronde te gaan een feit. Een week later, op zondag 15 mei 2022 werd Schalke door een 1-2 zege op bezoek bij1. FC Nürnberg voor de derde maal in haar bestaan kampioen van de2. Bundesliga.Simon Terodde werd namens Schalke met 30 doelpunten topscorer van de2. Bundesliga. In het seizoen 2022/23 eindigde Schalke op de voorlaatste plaats waardoor het alweer degradeerde. In het seizoen 2023/24 maakte Schalke een slechte start in de 2. Bundesliga, waardoor in oktober 2023Karel Geraerts als hoofdtrainer werd aangetrokken, en in januari 2024Marc Wilmots als sportief directeur. Deze werden eind september 2024 alweer beiden ontslagen door de club. Daaropvolgend werdKees van Wonderen aangetrokken als nieuwe hoofdtrainer van de club, met als assistent-trainerRobert Molenaar. Hij werd naHuub Stevens enFred Rutten de derde Nederlandse trainer bij Schalke.

Erelijst

[bewerken |brontekst bewerken]
CompetitieAantalJaren
Internationaal
UEFA Cup1x1997
UEFA Intertoto Cup2x2003,2004
Alpencup1x1968
Nationaal
Duits landskampioenschap7x1934,1935,1937,1939,1940,1942,1958
DFB-Pokal5x1937,1972,2001,2002,2011
Duitse Supercup1x2011
Ligapokal1x2005
Kampioen Ruhr6x1927, 1928, 1929, 1930, 1932, 1933
Kampioen West-Duitsland4x1929, 1930, 1932, 1933
Gauliga Westfalen11x1934, 1935, 1936, 1937, 1938, 1939, 1940, 1941, 1942, 1943, 1944
Oberliga West2x1951, 1958
2.Bundesliga3x1982, 1991, 2022

Stadion

[bewerken |brontekst bewerken]

Veltins-Arena

[bewerken |brontekst bewerken]

Schalke 04 speelt zijn thuiswedstrijden sinds 2001 in deVeltins-Arena, dat tot 2005 Arena AufSchalke heette. Vroeger vonden deze in deGlückauf-Kampfbahn en het nabijgelegenParkstadion plaats.SponsorVeltins heeft sinds 1 juli 2005 voor vier miljoen euro per jaar de naam overgenomen. Bijzonder is hier de biervoorziening door middel van een vijf kilometer lange ondergrondse pijpleiding. Het stadion biedt plaats aan 62.271 toeschouwers. Tijdens hetEuropees kampioenschap voetbal 2024 in Duitsland werd het stadion gebruikt als een van de speelsteden. Het stadion droeg toen de naamArena Auf Schalke.

Op 25 december 2010 stortte door de sneeuwval een gedeelte van het dak in. Er vielen geen gewonden; het stadion was leeg.

Eerste elftal

[bewerken |brontekst bewerken]

Selectie

[bewerken |brontekst bewerken]
Nr.NaamNationaliteitSindsContractVorige club
Doelmannen
1Ron-Thorben HoffmannVlag van Duitsland Duitsland20242027Vlag van DuitslandEintracht Braunschweig
28Justin HeekerenVlag van Duitsland Duitsland20222026Vlag van DuitslandRot-Weiß Oberhausen
32Luca PodlechVlag van Duitsland Duitsland20242025
34Michael LangerVlag van Oostenrijk Oostenrijk20172025Vlag van ZwedenNorrköping
Ralf FährmannVlag van Duitsland Duitsland20112025Vlag van DuitslandEintracht Frankfurt
Verdedigers
2Felipe SánchezVlag van Argentinië Argentinië20242028Vlag van ArgentiniëGimnasia y Esgrima
4Steve NoodeVlag van Kameroen Kameroen20242029
5Derry MurkinVlag van EngelandEngeland20232026Vlag van NederlandVolendam
17Adrian GantenbeinVlag van Zwitserland Zwitserland20242028Vlag van ZwitserlandWinterthur
21Martin WasinskiVlag van België België20242028Vlag van BelgiëCharleroi
22Ibrahima CisséVlag van Mali Mali20222026Vlag van BelgiëGent
26Tomáš KalasVlag van Tsjechië Tsjechië20232027Vlag van EngelandBristol City
30Anton DonkorVlag van Duitsland Duitsland20242027Vlag van DuitslandEintracht Braunschweig
31Taylan BulutVlag van Duitsland Duitsland20242026
33Vitalie BeckerVlag van Duitsland Duitsland20242027
35Marcin KamińskiVlag van Polen Polen20212025Vlag van DuitslandStuttgart
36Niklas BarthelVlag van Duitsland Duitsland20242025
43Mertcan AyhanVlag van Turkije Turkije20252028
Middenvelders
6Ron SchallenbergVlag van Duitsland Duitsland20232026Vlag van DuitslandPaderborn
7Paul SeguinVlag van Duitsland Duitsland20232026Vlag van DuitslandUnion Berlin
14Janik BachmannVlag van Duitsland Duitsland20242027Vlag van DuitslandHansa Rostock
16Mauro ZalazarVlag van Uruguay Uruguay20242028Vlag van SpanjeGranada
20Aris BayindirVlag van Duitsland Duitsland20242028Vlag van DuitslandLeipzig
23Mehmet AydínVlag van Turkije Turkije20212025
27Lino TempelmannVlag van Duitsland Duitsland20232026Vlag van DuitslandFreiburg
29Tobias MohrVlag van Duitsland Duitsland20222025Vlag van DuitslandHeidenheim
37Max GrügerVlag van Duitsland Duitsland20242026
38Tristan OsmaniVlag van Oostenrijk Oostenrijk20242027
Dominick DrexlerVlag van Duitsland Duitsland20212025Vlag van DuitslandKöln
Aanvallers
8Amin YounesVlag van Duitsland Duitsland20242026Vlag van Saoedi-ArabiëAl-Ettifaq
9Moussa SyllaVlag van Mali Mali20242028Vlag van FrankrijkPau
11Bryan LasmeVlag van Frankrijk Frankrijk20232027Vlag van DuitslandArminia Bielefeld
15Emil HøjlundVlag van Denemarken Denemarken20242028Vlag van DenemarkenKopenhagen
18Christopher Antwi-AdjeiVlag van Ghana Ghana20242026Vlag van DuitslandBochum
19Kenan KaramanVlag van Turkije Turkije20222028Vlag van TurkijeBeşiktaş
24Ilyes HamacheVlag van Frankrijk Frankrijk20242028Vlag van FrankrijkValenciennes
39Peter RemmertVlag van Duitsland Duitsland20242028Vlag van DuitslandOsnabrück

Laatste update: 20 december 2024

Overzichtslijsten

[bewerken |brontekst bewerken]
NiveauAantalPeriode (1947-2026)
I701947-1981, 1982-1983, 1984-1988, 1991-2021, 2022-2023
II91981-1982, 1983-1984, 1988-1991, 2021-2022, 2023-....

Eindklasseringen sinds 1964

[bewerken |brontekst bewerken]
  • 1964 8e
    Bundesliga
  • 1965 16e
    Bundesliga
  • 1966 14e
    Bundesliga
  • 1967 15e
    Bundesliga
  • 1968 15e
    Bundesliga
  • 1969 7e
    Bundesliga
  • 1970 9e
    Bundesliga
  • 1971 6e
    Bundesliga
  • 1972 2e
    Bundesliga
  • 1973 15e
    Bundesliga
  • 1974 7e
    Bundesliga
  • 1975 7e
    Bundesliga
  • 1976 6e
    Bundesliga
  • 1977 2e
    Bundesliga
  • 1978 9e
    Bundesliga
  • 1979 15e
    Bundesliga
  • 1980 8e
    Bundesliga
  • 1981 17e
    Bundesliga
  • 1982 1e
    2. Bundesliga
  • 1983 16e
    Bundesliga
  • 1984 2e
    2. Bundesliga
  • 1985 8e
    Bundesliga
  • 1986 10e
    Bundesliga
  • 1987 13e
    Bundesliga
  • 1988 18e
    Bundesliga
  • 1989 12e
    2. Bundesliga
  • 1990 5e
    2. Bundesliga
  • 1991 1e
    2. Bundesliga
  • 1992 11e
    Bundesliga
  • 1993 10e
    Bundesliga
  • 1994 14e
    Bundesliga
  • 1995 11e
    Bundesliga
  • 1996 3e
    Bundesliga
  • 1997 12e
    Bundesliga
  • 1998 5e
    Bundesliga
  • 1999 10e
    Bundesliga
  • 2000 13e
    Bundesliga
  • 2001 2e
    Bundesliga
  • 2002 5e
    Bundesliga
  • 2003 7e
    Bundesliga
  • 2004 7e
    Bundesliga
  • 2005 2e
    Bundesliga
  • 2006 8e
    Bundesliga
  • 2007 2e
    Bundesliga
  • 2008 14e
    Bundesliga
  • 2009 3e
    Bundesliga
  • 2010 2e
    Bundesliga
  • 2011 3e
    Bundesliga
  • 2012 3e
    Bundesliga
  • 2013 4e
    Bundesliga
  • 2014 3e
    Bundesliga
  • 2015 6e
    Bundesliga
  • 2016 5e
    Bundesliga
  • 2017 10e
    Bundesliga
  • 2018 2e
    Bundesliga
  • 2019 14e
    Bundesliga
  • 2020 12e
    Bundesliga
  • 2021 18e
    Bundesliga
  • 2022 1e
    2. Bundesliga
  • 2023 17e
    Bundesliga
  • 2024 10e
    2. Bundesliga
  • 2025 14e
    2. Bundesliga
  • Niveau 1
  • Niveau 2
Legenda niveautijdlijn
LigaSeizoen 1963/64 t/m 1973/74Seizoen 1974/75 t/m 1993/94Seizoen 1994/95 t/m 2007/08Seizoen 2008/09 tot hedenOpmerking
BundesligaNiveau INiveau INiveau INiveau I
2. Bundesliga--Niveau IINiveau IINiveau II
3. Liga------Niveau III
RegionalligaNiveau II--Niveau IIINiveau IV
Oberliga--Niveau III *Niveau IVNiveau V* vanaf 1978/79

Seizoensresultaten

[bewerken |brontekst bewerken]
SeizoenNiveauPositieLigaWedstr.WinstGelijkVerliesDoelsaldoPuntenTsch.gem.TopscorerDFB-PokalOpmerkingen
1947-48I6Oberliga West2496940-352416.083Vlag van DuitslandHerbert Burdenski (12)
1948-49I12Oberliga West30771233-431814.500Vlag van Duitsland 5 spelers (4)
1949-50I6Oberliga West301731065-553725.067Vlag van DuitslandErwin Ebert (12)
1950-51I1Oberliga West30187669-374222.667Vlag van DuitslandHans Kleina (23)2e in groep 1 Duits kampioenschap
1951-52I2Oberliga West30184863-474022.333Vlag van DuitslandBerni Klodt (16)4e in groep 1 Duits kampioenschap
1952-53I6Oberliga West301451167-493319.467Vlag van DuitslandGünter Siebert (15)
1953-54I3Oberliga West30177776-513926.133Vlag van DuitslandOtto Laszig (16)
1954-55I5Oberliga West301181151-493017.467Vlag van DuitslandHelmut Sadlowski (10)
1955-56I2Oberliga West30185767-384116.800Vlag van DuitslandHelmut Sadlowski (14)2e in groep 1 Duits kampioenschap
1956-57I4Oberliga West30157976-493720.533Vlag van DuitslandGünter Siebert (16)
1957-58I1Oberliga West30179574-374125.933Vlag van DuitslandWilli Soya (17)Finale Duits kampioenschap 3-0 >Hamburger SV
1958-59I11Oberliga West30991257-522716.733Vlag van DuitslandHans Nowak (13)
1959-60I3Oberliga West301551059-413522.467Vlag van DuitslandWaldemar Gerhardt (11)
1960-61I3Oberliga West301113659-403523.867Vlag van DuitslandWaldemar Gerhardt/
Manfred Berz (13)
--
1961-62I2Oberliga West30187568-404325.200Vlag van DuitslandWilli Koslowski (14)--3e in groep 1 Duits kampioenschap
1962-63I6Oberliga West30139862-433520.933Vlag van DuitslandWaldemar Gerhardt (14)halve finale
1963–64I8Bundesliga301251351-532923.933Vlag van DuitslandKlaus Matischak (18)kwartfinale
1964–65I16Bundesliga30781545-602226.467Vlag van DuitslandWaldemar Gerhardt (11)halve finale
1965–66I14Bundesliga341071733-552729.588Vlag van DuitslandManfred Kreuz (9)8e finale
1966–67I15Bundesliga341261637-633025.118Vlag van DuitslandGünther Hermann (8)kwartfinale
1967–68I15Bundesliga341181542-483022.765Vlag van DuitslandHans-Jürgen Wittkamp (12)8e finale
1968–69I7Bundesliga341471345-403523.412Vlag van DuitslandHans-Jürgen Wittkamp (7)Finale
1969–70I9Bundesliga3411121143-543420.118Vlag van DuitslandManfred Pohlschmidt (9)8e finale
1970–71I6Bundesliga341561344-403620.676Vlag van DuitslandKlaus Fischer (15)halve finale
1971–72I2Bundesliga34244676-355228.529Vlag van DuitslandKlaus Fischer (22)Winnaar
1972–73I15Bundesliga341081646-612821.412Vlag van DuitslandErwin Kremers/
Vlag van LuxemburgNico Braun (10)
halve finale
1973–74I7Bundesliga341651372-683742.441Vlag van DuitslandKlaus Fischer (21)1e ronde
1974–75I7Bundesliga341671152-373939.988Vlag van DuitslandKlaus Fischer (17)3e ronde
1975–76I6Bundesliga3413111076-553734.212Vlag van DuitslandKlaus Fischer (29)3e ronde
1976–77I2Bundesliga34179877-524337.576Vlag van DuitslandKlaus Fischer (24)8e finale
1977–78I9Bundesliga341461447-523435.694Vlag van DuitslandKlaus Fischer (20)kwartfinale
1978–79I15Bundesliga349101555-612834.218Vlag van DuitslandKlaus Fischer (21)3e ronde
1979–80I8Bundesliga341291340-513326.265Vlag van DuitslandKlaus Fischer (7)halve finale
1980–81I17Bundesliga34871943–882328.506Vlag van DuitslandNorbert Elgert (10)1e ronde
1981–82II12. Bundesliga381913670-355124.221Vlag van DuitslandNorbert Janzon (14)1e ronde
1982–83I16Bundesliga34862048–682227.882Vlag van DuitslandWolfram Wuttke (10)kwartfinalePD tegenBayer 05 Uerdingen 1-3 uit en 1-1 thuis
1983–84II22. Bundesliga38239695-455515.574Vlag van DuitslandKlaus Täuber (19)halve finale
1984–85I8Bundesliga341381363-623428.265Vlag van DuitslandKlaus Täuber (18)8e finale
1985–86I10Bundesliga341181553-583019.008Vlag van DuitslandKlaus Täuber (168)kwartfinale
1986–87I13Bundesliga341281450-583223.000Vlag van DuitslandJürgen Wegmann (10)1e ronde
1987–88I18Bundesliga34871948–842323.041Vlag van DuitslandOlaf Thon (14)1e ronde
1988–89II122. Bundesliga3813101558-513614.989Vlag van DuitslandIngo Anderbrügge (14)8e finale
1989–90II52. Bundesliga3816111169-514327.011Vlag van DuitslandPeter Sendscheid (18)1e ronde
1990–91II12. Bundesliga382311464-295734.637Vlag van RuslandAleksandr Borodyuk (13)8e finale
1991–92I11Bundesliga3411121545–453447.468Vlag van DuitslandIngo Anderbrügge (7)2e ronde
1992–93I10Bundesliga3411121142–433441.724Vlag van DuitslandIngo Anderbrügge (10)2e ronde
1993–94I14Bundesliga341091538-502935.501Vlag van DuitslandIngo Anderbrügge (9)3e ronde
1994–95I11Bundesliga3410111348–543139.883Vlag van DuitslandHendrik Herzog (8)kwartfinale
1995–96I3Bundesliga341414645–365638.310Vlag van DuitslandMartin Max (11)8e finale
1996–97I12Bundesliga3411101336–404339.122Vlag van DuitslandMartin Max (12)2e ronde
1997–98I5Bundesliga341313838–325250.285Vlag van BelgiëMarc Wilmots (7)2e ronde
1998–99I10Bundesliga3410111341–544143.555Vlag van DuitslandMartin Max/
Vlag van NederlandYouri Mulder (6)
2e ronde
1999–00I14Bundesliga348151142–443940.543Vlag van DenemarkenEbbe Sand (14)2e ronde
2000–01I2Bundesliga34188865–356246.599Vlag van DenemarkenEbbe Sand (22)Winnaar verlies kampioenschap in 90e minuut aan Bayern
2001–02I5Bundesliga34187952–366160.440Vlag van DenemarkenEbbe Sand (11)Winnaar
2002–03I7Bundesliga341213946–404960.583Vlag van NigeriaVictor Agali (7)8e finale
2003–04I7Bundesliga3413111049–425061.041Vlag van DenemarkenEbbe Sand (8)2e ronde
2004–05I2Bundesliga342031156–466361.383Vlag van BraziliëAilton (14)Finale
2005–06I4Bundesliga341613547–316161.244Vlag van DuitslandKevin Kurányi/
Vlag van DenemarkenSøren Larsen (10)
2e ronde
2006–07I2Bundesliga34215853–326861.348Vlag van DuitslandKevin Kurányi (15)2e ronde
2007–08I3Bundesliga341810655–326461.274Vlag van DuitslandKevin Kurányi (15)8e finaleFinaleLigapokal >FC Bayern München 0-1
2008–09I8Bundesliga341481247–355061.387Vlag van DuitslandKevin Kurányi (13)kwartfinale
2009–10I2Bundesliga34198753–316561.316Vlag van DuitslandKevin Kurányi (18)halve finale
2010–11I14Bundesliga341171638–444061.320Vlag van NederlandKlaas-Jan Huntelaar (8)WinnaarFinaleDuitse supercup >FC Bayern München 0-2
2011–12I3Bundesliga342041074–446461.218Vlag van NederlandKlaas-Jan Huntelaar (29)8e finaleWinnaarDuitse supercup >Borussia Dortmund 0-0 (4-3 ns)
2012–13I4Bundesliga341671158–505561.171Vlag van NederlandKlaas-Jan Huntelaar/
Vlag van DuitslandJulian Draxler (10)
8e finale
2013–14I3Bundesliga34197863–436461.569Vlag van NederlandKlaas-Jan Huntelaar (12)8e finale
2014–15I6Bundesliga341391242–404861.578Vlag van KameroenEric Maxim Choupo-Moting/
Vlag van NederlandKlaas-Jan Huntelaar (9)
1e ronde
2015-16I5Bundesliga341571251–495261.386Vlag van NederlandKlaas-Jan Huntelaar (12)2e ronde
2016-17I10Bundesliga3411101345–404360.703Vlag van OostenrijkGuido Burgstaller (9)kwartfinale
2017-18I2Bundesliga34189753–376361.297Vlag van OostenrijkGuido Burgstaller (11)halve finale
2018-19I14Bundesliga34891737–553360.941Vlag van DuitslandDaniel Caligiuri (7)kwartfinale
2019-20I12Bundesliga349121338–583846.681Vlag van DuitslandSuat Serdar (7)kwartfinale
2020-21I18Bundesliga34372425–8616--Vlag van Verenigde StatenMatthew Hoppe (6)8e finale
2021-22II12. Bundesliga34205972-446533.528Vlag van DuitslandSimon Terodde (30)2e ronde
2022-23I17Bundesliga347101735-713161.154Vlag van DuitslandMarius Bülter (11)2e ronde
2023-24II102. Bundesliga341271553-604361.502Vlag van TurkijeKenan Karaman (13)2e ronde
2024-25II142. Bundesliga341081652-623861.639Vlag van MaliMoussa Sylla (16)2e ronde

Schalke 04 in Europa

[bewerken |brontekst bewerken]
ZieLijst van Europese wedstrijden van FC Schalke 04 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Schalke 04 speelt sinds 1958 in diverse Europese competities. Hieronder staan de competities en in welke seizoenen de club deelnam. De editie die FC Schalke 04 heeft gewonnen isdik gedrukt:

2001/02, 2005/06, 2007/08, 2008/09, 2010/11, 2012/13, 2013/14, 2014/15, 2018/19
1958/59
2011/12, 2015/16, 2016/17
1969/70, 1972/73
1976/77, 1977/78,1996/97, 1997/98, 1998/99, 2002/03, 2003/04, 2004/05, 2005/06, 2006/07, 2008/09
2003, 2004

Bijzonderheden Europese competities:

BijzonderheidDatumTegenstanderUitslagPlaatsNaamAantal
Hoogste overwinning25-08-2011Vlag van FinlandHJK Helsinki6-1Gelsenkirchen
Hoogste nederlaag12-03-2019Vlag van EngelandManchester City FC0-7Manchester
Speler met meeste wedstrijden20-04-2017Vlag van DuitslandBenedikt Höwedes66
Speler met meeste doelpunten16-02-2017Vlag van NederlandKlaas-Jan Huntelaar31

UEFA Club Ranking: -- (02-08-2025)

Records & Statistieken

[bewerken |brontekst bewerken]
Top-5 meest gespeelde wedstrijden
Nr.NaamLandPositiePeriodeAantal
1.Klaus FichtelVlag van Duitsland DuitslandVerdediger1965-1980 / 1984-1988559
2.Norbert NigburVlag van Duitsland DuitslandDoelman1966-1976 / 1979-1983458
3.Olaf ThonVlag van Duitsland DuitslandMiddenvelder1983-1988 / 1994-2002384
4.Gerald AsamoahVlag van Duitsland DuitslandAanvaller1999-2010 / 2013-2014381
5.Rolf Rüssmann†Vlag van Duitsland DuitslandMiddenvelder1969-1973 / 1974-1980374
Bernhard Klodt†Vlag van Duitsland DuitslandAanvaller1943-1948 / 1950-1962374
Top-5 doelpuntenmakers
Nr.NaamLandPeriodeAantal
1.Klaus FischerVlag van Duitsland Duitsland1970-1981226
2.Bernhard Klodt†Vlag van Duitsland Duitsland1943-1948 / 1950-1962141
3.Klaas-Jan HuntelaarVlag van Nederland Nederland2010-2017 / 2021128
4.Ebbe SandVlag van Denemarken Denemarken1999-2006103
5.Ingo AnderbrüggeVlag van Duitsland Duitsland1988-199988
  • t/m 02-08-2025

Bekende (oud-)Konigsblauen

[bewerken |brontekst bewerken]

Spelers

[bewerken |brontekst bewerken]
ZieLijst van spelers van FC Schalke 04 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Trainers

[bewerken |brontekst bewerken]
ZieLijst van trainers van FC Schalke 04 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Clublied

[bewerken |brontekst bewerken]

Het officiële clublied van Schalke 04 is "Blau und Weiß, wie lieb ich Dich". Het lied, dat de clubkleuren blauw en wit bejubelt, werd geschreven in 1924. In de zomer van 2009 ontstond er een klein relletje over het lied. Binnen korte tijd stroomden er plots honderden klachtmails bij de club binnen vanmoslims die aanstoot namen aan de tekst van het tweede couplet, waarin over de islamitischeprofeet Mohammed gezegd wordt dat hij geen verstand van voetbal had, maar wel van de clubkleuren blauw en wit. De club won hierop advies in bij onder anderen Bulent Ucar, islamgeleerde aan de universiteit van Osnabrück, die stelde dat het liedje 'objectief juist' is, want "er was eenvoudigweg nog geen voetbal in de zevende eeuw." De schrijver van het liedje stond ook niet bekend als islamcriticus, maar had zich destijds laten inspireren door een ouder volksliedje, dat Mohammed omschreef als iemand die veel van kleuren af wist.[7] Ook Aiman Mazyek, de voorzitter van de Centrale Raad voor Moslims in Duitsland, zag het lied niet als godslastering. Hij vermoedde dat de racistische moord op een Egyptische vrouw inDresden, enkele maanden ervoor, de aanleiding was voor de protesten.[8]

Externe link

[bewerken |brontekst bewerken]
Bronnen, noten en/of referenties
  1. (de)Vor dem Ruhrpott-Duell: Die bekanntesten Fußball Derbys in Deutschland. TVSportguide.de (27 februari 2021). Gearchiveerd op24 juni 2021. Geraadpleegd op7 mei 2022.
  2. Het slotakkoord van een pure liefhebber: waarom Klaas-Jan Huntelaar voor Schalke 04 koos VI.nl, 28 januari 2021.Gearchiveerd op 7 juli 2023.
  3. Roemloos einde dreigt voor crisisclub Schalke 04AD, 5 maart 2021.Gearchiveerd op 16 april 2021.
  4. Inktzwarte dag voor Huntelaar en co: hulpeloos Schalke 04 gedegradeerd VI.nl, 20 april 2021
  5. Schalke 04 heeft de roebels van hoofdsponsor Gazprom niet langer nodig. sporza.be. Gearchiveerd op21 maart 2022.
  6. Schalke 04 vindt met nieuwe shirtsponsor Vivawest vervanger voor Gazprom Sporza.be, geraadpleegd op 8 maart 2022.Gearchiveerd op 25 maart 2022.
  7. Islamgeleerde keurt Schalkelied goed, IKON/De Pers (7 augustus 2009).
  8. Bijval voor clublied Schalke, website NUsport (5 augustus 2009).
·Overleg sjabloon (de pagina bestaat niet) ·Sjabloon bewerken
Logo van FC Schalke 04
Seizoenspagina'sFC Schalke 04

2010/11 ·2011/12 ·2012/13 ·2013/14 ·2014/15

Vlag van Duitsland
·Overleg sjabloon (de pagina bestaat niet) ·Sjabloon bewerken
Vlag van Duitsland
Schalke 04 – seizoen 2025/26

1 Karius ·2 Sánchez ·4 Kuruçay ·5 T. Becker ·6 Schallenberg ·7 Gomis ·8 Younes ·9 Sylla ·10 Ba ·11 Lasme ·14 Bachmann ·15 Højlund ·16 Zalazar ·17 Gantenbein ·18 Antwi-Adjei ·19 KaramanAanvoerder ·22 Cissé ·23 El-Faouzi ·25 Katić ·26 Kalas ·27 Porath ·28 Heekeren ·30 Donkor ·33 V. Becker ·37 Grüger ·39 Remmert ·41 Matriciani ·43 Ayhan ·47 Tchibara ·Coach: Muslić·Assistent-coach: Hoogland·Keeperstrainer: Ünlü

Vlag van Duitsland
·Overleg sjabloon (de pagina bestaat niet) ·Sjabloon bewerken
Vlag van Duitsland
2. Bundesliga – Seizoen 2025/26

Arminia Bielefeld ·VfL Bochum ·Eintracht Braunschweig ·Darmstadt 98 ·Dynamo Dresden ·Fortuna Düsseldorf ·SV Elversberg ·Greuther Fürth ·Hannover 96 ·Hertha BSC ·1. FC Kaiserslautern ·Karlsruher SC ·Holstein Kiel ·1. FC Magdeburg ·SC Preußen Münster ·1. FC Nürnberg ·SC Paderborn ·FC Schalke 04 ·

Vlag van Duitsland
·Overleg sjabloon (de pagina bestaat niet) ·Sjabloon bewerken
Vlag van Duitsland
Regionalliga West – seizoen 2025/26

1. FC Bocholt ·VfL Bochum II ·Bonner SC ·Borussia Dortmund II ·Fortuna Düsseldorf II ·FC Gütersloh ·1. FC Köln II ·SC Fortuna Köln ·Sportfreunde Lotte ·Borussia Mönchengladbach II ·Rot-Weiß Oberhausen ·SC Paderborn 07-II ·SV Rödinghausen ·FC Schalke 04 II ·Sportfreunde Siegen ·SSVg Velbert ·SC Wiedenbrück 2000 ·Wuppertaler SV

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=FC_Schalke_04&oldid=69962649"
Categorieën:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp