Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Naar inhoud springen
Wikipediade vrije encyclopedie
Zoeken

SSC Napoli

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Napoli
SSC Napoli
NaamSocietà Sportiva Calcio Napoli
BijnaamGli Azzurri
I Partenopei
Opgericht1926
Heropgericht in2004
PlaatsNapels
StadionStadio Diego Armando Maradona
Capaciteit54.726
VoorzitterVlag van ItaliëAurelio De Laurentiis
EigenaarVlag van Italië Filmauro
Sportief directeurVlag van Italië Giovanni Manna
TrainerVlag van ItaliëAntonio Conte
Topscorer(s)Vlag van BelgiëDries Mertens(148)
Meeste wedstrijdenVlag van SlowakijeMarek Hamšík(520)
(Hoofd)­sponsorMSC Cruises
KledingmerkEA7
CompetitieSerie A (2025/26)
WebsiteOfficiële website
Thuis
Uit
Alternatief
Geldig voor 2025/26
Portaal Portaalicoon  Voetbal

Società Sportiva Calcio Napoli (SSC Napoli) is een Italiaansevoetbalclub uitNapels die uitkomt in deSerie A. De club werd officieel in 1926 opgericht maar de geschiedenis van de club gaat terug tot 1904 met de oprichting vanNaples Foot-Ball & Cricket Club dat in 1922 fuseerde metInternazionale Napoli (opgericht in 1912) en werd zoFBC Internaples. Na vier seizoenen werd de naam gewijzigd in AC Napoli.

Eindjaren tachtig kende de club grote successen metDiego Maradona. Met de Argentijnse sterspeler won Napoli twee keer het landskampioenschap, deUEFA Cup en deCoppa Italia. Daarna zakte de club af en raakte in financiële problemen.

In 2004 werd de club failliet verklaard. Hoewel de club financieel gered werd, kreeg Napoli geen licentie voor de Serie B (er is zelfs een ontmoeting op regeringsniveau in hetPalazzo Chigi geweest). De Italiaanse voetbalbond was echter onverbiddelijk en het failliete AS Napoli kreeg geen licentie. Een nieuwe club met een nieuwe naam (en minder schulden) werd desondanks toegelaten in de Serie C1. De club werd hernoemd alsNapoli Soccer en promoveerde na twee seizoenen weer naar deSerie B. Het seizoen 2006/2007 werd vervolgens achterJuventus FC op een tweede plek afgesloten, waardoor men na zes jaar afwezigheid terugkeerde in deSerie A.

Geschiedenis

[bewerken |brontekst bewerken]

Internaples

[bewerken |brontekst bewerken]

In het eerste seizoen werd Internaples tweede in de groepsfase van de provincieCampania en stootte door naar de halve finale van Zuid-Italië, maar daar werd de club laatste. Ook het volgende seizoen bereikte de club de halve finale en werd nu voorlaatste. In1924/25 werd Internaples al in de eerste ronde uitgeschakeld. Maar het volgende seizoen was de club helemaal terug en werd groepswinnaar in zowel de eerste ronde als in de halve finale. In de finale om de titel van Zuid-Italië werd de club met 6-1 vernederd doorAlba Roma, in de terugwedstrijd kon de club nog gelijk spelen maar was desalniettemin uitgeschakeld.

Op 1 augustus 1926 besloten de leden van Internaples om een nieuwe naam voor hun club te zoeken. Giorgio Ascarelli werd de eerste voorzitter vanAssociazione Calcio Napoli

Associazione Calcio Napoli: 1926

[bewerken |brontekst bewerken]

Toen het nieuwe seizoen startte was het competitiesysteem in Italië veranderd, geen provinciale voorrondes meer maar twee groepen van 10 clubs, voornamelijk clubs uit het noorden van het land, die ook de betere resultaten behaalden. Napoli werd laatste met slechts één schamel puntje op 18 wedstrijden.

Napoli degradeerde niet en werd opnieuw toegelaten tot de competitie en werd nu negende op elf clubs. Het volgende seizoen ging nog beter toen een gedeelde achtste plaats werd bereikt op zestien clubs. Dit volstond net om geselecteerd te worden voor deSerie A die het volgende seizoen van start ging.

Serie A: Jaren 30

[bewerken |brontekst bewerken]

Bij de start van de Serie A in1929/30 werd de club knap vijfde.Een van de grote helden van de club uit die tijd wasAttila Sallustro die als kind met zijn familie vanParaguay naar Napels verhuisd was. Door zijn goede achtergrond nam Sallustro geen salaris aan van de club, maar kreeg wel een luxueuze auto. Samen met Marcello Mihalic werden zij de eerste spelers van Napoli die geselecteerd werden voor hetnationaal voetbalelftal.

De volgende zes seizoenen bleef de club in de top 10 eindigen en werd twee keer derde onder de legendarische Engelse trainerWilliam Garbutt. Een andere opmerkelijke speler uit deze tijd wasAntonio Vojak die in 1929 vanJuventus FC naar Napoli kwam en 102 doelpunten in 190 wedstrijden scoorde.Guillermo Stábile, die topscorer werd op het eersteWK in 1930 speelde in seizoen1935/36 voor de club.

Eind jaren dertig ging het minder voor de club met wisselvallige resultaten en een flirt met degradatie in 1937 en 1940, dat laatste seizoen werden ze enkel op basis van een beter doelsaldo gered. Het vorige seizoen eindigde de club nog vijfde. In 1942 volgde de onvermijdelijke degradatie naar deSerie B. Napoli kon niet meteen terugkomen met een derde plaats achterBrescia Calcio. Daarna werd de competitie stilgelegd omdat de oorlogshandelingen van WO II Italië bereikten.

Naoorlogse tijd

[bewerken |brontekst bewerken]

Na deTweede Wereldoorlog werd het eerste seizoen onderverdeeld in Noord- en Zuid-Italië. Napoli eindigde aan de top van het klassement samen metAS Bari en plaatste zich voor de finaleronde waar het de traditionele teams voor moest laten gaan. Toen de Serie A in het volgende seizoen weer helemaal van start ging werd Napoli opnieuw geselecteerd.

Na een knappe zevende plaats werd de club 21ste en laatste in de1947/48. Twee jaar later werd de club kampioen van de Serie B. De terugkeer in de Serie A werd met een zesde plaats gevierd en ook de volgende vier seizoenen wist de club in de top zes te eindigden. Eind jaren vijftig ging de club op en neer. Na twee mindere seizoenen werd in 1958 de vierde plaats behaald.

De jaren zestig begonnen slecht met een degradatie in 1961. Het volgende seizoen werd de club tweede in de Serie B en promoveerde terug maar de grootste prestatie dat jaar was de overwinning tegenSpal in deCoppa Italia, voor het eerst won een tweedeklasser deze beker.

Het bekersucces werd niet doorgetrokken naar de competitie want er volgde een nieuwe degradatie. Op 25 juni 1964 werd de naam AC Napoli veranderd inSocietà Sportiva Calcio Napoli, het volgende seizoen promoveerde de club opnieuw en werd knap derde in de Serie A, de hoogste plaats tot dan toe. In 1968 was de club dicht bij de landstitel toen de tweede plaats achterAC Milan werd behaald.

Jaren 70: opmars

[bewerken |brontekst bewerken]

In de jaren zeventig ging de club met spelers alsDino Zoff,José Altafini enAntonio Juliano verder op zijn elan en werd derde in 1971 en 1974.

In seizoen1974/75 kwam de club het dichtste bij de titel tot dan toe, Juventus haalde slechts twee puntjes meer. Het volgende seizoen werd voor de tweede keer de beker gewonnen, dit keer won de club de finale met 4-0 vanHellas Verona. In deAnglo-Italian League Cup versloeg Napoli het EngelseSouthampton FC met 4-1 over twee wedstrijden. Het volgende seizoen nam de club deel aan de Europacup II en bereikte de halve finale, het verste ooit in een Europese campagne tot dan toe. In de halve finale was het BelgischeRSC Anderlecht te sterk. Eind jaren zeventig eindigde de club nog in de top zes.

Het Maradona tijdperk en Europees succes

[bewerken |brontekst bewerken]

De jaren tachtig startten vrij goed met een derde en vierde plaats maar het duurde tot de komst van de ArgentijnseDiego Maradona die transfereerde vanFC Barcelona totdat Napoli op de wereldkaart gezet werd, alhoewel het succes niet meteen kwam. De club moest hard werken. Na een achtste plaats in 1985 werd de club derde in het daaropvolgende seizoen.1986/87 werd het jaar van Napoli, toen de club onder leiding van trainer-coachOttavio Bianchi 'eindelijk' descudetto won. Napoli werd ook de eerste en tot dusver enige club uit het vasteland van Zuid-Italië die de titel kon winnen. Met een 4-0 winst tegenAtalanta Bergamo in de bekerfinale maakte de club het feestje compleet.

Het succes trok zich niet door naar Europa en in de eerste ronde van deEuropacup I werd Napoli uitgeschakeld doorReal Madrid CF. Door een tweede plaats in de Serie A kwalificeerde de club zich voor de strijd om deUEFA Cup. Op weg naar de finale schakelde de club Juventus enFC Bayern München uit. De finale tegenVfB Stuttgart werd beslecht in twee wedstrijden, en Napoli won de eerste wedstrijd met 2-1 door goals vanDiego Maradona enCareca. Hier voerde Maradona zijn beroemde live is life act op. De terugwedstrijd eindigde in een 3-3 gelijkspel waardoor Napoli voor het eerst een Europese beker won. Dat jaar werd ook de bekerfinale gehaald, maar wel verloren vanSampdoria Genua.

In 1990 werd de landstitel voor de tweede keer binnen gehaald, ditmaal onder leiding vanAlberto Bigon. Datzelfde jaar vond hetWK plaats in Italië. Maradona spoorde de Napolitanen aan om te supporteren voor Argentinië in plaats voor Italië waarvan het team voornamelijk was opgesteld met spelers uit Noord-Italië. De tifosi van Napoli reageerden met een spandoek waarop stond "Maradona, jij bent onze liefde, maar Italië is ons bloed". Maradona was ontroerd omdat het stadion van Napoli het enige was dat het Argentijnse volkslied niet uitfloot. Aan het begin van het volgende seizoen won Napoli de Italiaanse supercup tegenJuventus FC met 5-1, de laatste grote trofee voor de club. De uitslag was een record voor een supercup wedstrijd, dat tot op heden nog niet is verbroken. In 1991 werd Maradona betrapt op het gebruik vancocaïne en verliet hij de club, die in een financiële crisis zat. Maradona zal ongetwijfeld voor eeuwig als beste speler van de club geboekstaafd staan en zelf zei hij dat zijn liefde voor Napoli bijna zo groot is als voor zijn thuisteamCA Boca Juniors.

Teloorgang

[bewerken |brontekst bewerken]

Na het seizoen 1990/91 en het vertrek van Maradona ging het langzaam slechter met Napoli, mede door de financiële problemen. Een voor een gingen spelers zoalsGianfranco Zola,Daniel Fonseca enCareca weg. De vierde plaats in 1992 was de laatste hoge positie voor de club voor lange tijd.

In 1997 werd wel de bekerfinale gehaald en verloren vanVicenza Calcio, in de competitie ging het slechter en in 1998 degradeerde de club naarSerie B met slechts twee gewonnen wedstrijden in dat seizoen.

Na een tweede plaats in 2000 keerde de club terug naar de Serie A maar opnieuw volgde degradatie.US Lecce enHellas Verona hadden één punt meer dan Napoli en bleven zo in Serie A.

In 2001 miste de club op een haar na de promotie, het gevolg hiervan was dat de club in een nog dieper dal verzeild geraakte. Het volgende seizoen werd de club zestiende en had een schuldenberg van 70 miljoen euro. In augustus 2004 werd de club failliet verklaard.

Heroprichting onder De Laurentiis

[bewerken |brontekst bewerken]

Dankzij filmproducerAurelio De Laurentiis werd een nieuwe club opgericht,Napoli Soccer met de bedoeling dat de stad Napels niet zonder professioneel voetbalteam zou blijven. Soccer startte in deSerie C1 en miste net de promotie in de play-offs vanUS Avellino.

In 2005/06 werd Napoli kampioen en stelde na een 2-0-overwinning opPerugia Calcio de promotie al veilig op 15 april. Ondanks het feit dat de club in zo’n lage klasse speelde bleef de club een van het grootste aantal supporters van het land hebben met vaak meer toeschouwers dan clubs uit de Serie A. Het hoogste aantal was 51.000, een record voor de Serie C. In mei 2006 werd terug de oude naam SSC Napoli aangenomen.

Opnieuw naar de Serie A

[bewerken |brontekst bewerken]

Bij terugkeer in de Serie B draaide Napoli het hele seizoen in de bovenste tabelhelft mee.Juventus, dat door een omkoopaffaire in de Serie B belandde, ging met de titel aan de haal en Napoli vocht samen metGenoa CFC voor de tweede plaats die ook automatische promotie betekende. Napoli haalde het en speelde vanaf hetseizoen 2007/08 opnieuw in de Serie A. Napoli eindigde daarin onder leiding van trainer-coachEdoardo Reja op de achtste plaats. Die gaf recht op deelname aan deUEFA Intertoto Cup. Twee ontmoetingen metPanionios uitGriekenland won Napoli beide met 1-0. Zo plaatst het zich voor de voorronde van deUEFA Cup. Daarin kwamen de Italianen uit tegenKS Vllaznia Shkodër. Napoli won uit met 0-3 en thuis met 5-0. Het hoofdtoernooi van de UEFA Cup was bereikt. In de eerste ronde kwam Napoli uit tegenBenfica. Op 20 mei 2012 wist Napoli de tot dan toe ongeslagen kampioen Juventus met 2-0 te verslaan in de eindstrijd om deCoppa Italia.

In hetseizoen 2017/18 ging Napoli na achttien wedstrijden alleen aan de leiding in de Serie A, met een punt voorsprong op titelverdediger Juventus. Op 23 december 2017 werdMarek Hamšík de nieuwe all-time topscorer van Napoli. De middenvelder uitSlowakije maakte zijn 116de treffer voor de club uit het zuiden van Italie, waarmee hij het record vanDiego Maradona verbrak. Hamšík maakte na 39 minuten spelen op aangeven vanDries Mertens de 3-2 in een thuiswedstrijd tegenUC Sampdoria, dat kort daarvoor nog met 1-2 aan de leiding ging.[1] Die treffer was meteen de winnende.

Napoli eindigde het seizoen als tweede, met vier punten achterstand op kampioen Juventus, waardoor de ploeg zich direct plaatste voor de hoofdfase van deUEFA Champions League 2018/19. Daarna ontdeed de clubleiding zich van trainerMaurizio Sarri.[2] De coach die de club drie keer op rij naar de Champions League had gebracht, had nog een contract tot medio 2020. Hij werd vervangen doorCarlo Ancelotti, die voor drie jaar tekende. Echter behaalde Ancelotti niet de gewenste resultaten en werd hij al snel opgevolgd doorGennaro Gattuso. Onder Gattuso vielen de resultaten eveneens tegen en werd hij opgevolgd doorLuciano Spalletti.

Derde kampioenschap

[bewerken |brontekst bewerken]

Onder Spalletti stond de ploeg in 2021/22 enkele weken aan kop van de competitie. De club behaalde in de tweede seizoenshelft mindere resultaten waardoor de jacht op de derde scudetto werd uitgesteld. Hetdaaropvolgende seizoen begon voor de club voortvarend. Enkele belangrijke spelers van de voorgaande seizoenen, zoalsDries Mertens,Lorenzo Insigne enFabián Ruiz vertrokken uit Napels. Daarnaast waren per ingang van het seizoen 2022/23 veel nieuwe spelers waren binnengehaald (bijvoorbeeldChvitsja Kvaratschelia enKim Min-Jae). Binnen de ploeg wist Spalletti een hechte teamband te creëren. Hierdoor kwamen de, tot dan toe veelal onbekende, spelers goed tot hun recht.

In deChampions League kon de ploeg zich laten zien aan het wereldwijde publiek. Hier werden tevens goede resultaten geboekt, in de groepsfase kwam de ploeg maar liefst 20 keer tot scoren. In de volgende ronde won de club na twee wedstrijden vanEintracht Frankfurt (2-0 en 3-0). Waarna de ploeg werd geloot tegenAC Milan. Hier werd in de eerste wedstrijd verloren met 1-0. In de terugwedstrijd kon dat niet meer worden rechtgezet en werd zodoende uitgeschakeld in de Champions League.

Enkele weken later werd de eerste kampioenswedstrijd gespeeld in de Serie A. Dit was tegen thuisSalernitana. Door Napoli moest hier worden gewonnen worden in het eigenStadio Diego Armando Maradona. Echter speelde de ploeg hier gelijk en werd het officiële kampioenschap uitgesteld tot de midweekse wedstrijd tegenUdinese. Deze wedstrijd werd gespeeld op 4 mei. Ook hier speelde de ploeg gelijk, ditmaal was het genoeg voor het kampioenschap. Dit was de derde titel in de geschiedenis van de club. De speler,Diego Maradona, die medeverantwoordelijk was voor de vorige titels (1987 en 1990) wordt nog altijd veel geëerd in Napels en omstreken.

Erelijst

[bewerken |brontekst bewerken]
CompetitieAantalJaren
Internationaal
UEFA Intertoto Cup1x2008 (1 van 11)
UEFA Cup1x1989
Anglo-Italian League Cup1x1976
Alpencup1x1966
Nationaal
Serie A4x1987, 1990,2023,2025
Coppa Italia6x1962, 1976,1987,2012,2014,2020
Supercoppa Italiana2x1990, 2014

Clubcultuur

[bewerken |brontekst bewerken]

Mascotte

[bewerken |brontekst bewerken]

Nadat de club werd opgericht, had men aanvankelijk gekozen voor een paard als mascotte. Echter toen de club ergens in de jaren 30 tijdens de competitie niet verder kwam dan 1 gelijkspel op alle wedstrijden, besloten supporters van de club de mascotte te veranderen in een ezel. Ook nu nog is de ezel de mascotte van de club.

Eerste elftal

[bewerken |brontekst bewerken]

Selectie

[bewerken |brontekst bewerken]
Nr.NaamSindsContractVorige club
Doelmannen
1Vlag van ItaliëAlex Meret20192027Vlag van ItaliëUdinese
14Vlag van ItaliëNikita Contini20152025Vlag van Italië Napoli U19
32Vlag van ServiëVanja Milinković-Savić (huur)20252025Vlag van ItaliëTorino
Verdedigers
3Vlag van SpanjeMiguel Gutiérrez20242027Vlag van SpanjeGirona
4Vlag van ItaliëAlessandro Buongiorno20242029Vlag van ItaliëTorino
5Vlag van BraziliëJuan Jesus20212026Vlag van ItaliëAS Roma
13Vlag van KosovoAmir Rrahmani20202027Vlag van ItaliëHellas Verona
17Vlag van UruguayMathías Olivera20222030Vlag van SpanjeGetafe
22Vlag van ItaliëGiovanni Di Lorenzo20192028Vlag van ItaliëEmpoli
30Vlag van ItaliëPasquale Mazzocchi20242027Vlag van ItaliëSalernitana
31Vlag van NederlandSam Beukema20252030Vlag van ItaliëBologna
37Vlag van ItaliëLeonardo Spinazzola20242026Vlag van ItaliëAS Roma
Middenvelders
6Vlag van SchotlandBilly Gilmour20242029Vlag van EngelandBrighton & Hove Albion FC
8Vlag van SchotlandScott McTominay20242028Vlag van EngelandManchester United FC
11Vlag van BelgiëKevin De Bruyne20252027Vlag van EngelandManchester City FC
26Vlag van ItaliëAntonio Vergara20142026Eigen jeugd
68Vlag van SlowakijeStanislav Lobotka20202027Vlag van SpanjeCelta de Vigo
94Vlag van MaliColi Saco20212026Vlag van ItaliëAC Milan
99Vlag van KameroenA. Zambo Anguissa20222027Vlag van EngelandFulham
20Vlag van Noord-MacedoniëEljif Elmas (huur)20252025Vlag van DuitslandRB Leipzig
Aanvallers
7Vlag van BraziliëDavid Neres20242028Vlag van PortugalSL Benfica
9Vlag van BelgiëRomelu Lukaku20242027Vlag van EngelandChelsea FC
19Vlag van DenemarkenRasmus Højlund (huur)20252025Vlag van EngelandManchester United FC
21Vlag van ItaliëMatteo Politano20212027Vlag van ItaliëInternazionale
27Vlag van ItaliëLorenzo Lucca (huur)20252025Vlag van ItaliëUdinese Calcio
69Vlag van ItaliëGiuseppe Ambrosino/2026Eigen jeugd
70Vlag van NederlandNoa Lang20252030Vlag van NederlandPSV

Laatste update: 29 augustus 2025

FunctieNaamSindsContractVorige club
HoofdtrainerVlag van ItaliëAntonio Conte20242027Vlag van EngelandTottenham Hotspur
Assistent-trainersVlag van Italië Elvis Abbruscato20242027Vlag van ItaliëMantova
Vlag van Italië Gianluca Conte20242027Vlag van EngelandTottenham Hotspur
Vlag van Italië Mauro Sandreani20242027Vlag van ItaliëItalië
Vlag van Italië Cristian Stellini20242027Vlag van EngelandTottenham Hotspur
KeeperstrainersVlag van Italië Marco Giglio20242027Vlag van ItaliëCosenza
Vlag van Spanje Alejandro Rosalen20212027Vlag van ItaliëFiorentina

Laatste update: 6 augustus 2024

Overzichtslijsten

[bewerken |brontekst bewerken]

Eindklasseringen sinds 1946

[bewerken |brontekst bewerken]
  • 1946 5e
    Serie A
  • 1947 8e
    Serie A
  • 1948 21e
    Serie A
  • 1949 6e
    Serie B
  • 1950 1e
    Serie B
  • 1951 6e
    Serie A
  • 1952 6e
    Serie A
  • 1953 4e
    Serie A
  • 1954 5e
    Serie A
  • 1955 6e
    Serie A
  • 1956 14e
    Serie A
  • 1957 12e
    Serie A
  • 1958 4e
    Serie A
  • 1959 9e
    Serie A
  • 1960 13e
    Serie A
  • 1961 17e
    Serie A
  • 1962 2e
    Serie B
  • 1963 16e
    Serie A
  • 1964 8e
    Serie B
  • 1965 2e
    Serie B
  • 1966 3e
    Serie A
  • 1967 4e
    Serie A
  • 1968 2e
    Serie A
  • 1969 7e
    Serie A
  • 1970 6e
    Serie A
  • 1971 3e
    Serie A
  • 1972 8e
    Serie A
  • 1973 9e
    Serie A
  • 1974 3e
    Serie A
  • 1975 2e
    Serie A
  • 1976 5e
    Serie A
  • 1977 7e
    Serie A
  • 1978 6e
    Serie A
  • 1979 6e
    Serie A
  • 1980 11e
    Serie A
  • 1981 3e
    Serie A
  • 1982 4e
    Serie A
  • 1983 10e
    Serie A
  • 1984 12e
    Serie A
  • 1985 8e
    Serie A
  • 1986 3e
    Serie A
  • 1987 1e
    Serie A
  • 1988 2e
    Serie A
  • 1989 2e
    Serie A
  • 1990 1e
    Serie A
  • 1991 8e
    Serie A
  • 1992 4e
    Serie A
  • 1993 12e
    Serie A
  • 1994 6e
    Serie A
  • 1995 7e
    Serie A
  • 1996 12e
    Serie A
  • 1997 13e
    Serie A
  • 1998 18e
    Serie A
  • 1999 9e
    Serie B
  • 2000 4e
    Serie B
  • 2001 17e
    Serie A
  • 2002 5e
    Serie B
  • 2003 16e
    Serie B
  • 2004 14e
    Serie B
  • 2005 3e
    Serie C
  • 2006 1e
    Serie C
  • 2007 2e
    Serie B
  • 2008 8e
    Serie A
  • 2009 12e
    Serie A
  • 2010 6e
    Serie A
  • 2011 3e
    Serie A
  • 2012 5e
    Serie A
  • 2013 2e
    Serie A
  • 2014 3e
    Serie A
  • 2015 5e
    Serie A
  • 2016 2e
    Serie A
  • 2017 3e
    Serie A
  • 2018 2e
    Serie A
  • 2019 2e
    Serie A
  • 2020 7e
    Serie A
  • 2021 5e
    Serie A
  • 2022 3e
    Serie A
  • 2023 1e
    Serie A
  • 2024 10e
    Serie A
  • 2025 1e
    Serie A

Seizoensresultaten sinds 2001

[bewerken |brontekst bewerken]
SeizoenCompetitieNiveauEindstandCoppa ItaliaOpmerking
2000/01Serie AI172e ronde
2001/02Serie BII53e groep 3
2002/03162e groep 6
2003/04141e rondefailliet
2004/05Serie C1 Girone BIII3--
2005/0618e finale
2006/07Serie BII28e finale
2007/08Serie AI88e finale
2008/0912kwartfinale
2009/1068e finale
2010/113kwartfinale
2011/125<Juventus FC 2-0
2012/1328e finaleFinalistSupercoppa >Juventus FC 2-4 n.v.; LigatopscorerVlag van UruguayEdinson Cavani: 29
2013/143<ACF Fiorentina 3-0
2014/155halve finale Supercoppa >Juventus FC 2-2 (6-5 n.s.)
2015/162kwartfinaleLigatopscorerVlag van ArgentiniëGonzalo Higuaín: 36
2016/173halve finale
2017/182kwartfinale
2018/192kwartfinale
2019/207<Juventus FC w.n.s. 0-0
2020/215halve finale< Finalist SupercoppaJuventus FC 0-2
2021/2238e finale
2022/238e finaleLigatopscorer:Vlag van NigeriaVictor Osimhen (26)
2023/24108e finale< Finalist SupercoppaInternazionale 0-1
2024/258e finale
2025/26.

Napoli in Europa

[bewerken |brontekst bewerken]
ZieLijst van Europese wedstrijden van SSC Napoli voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Napoli speelt sinds 1934 in diverse Europese competities. Hieronder staan de competities en in welke seizoenen de club deelnam. De editie die SSC Napoli heeft gewonnen isdik gedrukt.

2011/12, 2013/14, 2014/15, 2016/17, 2017/18, 2018/19, 2019/20, 2022/23, 2023/24, 2025/26
1987/88, 1990/91
2010/11, 2012/13, 2013/14, 2014/15, 2015/16, 2017/18, 2018/19, 2020/21, 2021/22
1962/63, 1976/77
1971/72, 1974/75, 1975/76, 1978/79, 1979/80, 1981/82, 1982/83, 1986/87,1988/89, 1989/90, 1992/93, 1994/95, 2008/09
2008
1966/67, 1967/68, 1968/69, 1969/70
1934, 1966

Bijzonderheden Europese competities:

BijzonderheidDatumTegenstanderUitslagPlaatsNaamAantal
Hoogste overwinning04-10-2022Vlag van NederlandAjax6-1Amsterdam
28-08-2008Vlag van AlbaniëKS Vllaznia Shkodër5-0Napels
17-09-2015Vlag van BelgiëClub Brugge5-0Napels
05-11-2015Vlag van DenemarkenFC Midtjylland5-0Napels
Hoogste nederlaag29-11-1967Vlag van SchotlandHibernian FC0-5Edinburgh
Speler met meeste wedstrijden11-12-2018Vlag van SlowakijeMarek Hamšík80
Speler met meeste doelpunten04-11-2021Vlag van BelgiëDries Mertens28

UEFA Club Ranking: 34 (07-07-2025)

Records & Statistieken

[bewerken |brontekst bewerken]
Top-5 meest gespeelde wedstrijden
Nr.NaamLandPositiePeriodeAantal
1.Marek HamšíkVlag van Slowakije SlowakijeMiddenvelder2007-2019520
2.Giuseppe BruscolottiVlag van Italië ItaliëVerdediger1972-1988508
3.Antonio JulianoVlag van Italië ItaliëMiddenvelder1962-1978501
4.Lorenzo InsigneVlag van Italië ItaliëMiddenvelder2009-2010 / 2012-2022434
5.Dries MertensVlag van België BelgiëAanvaller2013-2022397
Moreno FerrarioVlag van Italië ItaliëVerdediger1977-1988397
Top-5 Doelpuntenmakers
Nr.NaamLandPeriodeAantal
1.Dries MertensVlag van België België2013-2022148
2.Lorenzo InsigneVlag van Italië Italië2009-2010 / 2012-2022122
3.Marek HamšíkVlag van Slowakije Slowakije2007-2019121
4.Diego MaradonaVlag van Argentinië Argentinië1984-1991115
5.Attila SallustroVlag van Italië Italië/Vlag van Paraguay Paraguay1926-1937108
  • t/m 19-08-2025

Bekende (oud-)Gli Azzurri

[bewerken |brontekst bewerken]

Spelers

[bewerken |brontekst bewerken]
ZieLijst van spelers van SSC Napoli voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Trainers

[bewerken |brontekst bewerken]
ZieLijst van trainers van SSC Napoli voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
Bronnen, noten en/of referenties
Mediabestanden
Zie de categorieS.S.C. Napoli vanWikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
·Overleg sjabloon (de pagina bestaat niet) ·Sjabloon bewerken
Seizoenspagina'sSSC Napoli

1989/90 ·1990/91 ·1991/92 ·1992/93 ·1993/94 ·1994/95 ·1995/96 ·1996/97 ·1997/98 ·1998/99 ·1999/00 ·2000/01 ·2001/02 ·2002/03 ·2003/04 ·2004/05 ·2005/06 ·2006/07 ·2007/08 ·2008/09 ·2009/10 ·2010/11 ·2011/12 ·2012/13 ·2013/14 ·2014/15 ·2015/16 ·2016/17 ·2017/18 ·2018/19 ·2019/20 ·2020/21 ·2021/22 ·2022/23 ·2023/24 ·2024/25 ·2025/26

Vlag van Italië
·Overleg sjabloon (de pagina bestaat niet) ·Sjabloon bewerken
Vlag van Italië
Napoli – selectie2025/26

1 Meret ·3 Gutiérrez ·4 Buongiorno ·5 Jesus ·6 Gilmour ·7 Neres ·8 McTominay ·9 Lukaku ·11 De Bruyne ·13 Rrahmani ·14 Contini ·17 Olivera ·19 Højlund ·20 Elmas ·21 Politano ·22 Di LorenzoAanvoerder ·26 Vergara ·27 Lucca ·30 Mazzocchi ·31 Beukema ·32 Milinković-Savić ·35 Marianucci ·37 Spinazzola ·68 Lobotka ·69 Ambrosino ·70 Lang ·99 Zambo Anguissa ·Coach: Conte

Vlag van Italië
·Overleg sjabloon (de pagina bestaat niet) ·Sjabloon bewerken
Vlag van Italië
Serie Aseizoen 2025/26

Atalanta ·Bologna ·Cagliari ·Como ·Cremonese ·Fiorentina ·Genoa ·Hellas Verona ·Internazionale ·Juventus ·Lazio ·Lecce ·Milan ·Napoli ·Parma ·Pisa ·Roma ·Sassuolo .Torino ·Udinese

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=SSC_Napoli&oldid=69893834"
Categorie:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp