DeSalomonseilanden (ookSolomoneilanden genaamd,Engels:Solomon Islands) zijn een eilandengroep in het westelijk deel van deGrote of Stille Oceaan ten oosten vanNieuw-Guinea die sinds 1978 een onafhankelijke staat vormen.
De eilanden zijn alsCommonwealth Realm lid van het (Britse)Gemenebest van Naties. De oppervlakte van de eilanden samen bedraagt 28.896 km² en er wonen 685.097 (2020) mensen. De hoofdstadHoniara ligt op het eiland Guadalcanal en telt ongeveer 40.000 inwoners.
Op de Salomonseilanden worden ruim 70 talen gesproken. De nationale taal is de Melanesische variant van het Engels, een (pidgin-taal). Ook al waren de Salomonseilanden een Britsprotectoraat, het Engels is men hier over het algemeen niet machtig.
De bevolking leeft vooral vanlandbouw,visserij enbosbouw. Veel producten, onder meer benzine, moeten worden geïmporteerd. De eilanden zijn rijk aan mineralen, waaronderlood,zink,nikkel engoud.
Waarschijnlijk arriveerden de eerste bewoners omstreeks 30.000 jaar v Chr.[4] Latere kolonisten (omstreeks 4000 jaar v Chr.) introduceerden nieuwe vormen van cultuur, waaronder deuitleggerkano.
In 1568 zette de SpanjaardAlvaro de Mendaña de Neira voet aan wal. Hij vertrok vanuitPeru en was op zoek naar het legendarischeOphir, waarSalomo zijn goud vandaan haalde, en gaf de eilanden daarom hun huidige naam. In augustus 1568 ging hij terug naar Peru. In de 19e eeuw volgden andere Europeanen, vrijwel allen handelaren (waaronderslavenhandelaren) enmissionarissen. Een deel van de bevolking heeftblond haar, maar dit kenmerk staat los van de Europese kolonisatie.
Het Britse protectoraat (deBritse Salomonseilanden) dateert van 1893, toen hetVerenigd Koninkrijk zich de eilanden toe-eigende. In deTweede Wereldoorlog, tijdens deSlag om de Salomonseilanden, is er hevig gevochten op en rond de eilanden, waarbij aan beide zijden vele schepen en vliegtuigen verloren zijn gegaan. In juli 1942 landden deJapanners op heteiland Guadalcanal, waarna een bittere strijd van zes maanden met deVerenigde Staten volgde. Meer dan 24.000 soldaten kwamen om en de Japanners moesten zich noordwaarts terugtrekken.
Zelfbestuur kregen de eilanden in 1976, deonafhankelijkheid volgde in 1978. Vanaf 1998 begon eenburgeroorlog, waarbij demensenrechten onder druk stonden. In december 2001 werden parlementsverkiezingen gehouden als onderdeel van een vredesproces.Allan Kemakeza werd de nieuwepremier, hoewel hij kort tevoren op verdenking van verduistering van staatsgelden uit het ambt van regeringschef was gezet. De datum voor inlevering van wapens door de verscheidenemilities, oorspronkelijk gepland in 2000, is meermalen verschoven.
Eind 2001 was het landfailliet. Debuitenlandse schulden werden niet meer betaald, noch de lonen van de ambtenaren. Sindsdien is het land afhankelijk van buitenlandseontwikkelingshulp. Veelbesproken zijn de donaties van onder andere Taiwan, dat hiervoor in ruil tot2019 diplomatieke erkenning ontving; daarna volgde voorzichtige politieke toenadering tot deChinese Volksrepubliek. Door buitenlandse hulp is de economische en de veiligheidssituatie aanzienlijk verbeterd. Het toerisme, alhoewel voorbehouden aan avontuurlijke reizigers, begint een steeds grotere economische rol te spelen.
In 2007 werden de inwoners opgeschrikt door eentsunami. Hierbij werden dorpen met de grond gelijk gemaakt en vielen 52 doden.
In november2021 waren er wijdverspreide onlusten op de eilanden, waarbij 3 doden vielen.[6] De demonstranten voelden zich achtergesteld door de regering. Ook klonk er woede over de toenadering van de eilandengroep tot China. Premier Sogavara had de betrekkingen met Taiwan verbroken, ten gunste van China. In maart2022 tekende de regering van de Salomonseilanden met deChinese Volksrepubliek (PRC) een intentieverklaring over samenwerking op het gebied van openbare veiligheid, o.a. bewapening en training van depolitie. Westerse landen vrezen, dat dit kan leiden tot militaire samenwerking met, en in het uiterste scenario tot een kolonisatie door China.
De Salomonseilanden zijn eenCommonwealth realm. Het staatshoofd is de Britse koningCharles III als zijnde de Koning van de Salomonseilanden. Het staatshoofd wordt in de praktijk vertegenwoordigd door eengouverneur-generaal.
In december 2002 werden twee eilanden geraakt door het oog van decycloon Zoe, een tropische storm van de zwaarste categorie met windsnelheden tot 300 km/h. De cycloon veroorzaakte een opstuwing van het zeewater met 5 meter. De getroffen eilanden warenTikopia,Fatutaka enAnuta waarop in totaal 3000 tot 4000 mensen wonen. Tikopia is het grootste en is 5 kilometer lang. Dit zijn vulkanische eilanden van de Santa Cruzgroep. DeSanta Cruzeilanden liggen op 960 kilometer afstand van Honiara en zijn alleen per schip bereikbaar, want er is geen luchthaven. Volgens de berichten waren de verwoestingen enorm, maar de meeste mensen hebben zich in veiligheid kunnen brengen.
Op1 april 2007 vond in de buurt van de Salomonseilanden een hevigezeebeving plaats met kracht 8,1 op deschaal van Richter. Het epicentrum lag op zo'n 40 km van het eiland Gizo.
Een uur of twee na de beving trof eentsunami de Salomonseilanden. Een watermassa van enkele meters hoog veroorzaakte grote schade aan diverse plaatsen, waarbij enkele tientallen slachtoffers vielen en duizenden mensen dakloos werden.
.svg)
.svg)
