| SLAC National Accelerator Laboratory | ||
|---|---|---|
 | ||
 | ||
De toegang tot het SLAC National Accelerator Laboratory | ||
| Geschiedenis | ||
| Opgericht | 1962 | |
| Structuur | ||
| Directeur | Chi-Chang Kao | |
| Doel | niet geclassificeerd onderzoek | |
| Aantal werknemers | 1.700 | |
| Lid van | arXiv | |
| Media | ||
| Website | http://www.slac.stanford.edu | |
HetSLAC National Accelerator Laboratory (vroegerStanford Linear Accelerator Center (SLAC)) is een in1962 inMenlo Park,Californië in deVerenigde Staten opgezet onderzoekslaboratorium. Het bevindt zich een paar kilometer ten westen van de campus vanStanford-universiteit.
SLAC is een van de 17 National Laboratories van deVerenigde Staten. Er wordtwetenschappelijk onderzoek verricht in opdracht van en onder supervisie van hetUnited States Department of Energy (DOE). Andere laboratoria van het DOE van de federale overheid zijn bijvoorbeeldLos Alamos National Laboratory,Lawrence Berkeley National Laboratory enBrookhaven National Laboratory. Het DOE besteedt het dagelijks beheer van het SLAC National Accelerator Laboratory uit aan Stanford University middels een M&O-contract, wat staat voor management en operations.
Het onderzoekscentrum werd in 1962 opgericht als het Stanford Linear Accelerator Center. Het bevindt zich op grond van Stanford University in Menlo Park.
Het SLAC onderzoeksprogramma concentreert zich opexperimenteel entheoretisch research naarelementairedeeltjesfysica metelektronenstralen, naast een bredere scope vanatoomfysica,vastestoffysica,scheikunde,biologie engeneeskunde middelssynchrotronstraling.
De lineairedeeltjesversneller die hier werd gebouwd is met zijn lengte van 3,2 km de langste lineaire versneller te wereld, een versneller die sinds 1966 actief is.Elektronen enpositronen kunnen er mee tot 50GeV versneld worden. De claim is dat het het langste perfect rechte voorwerp in de wereld is. De versneller bevindt zich 9 m onder de grond, en kruist onder meer ondergronds deInterstate 280. Het bovenliggende gebouw is het langste gebouw van de Verenigde Staten.
Maar ook de data uit de Large Area Telescope aan boord van deFermi Gamma-ray Space Telescope is onmisbaar voor onderzoek.
Het onderzoek in het laboratorium leidde mee tot drie bevindingen die werden bekroond met eenNobelprijs voor Natuurkunde:
De ontmoetingsruimte van het SLAC verwierf ook om een andere reden een plaats in de geschiedenis van Silicon Valley. Het was hier dat een aantal bijeenkomsten van deHomebrew Computer Club en andere pioniers van dehomecomputerrevolutie in de latejaren zeventig en de vroegejaren tachtig plaatsvonden.
De American Society of Mechanical Engineers (ASME) riep het SLAC uit tot een van de Historic Mechanical Engineering Landmarks, in een rijtje waar ook onder meer deAandrijving van de Kabeltram van San Francisco, deManitou and Pike's Peak Railway, deMount Washington Cog Railway, deCrawler-transporter, destoommachines van de USS Olympia (C-6), deInterborough Rapid Transit Company, hetSpringfield arsenaal, deSaturn V raket in het Lyndon B. Johnson Space Center, deventilatie van de Holland Tunnel, deIcing research tunnel van het Glenn Research Center, deTokaido Shinkansen, deArecibo radiotelescoop of deBoeing 367-80 thuishoren.
En ook deInstitute of Electrical and Electronics Engineers (IEEE) riep de oprichting van het Stanford Linear Accelerator Center in 1962 uit tot een IEEE milestone.
In 2008 werd de naam gewijzigd naar SLAC National Accelerator Laboratory. Het U.S. Department of Energy (DOE) wilde de naam van het centrum beveiligen alshandelsmerk en Stanford University verzette zich tegen de inname door DOE van Stanford Linear Accelerator Center als handelsmerk.
