Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Naar inhoud springen
Wikipediade vrije encyclopedie
Zoeken

Samir Handanovič

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanafSamir Handanovic)
Samir Handanovič
Samir Handanović (2015)
Samir Handanović (2015)
Persoonlijke informatie
Volledige naamSamir Handanovič
Geboortedatum14 juli1984
GeboorteplaatsLjubljana,Joegoslavië
Lengte193[1] cm
BeenRechts
PositieKeeper
Jeugd
Vlag van Slovenië ND Slovan
Vlag van SloveniëNK Domžale
Senioren *
SeizoenClubW(G)
2003–2004
2004
2004–2012
2005
2006
2006–2007
2012–2023
Vlag van SloveniëNK Domžale
Vlag van SloveniëNK Zagorje
Vlag van ItaliëUdinese
Vlag van ItaliëTreviso
Vlag van ItaliëLazio
Vlag van ItaliëRimini
Vlag van ItaliëInternazionale
11(0)
0(0)
182(0)
3(0)
1(0)
39(0)
380(0)
Interlands
2004–2015Vlag van Slovenië Slovenië81(0)

* Bijgewerkt op 28 augustus 2023
Portaal Portaalicoon  Voetbal

Samir Handanovič (Ljubljana,14 juli1984) is eenSloveens voetballer die dienst deed als doelman. Hij speelde bijna heel zijn carrière voorUdinese enInternazionale. Handanovič kwam van 2004 tot en met 2015 uit voor hetSloveens voetbalelftal, waarvoor hij 81 interlands speelde.[2]

Clubcarrière

[bewerken |brontekst bewerken]

Jeugd

[bewerken |brontekst bewerken]

Handanovič stroomde door vanuit de jeugd vanNK Domžale, waarvoor hij in 2003 debuteerde in de1. SNL. Hij keepte zeven wedstrijden en bracht daarna de tweede seizoenshelft door bij NK Zagorje, een divisie lager.

Udinese

[bewerken |brontekst bewerken]

Handanovič keerde niet terug naar Domžale, maar stapte in juli 2004 transfervrij over naarUdinese. Hier moest hij gaan concurreren metMorgan De Sanctis. Nadat hij in zijn eerste jaar bij Udinese drie speelronden in actie kwam, verhuurde de Italiaanse club hem in 2005/06 aanTreviso enLazio en gedurende 2006/07 aanRimini. Bij die eerste twee kwam hij sporadisch in actie, maar bij Rimini kreeg hij bijna een vol seizoen speeltijd in deSerie B. Toen Handanovič in juni 2007 terugkeerde bij Udinese was De Sanctis net daarvoor vertrokken naarSevilla. Coach Giovanni Galeone benoemde hem daarop tot nieuwe eerste doelman. Dat bleef hij daarna vijf seizoenen lang. Handanovič keepte in die tijd bijna 180 wedstrijden in de Serie A en bevond zich daarbij op bijna alle posities op de ranglijst. Na twee seizoenen in de middenmoot, eindigden Udinese en hij in 2009/10 net boven de degradatiestreep. Na dit dieptepunt volgden in 2010/11 en 2011/12 een vierde en derde plaats in de eindstand, de beste prestatie van de Italiaanse club sinds 1997/98. Handanovič en zijn ploeggenoten mochten zodoende twee jaar op rij aantreden in de voorronde van deChampions League. Daarin kwamen ze alleen eerst niet langsArsenal en daarna ook niet voorbijBraga.

Internazionale

[bewerken |brontekst bewerken]

Handanovič verruilde Udinese in juli 2012 voorInternazionale. Dat betaalde 11 miljoen euro voor zijn diensten en droeg daarnaast ook de helft van de transferrechten vanDavide Faraoni over.[3] Handanovič werd bij Internazionale meteen eerste doelman. Daarmee was hij de opvolger vanJúlio César, die vlak na zijn komst vertrok. Hij bleef elf seizoenen in dienst bij Inter en was in de eerste tien daarvan onomstreden als eerste doelman. Alleen in 2022/23 wisselde coachSimone Inzaghi meer dan eens tussen hem en nieuwkomerAndré Onana. Handanovič eindigde met Inter zeven keer in de top 4 van deSerie A. Hij mocht in 2018/19 voor het eerst aantreden in het hoofdtoernooi van de Champions League. Daarin speelde hij dat jaar tegenTottenham Hotspur,PSV enFC Barcelona. Daarna volgden nog vier seizoenen met deelname aan de Champions League. Handanovič behoorde in 2020/21 tot de vaste kern van het team dat de club voor het eerst sinds 2010/11 weer landskampioen maakte. Die titel liepen zijn ploeggenoten en hij een jaar eerder nog op één punt mis. Handanovič bereikte in 2019/20 de finale van deEuropa League met zijn teamgenoten. Nadat ze in de poulefase van deChampions League derde werden achterFC Barcelona enBorussia Dortmund, versloegen ze in de knock-outfase van de Europa LeagueLoedogorets,Getafe,Bayer Leverkusen enSjachtar Donetsk. Inter en hij kwamen in de finale ook met 0–1 voor tegenSevilla, maar verloren daarna alsnog met 3–2. Handanovič won in zowel 2021/22 als 2022/23 de Italiaanse beker met Inter. Hij behoorde in 2022/23 ook tot het team dat de finale van de Champions League bereikte, alleen kwam hij tijdens dit toernooi zelf niet in actie. De bekerfinale tegenFiorentina op 24 mei 2023 was Handanovič 455e en laatste officiële wedstrijd voor Internazionale.

Clubstatistieken

[bewerken |brontekst bewerken]
SeizoenClubCompetitieCompetitieBekerEuropeesOverigTotaal
Wed.Dlp.Wed.Dlp.Wed.Dlp.Wed.Dlp.Wed.Dlp.
2003/04NK DomzaleVlag van SloveniëPrvaliga7000000070
2004/05UdineseVlag van ItaliëSerie A3020001060
2005/06Treviso3000000030
Lazio Roma1000000010
2006/07RiminiVlag van ItaliëSerie B390200000410
2007/08UdineseVlag van ItaliëSerie A350100010360
2008/093401010000450
2009/10370300000400
2010/11350000000350
2011/123801012000510
2012/13Internazionale3503010000480
2013/14360100000370
2014/15370003000400
2015/16360200000380
2016/17370105000430
2017/18380100000390
2018/193801010000490
2019/203503010000480
2020/21370406000470
2021/22370408010500
2022/23140200000160
Carrière totaal6120320740307210

Bijgewerkt tot en met 28 augustus 2023.

Interlandcarrière

[bewerken |brontekst bewerken]

Handanovič debuteerde op 17 november 2004 in hetSloveens voetbalelftal, tijdens een oefeninterland tegenSlowakije. In de jaren die volgden concurreerde hij met Borut Mavrič voor de positie van eerste doelman. Dat pakte soms in zijn voordeel uit, op andere momenten niet. ToenMatjaž Kek in 2007 aantrad als bondscoach, werd Handanovič onbetwist eerste doelman van de nationale ploeg.

Handanovič wist zich met Slovenië niet te plaatsen voor hetEK 2008, maar daarna wel voor hetWK 2010. Ook hierop keepte hij ale drie de wedstrijden van de Slovenen. Na de poulefase zat het toernooi erop. Dat was meteen het laatste eindtoernooi voor Handanovič. Zijn ploeggenoten en hij plaatsten zich niet voor hetEK 2012, hetWK 2014 noch hetEK 2016. Nadat hij na een dubbele play-off tegenOekraïne het laatstgenoemde toernooi misliep, kondigde Handanovič na 81 interlands aan dat hij stopte als international.

Erelijst

[bewerken |brontekst bewerken]
Competitie
AantalJaren
Vlag van Italië Internazionale
Kampioen Serie A1x2020/21
Coppa Italia2x2021/22, 2022/23
Supercoppa3x2021,2022,2023
Individueel
Sloveens voetballer van het jaar3x2009, 2011, 2012

Zie ook

[bewerken |brontekst bewerken]
Bronnen, noten en/of referenties
Vlag van Slovenië
Vlag van Slovenië
Sloveens voetbalelftalWK 2010

1 S. Handanovič ·2 Brečko ·3 Džinić ·4 Šuler ·5 Cesar ·6 Ilić ·7 Pečnik ·8 KorenAanvoerder ·9 Ljubijankič ·10 Birsa ·11 Novakovič ·12 J. Handanovič ·13 Jokić ·14 Dedič ·15 Krhin ·16 Šeliga ·17 Kirm ·18 Radosavljevič ·19 Fileković ·20 Komac ·21 Stevanovič ·22 Mavrič ·23 Matavž ·Coach: Kek

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Samir_Handanovič&oldid=66893514"
Categorie:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp