Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Naar inhoud springen
Wikipediade vrije encyclopedie
Zoeken

SEA-ME-WE 3

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

SEA-ME-WE 3 of Zuidoost-Azië - Midden-Oosten - West-Europa 3 (Engels : South-East Asia - Middle East - Western Europe 3) is eenoptischeonderzeekabel voor telecommunicatie die Zuidoost-Azië, het Midden-Oosten en West-Europa met elkaar verbindt. Deze verbinding is met zijn 39000 kilometer de langste in de wereld. De aanleg werd voltooid in 2000 en in maart van dat jaar in gebruik genomen. De beheerder is de Indiase firmaTata Communications en financiering gebeurde samen met 92 andere investeerders uit de telecomindustrie.

De kabel maakt gebruik vanGolflengtemultiplexing (Engels:Wavelength Division Multiplexing, afgekortWDM) metSynchrone Digitale Hiërarchie (SDH) om de capaciteit te verhogen en de kwaliteit van het signaal te verbeteren.

Volgens de website van de beheerder is de capaciteit verschillende keren vergroot. De kabel heeft twee glasvezelparen dat ieder (sinds mei 2007) 48 golflengten van elk 10 Gbit/s[1] draagt.

Landaansluitingen (landing points)

[bewerken |brontekst bewerken]
De route (in rood) en landaansluitingen (in zwart genummerd)

Er zijn 39landing points in:

  1. Norden,Duitsland
  2. Oostende,België
  3. Goonhilly,Engeland
  4. Penmarch,Frankrijk
  5. Sesimbra,Portugal
  6. Tétouan,Marokko
  7. Mazara del Vallo,Italië
  8. Chania,Griekenland
  9. Marmaris,Turkije
  10. Yeroskipou,Cyprus
  11. Alexandrië,Egypte
  12. Suez,Egypte
  13. Jeddah,Saoedi-Arabië
  14. Djibouti,Djibouti
  15. Muscat,Oman
  16. Fujairah,Verenigde Arabische Emiraten
  17. Karachi,Pakistan
  18. Mumbai,India
  19. Kochi,India
  20. Mount Lavinia,Sri Lanka
  21. Pyapon,Myanmar
  22. Satun,Thailand
  23. Penang,Maleisië (Waar het samenkomt met deSAFE en deFLAG kabels.)
  24. Medan,Indonesië
  25. Tuas,Singapore
  26. Jakarta,Indonesië
  27. Perth,Australië
  28. Mersing,Maleisië
  29. Tungku,Brunei
  30. Đà Nẵng,Vietnam
  31. Batangas,Filipijnen
  32. Taipa,Macau
  33. Deep Water Bay,Hong Kong
  34. Shantou,China
  35. Fangshan,Taiwan
  36. Toucheng,Taiwan
  37. Shanghai,China
  38. Keoje,Zuid-Korea
  39. Okinawa,Japan

Storingen

[bewerken |brontekst bewerken]

In juli 2005 raakte een deel van de SEA-ME-WE 3 onderzeese kabel 35 km ten zuiden vanKarachi,Pakistan defect. Door dit defect werd bijna alle communicatie met de rest van de wereld verstoord, ongeveer 10 miljoen Pakistani hadden hier last van.[2][3][4]

Op 26 december 2006 was het signaal verbroken waardoor veel internetverkeer van en naar het verre oosten werd verstoord. De vermoedelijke oorzaak was eenaardbeving met magnitude 7.1 voor de kust vanTaiwan. Verwacht werd dat de reparatie ongeveer 3 weken zou duren.[5]

Op 30 januari 2008 heeft vermoedelijk een anker van een schip voor de kust van de Egyptische stadAlexandrië de kabel van het nieuwereSEA-ME-WE 4, die als back-up is aangelegd, doorgesneden. Hierdoor werd de capaciteit van het internet verlaagd en internationale telefoongesprekken naar Europa en de V.S. vanuit het Midden-Oosten en Zuid-Azië werden verstoord . In Egypte was meer dan 70 procent van het netwerk uitgevallen. Hoewel ook India getroffen werd was, volgens een woordvoerder van de grootste internetprovider van dat landBharat Sanchar Nigam Limited, maar 10 tot 15 procent van de internationale verbindingen problematisch.[6].

Op 19 december 2008 werd het signaal gelijktijdig met dat van deSEA-ME-WE 4, deFLAG FEA-kabel en deGO-1-kabel verbroken.[7][8]

Bronnen en referenties

[bewerken |brontekst bewerken]
Bronnen

Referenties

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=SEA-ME-WE_3&oldid=66537454"
Categorie:
Verborgen categorie:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp